...เพราะฉะนั้น ข้าถึงเป็นเช่นที่เห็น...

แทนคุณแทนไท

                             
                                                     ความนัย
                    และเป็นเหมือนเช่นบางใคร ในหลายแสนล้านชีวิตบนโลกแห่งความพิไลใบนี้  บางบัดของวินาที ท่ามแสงราตรีที่คลี่ผ่านม่านสวรรค์ของจันทร์เพ็ญ ชีวิตจึ่งมิได้เริ่งรื่นเช่นที่เคยวาดปรารถนาเสมอไม่  รัตติกาลแห่งความโศกดายจึงมิเคยหน่ายที่จะมาสวัสดี และวิสาสะที่จะอนุมานเอาว่า ข้าคือ เพื่อนรัก   
                    วันหวาน คงเป็นอีกหลายปรารถนาของหลายใคร ที่จะสุขสัมผัสกับนิมิตฝันนั้น ชั่วนิจและนิรันดร 
                    แต่ใครเล่า ที่จักคว้าปรารถนานั้นมาได้ครอง แม้สักเพียงครึ่งเสี้ยว ของปรารถนาใจ
                    บทกวีแห่งความรัก จึ่งเป็นเหมือนนิยายอันที่ไม่เคยสิ้นสายฤทัยหมาย ยังคงขับขานสวนกระแสความอันตธานที่เปล่าดายของบางใครที่เผชิญได้แต่ความผิดหวัง 
                    เท่าไหร่แล้วหละ เคยมีประวัติศาสตร์ใด เคยจารสัดส่วนจำนวนหนึ่งผู้พลาดพ่าย กับหลายผู้คาดหวังไว้หรือไม่หนอ
                    ณ มหาทะเลแห่งความรัก จึ่งมิแปลกอะไร ที่ปรารถนาอันมิเคยสิ้น จะยังคงหวังว่า เมื่อมรสุมร้ายแห่งบุพเพฯพัดผ่านไป อุ่นชื่นแห่งวาสนา อาจมาเยือนข้าบ้าง
                    เพราะฉะนั้น ถึงมหาสตรีทั้งหลาย จักหักห้ามหัวใจมิให้เข้ามาข้องใกล้ข้าสักเพียงใด ก็อย่าหมายเลยว่า จักหักห้ามหทัยข้า ที่เปี่ยมหวังปรารถนาถึงบางสตรีเจ้าได้
                    ความรักของข้า ถึงว่ามิสูงสง่าค่าเลิศล้ำดุจอัญมณีสีขาวแห่งท้องทะเล สิ่งนั้น ก็มิอาจทำให้ข้า สิ้นศรัทธา ว่าข้าพ่ายแล้วที่จักหาสตรีใด อันหมายปรารถนาความรักจากข้า เพราะสิ่งที่ข้าเป็น ก็หาไม่
                    ดูก่อน บางใครทั้งหลาย ข้าบรรณาการความรักด้วยสิ่งใด ท่านว่าข้าบรรณาการด้วยสิ่งใดเล่า
                    บทกวีที่ข้าเขียน ถึงมิได้เข้าใกล้พื้นห้องหทัยหวานของสตรีผู้ข้าหมาย ก็มิได้เลวร้ายพอที่จักทำให้ข้าสิ้นศรัทธาหวัง และพาลชังความพิไล อันเป็นความอัศจรรย์ อันเกิดขึ้นโดยธรรมบนโลกนี้
                    ดูก่อน อักษราทั้งหลาย ท่ามความเสแสร้งและแกล้งเป็นบนนิมิตมายานี้ จักมีสิ่งใด ที่เราต่างยอมปรารถนาใกล้ แหละศิโรราบ เท่าความรักอีกหนอ 
                    นี่หละ คือรักจากข้า ท่ามมรสุมแห่งบุเพ ณ มหาทะเลแห่งความรัก 
                                                ด้วยหัวใจ
                           เมษายน ๕๐ นครศรีธรรมราช / แทนคุณแทนไท