ปรารถนา...ของคนบาป

พีรเดช นวลสาย

ผมรู้สึกเหมือนถูกภูเขาทั้งลูกกดทับลงมากลางอก
เอาล่ะซี!  ทีนี้จะทำยังไงดี  เรื่องที่เคยเป็นแค่ความคิดสกปรก  ตอนนี้มันเกิดขึ้นจริงๆ แล้ว  โดยทั้งผมและทั้งหล่อนยินยอมพร้อมใจร่วมกันก่อมันขึ้นมา บอกตามตรงตอนนั้นนอกจากกามกระหายที่บดบังความรู้สึกชั่วดีในตัวจนหมดมิด  ผมไม่ได้ตระหนักถึงผลอันจะเกิดตามมาต่อจากนี้เลยสักนิด  หล่อนเองก็คงไม่ต่างกันนัก  เรื่องสกปรกนี่คงไม่มีทางเกิดขึ้น  ผมรู้หล่อนไม่ได้หลับสบายจริงๆ อย่างที่กำลังทำอยู่ตอนนี้แน่  ในหัวของหล่อนต้องหมุนคว้างจนความคิดระคนปนเป  จนยากจะจับต้นชนปลายถูก  มันจะเป็นอะไรอื่นไปได้อีกเล่ากับคนที่กำลังถูกความรู้สึกผิดเข้าคุกคาม
ผมจุดบุหรี่สูบ   ระบายควันออกมาตามจังหวะถอนหายใจ  หันไปมองร่างเปลือยเปล่าของหล่อนที่นอนหันหลังให้
ทีนี้ จะเอายังไง?
คุณถามฉัน?  หล่อนทำเสียงฉุน
คือ..ผมไม่ได้หมายความว่า... ผมอึกอัก
แต่คุณคิด! หรือคุณจะปฏิเสธ?  หล่อนพลิกตัวกลับมา  ดึงบุหรี่จากมือผมไปสอดเข้าปาก
ใช่สิ! คุณได้ฉันง่ายๆ นี่  มันก็ไม่แปลกถ้าคุณจะลุกจากเตียงไปเฉยๆ  โดยไม่ต้องใส่ใจอะไร  ฉันต่างหากที่ต้องโทษตัวเองที่ร่านผู้ชายเกินไป
ไม่ใช่ยังงั้นหรอกน่า  คุณก็น่าจะรู้ว่าผมหมายถึงอะไร
ผมฉุนขึ้นมาบ้าง รู้หรอกน่าว่าหล่อนแกล้งทำเป็นขึ้นเสียงเพื่ออะไรปกป้องตัวเองยังไงล่ะ  หล่อนจะบอกว่ามันไม่ใช่ความผิดของหล่อนคนเดียวทั้งหมด ผมนี่ไงหุ้นส่วนความผิดอีกครึ่งหนึ่งที่เหลือ  มันก็จริง  แต่หล่อนเองก็ต้องไม่ลืม  ว่าใครเป็นคนทอดสะพานให้ผมเดินเข้าหา
ใบหน้าขึ้งเครียดของหล่อน  ช่างดูบิดเบี้ยวน่าเกลียดซะเหลือเกิน  โดยเฉพาะน้ำเสียงเล็กแหลมที่พูดเหมือนจะโยนความผิดทั้งหมดให้ผมคนเดียว  มันหายไปไหนแล้วล่ะ ไอ้ความสวยเย้ายวนที่ผมกระหายนักหนา  หรือว่าหล่อนเป็นคนละคนกับแม่สาวสวยสุดเซ็กซี่คนนั้น  หรือว่านี่คือเนื้อแท้เบื้องหลังเปลือกห่อหุ้มอันแสนสวยนั่น  ไม่อยากเชื่อเลยว่า  ผมหลงอะไรในตัวหล่อนถึงขนาดกลายเป็นคนหูหนวกตาบอดมาก่อนหน้านี้
แน่ล่ะ!  ผมไม่ปฏิเสธว่าหล่อนดูดีกว่าผู้หญิงคนอื่นๆ ในออฟฟิศด้วยกัน  พวกนั้นมีแต่ยายเพิ้งหนังเหนียวที่ไม่เคยจำนนต่อสังขารตัวเอง  แถมยังใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตหมดไปกับการจับกลุ่มซุบซิบนินทาคนโน้นคนนี้  ไม่เว้นกระทั่งเรื่องบนเตียงของสามีตนเอง  และก็หัวเราะหัวใคร่กันคิกคักเห็นเป็นเรื่องสนุก  นั่นคือภาพที่ผมเกลียดเข้าไส้
แต่หล่อนนั้นแตกต่างไปจากคนอื่น  ทั้งการวางตัว อุปนิสัย  และโดยเฉพาะความเพอร์เฟ็คท์ของรูปกาย  ซึ่งไม่ได้จำกัดอัดแน่นอยู่ในวัตถุทรงกลมเตี้ยม่อต้ออย่างแม่ไก่แก่พวกนั้น  หล่อนจึงเป็นเหมือนกุหลาบงามเพียงดอกเดียวท่ามกลางดงดอกอุตพิดทั้งหลาย  ที่มีทั้งกลิ่นหอมเย้ายวนและน้ำหวานหล่อเลี้ยงหัวใจผู้ชายอย่างพวกเราให้กลับมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะเฉาตายกันไปซะก่อน  ผมคงต้องยืดอกยอมรับอย่างไม่เสแสร้งว่าสนใจในตัวหล่อนไม่น้อย  และก็เป็นในแง่เซ็กส์มากกว่าอย่างอื่น  บ่อยครั้งที่แอบเก็บเอาเรือนร่างอวบอัดของเธอไปชำเราในความฝัน  เป็นการหาความสุขที่ทำได้โดยไม่ต้องเสี่ยงกับฝ่ามือของหล่อน  ใครจะหาว่าลามกวิตถารอะไรก็ตามใจเถอะ  ผู้ชายทุกคนคิดอย่างนี้กับหล่อนทั้งนั้น   เพียงแต่ผมอาจเป็นคนเดียวที่กล้ายอมรับความจริงก็เท่านั้น  ตราบใดก็ตามที่มันยังเป็นแค่ความคิด  ต่อให้หมกมุ่นหรือโสมมยังไงมันก็ยังไม่สมควรถูกตราหน้าว่าเป็นความผิด  ผมคิดอย่างนั้น  เพราะความคิดเพียงอย่างเดียวทำร้ายใครต่อใครไม่ได้  ยกเว้นเราปล่อยให้มันมีอำนาจเหนือกว่าและกลายเป็นผู้ควบคุมตัวเรา  แต่ถ้าจะมีใครสักคนที่มันพอจะทำร้ายได้  ก็คงเป็นตัวเจ้าของความคิดเองนั่นแหละ  เหมือนกับที่มันกำลังเล่นงานผมจนกระวนกระวายใจอยู่ในตอนนี้
ฉันรู้นะว่าคุณมองฉันอยู่
นั่นเป็นประโยคแรกที่หล่อนพูดกับผมเมื่ออาทิตย์ก่อน  ดวงตาหล่อนมันแปลบจนผมแทบมองเห็นตัวเองในนั้น
ผม-เปล่า...  ผมปฏิเสธได้ไม่เต็มเสียง
อย่ามาทำปากแข็งหน่อยเลยน่า  ดวงตาคุณมันสารภาพกับฉันหมดเปลือกแล้ว
หล่อนค้อมตัวลงมาจ้องตาผม  ไม่รู้จริงๆว่าตั้งใจแกล้งหรือลืมตัวกันแน่  เพราะจังหวะนั้นเนินเนื้อขาวเนียนขนาดมหึมาสองก้อนของเจ้าหล่อนแทบจะล้นทะลักออกมานอกคอเสื้อ  หัวใจผมเต้นระรัวจนคร่อมจังหวะ  ลำคอแห้งผากเนื้อตัวร้อนวูบวาบไปหมด  ไม่คิดเลยว่าหล่อนจะรุกผมหนักขนาดนี้
ว่าไงล่ะ  คุณแอบมองฉันอยู่ใช่ไหม?  เสียงแหลมเล็กของหล่อน ดึงความคิดผมกลับมาสู่ความจริง
ก็-คุณ-สวย  ผมไม่รู้จะพูดอะไรนอกเหนือจากนี้จริงๆ
หล่อนยิ้ม  แล้วหันหลังเดนจากไปเฉยๆ  ปล่อยให้ผมนั่งงงอยู่คนเดียว  หล่อนจะเอายังไงกันแน่ โกรธ เกลียด หรือจริงๆ  แล้วก็แอบมีใจให้ผมอยู่  ถ้าเป็นอย่างหลังมันคงเป็นลาภก้อนโตที่ฟ้าประทานลงมาให้แก่สุนัขจิ้งจอกผู้หิวโหย  ซึ่งมันพร้อมเสมอที่จะกระโจนเข้าขย้ำอย่างไม่ลังเล  แต่ก็ยากจะเชื่อเหมือนกันว่าหล่อนจะคิดอย่างนั้น  เพราะเท่าที่จำได้เราแทบไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ  ทั้งหล่อนเองก็ไม่เคยแสดงออกว่าสนใจใคร่สนิทกับผู้ชายคนไหน  แน่นอนว่ารวมทั้งผมด้วย
ผมบรรจงเคาะข้อนิ้วกลางลงบนบานประตูเบาๆ  2-3 ครั้ง
ครู่เดียวมันก็แง้มเปิดออก  ผมมองซ้ายมองขวาให้แน่ใจว่าไม่มีใครจึงรีบแทรกตัวเข้าไปข้างใน ทันทีที่ได้เห็นหล่อนในชุดนอนสีขาวบางเฉียบแทบจะทะลุถึงร่างเปล่าเปลือยภายใน  กับหน้าอกงอนงามซึ่งตั้งชันล้ำหน้าส่วนไหนๆ  ออกมาราวกำลังเชื้อเชิญให้ลองลิ้มรสสัมผัส  จิ้งจอกหิวโวในตัวผมเหมือนถูกปลุกกระตุ้นด้วยกลิ่นคาวเลือดสดๆ  จากบาดแผลเหยื่อ  มันคำรามกึกก้องแล้วกระโจนเข้าใส่ทันที
ผมบดจูบริมฝีปากเรียวบางของหล่อนอย่างหนักหน่วงสองมือคลึงเคล้นซอกซอนไปทั่วร่างอวบอัดนั้น  ขณะที่หล่อนเองก็โต้ตอบอย่างไม่ถดถอย  มันเป็นบทเร้าโรมที่รุนแรงถึงใจที่สุดเท่าที่เคยสัมผัส  เลือดในกายผมพุ่งพล่านไปทุกอณูเนื้อ  ถึงนาทีนี้ต่อให้พระเจ้าก็ห้ามความต้องการของเราทั้งคู่ไม่ได้แล้ว
ไปข้างบนดีกว่าค่ะ
หล่อนถอนปากออกมากระซิบเสียงกระเส่า  เมื่อเห็นผมตั้งท่าจะดึงชุดนอนออก
