ที่นี่...ประเทศไทย ภาคที่ 1

กชมนวรรณ

"กริ๊งงงงงงงงงงงง"
                         "สวัสดีค่ะ..........ยินดีรับใช้ค่ะ"
                          "แจ้ง โทรศัพท์เสียหน่อยค่ะ"
                          "ได้ค่ะ เบอร์อะไรค่ะ"
                           "เบอร์.............ค่ะ ช่วยเร่งให้หน่อยนะค่ะ พอดีเป็นของบ้านพ่อ-แม่ พี่นะค่ะ อยู่กันแต่คนแก่ ต้องติดต่อกับลูกหลาน ตลอดค่ะ"
                            "ค่ะ แล้วจะ แจ้งช่างให้ด่วนนะค่ะ"
                               "ขอบคุณ ค่ะ" 
                     .....................................................
3   วันผ่านไป
                                "กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง"
                               "สวัสดีค่ะ..............ยินดีรับใช้ค่ะ"
                               "น้อง ค่ะ เบอร์โทรเบอร์...........เสียพี่แจ้งมา 3 วันแล้วค่ะยังไม่มีใครมาซ่อมเลยค่ะ เช็คให้หน่อยซิค่ะ"
                                 "ได้ค่ะ พี่ เดี๋ยวนะค่ะ"
ประมาณ 3  นาที         
                              "เออ พี่ค่ะ พอดีมันติดวันแรงงานนะค่ะ เลยไม่มีช่าง เดี๋ยววันนี้ช่วงบ่ายช่างจะเข้าไปค่ะ"
                                   "ขอบคุณ ค่ะน้องแล้วพี่จะรอนะค่ะ"
ช่วงบ่ายวันนั้น มีช่างเข้ามาในบ้าน สัก 5 นาทีเสียงโทรศัพท์ช่างดังขี้น
                                    "กริ๊งงงงงงงงง" "คับ คับ คับ"
                            "เอ่อ ป้าคับ พอดี สัญญาณสาย อีกทีมันล่ม คับหัวหน้าให้ผมไปทำที่โน้นก่อน เพราะมันสำคัญกว่า คับ"
3  วันผ่านไป
                                      "กริ๊งงงงงงงงงงง"
                                "สวัสดี ค่ะ .................ยินดีรับใช้ค่ะ"
                                "น้องค่ะ เบอร์โทร.............ที่บ้านแม่พี่ยังไม่มีช่างมาซ่อมนะค่ะ ช่วยเช็คให้หน่อยค่ะ หลายวันแล้วนะค่ะ"
เงียบไป 5 นาที
                               "ยังไม่มีช่างไปอีกหรอค่ะ พี่"
                               "มาแล้วค่ะ แต่เค้าบอกที่อื่นสัญณาณ มันล่มต้องไปก่อนแล้วหายไปเลย ค่ะ"
                                "เอา งี้นะพี่ วันนี้หนูรับเรื่องไว้ก่อน แล้วจะตามให้ ทีหลังพี่โทรไปเบอร์นี้นะค่ะ............................."
                                "ค่ะ ขอบคุณค่ะ"
3  วันผ่านไป
       กดเบอร์ใหม่ที่พนักงานให้มา  "กริ๊งงงงงงงงงงงง"
                              "สวัสดีครับองค์........................"
                                "แจ้ง โทรศัพท์เสียค่ะเบอร์...............แล้วแจ้งมาหลายครั้งแล้วด้วย เช็คประวัติแจ้งซ่อมหน่อยซอค่ะ ทำไมถึงมาซ่อมไม่ได้สักที"
                             "แล้วช่างไม่ได้เข้าไปดูหรอ ครับ"
                             "เข้ามาแล้วค่ะ เห็นบอกที่ไหน สํญญาณ ล่มต้องรีบไปแล้วหายไปเลย นี่ค่ะ ทำไมต้องรอให้ล่มทั้งระบบ หรอค่ะ ถึงจะแก้ให้ ที่บ้านนี่ ก้อคนแก่อยู่กัน 2 คน ลูกหลานจะได้โทรถาม สารทุกข์ นี่ต้องรอ อะไรหรอค่ะ"
                              "เสียง น่ากลัวจัง ครับแล้วผมจะตามให้นะครับ"
                             "เดี๋ยวค่ะ อย่าเพิ่งวาง มีเบอร์โทร หัวหน้าโดยตรงไหมค่ะ
ที่รับผิดชอบทางนี้โดยตรงนะค่ะ "
                              "มี ครับ เบอร์..............นี้ครับ ขอสาย คุณ สามารถ นะครับ"
                            "ขอบคุณ ค่ะ" (ที่ให้เบอร์คนรับผิดชอบ)
2  วันผ่านไป
                             "กริ๊งงงงงงงงงงงง"
                             " ขอสายคุณ สามารถ ค่ะ"
                              "กำลัง พูดสายครับ"
                              "โทรแจ้ง โทรศัพท์เสียค่ะ เบอร์.....................แจ้งมาหลายครั้งแล้วนะค่ะ ทำไมหรอค่ะ เบอร์นี้ค้างค่าโทรศัพท์กี่เดือนค่ะ แล้วทำไมต้องรอให้สายล่ม ก่อนหรอค่ะ ถึงจะซ่อมได้  ช่วยเช็คหน่อยค่ะ ว่ายอดค้างเท่าไหร่"
                             "ไม่มีครับ เดี๋ยวผมจัดการ ให้นะครับ"
                               "ขอบคุณ ค่ะ" (ในใจภาวนาขอให้เป็นครั้งสุดท้าย)
วันรุ่งขึ้น ในช่วงบ่าย     "กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง"
                                    "ฮัลโหล" เสียงคนแก่รับสาย
                                   "สวัสดีค่ะ นี่เบอร์โทร...................ใช่ไหมค่ะ"
                                   "ช่าย ลูก"
                                   "โทรศัพท์ ใช้ได้แล้วนะค่ะ ชัดไหมค่ะ"
                                   "ชัด ลูก"
                                   "ขอบคุณ ค่ะที่ใช้บริการเรา" พร้อมเสียงวางหู
คนแก่ ที่รับโทรศัพท์   "!!!!!!!!"  พลางนึกในใจ "มันเข้ามาซ่อมตอนไหนหว่า ตูไม่เห็นมันเข้ามาซ่อมเลย ทำไมโทรศัพท์ถึงไช้ได้หว่า"...............				
comments powered by Disqus
  • คนบนเกาะ

