เรื่องบังเอิญที่เจตนา(รึเปล่า)

คนพเนจร

..........ชมรม......ค่ายนี้น่าสนใจมาก...หลายต่อหลายครั้งที่ฉันมายืนอ่านป้ายนิเทศประชาสัมพันธ์ค่ายของชมรมนี้....เมื่อ 1 ปีกับ6เดือนก่อนหน้านี้...ก่อนจะถึงช่วงซัมเมอร์ในการย่างก้าวเข้ามาพร้อมกับคำว่า...น้องใหม่...ฉันคาดหวังไว้เสมอว่าจะได้มีโอกาสมาเป็นสมาชิกชมรมนี้.....แต่แล้ว....เห้อ...กรรมกรรมกรรมที่ไม่แบจริงๆเลยหน้อคนเราทั้งๆที่ตัวเองอยากเข้าอีกที่ดันไปเข้าผิด..น่าหนักใจจริง...ทำไมถึงว่าเช่นนี้รึก็เพราะด้วยเหตุที่ว่าไปตามเพื่อนพอดีดันเดินไปอีกฟากกระไดนึงเลยได้เข้าอีกชมรมนึงและที่น่าจะกรรมกรรมกรรมและก็กรรมละมั้งชมรมที่อยากอยู่กับชมรมที่ต้องอยู่ดันเป็นชมรมข้างๆกันอีก(แต่คนละฟากรั้วน้อยๆกั้นไว้)เวลาจะไปเข้าห้องน้ำก็จำเป็นที่จะต้องผ่านหน้าชมรมนี้อย่างเว้นซะไม่ได้.....ใจก้อยากเข้าไปกราบพระพุทธรูปข้างในชมรมยิ่งนัก  แต่ก็ทำได้แต่ยกมือเหนือหัวไหว้รูปครูบาอาจารย์ที่ตนเคยได้ยินคำร่ำรือบ่อยสมัยอยู่บ้านพลางคิดในใจไว้ว่าสักวันเราจะต้องหาทางมาอยู่ที่นี่ให้ได้ขอแค่เวลา....ที่จะหาหนทางและการตัดสินใจ....วาระสงสัยเราต้องรอวาระและดอกาสที่เหมาะสมใช่ไหม........