การเดินทางของคนเศร้า

`คนโง่ๆอย่างฉันจะรู้อะไร`

7 เมษา เราได้พบเจอเพื่อนเก่าๆ มากมายแต่เขาคนนั้นเราไม่เจอเขาเลยไม่ได้รู้ ไม่ได้ยินข่าวเลยว่าเขาคนนั้นของเราไป อยู่ทีไหน เราอยากพบเจอเขามากแต่เราไม่มีโอกาส แม้แต่ที่จะได้พบได้พูดคุยกับเขาคนนั้น เราอยากรู้มากว่าเขาคนนั้น ได้ไป อยู่ที่ไหน 
     แต่เธอจะคนนั้นจะรู้ไหมว่าการที่เรากลับไปคราวนี้ เราได้ พกเอาความหวังไป มากเพื่อหวังที่จะพบเจอ แต่ความหวังทั้งหมด  ก็หมดสิ้นไป  เพราะมันไม่ได้เจอกลับสิ่งที่มันต้องการ  ทางวนของชีวิต แม้จะได้เดินทางมา ณ เส้นทางสายเดิมที่เราเคยเดินร่วมกัน แต่วันนี้ เราได้เดินคนเดียว ไม่มีเธอคนนั้น มาเดินเคียงข้าง  ชีวิต มีคนเคยบอกว่า ต้องต่อสู้  แต่ทั้งชีวิตเราต่อสู้มาเพื่อเขาแต่ทำไม  เราไม่เคยเจอกับความสมหวัง นานแล้วนะ ที่หัวใจดวงได้แบกเอาความเศร้า ที่ไม่สามารถบอกใครได้  อยากจะบอกเขาคนนั้น เหลือเกินแต่เราไม่กล้าบอกเขาได้
คำคำนั้นของเขาเรายังจำได้ดี 
    มีคำอีกคำที่เรากล้า บอก เรายังจะเก็บเอาไว้คนเดียวถึงแม้มันจะทรมานมากแค่ไหน ขอแค่ให้เธอคนนั้นของเราได้มีความสุขแค่นี้เราก็พอใจแล้ว