ไม่เคยมีความหมายในวันนี้ และไม่มีความสำคัญในวันไหน เป็นเพียงแค่ดอกหญ้าค่าต่ำไป มิเทียมได้กับค่าคำว่า รัก อาจมีคนหลงใหลในบางครั้ง แต่ก็ยังไม่มีที่แน่นหนัก เคลิ้มคล้อยปล่อยใจเคียงเพียงชั่วพัก เมื่อตระหนักความจริงก็ทิ้งไป เป็นเจ้าของกุหลาบงามที่ล้ำค่า มีศักดิ์กว่าดอกหญ้าดินเป็นไหนไหน แค่ดอกหญ้าไร้กลิ่นถิ่นพงไพร เหยียบย่ำช้ำเพียงไหนใครอาทร.. หมดสิ้นความสำคัญ วันแห่งรัก ได้ประจักษ์ถึงค่าดอกหญ้าอ่อน ถูกละเลยทิ้งร้างบนทางจร ให้ร้าวรอนสะท้อนทกกับอกดิน ดอกหญ้าวาเลนไทน์ :: 13 ก.พ. 49 - 17:14 .. วันนี้ของปีก่อน.. ฉันเขียนบทกลอนตัดพ้ออะไรบางอย่าง วันแห่งความรัก.. วันที่ไม่เคยมีความหมายกับฉันมานานนักแล้ว ของขวัญวันวาเลนไทน์.. ดอกไม้... สำหรับวันแห่งความรัก ดอกไม้หรือ... มีเพียงคนใกล้ชิดไม่กี่คนกระมัง.. ที่รู้ว่าฉันโปรดปรานช่อดอกไม้สดเป็นที่สุด ไม่กี่คน.. ที่รู้ว่าของขวัญที่ทำให้ฉันสุขใจและยิ้มได้ในทุก ๆ เทศกาล คือดอกไม้เล็ก ๆ ช่อเดียวเท่านั้น แต่.. ดอกไม้เล็ก ๆ และคนใกล้ชิดในไม่กี่คนนั้น ได้ห่างหายจากชีวิตฉันไปนานแล้ว.. ยังคงมีบ้างในบางโอกาส ที่ฉันสั่งช่อดอกไม้สดเป็นของขวัญให้ตัวเอง.. และก็น่าขัน.. ครั้นเมื่อบอกกับคนช่างสงสัยรอบข้างว่าฉันซื้อเอง พวกเขามักไม่อยากจะเชื่อ.. ไม่เห็นจะแปลกนี่นะ.. ก็ในเมื่อฉันรอที่จะมีคนมอบให้ไม่ไหวนี่นา.. แต่คุณว่ามั้ย.. ชีวิตคนเรา.. บางทีก็ตลกกว่าที่คิด.. สิ่งที่เคยอยากได้ กลับไม่ได้ สิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้ กลับมีเข้ามา... .. ปีนี้... กุหลาบแดงช่อเล็ก ๆ ยิ้มรับฉันในอรุณรุ่งของวันแห่งความรัก การ์ดเล็ก ๆ กับข้อความสั้น ๆ แด่.. นางฟ้าของผม ที่แม้จะไม่ได้ลงชื่อ.. แต่ฉันก็รู้.. คิดให้ขำขำ ป่านนี้แล้วยังมีคนหูตาฝ้าฟางหลวมตัวมาซื้อดอกไม้ให้อีกแฮะ.. แต่ยามนี้ฉันกลับขำไม่ออก... ฉันนึกไปถึงเรื่องราวที่คนช่างเล่าคนหนึ่งเล่าให้ฟัง เรื่องราวของชายหนุ่มผู้ซึ่งไม่ต้องการรับดอกไม้จากบรรดาหญิงสาว ด้วยมีความคิดว่าหากตนรับ นั่นหมายถึงตนได้เปิดรับความรู้สึก ของหญิงสาวเหล่านั้นเข้ามา ซึ่งเขาไม่ต้องการ.. แต่กลับมีบางเสียง ที่แย้งความคิดของเขา การรับดอกไม้นั่น.. ..หมายถึงการเปิดโอกาสให้คนอื่นได้แสดงความรู้สึกที่เขามีต่อเราต่างหาก มันทำให้ฉันสงสัยต่อไปว่า การเปิดโอกาสให้คนอื่นได้แสดงความรู้สึกที่มีต่อเรา... คือการให้ความหวัง เพื่อที่จะต้องพบกับความผิดหวังในวันข้างหน้าหรือเปล่านะ แล้วฉันควรจะรับกุหลาบช่อนี้ไว้ดีหรือเปล่า (วะ) นี่..!.. ทำไมเราถึงคบกันไม่ได้.. ช่วยบอกผมหน่อย ฉันนึกเลยเถิดไปถึงคำที่เจ้าของกุหลาบช่อนี้เคยคาดคั้นถาม.. เฮ้อ...อ...อ....! ฉันถอนหายใจยาว ๆ แล้วบอกไปว่า.. ก็รู้ ๆ อยู่.. จะต้องถามทำไม มันไม่สำคัญหรอกนะ ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจ เขายังไม่ยอมแพ้ ฉันลอบถอนใจเบา ๆ เพื่อระบายความอึดอัด.. แต่ก็เลือกที่จะไม่พูดอะไร มันสำคัญมากนักหรือ สำคัญมากกว่าความจริงใจที่ผมมีใช่มั้ย.. เขาถามอีก.. มันก็แค่ความรู้สึกฉาบฉวยน่ะ.. อีกไม่นานก็จะหายไปเอง ฉันพูดอย่าง (กับ) คนเข้าใจชีวิต แต่มันเกือบปีแล้วนะ.. ที่ผมรู้สึกแบบนี้.. .......... ฉันเงียบ.. .......... เขาก็เงียบ เอางี้.... ..อีกสองปี ถ้ายังรู้สึกเหมือนเดิมอยู่ค่อยมาคุยกันใหม่ ดีมั้ย .. ฉันพยายามหาทางออก เขาเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วบอกว่า.. ... แล้วถ้าวันนั้นผมยังรู้สึกเหมือนเดิมล่ะ... ..ก็ค่อยมาว่ากันงัย.. ฉันรีบสรุป ............ .... ฉันดึงความคิดตัวเองกลับมาที่กุหลาบช่อน้อยบนโต๊ะทำงาน... ของขวัญวันวาเลนไทน์.. ที่ฉันเคยหวัง.. และเฝ้ารอคอย ความจริง...ฉันอยากจะมีความสุข ปลาบปลื้ม และยิ้มบาน ๆ ให้กับกุหลาบช่อนี้นะ เพียงแต่.. ฉันไม่เข้าใจ.. ว่าทำไมชีวิตต้องเล่นตลกกับฉันอย่างนี้ด้วย... ทำไมชายหนุ่มที่ทำให้ฉันสมหวัง...และ (แอบ) ชื่นใจเล็ก ๆ แบบนี้ได้... ... ...... ........ ถึงต้องเกิดทีหลังฉันตั้งเป็นสิบปีอย่างนี้ด้วยเนี้ย.ย..ย.. แง๊... ง... ง
ผู้หญิงช่างฝัน 14 ก.พ. 2550 14:11 น. - ID 7784 
1678
10
0
14 กุมภาพันธ์ 2550 19:02 น. - comment id 94892
และถ้าคุณมีคนเอาดอกกุหลาบมาให้มันก็ยังดีกว่าไม่มีซะเลยน่ะมีคนรักยังดีกว่ามีคนเกลียด
14 กุมภาพันธ์ 2550 14:15 น. - comment id 94956
