ถ้าหัวใจมีปีก ผมติดปีกให้หัวใจของผม...โบยบิน..ข้ามฟ้า...ข้ามมหาสมุทร...มาหาคุณ...ทุกคืน..ทุกวัน.... ยิ่งไกลห่าง....มากเพียงใด....ใจผมยิ่งชิดใกล้คุณเพียงนั้น...... ผมเรียนหนัก...ทำงานหนัก...เร่งวัน..รอคืน...เพื่อหวนกลับไปหาคุณ........ คุณก็รู้ว่าผมทำทุกสิ่ง...เพื่อใคร..... แน่นอน....เพื่อผมจะได้มีเวลาคิดถึงคุณน้อยลงไป.......... และ...เพื่อคุณที่ผมวาดหวังจะนำเอา..สิ่งที่ดีที่สุดที่ผมมี..ที่ผมเป็น..เพื่อรอรับขวัญคุณ.. เข้ามาสู่อ้อมกอดของผม...นานนิรันดร์............................. ผมรอ....รอ....และรอ...คำๆเดียวมาแสนนานคุณก็รู้.............. คำที่สามารถทำให้..หนาวกลายเป็นอุ่น ในอกในใจผม....... คำที่สามารถทำให้...โลกของผมมีความหมาย..มากค่าที่จะยิ้มสู้กับทุกสิ่งที่เผชิญโดยมิหวั่นไหว... คนดี....ผมกลับมา...ยืนนิ่ง ที่สนามเทนนิส ที่...Cleveland Heights High School........ในยามเย็น ใกล้อาทิตย์จะลับลา......ในคลอคลองสายตาสายใจของผม ผมเห็นคุณในสนามอย่างเริงร่าสดใส เหมือนดังเช่น..วันเก่าก่อน........ ......ภาพคุณ...ถลาวิ่งออกไปท่ามกลางหิมะ หนาวเหน็บ..ทำเอาใจผมหวั่นวิตก.....ว่าคุณจะไม่สบาย ......ภาพคุณ...ที่แกล้งกินหิมะเข้าไป....ทั้งๆที่ผมร้องห้ามแล้วห้ามอีก...คุณก็ไม่ฟัง...... ......ภาพ....เราสอง...เล่นไล่สาดน้ำ....วันสงกรานต์รอบบ้าน..ทั้งๆที่หนาวแสนหนาว...ด้วยดวงใจ ของคนไกลบ้าน...ที่คิดถึงบ้านของเราพอกัน.......... ......ภาพ...ที่เราเดินคลอเคลียกัน..เข้าร้านโน้น..ออกร้านนี้ ในย่าน..DOWN..TOWN...... เพื่อหาชุดใส่ไปงาน..Prom....... .....ภาพที่....DAD..ของผมช่วยวัดตัวคุณ..แล้วแอบทำลับลมคมนัย..มิให้ผมล่วงรู้.. ส่วนสัดอันรัดรึงตรึงใจของคุณ..เพื่อที่จะช่วยกันเตรียมชุดสวยให้คุณ........ ....ภาพคุณ....ที่งามโดดเด่น..แย้มยิ้มร้องเพลง ..ในงาน..Lake Erie League Choral Festival....... ในชุดเหลืองสดใส....สว่างงามเจิดจ้ายิ่งกว่าจันทร์แจ่มฟ้า...ในคืนเพ็ญผ่อง........ .....ภาพคุณ....เว้าวอน..ออดอ้อน..เอาใจ..ให้ผมขับรถพาคุณ ไปเที่ยวทั่วเมือง....... .....ภาพคุณ....ที่นอนซมด้วยพิษไข้..ให้ผมเอาอกเอาใจ.........ดูแล...... ... ภาพคุณ.....ที่แสนน่ารัก...น่าสงสาร..ยามทำงานดึกดื่น....อย่างมิรู้เหน็ดเหนื่อยใจ..เพื่อต่อสู้ชีวิต ที่ทำให้ผมแสนรัก...แสนห่วงใย........ .....ภาพคุณ.....กับผม..