what is Love? ^_^my dog

ภาเกตุ

ณ ที่ที่มีแต่ความรัก ยังมีบ้านหลังน้อยของใครคนหนึ่งตั้งอยู่ สายลมละเมียดละไมพัดผ่านหน้าบ้าน แสงจันทร์ยังส่องแสงสวย หญิงสาวในรูปลักษณ์ที่แตกตางออกไปจากผู้หญิงสมัยนี้ ออกมายืนรับลมที่หน้าบ้าน
"อากาศเย็นดีนะ เจ้าแต้ม" หญิงสาวพูดกับสุนัขเพื่อนซี้ที่ที่นั่งอยู่เคียงข้าง
"ฉันอยากให้แกพูดได้จริงๆ แกจะได้พูดกับฉัน ดูสิดินแดนแห่งนี้มีแต่คนรักกันทุกๆที่มีแต่ความรัก"หญิงสาวพูดด้วยอาการหมองเศร้าพลางลูบต้นคอเจ้าสุนัขแสนรู้ มันไม่รู้เลยว่าเจ้านายของมันต้องการอะไร แล้วอะไรหนอละคือความรัก
แสงตะวันสาดส่องบอกเวลาให้รู้ว่าเช้าแล้ว นกกางเกงคู่รักบินผ่านบ้านหลังน้อย เพื่อหาอาหารสำหรับเจ้าลูกนกที่ยังอ่อนแอนัก เจ้าแต้มกำลังนอนหาวหวอดด้วยความขี้เกียจ เมื่อเห็นนกสองตัวร่อนลงเพื่อจิกกินหนอนอยู่ตรงหน้าก็ร้องถาม
"โฮ่งๆ โฮ่งๆพี่นก พี่นกกางเขน ความรักเป็นเช่นไร ข้าจะเอามาให้นายข้า ช่วยบอกข้าที"
กางเกงน้อยผู้พ่อเหลือบมองอย่างระมัดระวังเจ้าแต้มด้วยสันชาติญาณ พอเห็นหน้าหมาย่นๆตาโตๆ ก็ตกใจจึงตอบว่า
"จิ๊บๆเอ็งเป็นใคร หน้ายับยู่ยี่แก่แบบนี้มาเรียกข้าว่าพี่ เอ็งน่าจะแก่กว่าข้านะ จิ๊บๆ" พ่อนกพูด
"จริงด้วย จิ๊บๆ"แม่นกเสริม
"โฮ่งๆ พี่นกข้าเพิ่งอายุ3เดือนเท่านั้น หน้าข้ามันแกเอง โฮ่ง" เจ้าแต้มตอบ แม้จะอายอยู่สักนิดที่หน้าแก่ก่อนวัย
"จิ๊บๆ ไม่หน้าเชื่อ จิ๊บๆ" แม่นกบ่นเพ้อ
"พี่นก ความรักคืออะไรเหรอ โฮ่งๆ" เจ้าแต้มยังไม่ละความพยายามที่จะหาคำตอบว่าความรักคืออะไรหนอ
"จิ๊บๆ ความรักคืออะไรที่อยู่เป็นคู่ไง ดูอย่างข้ากับแม่นกสิ เราอยู่กันเป็นคู่" พ่อนกตอบ
"อ๋อ โฮ่งๆ ที่แท้ความรักคือการอยู่เป็นคู่นั้นเอง ขอบใจนะพี่นก โฮ่งๆ" เจ้าแต้มยิ้มอย่างสบายใจ มันรู้คำตอบแล้ว เอแต่จะจริงหรือเปล่าหนอ เจ้าแต้มยังไม่เชื่อสักทีเดียว มันยังอยากลองหาคำตอบอีก ความรักคืออะไรหนอ
ราตรีอันมืดมิดมาถึงอีกแล้ว เจ้าแต้มก็ไม่รู้ว่าทำไมมันต้องออกไปข้างนอกเพื่อรับแสงดาว ดวงดาวหลายพันดวงละลานตา ทันใดนั้นเจ้าแต้มก็ต้องฉงนกับตัวอะไรลายๆ กำลังเลื่อยอย่างอ่อนซ้อยไปยังพุ่มไม้ตรงหน้า
"โฮ่งๆ พี่ๆ ทำอะไรนะ โฮ่ง" เจ้าแต้มใช้จมูกแตะๆดมกินตามไปยังพุ่มไม้
"ซี...เอ็งเป็นใครมายุ่งอะไรกับข้า...ซี" เสียงใหญ่ๆหลังพุ่มไม้ดังกังวาน
"โฮ่ง  พี่ข้าขอเข้าไปดูได้ไหม พี่ทำอไร" เจ้าแต้มยังอยากรู้อยากเห็น
"ซี...ข้าคืองูเหลือมนะเอ็งไม่กลัวเหรอ...ซี ข้าจะกินเอ็ง" เจ้างูใหญ่เสียงดังขึ้นอีกหวังจะให้เจ้าแต้มไปไกลๆ
"พี่งู โฮ่ง พี่ตัวใหญ่ข้าเชื่อพี่ได้หรือไม่ โฮ่งๆ" เจ้าแต้มเดื้อดึง ก็มันอยากหาคำตอบนี่
"ซี...อะไรของเอ็ง...ซี" คราวนี้งูเหลือมโพล่หัวออกมาจาพุ่มไม้ เล่นออกเจ้าแต้มตัวสั่น 
"โฮ่ง พี่เหลือม ข้าอยากรู้ว่าความรักคืออะไรเหรอ โห่ๆ" ตัวกยังสั่นๆ แต่เจ้าแต้มก็ขอบรรลุจุดประสงค์ก่อน ว่าความรักคืออะไรหนอ
"ซี...คำตอบง่ายๆเอ็งมันโง่จริงๆ...ซี ความรักก็คือการอยู่อย่างสงบ ไม่มีใครรบกวนไง...ซี"
"จริงหรือ ไม่ใช่อยู่เป็นคู่หรือโฮ่งๆ"เจ้าแต้มสงสัยจึงถาม
"อยู่เป็นคู่ แสนลำบาก...ซี" งูเหลือมเชื่อมั่นในคำตอบของตน
เจ้าแต้มเดินคอตกมาหน้าบ้านหลังน้อย มันกำลังคิด ความรักคืออะไรกันหนอ ความรักคือการอยู่เป็นคู่ หรือความรักคือการอยู่คนเดียวตัวเดียวกันแน่ หญิงสาวเดินมาแต่ไกล เจ้าแต้มได้กลิ่น เธอเพิ่งกลับมา ถืออะไรมาด้วยเจ้าแต้มมองเห็นแม้จะเป็นภาพขาวดำก็ตาม กลิ่นโชยของหมูย่างลอยมา ส่วนหางที่จริงๆก็ไม่มีกระดิกเองแบบไม่รู้ตัว ขามีกำลังขึ้นมาทันที เจ้าแต้มเตรียมวิ่ง
เจ้าแต้มกำลังวิง วิ่งไปหาหญิงสาว อาจเป็นกลิ่นของหมูย่างที่เธอถือมาด้วยยั่วน้ำลาย  หรืออาจเป็นกลิ่นไอของหญิงสาวเจ้านายแสนรัก ที่มันคิดถึงจับใจกลับมาหามันแล้ว เจ้าแต้มเอ๋ย เจ้าจะรู้หรือไม่ว่าสิ่งที่เจ้าพร่ำถาม ความรักคืออะไรหนอ มันเป็นเช่นนี้เอง ดังที่เจ้าวิ่งไปหานายของเจ้าด้วยความรักเฉกเช่นนั้น
"เจ้าแต้ม รู้ไหมความรักนะ บางครั้งเราก็ตั้งเรียนรู้การอยู่ร่วมกัน เพื่อการครองคู่ได้ยืนยาว แต่เราก็ควรจะพึ่งตัวเองได้ ยามต้องอยู่คนเดียว เมื่อขาดใครคนหนึ่งไป เราก็ยังอยู่ได้ เข้าใจไหมเจ้าแต้ม" หญิงสาวอุ้มเจ้าแต้มมาวางไว้บนตักมือลูบไปตามตัวของเจ้าแต้มอย่างทะนุถนอม เจ้าแต้มยามนี้ช่างสบายเหลือเกิน มันจะได้ฟังที่หญิงสาวบอกหรือไม่ ว่าความรักคืออะไรหนอ