มุมหนึ่งของหัวใจ

ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน

สำหรับส่วนใหญ่ของชีวิตผม ทุกคนจะเห็นว่า ผมก็เป็นคนคนหนึ่ง ไม่มีปัญหาอะไร เป็นคนร่าเริงแจ่มใส มีความสุขกับทุกๆอย่างรอบตัว นั้นสำหรับชีวิตธรรมดาของผมซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกว่าเวลา 24 ชั่วโมงต่อวันมันน้อยเหลือเกิน แต่มันกลับทำให้ผมไม่เคยรู้เลยว่า มีอีกอย่างหนึ่งที่ผมรอคอยให้มีใครมาดูแลมัน นั้นคือความเหงา ผมไม่คิดไม่ฝันว่ามันจะโพล่มาทำให้ผมเห็นและทำให้ผมรู้ว่า ที่ผ่านมาผมมัวแต่ใช้ชีวิตอันยุ่งเหยิงจนลืมจุดนี้ไป จะว่าไปแล้วมันก็เหมือนกับลูกโป่ง เมื่อถูกอัดลม(ความเหงา)เข้าไปมากๆเข้า พอถึงจุดๆหนึ่งไอ้ลูกโป่งมันก็แตกและปลดปล่อยความเหงาที่อยู่ภายในออกมาเต็มหัวใจผม แต่ผมก็ไม่รู้จะจัดการกับมันอย่างไร เพราะผมไม่เคยเจอกับความเหงาที่มากมายแบบนี้ และถึงแม้ว่าผมจะพยายามทำชีวิตให้ยุ่งเหมือนเดิมเท่าไร  ผมก็ยังลบมันออกไปไม่ได้  มันคืออะไรกันแล้วผมจะจัดการกับมันอย่างไร ที่ผ่านมาผมไม่เคยคิดที่จะมองหาคนรู้ใจ ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะใหนแต่ขอให้เป็นคนที่เข้าใจผมทุกๆเรื่องและแบ่งเบาความทุกของผมได้ ไม่ต้องมากมายแค่ใครสักคนก็ยังดี ผมเคยเก็บเรื่องราวมากมายไว้ในใจ ไม่ว่าจะเป็นทุกหรือสุขผมไม่เคยหวั่นใหวกับทุกสิ่ง แต่ตอนนี้ผมกลายเป็นอีกคน อย่ๆอีกมุมหนึงที่ผมไม่เคยเห็นมันทั้งๆที่มันอยู่ในตัวผมมันก็โพล่ออกมาและทำให้ผมเป็นแบบนี้ มนับอกผมอย่างเดียวว่ามันไม่ได้ต้องการให้ผมมีแฟนหรือคนรักแต่อย่างใด แต่มันบอกว่าพื้นที่ที่ใช้เก็บเรื่องราวและความรู้สึกในใจผมตอนนี้มันเต็มหมดแล้ว  มันไม่มีอีกแล้ว มันจะระเบิดอยู่แล้ว มันบอกกับผมว่ามันอยากให้ผมมีแค่ใครสักคนเอาไว้ให้ช่วยแบ่งเบาความรู้สึกของผม ให้เขาคนนั้นมาช่วยแบ่งเบาความรู้สึกและเรื่องราวต่างๆ ให้เขาช่วยเพิ่มเติมกำลังใจให้กับผมอย่างจริงใจ  มันบอกว่าใครๆก็รู้สึกแบบนี้ได้ ผมไม่ได้ต้องการคนรักแบบคู่เครองแต่ผมอยากมีคนสนิทที่มกกว่าเพื่อน  ตอนนี้ผมมีเรื่องต่างๆและความรู้สึกมากมายอยู่ในใจ และมันมากเกินที่ผมจะรับไว้ได้มันค่อยๆเพิ่มพูลในใจผมมาสิบกว่าปีแล้วไอ้ความเหงาเนี่ย แต่ผมไม่เคยรู้ตัวเท่านั้นเอง ทั้งหมดนี้มันอาจดูคล้ายการเขียน diary แต่ผมคิดว่ามันไม่ใช้ เพราะคงมีคนอีกไม่น้อยที่มีความรู้สึกเดียวกับผม และที่ผมเขียนนี้ก็เพราะว่าอยากให้ที่นผู้อ่านทุกท่านลองมองดูรอบๆตัวคุณ เพื่อนคุณ พี่คุณ น้องคุณ แฟนคุณ ในท่าทางที่ยิ้มแย้มของเขาอาจซ่อนไว้ด้วยความเหงาที่เต็มอกของเขาก็ได้ เพียงแต่เขาไม่บอกให้ใครรู้ หากคุณบอกว่า "ก็ไม่บอกใครจะรู้" คุณคิดว่าการที่เขามีเรื่องมากมายขนาดนั้นทำไมเขาจะไม่อยากบอกกับคุณเพียงแต่เขาไม่รู้จะบอกคุณอย่างไร แล้วเขาอาจไม่รู้ว่าไว้ใจคุณได้หรือไม่ด้วย หากคุณเริ่มแสดงให้คนรอบๆตัวคุณเห็นว่า เขาไว้ใจคุณได้ คุณอาจจะพบอีกมุมหนึ่งของเขาซึ่งมันแสนจะหน้าสงสาร เพราะมันเต็มไปด้วยความรู้สึกที่สับสนมากมาย แล้วคุณอาจรู้สึกว่าคุณเป็นบุคคลที่มีค่าสำหรับเขามากๆเพราะเมื่อเขาไว้ใจคุณ เขาก็จะเล่าทุกอย่างให้คุณฟัง และเขาก็จะรักคุณมากๆเพราะคุณช่วยแบ่งเบาความรู้สึกในจิตรใจได้
ปล. ที่ว่ารัก ไม่ได้ในฐานะคู่รักเท่านั้น แต่จะรักในฐานะอะไรขึ้นอยู่กับคุณและเขาอยากให้เป็น เมื่อคุณเห็นอีกมุมหนึ่งของเขาซึ่งไม่เคยเปิดเผยคุณอาจจะรักเขาจิงๆก็ได้