    27 มิถุนายน 2550 12:19 น. - comment id 96695

    36.gifลูกหลายเอ๊ย....จะซื้อโทรศัพท์ให้พ่อให้แม่  เอาของพวกดีแตก  ช็อค ไอ้เอด  ไม่ดีกว่าเหรอ ลูก ๆ หลาน ๆ
  • ยาแก้ปวด

    27 มิถุนายน 2550 16:17 น. - comment id 96705

    ยังไม่ชินกับระบบ
    ราชการไทยอีกหรือคะ
    โยนไปโยนมา
    อ้างนู่นอ้างนี่
    ไม่มีใครรับผิดชอบ
    ผุ้เสียประโยชน์ก็คนเรา
    ผู้เสียภาษีจ้างเขาทุกวันนี่น้าค้า....
  • กชมนวรรณ

    27 มิถุนายน 2550 16:54 น. - comment id 96707

    6.gif  พี่บนเกาะ เกาะรัยหว่า ว่าจาทำตามคำแนะนำ แต่คนแก่ใช้มะเป็น วัยรุ่นเซ็งเลยค่ะ1.gif6.gif สวัสดีค่ะคุณยาแก้ปวด ชื่อน่าใช้นะค่ะ
    ว่าจะชินแต่ไม่ชินสักที  ได้แต่ภาวนาว่าของที่เราซ่อมเองมะได้อย่าเสีย อย่าเสีย1.gif
  • จูน^o^

    27 มิถุนายน 2550 18:21 น. - comment id 96709

    
    อยากเห็นประเทศไทยเป็นแบบนี้ค่ะ
  • แรงใจพี่หลวง

    7 กรกฎาคม 2550 11:21 น. - comment id 96829

    สวัสดีค่ะพี่ จอย นุชนะคะ หายไปนาน
    ไปทำใจมาค่ะ ตอนนี้ดีขึ้นเยอะเลยค่ะ
    ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้นะคะ
    เดี๋ยว นุช จะแวะมาเยี่ยมบ่อย ๆ ค่ะ
    แต่ตอนนี้ขอตัวไปเรียนก่อนนะคะ
    
    คิดถึงเสมอค่ะ
    
    36.gif29.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน