แค่อยากรู้ …เธอยังไม่ลืมฉัน?

ทะเลใจ

แค่อยากรู้ เธอยังไม่ลืมฉัน? 
Piglet sidled up to Pooh from behind. 
"Pooh!" he whispered. 
" Yes,Piglet? " 
"Nothing," said Piglet,
taking Pooh's paw. 
" I just wanted to be sure of you." 
ภาพมิตรภาพแสนซื่อ ขณะที่พิกเล็ทเดินตามหมีพูห์ไปต้อยๆ 
รอยเท้าคู่เล็กๆย่ำไปบนหิมะ เคียงข้างกับรอยเท้าของพูห์ไปตลอดทาง 
เป็นความอบอุ่นในหัวใจที่ทั้งสองทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง 
ทั้งคู่คงเดินมาด้วยกันนานพอสมควร และคงไม่ได้คุยอะไรกันเลย 
พิกเล็ทเลยต้อง"ขอเสียง"ด้วยการเรียกพูห์ 
เมื่อพูห์ขานรับและถามกลับว่า"มีอะไรหรือพิกเล็ท"
พิกเล็ทกลับเกาะมือพูห์ไว้ก่อนตอบว่า
"เปล่า ไม่มีอะไร แค่อยากมั่นใจว่าเราเดินมาด้วยกันเท่านั้นเอง" 
ภาพนี้ ถ้อยสนทนานี้ เรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง 
สังเกตไหมว่าพูห์เดินนำหน้า 
ควรเป็นพูห์หรือเปล่าที่น่าจะเป็นฝ่าย"ขอเสียง"พิกเล็ท 
ว่ายังเดินตามตัวเองมาหรือไม่ 
นั่นหมายถึงว่าเป็นความกังวลในใจพิกเล็ทเอง 
ที่เกรงว่าพูห์จะลืมเพื่อนตัวเล็กๆอย่างเขา 
ในชีวิตเราทุกคนคงเคยผ่านพบมิตรภาพแสนดี 
แต่มีกี่คนที่รักษามันเอาไว้ได้คงมั่นไม่หวั่นไหว 
วันคืนแห่งชีวิตกลืนกินและฉุดดึงเรารุดไป 
หันกลับมามองข้างหลังอีกทีอาจจะเศร้าใจ 
หากพบว่าคนที่เราไว้ใจ ไม่มีใครเดินตามเรามาอีกแล้ว 
ไม่อยากเดินข้างหน้าเพราะเกรงว่าฉันจะลืมเธอ 
ไม่อยากตามหลังเช่นกัน กลัวตามไม่ทัน กลัวเธอทำฉันหล่นหาย
อยากให้เราเดินเคียงกันไป 
อยากอุ่นใจมั่นใจ 
ว่าตลอดการเดินทางชีวิตอันยาวไกล 
เรายังมีกันและกันไปตลอดทาง 
8Winnie the Pooh by A.A.Milne 888Illustration by E.H. Shepard 8 แค่อยากรู้ เธอยังไม่ลืมฉัน? 888 'ปราย พันแสง : เขียน 8ตีพิมพ์ครั้งแรก ในคอลัมน์ ฉันรักเธอ ฉันเกลียดเธอ ชีวิต หนังสือพิมพ์มติชนรายหน้า 14 ,ฉบับอาทิตย์ 12 ธันวาคม 2542 8 ตีพิมพ์ครั้งที่สอง ในพ็อคเก็ตบุ๊ค ฉันเกลียดเธอ ฉันรักเธอ ชีวิต สำนักพิมพ์ ฤดูร้อน 8 พิมพ์รวมเล่มครั้งแรก มีนาคม 
				
comments powered by Disqus
  • แมงกุ๊ดจี่

    25 กันยายน 2549 11:42 น. - comment id 92854

    สวัสดีค่ะ  น้องเอม...
    
    การก้าวเดิน...
    ไม่ว่าเราจะเดินข้างหน้า   เราสามารถหยุดรอ   ได้...
    หรือหากเราเดินข้างหลัง   เราสามารถที่จะเร่งฝีเท้าก้าวให้ทัน  ในระยะที่พอดี...
    
    แม้นหากคนสองคนจะเดินเคียงไปด้วยกัน...
    นั่น  เป็นเรื่องยาก  เพราะกระบวนคิดของคนทุกคนแตกต่างกัน...
    
    อาจจะเดินไปพร้อม ๆ   กันในระยะห่างที่พอดี...คงจะไปถึงจุดหมายปลายทาง  อย่างงดงาม
    
    คิดถึง   ห่วงใยเสมอจ๊ะ...36.gif
  • เมลโล่

    5 ตุลาคม 2549 03:28 น. - comment id 92914

    อ่านครั้งแรกในเรื่อง วินนีเดอะพูห์ หรือบ้านมุมพูห์ ก็จำไม่ได้แล้วครับ 
    
    เป็นเรื่องราวที่น่ารัก และจำได้ไม่ลืมเลยทีเดียว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน