ใครสักคน

กระต่ายใต้เงาจันทร์


บางเวลา  ใจฝั่งหนึ่ง  จะเข้าใจตัวเองว่า    จะต้องต่างมา   ต่างไปกันตามลำพัง    แต่หลายเวลาใจอีกฝั่งหนึ่ง    กลับโหยหาคนพิเศษ   ใครสักคน   ที่จะเคียงข้างเรา   ได้ทุกสถานการณ์     คนที่จะทำให้โลกโหดร้าย   ได้อ่อนโยนขึ้น      คนส่วนใหญ่  พบแล้ว  แต่ก็ไม่ได้จริงดั่งหวัง     เหมือนจะใช่    แต่สุดท้ายไม่ใช่     อะไรสักอย่าง ต้องมี   อันทำให้  พรากจากกัน  ไปได้เสมอ      ที่จริงแล้วในโลกนี้คงไม่มีใครสักคน    ที่มีจริง    ล้วนฝันเก้อกันทั้งนั้น     คนผิดหวัง   ก็เป็นคนเหงามากมาย       พร้อมที่จะทำอะไร  ทดแทน    หาใครสักคน   เพื่อให้ได้พบ       เราต่างหาใครสักคน  กันมาตลอด   คล้ายบทเพลง     ที่กล่าว  มีผิดหวัง   มีสมหวัง   ขณะเริ่มรัก   เงื่อนไขไม่มากมาย  เท่าที่รักไปแล้ว   ธรรมชาติสร้างไว้ให้เป็นคู่   ก็จริง    แต่ทว่า   ถ้าสองสิ่ง  ต่างที่มา    ความรักคงไม่ยิ่งใหญ่  พอที่จะชนะมันได้
จึงมีคนเหงา  เกิดขึ้นมากมาย    ราวกับโลกนี้ไม่ต้องการ   ให้ใครอยู่   คู่ใคร       เหมือนธรรมชาติลวง   แล้วสุดท้ายบอกว่า    นี่ไม่ใช่
ใครจะมองเห็น    ดวงตา   โง่ๆที่โศกเศร้า     หากไม่มีน้ำตา      หัวใจ  คนเหงา  มักโง่เขลาเสมอ       ในบางเวลาคนเหงา  อยากเหลืออะไรก็ได้เพียงน้อยนิด    แต่ขอแขน    หลายๆข้าง  เพื่อสมมุติ   ว่าได้ถูกโอบกอด  อย่างอบอุ่น
เราเหงา    อีกหลายคน   คงเหงา  บางครั้งมันหายไป  แต่หลายครั้งมันกลับเข้ามา      ความเหงา   ไม่เกี่ยวกับ   อายุ  เพศ    หรือการศึกษา      แต่มันขึ้นตรงจาก   ตรงหัวใจ     ถาม   หาสาเหตุหรือ     คงไม่มีกระมัง   อาจจะมีบ้างเพราะคนหนึ่ง   ไม่อยากอยู่กับ   อีกคนหนึ่งแล้ว     หรือไม่มีใครอยู่ด้วยสักคน     หรือเพราะ  คนสองคนอยู่ไปแกนๆ
บางครั้ง   เราใช้การ   ทำงานหนัก    เที่ยวหนัก    หาอะไรทำ   เพื่อไม่ให้ฟุ้งซ่าน   เพื่อลืมใครสักคน   ที่อาจไม่เคยมีอยู่จริง      หรือค้นหาใครสักคน   ที่อาจมีอยู่จริง   อย่างเฝ้าคอยโดยลืมไปว่า    ฟ้าเบื้องบน   กำหนดชีวิต   ลงมาแล้ว
บางเวลา   ใจฝั่งหนึ่ง   ก็เข้าใจว่า   เราต่างมา   แล้วก็ต่างไป    แต่ใจฝั่งหนึ่งไม่ยอมรับความจริง      การมีชีวิตอยู่   ไม่ใช่เรื่องง่าย    เพราะใครสักคนนี่แหละ    ทำให้คนใจแข็งหัวใจหล่น   สู่พื้น  แล้วแตกได้ง่าย
      
                ถ้าหล่นแล้วไม่แตก---------- ไม่มี				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    27 ตุลาคม 2549 13:56 น. - comment id 93177

    ไม่แตกค่ะ แค่ร้าวๆ
    
    อีกไม่นานคงจะแตก
    
    ไม่พ้นกฎนี้ไปได้
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • ความเหงาสีจางๆ

    27 ตุลาคม 2549 21:07 น. - comment id 93186

    โดนตรงที่ว่า "เหมือนใช่ แต่มันไม่ใช่" 10.gifเรื่องความรักพูดยาก บางทีเราก็บอกไม่ได้เหมือนกันว่า ทำไมถึงไม่ใช่คนนี้ แต่ความรู้สึกมันบอกมาเองว่า ยังไม่ใช่ ทั้งๆที่ บางครั้งก็เหงาเหลือเกิน ต้องการใครซักคนมาอยู่ข้าง 16.gif แต่ถ้าต้องมีใครเพราะความเหงาล่ะก็ ไม่ขอมีดีกว่า ขอรอคนที่ใช่ต่อไป...
    ป.ล. คนที่ปฏิเสธ ก็ไม่ได้เสียใจน้อยไปกว่ากันหรอกค่ะ
  • แมงกุ๊ดจี่

    27 ตุลาคม 2549 23:13 น. - comment id 93199

    "อยากมีใครสักคน  ที่เป็นคนพิเศษ"
    
    ครบทุกอารมณ์....เป็นช่วงเวลา...
    ดูแลรักษาหัวใจและกายนะคะ   เพี๊ยง...
    เป็นกำลังใจให้เสมอ...
  • หนุ่มเยอรมันนี

    28 ตุลาคม 2549 20:01 น. - comment id 93223

    36.gif66.gif
  • Da_smit

    28 ตุลาคม 2549 20:14 น. - comment id 93225

    ความรักไม่เคยทำร้ายใคร  มีแต่ทำให้เรามีกำลังใจ แต่สิ่งที่ทำให้เราเสียใจคือ ความ คลาดหวัง ฉนั้น รัก แล้ว อย่าคลาดหวัง แล้วจะไม่ ผิดหวัง
  • chatmar ณ.ธรรมะ

    28 ตุลาคม 2549 20:20 น. - comment id 93226

    จะจนตรอกชอกช้ำ........เพียงใด
    อวลอุ่นลมหายใจ...........ต่อสู้
    ความสุขไม่เคยหาย.......ไกลห่าง
    เพียงไม่หยุดเรียนรู้......กล่อมเกล้าเกลาสมอง
  • กระต่ายใต้เงาจันทร์

    28 ตุลาคม 2549 21:55 น. - comment id 93227

    พี่กานต์   แค่ร้าวก็คงแย่แล้วค่ะ
    
    
    บางครั้งคนเรามีความไม่พอดีค่ะคุณความเหงาสีจางๆๆ
    
    
    เอ....สงสัยแมงกุดจี่...มีความรักแหงๆๆน่ะค่ะ
    
    เชาว...คิดถึงบ้านเหรอค่ะ...
    
    
    ใช่ค่ะคุณดา....เราอาจจะคาดหวังกันเกินไป
    
    
    สวัสดีค่ะ  พี่ชาตินี้....แหมมีเรตธรรมมะด้วย  เคยเห็นแต่เรตรัก...ไม่อยากจะเชื่อว่านี่..พี่เราเขียน...
  • กระต่ายใต้เงาจันทร์

    30 ตุลาคม 2549 20:41 น. - comment id 93254

    การที่เราอยู่ใกล้กับอะไรมากเกิน ไป . . .
    >เรามักมองเห็นสิ่งนั้นไม่ชัดเจน
    >เหมือนเสียงของ หัวใจ . . .
    >ที่ไหวเต้นอยู่ในร่างกายเรา. . .
    >ยังเป็นเรื่องยาก ที่จะได้ยิน
    >
    >
    >
    >คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ตลอด . . .
    >อาจจะทำให้เรามองไม่เห็นตัวตน
    >ที่แท้จริงของกันและ กัน
    >และก็มองไม่เห็น. . . หัวใจของตัวเอง ชัดเจน
    >
    >
    >
    >บางครั้ง . . . เมื่อเรารักใครสัก คน
    >เราอาจไม่รู้เลยว่า . . .เรารักเขาแค่ไหน
    >หรือ . . . เขามี ความหมายกับเรามากแค่ไหน
    >
    >
    >
    >จนเมื่อถึงเวลา ที่ ต้องห่างไกลกัน  . . .
    >ความคิดถึง . . . ก็จะเกิดขึ้น
    > ให้เราสามารถค้นพบคำตอบ  . . .  เหล่านั้นได้
    >รัก แค่ไหน . . . มีความหมายแค่ไหน . . .ความคิดถึงจะตอบ เอง
    >
    >
    >
    >ลองห่างกันดูบ้าง  . . . แล้วจะ รู้ว่า  . . .
    >ความคิดถึงนั้น อ่อนหวาน สักแค่ ไหน . . .

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน