14 มีนา วันอำลาใจ

สุสานสีน้ำฟ้า

14 กุมภา วันแห่งความรัก มีคนมากมายที่สมหวัง มีรอยยิ้มที่สดใส แต่ในเวลาเดียวกัน มีคนเป็นล้านที่ต้องผิดหวังในวันนี้ ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่ได้ทั้งสองอย่างในวันเดียวกัน ก็ไม่รู้จะโทษใคร ก็เราสมัครใจไปรักเค้าเอง จนป่านนี้แล้ว ยังทำใจไม่ได้ เหมือนใจได้ตายกับเค้าไปแล้ว
14 กุมภา ได้รับทั้งการ์ดวาเลนไทน์ ได้ส่งของขวัญให้คนที่เรารักเช่นคนอื่นๆ แต่ขณะเดียวกัน ก็ได้รับความผิดหวัง พร้อมกับการ์ดจากเธอคนนั้น เป็นการ์ดที่ส่งด้วยความรัก พร้อมกับเวลาที่จบด้วยคำอำลา
14 มีนา หวานมาถึงแล้ว แค่เดือนเดียว แต่เหมือนเป็นปีๆที่ห่างกัน แต่ดูปฏิทินแล้ว แค่เดือนเดียวเองที่ไม่เจอเค้า เห็นเพียงเงาแว่วๆ เหมือนลมแผ่วเบา เวลาที่มีกันและกัน ช่างแสนสั้นนัก แค่พริบตาเดียว ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดเลย
14 เมษาก็ใกล้วันเกิดด้วย คงไม่มีกำลังใจจะทำความดีในวันเกิดของตน ยังคงฟุ่งซ่านซมซานอยู่ในสุสานต่อไป ดวงวิญญาณยังเร่ร่อน ร้องเรียกหาเธอ ด้วยเสียงร่ำไห้เบา เมื่อลมแผ่วเบาผ่านมา
14 คือเลขโชคร้ายสำหรับผมเหรอ ช่วยตอบทีลมแผ่วเบา เจ้าพัดไปถึงไหนแล้ว