การเดินทางที่พลาดผิด กับความคิดที่ผิดพลาด

ลูกเป็ด

โดยมันเริ่มจาก การที่เธอต้องการเป็นตัวของตัวเองโดย
1.   เธอเริ่มที่จะเถียงพ่อ แม่ ตอนที่จะเรียน มัธยม 4
2.   เธอเริ่มโกหก
3.   เธอเริ่มขาดเรียน
4.   เธอเริ่มเที่ยวกลางคืน
5.   เธอเริ่มที่จะมีแฟน มีเซ็กซ์
6.   เธอเริ่มที่จะสูบบุหรี่  ดื่มสุรา แต่งตัวโป้
7.   อื่นๆ ที่ล้วนแล้วแต่เลวทั้งนั้น
8.   เธอเริ่มแย่ และแย่ๆๆๆๆๆๆๆ
 
“นี่ลูก จะออกไปใหนค่ำมืดขนาดนี้  ทำไมไม่เค้าห้องอ่านหนังสือใกล้สอบแล้วไม่ใช่เหรอ”(เสียงพ่อ แม่ พร้อมเตือนด้วยความห่วงใย)
“หนูรู้แล้วค่ะ พ่อ แม่ และหนูก็รู้ตัวดีว่ากำลังทำอะไรอยู่ และที่จะออกไปก็เพื่อที่จะไปติวหนังสือที่บ้านเพื่อน”หญิงพูดและโกหก
 
เธอสามารถที่พูดกับพ่อแม่อย่างนั้นได้ เพราะเธอต้องการที่เป็นตัวของตัวเอง อยากตัดสินใจเอง  วันนั้นหญิงไปบ้านเพื่อนจริง  แต่ไม่ได้ติวหนังสืออย่างที่บอก พ่อ แม่ หรอก แต่เธอไปเที่ยวต่างหาก  และเธอก็ทำแบบนี้อยู่นานมาก  หญิงตกลงกับเพื่อนว่าเราจะย้ายมาเช่าบ้านอยู่ข้างนอกด้วยกันและจะหางานทำตอนกลางคืน  และเรียนตอนกลางวัน
 
“ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะลูก  อยู่บ้านเราไม่ต้องทำงานก็ได้นี่นา”(พ่อ แม่พูด)
“ทำไม ล่ะแม่!!!หนูอยากเป็นตัวของตัวเอง อยากรู้จักทำงาน เลี้ยงตนเองเหมือนคนอื่นๆบ้าง คนอื่นทำได้ หนูก็ต้องทำได้” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่น่าฟังเลย
“แต่ยังไงแม่ก็ไม่ยอมให้ลุกไปอยู่หอพักเด็ดขาด” แม่ห้าม
แต่สุดท้ายเราก็สามารถพบกันที่ครึ่งทาง ของผู้เป็นลูก และผู้เป็นบุพการี  โดยที่หญิงจะไปอยู่ที่บ้าน  แต่พ่อกับแม่ต้องให้เธอ ทำงานตอนกลางคืนกับเพื่อนได้
 
หญิงได้ทำงานที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ไม่ขอเอ่ยชื่อ เธอไปทำงานทุกคืน และไปเรียนตอนกลางวันทุกวัน  แต่หลังๆมาเริ่มล้า เพราะที่ทำงานกับที่บ้านอยู่ไกลกันมา เลยบอกพ่อแม่ว่าเลิกงานจะค้างบ้านเพื่อน   อย่างว่ากันว่าพอเริ่มทำงานชีวิตก็ยิ่งเปลี่ยนไปอีก เธอเริ่มไม่กลับบ้าน  มักจะค้างบ้านเพื่อนอยู่บ่อยๆ  และเริ่มเที่ยวหลังจากเลิกงานกับเพื่อนๆมากมายที่ทำงานด้วยกัน
“เอาหน่อยมั๊ย” เพื่อนถาม หญิงเลยถามว่าอะไร “บุหรี่สอดไส้” มันเป็นสารเสพติดนั่นเอง เธอเลยลองมัน  เพราะคิดว่าแค่นี้เองคงไม่เป็นไรหรอก เธอติดเที่ยวมากที่สุด ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ แต่งตัวโป้ ไอ้ที่เลวๆ เธอทำหมด และที่สำคัญ เธอชักจะติดมัน จนที่สุดหญิงไม่ไปเรียนเลย  โดยบอกพ่อ กับแม่  ว่าต้องนอนบ้านเพื่อนนะ เพราะว่าที่บ้านเพื่อนใกล้ที่ทำงาน และไม่ไกลจากโรงเรียนเท่าไหร่  เพื่อที่จะติวหนังสือกับเพื่อน (เธอโกหก) 
รักแรก
หญิงเริ่มมีความรัก มีความรัก มีความรัก กับหนุ่มน่ามน เค้าเป็นลูกค้าที่ไปเที่ยวร้านที่เธอทำงานนั่นแหละ
“สวัสดีครับ เหนื่อยมั๊ยครับ ผมชื่อต้น”  หญิง เธอบอกว่า ยิ้มแบบหลงตัวเองเพราะมั่นใจในตัวเองมากคิดว่าตัวเองสุดๆแล้ว แล้วเธอก็บอกชื่อของเธอกับเค้าและให้เบอร์พร้อมนัดไปเที่ยว
  ไวไฟสุดๆ วันที่ไปเที่ยวมีแค่เธอกับพี่ต้นเท่านั้น
“ทำงานที่นี่นานหรือยังครับ”
“ได้ 3เดือนแล้วค่ะ”
“เคยมีแฟนมั๊ย” เค้าถามเธอ
“ไม่เคยค่ะ แต่กำลังจะมีค่ะ”
“แล้วพี่ต้นล่ะ มีแฟนมั๊ย”
“เคยมีครับแต่ตอนนี้เลิกแล้ว”
“ทำไมล่ะ เค้าไปมีคนใหม่”
“เสียใจด้วยนะคะ”
“ถ้าพี่จะเจอหนูบ่อยๆ จะได้ใหมครับ พี่อยากรู้จักเรามากกว่านี้”
“ค่ะได้ค่ะ”(เราสองคนคุยโต้ตอบกันอยู่นาน)
เราสองคนเริ่มคบกันอยู่สักระยะหนึ่ง  โดยหญิงกับต้นไปเที่ยวด้วยกันทุกคืน
 
ต่อมาหลังจากที่หญิงเลิกงาน เธอไม่ไปค้างบ้านเพื่อน  แต่ไปค้างที่บ้านของต้นแทน  เธอคิดอยู่เสมอว่าเธอเลือกทางที่ถูกที่สุดแล้วในช่วงอายุ17-18 ปี
เธอมีความสุขที่สุด ที่เธอได้อยู่กับต้น เธออยู่กับเค้าทุกวัน และเธอก็ยังใช้ชีวิตเดิมๆคือ กลางคืนเธอก็ไปทำงานที่ร้านอาหาร กลางวันเธอไปเรียนหนังสือ เธอตั้งใจเรียนมากขึ้นจากที่เคยไม่สนใจเรียนมาก่อนเลย แต่ว่าเธอไม่เคยถาม และเค้าก็ไม่เคยบอกเลยว่าเค้าทำงานอะไร  เราอยู่ด้วยกันนานหลายเดือน 
 
ที่สุด
หญิงเธอเล่าว่า จะอะไรมากมายนะ  ในเมื่อคนสองคนที่เรียกว่าแฟนกันเมื่ออยู่ด้วยกัน  ท่านคิดสิว่าเค้าจะต้องทำอะไรกัน หญิงเธอบอกว่า เซ็กซ์ไงคะ จนมันทำให้เธอขาดต้นไม่ได้เลย
 
ขาดไม่ได้แน่นอน  แน่ๆ  เพราะว่าต้นเค้าสุดยอดจริงๆที่สามารถทำให้เธอมีความสุขที่สุดและเป็นครั้งแรกของเธอ  ทุกครั้งที่เธอมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับต้น ซึ่งต้นสามารถทำให้เธอได้ทุกอย่าง จึงทำให้เธอรักต้นมาก  เธอกับต้นมีเซ็กซ์กันทุกวัน วันละหลายครั้ง เชื่อมั๊ยค่ะ เชื่อเถอะค่ะ และเธอก็คิดว่าเค้าต้องรักเธอมาก จึงสามารถที่จำทำให้เธอได้ทุกอย่าง ในเรื่องอย่างว่า และเราก็ไม่เคยที่จะป้องกันเลยเพราะพี่ต้นเค้าไม่ชอบ
แตกหัก
 
ในที่สุดวันๆนั้นก็มาถึงจนได้ มันเกิดขึ้นโดยกระหันมากทีเดียว เพียงช่วงระยะเวลาเพียงคืนเดียวเท่านั้นเอง  ซึ่งเธอเองก็ไปทำงานตามปกติ เหมือนเช่นทุกวัน  ขณะที่ฉันทำงานมีโทรศัพท์เข้ามา  เป็นเบอร์ของต้นโทรมาเธอ ต้นบอกว่า
“Hello ที่รัก นี่ต้นนะครับ  คืนนี้พี่ต้องไปทำงานต่างจังหวัดโดยกะทันหัน เลยไม่ได้บอกที่รักก่อนล่วงหน้า และที่บ้านมันอันตรายมาก ไม่อยากให้ที่รักนอนอยู่ที่บ้านเพียงคนเดียว คืนนี้ให้ที่รักไปนอนที่บ้านเพื่อนก่อนนะคะ  เป็นห่วงที่รักนะ”
ต้นเค้าพูดกับเธอด้วยความเป็นห่วง
“ค่ะ พี่ต้น เอางั้นก็ได้ค่ะ ระวังตัวด้วยนะคะ  และรีบกลับมานะคะ”
แต่สุดท้ายก็มีเหตุจนได้  เป็นเพราะว่าเธอลืมของไว้ที่บ้านของพี่ต้น  พอเลิกงานเธอเลยไปที่บ้าน  พอไปถึง เอะ!!!!! ทำไม นะไม่ยอมปิดไฟที่ห้องนอนเลย พอเธอเดินเข้าไปที่บ้าน เดินเค้าไปที่ห้อง ที่เธอไม่เคยคาดคิดมันกลับเกิดขึ้นกับตัวเธอ  หญิงเปิดประตูเข้าไปที่ห้องที่หญิงกับต้นเรานอนด้วยกันทุกคืน  แต่พอคืนเปิดเข้า หญิงกลับเจอแฟนของเธอกับผู้หญิงคนอื่นเค้ากำลังนอนอยู่บนที่นอนของ  หญิงแทบบ้า ทำอะไรไม่ถูก  ตัวของเธอตอนนั้นเหมือนกำลังล่องลอยออกไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่าจะไปที่ใหนดี แต่มันกำลัง
 
 
ลอยไปเรื่อยๆโดยไม่มีวันที่จะกลับมาเหมือนเดิมอีก  และต้นเค้าก็ตกใจเหมือนกัน แต่ยังมีหน้ามาถามฉันว่า “มาทำไมบอกแล้วไม่ใช่เหรอให้อยู่กับเพื่อน” เค้าพูดโดยไม่คิดที่สำนึกเลย  ส่วนหญิงก็วิ่งออกจากห้องโดยเร็ว ไปใหนไม่รู้ยังไม่ได้คิด วิ่งไปร้องไห้ไปอยู่อย่างนั้น และต้นก็ไม่ได้สนใจที่จะตามเธอเลย เธอเสียใจที่สุดเพราะมันรักครั้งแรกของเธอ เธอเดิน วิ่ง ร้องไห้ ครบสูตรของผู้ที่อกหัก เธอไม่รู้จะไปที่ใหนสุดท้ายเลยมองเห็นร้านอาหารแห่งหนึ่ง  เลยหยุดและเค้าไปนั่งดื่มเหล้าแก้กลุ้ม
 
ประชดรัก
 
หลังจากที่หญิงพลาดจากเรื่องความรัก  หญิงก็หันหน้าเข้าหาอบายมุขต่างๆ ซึ่งตอนนั้นอายุย่าง 18 ปี เท่านั้นเองเธอเที่ยวทุกคืน ไม่ยอมที่จะเรียนหนังสืออีกต่อไปอีกต่อไป แต่ก็ยังทำงานที่ร้านอาหารเหมือนเดิม เพื่อหาเงินเอาไว้ไปเที่ยวเท่านั้นเอง เธอเที่ยวควงผู้ชายไม่เลือกหน้า
 
โดนหลอก
เมื่อเที่ยวอยู่บ่อยๆ จึงทำให้รู้จักคนเยอะแยะมากมาย  จนรู้จักผู้หญิงคนหนึ่งเขาชื่อ หยก
 
            “ สวัสดีจ่ะหนู มาเที่ยวคนเดียวหรือจ๊ะ แล้วไม่เหงาเหรอ” 
            “ ไม่ค่ะ แล้วไม่ทราบว่า มีอะไร รึเปล่าคะ”
            “ฉันนั่งอยู่หน้าบาร์  ไปนั่งกับฉันมั๊ย ฉันคิดว่าเธอดูเหมือนจะเหงาน่ะ”
        “ก็ดีนะ ตกลงค่ะ”
ระหว่างที่เดินไปเค้าทั้งสองก็คุยกันไป
            “ฉันชื่อ หยกนะ  แต่ว่าทุกคนชอบเรียกฉันว่าแม่”
            “ทำไมล่ะ”
            “ไม่รู้สิ ฉันคงใจดีมั๊ง” หยกพูดแล้วหัวเราะ
        “มาสิทุกคน มารู้จักเพื่อนใหม่ของเรา” หยกแนะนำเพื่อนทุกคนให้รู้จักหญิง
 
 
 
ทุกๆคนเฮฮา ปาร์ตี้กันมาก ดีใจที่สุด ที่ได้เจอเพื่อนใหม่ และหญิงก็เหมือนกัน  และจากนั้นเป็นต้นมา หญิงก็มีเพื่อนเที่ยวคือ หยก ซึ่งเธอจะเรียกว่า แม่ 
 
หญิงเธอบอกว่า เธอรู้สึกแปลกๆ ว่าทำไมทุกคนพอเลิกจากเที่ยวแล้วถึงไปใหนกันหมด และตอนเที่ยวแม่หยกก็แนะนำผู้ชายให้กับผู้หญิง ที่มาเที่ยวกับเธอ เธอเคยถาม แต่แม่หยกก็ได้แต่ยิ้ม   พอไม่นานนัก วันนั้นเป็นเช้าวันที่สวยงามที่สุด แม่หยก โทรหาแต่เช้า แล้วบอกเธอว่าคืนวันพรุ่งนี้ให้มาหาแม่หยกด้วย มีงานให้ทำ และได้เงินเยอะ
โดยเค้านัดเธอไปที่โรงแรมแห่งหนึ่ง บอกเธอว่า “เดี๋ยวแม่ว่าไปคุยกันที่ห้องแม่ดีกว่าใหม” เธอเลยตอบตกลงไปตามที่ว่ามา เธอบอกว่า พอเข้าไปที่ห้องนั้น มีผู้ชายเป็นชาวต่างชาติ 2 คน รออยู่ข้างใน แล้วเค้าก็คุยกัน เธอบอกว่าเธอไม่รู้หรอกว่าเค้าคุยอะไรกัน แต่ที่รู้แน่ๆคือมันไม่ดีสำหรับเธอ  แล้วแม่หยกก็ออกไปจากห้อง ปล่อยเธออยู่กับชายชาวต่างชาติ ทั้งสองคน  หญิง เธอบอกว่า ในตอนนั้นเธอต้องหนีให้ได้ โดยเธอจ้องมองไปที่ประตูคือทางออกที่เธอต้องหนีได้แน่นอน แล้วเธอจึงพยายามที่ทำความคุ้นเคยกับชายทั้งสอง ทันใดนั้นเสียงสวรรค์ก็ดังขึ้นมาทันที  คือเสียงกริ่งประตูดังขึ้น แล้วพูดว่าเราได้นำเครื่องดื่มและอาหารมาส่งครับ เธอเลยยิ้มแล้วทำเดินไปที่ประตูทำทีเหมือนจะไปเปิดประตู พอเธอเดินถึงประตูเท่านั้นและ เธอก็เปิดประตูได้ แล้วก็วิ่งไปจนสุดแรงโดยไม่คิดว่าตัวเองจะไปจบที่ใหน  แต่สุดท้ายเธอกับไปเจอกับลูกน้องของแม่หยกเข้า เค้าก็เลยวิ่งตามจับเธอ และซ้อมเธอปางตายที่ข้างโรงแรมนั้น แต่แค่นั้นยังไม่วายแม่หยกยังสั่งลูกน้องให้ข่มขืนเธอโทษฐานที่หนีออกมาจนเธอหมดแรง  แต่สุดท้ายยังถือโชคดีที่เธอยังไม่ตายเสียก่อน  ก็เพราะมีพลเมืองดีผ่านมาเข้ามาช่วยเธอไว้ปลอดภัยได้ แต่ไม่สามารถจับพวกเลวๆพวกนั้นได้  เลยนำเธอไปส่งที่โรงพยาบาล พร้อมกับช่วยติดต่อหาครอบครัวของหญิงให้
 
สำนึก
เธอบอกว่าตอนที่ถูกข่มขืนนั้น สิ่งสุดท้ายที่เธอคิดคือขอโทษพ่อกับแม่ บอกกับตัวเองว่าผิดไปแล้ว และได้แต่โทษตัวเองว่าทำไมไม่ยอมที่จะเชื่อฟังพ่อกับแม่ตอนที่เธอทำไมต้องทำให้ท่านเสียใจ  ที่สำคัญถ้าย้อนเวลากลับไปได้  ฉันจะตั้งใจเรียนเป็นเด็กดี ของพ่อ แม่ จะไม่ยึดติดกับคำว่า อยากเป็นตัวของตัวเอง อยากดำเนินชีวิตด้วยตัวเอง
 
ท้ายเรื่อง ที่ 1
 
นี่คือเรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อหญิง นับว่าเป็นที่น่ายกย่อง ที่มีความกล้าที่นำเรื่องราวที่เลวร้ายของตนเองมาเปิดเผยให้คนอื่นได้ทราบ อย่างน้อยๆก็เป็นแนวให้คนอื่นหรือเรื่องราวคติเตือนใจให้กับวัยรุ่นคนอื่นที่ได้อ่าน ได้เกิดความกลัวขึ้นภายในจิตใจบ้าง ให้ได้รู้ไว้ว่าถ้าทำตัวเหมือนกับหญิงจุดจบชีวิตของตัวเองจะเป็นอย่างไร  ถึงแม้ว่าหญิงจะมีคนมาช่วยไว้ได้ก็ดี แต่เป็นคุณไม่โชคดีคนมาช่วยล่ะจะไม่แย่กว่าหญิงหรอกเหรอ
 
เขียน/เรียบเรียง....พัชรินทร์ แต่งภูเขียว(เป็ดน้อย)
หมายเหตุ  ท่านสามารถแสดงความคิดเห็นของท่านมาได้ที่
        Email-ptangpukeaw@yahoo.com