ตามใจคุณสิที่รัก  ผมจูบลงบนหน้าอกหล่อนอย่างนิ่มนวล  แล้วช้อนแขนอุ้มตัวหล่อนขึ้นมาด้วยแรงกระสัน จังหวะที่สายตาผมประสานกับสายตาเยิ้มมันเต้นระริกของหล่อนพาให้คิดถึงแววตาแบบเดียวกันนี้  ตอนที่หล่อนเดินมากระซิบเบาๆ ข้างหูผมถึงโต๊ะทำงานเมื่อเย็นวานว่าจะลาป่วยวันนี้  เป็นไปได้อยากมีคนมาอยู่ดูแลเป็นเพื่อนที่บ้าน  มันไม่ใช่ข้อสอบตรรกะที่ต้องใช้เวลาคิดคำนวณอะไรให้เสียเวลา  ผมรีบรับปากทันที  ความจริงอยากจะตามหล่อนกลับเดี๋ยวนั้นเลยด้วยซ้ำ  เพราะมโนธรรมอันเปราะบางในใจถูกฉีกขาดกระจุยกระจายลงแล้ว  ใครจะไปคิด  ว่าหล่อนเองก็มีความต้องการอย่างเดียวกัน
ผมจุดบุหรี่สูบเป็นมวนที่สอง
สีดควันเข้าจนลึกสุดปอดแล้วค่อยๆ ผ่อนออกมาทางรูจมูก  อดแปลกใจไม่ได้เลยว่า  ความกระหายอยากกับความสุขสมที่เพิ่งเกดขึ้นเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมามันมลายหายไปไหนหมดแล้ว  เพลงกามที่บรรเลงอย่างถึงพริกถึงขิงไม่หลงเหลือแม้สักท่วงทำนองซาบซึ้งให้จดจำ  ทั้งที่มันเป็นความต้องการซึ่งอัดแน่นอยู่ภายในรอวันได้ปะทุออกมา  ผมน่าจะลิงโลดดีใจสิ  เมื่อตอนนี้มันได้ระบายออกมาแล้ว  แรงปรารถนาเหล่านั้นไดรับการตอบสนองอย่างสาสมแล้วกับผู้หญิงที่เฝ้ามองเฝ้าฝันมาตลอดคนนี้  ผมต้องตักตวงเอาจากหล่อนให้มากที่สุดถึงจะถูก  แต่กลับนั่งมองร่างเปลือยที่นอนข้างๆ นี้ด้วยความสับสนและจุกแน่นหน้าอกราวถูกภูเขาทั้งลูกกดทับ
จะเอายังไงล่ะ?  หล่อนถามขึ้นท่ามกลางความเงียบ
ผมไม่รู้  คงต้องปล่อยเลยตามเลย...ก็มันเกิดขึ้นแล้วนี่  ผมพูดเสียงเบาหวิว
หรือคุณมีความคิดที่ดีกว่านี้?
หล่อนนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง
แต่แบบนี้มันผิด!!
ผมรู้  แต่ก่อนหน้านี้เราทั้งคู่ไม่มีใครคิดจะยับยั้งมันเลยนี่  เราสนใจแต่ความต้องการของตัวเองจนปล่อยให้มันเลยเถิดมาไกลถึงนี่แล้ว  ผมพูดไปตามที่รู้สึก
เราจะแอบทำแบบนี้ไปตลอดหรือไง? หล่อนถาม
มันเป็นทางเดียว  หรือไม่ก็ต้อง...
เลิกกันแค่นี้...ใช่ไหม?!
ผมเปล่าพูด
แต่คุณคิด!  คุณนอนกับฉัน  ในบ้านฉัน  บนเตียงนอนของฉัน  เสร็จแล้วก็จะเดินออกไปทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  หล่อนผุดลุกขึ้นนั่ง
แล้วฉันล่ะ!?  ฉันก็จะกลายเป็นผู้หญิงใจง่าย ไม่เคยอิ่มในกาม เป็นแค่นังแพศยาไร้ค่า  เท่านั้นใชไหม๊?!