ในวันที่เราสอง..สวมครุย...ยิ้มเริงร่า....ถ่ายรูปด้วยกัน.............. ......... และภาพคุณ.....อีกมากมาย ที่แย้มยิ้มพริ้มเพรา...ฝังฝากใจให้ชีวิตผม...มีทั้งหวานชื่น และแสนร้าวระบมใจ....ในวันนี้....ที่ไม่มีคุณ.......... และภาพไหนๆ...ก็คงไม่เท่าภาพนี้...ที่ผมอยากให้คุณเห็น...และรับรู้........ ภาพ...ของผมเอง...ที่ซานซมขับรถ...ตามหาคุณ...เหมือนเหาะ....เพื่อจะไปให้ ทันได้ร่ำลาคุณ...ในวันที่คุณลาจากผมไป..เพื่อต่อเครื่องที่นิวยอร์ค............. ผม......ไปผิดที่.....ฟ้าดิน...ลงโทษผม...ให้ผมแทบบ้าคลั่ง........ ที่รัก.....เพื่อให้ผมรออีกหนึ่งปีเต็ม.มาพบกับรอยยิ้มพิมพ์ใจของคุณอีกคราครั้ง วันนี้....ระหว่างเรา....ผมยังคงนับวัน....นับคืน...รอคุณ...รอ....และรอ.............. ผมไม่เคยท้อแท้....ท้อถอย......... เราเหมือนกัน....ตรงที่เป็นคนหนักแน่น....มั่นคง.......... และใจดวงนี้แค่ต้องการให้คุณหยั่งถึง.......และรับรู้ว่า....... ผมจะไม่มีวัน.....แปรเปลี่ยนใจ............ ถ้าเพียงแต่คุณ...จะเมตตาบอกผม....เพียงคำเดียว...ว่า..... ...............................คุณก็รักผมเช่นกัน................. หากดวงใจฉันมีปีกบิน เหลิงลอยเมฆินทร์ได้ดังฝัน จะอยู่ไหนไม่เคยหวั่น ฉันบินมาพลันอยู่ใกล้เธอ แต่บัดนี้เราห่างกันสุดกู่ เธอคงไม่รู้ว่าฉันพร่ำเพ้อ ค่ำเช้าทุกวันฉันเฝ้ามองเหม่อ คร่ำครวญเรียกหาเธอเรื่อยมา เฝ้าแต่ครวญเสียงเพลงฝากลม เพื่อคลายทุกข์ตรมท่วมอุรา ฝากกระซิบถึงเธอว่า ทุกคำสัญญาจดจำมั่น อีกไม่ช้าคงกลับมาสู่ เคลียคลอชื่นชู้เหมือนดังใฝ่ฝัน ยิ่งคิดคราใดฉันยังใจหวั่น หากเธอแปรผัน...ฉันคงขาดใจ.............
16 เมษายน 2546 00:55 น. - comment id 68236
ความคิดงดงาม ความคิดที่ฝากไปถึงคนที่รักก็งดงาม
16 เมษายน 2546 14:09 น. - comment id 68247
จะโดยสารเค้กไปมั๊ยคะ หัวใจเค้กมีปีกนะ ปีกขาวด้วย สวยซะไม่มี
17 เมษายน 2546 18:11 น. - comment id 68275
ลมม่ายมีปีกแต่พัดไปได้คับ อิอิ
5 พฤษภาคม 2546 19:47 น. - comment id 68639
ไม่ว่าจะอยู่ไกลกันแค่ไหน ระยะทางไม่อาจกั้นรักได้*-*
14 กันยายน 2546 07:49 น. - comment id 69585
ช่างเป็นความรักที่ควรค่าน่าจดจำอย่างยิ่ง...เหมือนสำผัสได้กับตัวเอง .....คุยกันได้ที่ msn นะครับ... ....ขอบคุณที่เข้าไปอ่านผลงานของผม
20 สิงหาคม 2548 03:38 น. - comment id 86164
ปีกอันสวยงาม ..