โชคดีนะเนี่ยที่เราเกิดราศีตุลย์ อิอิ ชอบหญ้าแก่อ่ะตะเอง อิอิ ไปกินเอ็มเคมาแหละจ้า
14 กุมภาพันธ์ 2550 17:57 น. - comment id 94962
อ่านเรื่องของคุณแล้วทำไมมันช่างเหมือนกับชีวิตของเราจังนะ นั่นสิ ทำไมคนที่ทำให้เรามีความสุขเล็ก ๆ น้อย กลับมีอายุห่างจากเรามากมายนัก
14 กุมภาพันธ์ 2550 18:45 น. - comment id 94963
วันวาเลนไทน์นี้ ต่างคนต่างก็ให้ของขวัญกัน บางคนก็ให้ดอกกุหลาบ การ์ด สติกเกอร์ก็มีน่ะ หรือเล็กลงมาหน่อยก็ลูกอม แต่ฉันกลับไม่ได้อารัยเลย ไม่รู้เหมือนกันน่ะว่าเพราะอารัย อาจจะเป็น เพราะ ฉันไม่ค่อยมีเพื่อนก็ได้ แค่คิดฉันก้อเกือบร้องไห้แหนะพอเห็นคนโน้นส่งของขวัญให้คนนี้ คนนี้ส่งลูกอมให้คนนั้น แต่ทำไมฉันกลับไม่ได้เลยหล่ะ
คิดไปคิดมาอยู่ๆก็มีเพื่อนคนนึงมาติดสติกเกอร์รูปหัวใจให้อันหนึ่ง แม้ว่ามันจะดวงเล็กน่ะแต่ฉันก็ประทับใจมากเลยหล่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2550 18:49 น. - comment id 94964
แล้วก็...ถ้ามีคนที่จริงใจกับเราแม้ว่าจะอายุน้อยกว่า ฉันก็ว่ายังดีกว่าคนที่อายุมากกว่าแล้วไม่จริงใจกับเราน่ะ...
15 กุมภาพันธ์ 2550 17:20 น. - comment id 94995
ความรักเสลาสลักสวยใส งามใดเล่างามใด เทียบได้งดงามความรัก จรดลึกในความทรงจำ ลึกล้ำย้ำรอยสลัก นิรันดรนั้นนานนัก แต่รักนี้นานกว่านั้น ...ดั่งดวงหฤทัย
15 กุมภาพันธ์ 2550 18:54 น. - comment id 94996
อิอิ อ่านแล้วอมยิ้มเรยค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2550 20:57 น. - comment id 94997
.. คุณเพียงพลิ้ว .. หญ้าแก่มันเคี้ยวยากนา.. อิ..อิ.. ขอบคุณนะ ไปกินไม่ชวน แล้วยังมาอวดอีก.. ปั๊ดเหนี่ยว.... คุณแม่มดใจร้าย .. มีพี่อยู่คน.. บอกว่า.. " เธอเอ๊ย..ย.. (ลากเสียงยาว ๆ ด้วยนะ) คราวก่อนก็อ่อนกว่าแปดปี.. คราวนี้.. เป็นสิบเลยเรอะ.. " เลยบอกไปว่า.. " พี่ ๆ อย่าคิดมาก ขำขำ.."
ขอบคุณนะคะ
15 กุมภาพันธ์ 2550 23:10 น. - comment id 94998
15 กุมภาพันธ์ 2550 23:11 น. - comment id 94999
แง้ๆๆๆๆมาช้าดีกว่าไม่มาใช่มั้ยคะ คิดถึงนะคะ
16 กุมภาพันธ์ 2550 08:32 น. - comment id 95000
.. น้องเดือนไร้เงา .. ส้มขายเป็นโล แตงโมขายเป็นลูก .. หัวใจถูก ๆ ยกให้ฟรี..เอาป่าว...
16 กุมภาพันธ์ 2550 09:02 น. - comment id 95002
ไม่เป็นไรจ้า ฟันแข็งแรง อิอิ ไว้คราวหน้านะคะ เดี๋ยวไปเจอกัน อิอิ
16 กุมภาพันธ์ 2550 17:53 น. - comment id 95004
พี่เหมียว ... เอมดิคะ ...... ดอกไม้ไม่ได้สักกะดอก ... ได้แต่ช็อคโกแล็ต ... ไอ้เราก็ยิ่งอ้วนอ้วนอยู่ งึมงำงึมงำ ๆๆๆๆๆๆๆ คนให้ : แล้วจะเอามะ เอม : เอา) แต่ปีนี้ ถ้าจะดวงต้องไปอยู่บนที่สูง ... ไม่มีหวังกะเค้าหร๊อกกกกก ......... ( แล้วหมอลักษณ์ ฟันธง ราศี สิงห์ ว่าไงคะพี่
)
16 กุมภาพันธ์ 2550 20:54 น. - comment id 95008
.. คุณเพียงพลิ้ว .. ฟันแข็งแรงจริงดิ.. แล้วอย่ามารำพึงรำพันว่าปวด.. (ใจ).. ปวด.. (ใจ) นะ.. ไม่ปลอบด้วยเอ้อ...ขอบคุณอีกทีค่ะ.. .. น้องทะเลใจ .. นับรวม ๆ กะหลายปีที่ผ่านมา ได้ช็อคโกแล็ตซักกล่อง ก็ดีใจตายแล้วพี่น่ะ.. ส่วนหมอลักษณ์ฟันธงราศีสิงห์ว่าไงพี่ก็ยังไม่รู้.. ไว้พี่ศึกษา.. (ในศึก 12 ราศี) ..ให้นะ
17 กุมภาพันธ์ 2550 01:10 น. - comment id 95009
โห เพื่อนๆทำให้เจ้าของกระทู้ยิ้มได้แล้วนะเนี่ย สุดยอดเลยนี่คุณ ไม่ต้องเสียใจหรอกนะ มีคนเป็นล้านที่ต้องเสียใจวันวาเลนไทน์ครับ อย่างน้อยก็มีผมอีกคนนี่ เป็นเพื่อนชมรมเสียใจเดือนแห่งความรักสีดำของเราเนาะ เคยสร้างโฮมเพจ วาเลนไทน์สีดำ และแล้วก็เปลี่ยนเป็นวาเลนไทน์สีเขียว จากนั้น คนรักกลับมา ก็เปลี่ยนเป็นวาเลนไทน์สีแดง วาเลนไทน์ยังมาไม่ถึงเลย เค้าจากไปอีกแล้ว กลายเป็นวาเลนไทน์สีอะไรไม่รู้เลย
17 กุมภาพันธ์ 2550 13:48 น. - comment id 95013
.. คุณสุสานสีน้ำฟ้า .. ทำไมต้องมีคนเปรียบสีดำเป็นสีแห่งความทุกข์เศร้าด้วยเนอะ.. อย่าไปสนใจเลยค่ะว่าวาเลนไทน์จะเป็นสีอะไร ถ้าความรักเข้าตา.. อะไรอะไรก็ดูจะเป็นสีหวานไปซะหมด แต่ถ้าลองมีทุกข์.. สีชมพูดูยังไงก็ไม่แจ่ม..ขอบคุณนะคะคุณสุสานสีน้ำฟ้า.. มีความสุขเยอะ ๆ ค่ะ
5 มีนาคม 2550 14:55 น. - comment id 95219
ก็ไม่เห็นจะเป็นไร...สิ่งที่เธอต้องการ มันเป็นความรู้สึกไม่ใช่เหรอ น่าเสียดายออก ที่ต้องทิ้งสิ่งที่ใฝ่หามานาน ด้วยเหตุผลทางสังคม ที่ไร้สาระน่ะ คนเราใช่ว่า จะมีเรื่องโชคดีกันบ่อยๆนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