ผมเปล่าคิดอย่างนั้น  ผมไม่ใช่ผู้ชายประเภทไร้ความรับผิดชอบขนาดนั้นหรอก  เพียงแต่ยังคิดไม่ออกเลยว่า  จากนี้เราจะทำยังไงกันดี  คุณคิดหรือว่าจะปิดเรื่องนี้กับสามีคุณได้ตลอด
หล่อนก้มหน้านิ่งเงียบ  ตัวสั่นสะอื้น 
ภาพใบหน้าผู้ชายคนนั้น  ตอนหัวใจสลายเมื่อเห็นกับตาตัวเองว่า เมียรักกำลังกอดรัดร่วมรักอย่างเผ็ดร้อนกับชายชู้บนเตียงที่เขาหลับนอนกับหล่อนมาตลอดชีวิตคู่  ค่อยๆ ผุดขึ้นมาในหัวผม  ตามติดด้วยภาพใบหน้าซึมเศร้าของเมียผมที่สว่างวาบเข้ามาแทนที่อย่างฉับพลัน  ผมเห็นเธอนั่งนิ่งอยู่บนโซฟารับแขกจนดึกดื่นเพื่อจะพบว่าสามีเลวๆ ที่เธอรอเปิดประตูรับ  กลับมาพร้อมกับคำโกหกคำโตที่เตรียมไว้สำหรับตอบแทนความภักดีของเธอโดยเฉพาะ  และแกล้งชวนเธอร่วมรักเพื่อกลบเกลื่อนความเคลือบแคลง  ทั้งที่แทบหมดแรงไปกับผู้หญิงอื่นมาไม่กี่นาที
แน่นอนว่าผมต้องปิดเธอให้ถึงที่สุด  แต่ใครจะรับปากได้ว่า  วันหนึ่งเรื่องมันจะไม่แดงขึ้นมา  โดยเฉพาะเรื่องคาวๆ แบบนี้  ยังไม่เคยเห็นใครปิดมันได้สนิทจริงๆ สักที  ถึงตอนนั้นเธอจะมีภูมิต้านทานกับมันแค่ไหน  ไม่ยุติธรรมเลยสำหรับเมียที่แสนดีอย่างเธอ  แต่ผมก็ได้ทำลงไปแล้ว  จะแก้ตัวยังไงได้ทุกอย่างดูมันตื้อและตีบตันไปหมด  จนผมรู้สึกเหมือนกำลังจะโยนชีวิตคู่ของตัวเองทิ้ง  เพียงเพื่อสังเวยกามารมณ์หยาบอยากชั่วไม่กี่นาที
มันช่างโง่เง่า  บัดซบดีแท้!!
ผมนั่งดูดบุหรี่ระบายความคิดไปเกือบครึ่งซอง
มันไม่ได้ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นมาเลยสักนิด  เพียงแต่เพื่อฆ่าเวลาให้หมดๆ ไปเท่านั้น-เวลาอันเชื่องช้ายาวนาน ราวกับหยุดนิ่งอยู่กับที่
ถามจริงเถอะ  คุณชอบฉันบ้างไหม?
หล่อนใช้ปลายนิ้วชี้เขี่ยใบหูผมเบาๆ  ผมหันไปมองนัยน์ตามันวาวคู่นั้น  พยักหน้าเนิบช้า  หล่อนยิ้มออกมาง่ายดาย  รั้งตัวผมเข้าไปกอดรัดสอดเสียดเรียวขางามมาก่ายเกย  ไออุ่นจากเรือนกายเนียนนิ่มกระตุ้นอารมณ์ให้ปะทุขึ้นมาอย่างประหลาด  เสียงสัตว์ป่าในตัวร้องโหยหวนตอบรับ  ผมจึงรั้งคอหล่อนมาบดจูบริมฝีปากและพลิกตัวขึ้นทับบนร่างร้อนร่านนั้นทันที  ไฟปรารถนาเบื้องต่ำของเราทั้งคู่กำลังถูกจุดให้ลุกโชนขึ้นอีกคำรบหนึ่ง  มันร้อนแรงเพียงพอที่จะแผดเผาความคิดสับสนในหัวใจจนมอดไหม้หมดสิ้น
ช่างหัวมันปะไร!!
จะทำผิดแค่ครั้งเดียวหรือหลายครั้งมันก็ถูกตราหน้าว่าเป็นคนเลวอยู่วันยังค่ำ  จะแปลกอะไรถ้าจะทำมันหลายๆ ครั้งไปเลย  จะได้รู้สึกว่าเลวอย่างคุ้มค่าหน่อย
ผมได้ยินเสียงสัตว์ในตัวมันสบถออกมาอย่างนี้