เพื่อน สำหรับฉัน คือการดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน มีสุขและมีทุกข์ไปด้วยกัน ปรึกษาและเล่าเหตุการณ์ต่าง ของชีวิตให้กันและกันฟังอยู่เสมอ ๆ มิตรภาพสำหรับคำนี้มีมาเป็นระยะเวลาที่ยาวนานมากสำหรับเพื่อน เรารียนมาด้วยกันตั้งแต่อยู่ประถมและต่อมาเรื่อย ๆ จนถึงเวลาที่เราแยกย้ายไปเรียนอีกสถานที่ที่แตกต่างกัน เราก็ยังติดต่อกันเสมอ ๆ จนถึงปัจจุบันนี้ ระยะเวลาก็คงประมาณ 10 กว่าปีแล้วล่ะ ที่มิตรภาพระหว่างเรายังดีเสมอมา เพราะเราคุยกันแทบทุกวัน ปรึกษาเรื่องราวต่าง ๆ ของชีวิต เราดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกันตลอดมา หากแต่ ณ วันนี้เหตุการณ์ได้เริ่มเปลี่ยนแปลงไปแล้ว เพียงเพราะคนหนึ่งคนเท่านั้น ที่เข้ามาแล้วเพื่อนเราก็เริ่มเปลี่ยนไป สิ่งที่เราทำกันมาเป็นระยะเวลาที่ยาวนานได้ขาดหายไป ไม่มีการดูแลและเอาใจใส่เหมือนเดิม ไม่พูดคุยหรือติดต่อกันเหมือนเดิม สำหรับฉัน ๆ ไม่เคยว่าเพื่อนหรือสิ่งใด ๆ นะ เพราะส่วนใหญ่ฉันเป็นคนให้เพื่อนตัดสินใจเองเสมอว่า "ฉันยังสมควรที่จะเป็นเพื่อนของเขาต่อไปไหม?" ฉันไม่คิดที่จะเรียกร้องมิตรภาพเดิมให้กลับมาหรอกนะ เพราะฉันเข้าใจว่าคงไม่เหมือนเดิม และคงจะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาและความรู้สึกหลาย ๆ อย่าง ณ เวลานี้
เหตุการณ์หลาย ๆ อย่างเริ่มชี้บอกว่า เพื่อนได้เปลี่ยไปแล้วนะ เริ่มจากการพูดคุยทางโทรศัพท์ ซึ่งขาดหายไปเป็นระยะเวลาที่ยาวนานพอสมควร (เพราะตลอดเวลาที่ผ่าน ๆ มาไม่เคยเป็นเช่นนี้) หรือแม้แต่การนัดหมายที่จะไปธุระกัน นัดกันเรียบร้อยแล้ว แต่พอถึงวันจริง ๆ ก็ไม่โทรมาบอกเราแม้แต่คำเดียวว่าไม่ไป ในความคิดของฉัน ๆ เสียความรู้สึกนะ ไม่คิดว่าเพื่อนจะทำแบบนี้กับฉัน และเพื่อนคนอื่น ๆ ก็ไม่เคยมีใครทำแบบนี้เช่นกัน (ฉันไม่คิดว่าเขาจะทำกับฉันได้) บางครั้งฉันก็ยังสงสัยนะว่า "การคบใครสักคน" จะสามารถทำให้ไม่มีเวลาให้กับเพื่อน ๆ คนอื่นบ้างเลยหรือ ? แต่ฉันก็ไม่เคยถามนะ เพราะเป็นเรื่องส่วนตัว และเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับเพื่อนอย่างฉันเพียงคนเดียว แต่ครอบคลุมไปถึงเพื่อนคนอื่น ๆ ด้วย
หลังจากสิ่งที่ฉันรับรู้ด้วยความรู้สึกของตัวเอง ฉันจึงคิดที่จะเริ่มออกห่าง ฉันไม่เป็นฝ่ายติดต่อไปก่อน หากไม่มีธุระจริง ๆ ไม่มีการพูดคุยเช่นพี่น้องที่เคยคุยกันมา ฉันก็อยากจะพิสูจน์เหมือนกันว่า การที่เพื่อนคิดที่จะมีเพียงคนสองคน ที่จะคบกัน พูดคุยกันและอยู่ด้วยกันนั้นจะยั่งยืนหรือนานแค่ไหน ? เขาถึงละเลยกับเพื่อน ๆ ทุกคน สำหรับฉัน ๆ จึงบอกกับเพื่อนทุกคนว่านับจากนี้ฉันจะ "ไม่แคร์เพื่อน" คนนี้แล้ว ถ้าปรึกษาฉันหรือพูดคุยกันก็เหมือนเดิมนะ ไม่ได้โกรธ แต่ความรู้สึกบางอย่างที่ได้ขาดหายไป คงจะไม่มีวันที่จะเรียกกลับคืนมาได้แล้ว..... เพราะสิ่งที่ฉันพูดไปฉันจะทำตามที่พูดเสมอ ๆ ไม่แคร์ ไม่สนใจ ไม่พูดถึงหรือไม่ติดตาม คือสิ่งที่ฉันทำอยู่ ณ เวลานี้ กับเพื่อนคนอื่นคงคิดว่าฉันใจร้ายนะ เพราะฉันก็ไม่เคยถามถึงอีกเลยหลังจากเพื่อนได้ตัดสินใจเลือกไปแล้ว ฉันไม่รู้หรอกนะว่าใครจะถูกหรือใครจะผิดสำหรับเรื่องแบบนี้ แต่สำหรับฉัน ๆ ไม่คิดว่า "มิตรภาพ" ของเพื่อนที่คล้าย ๆ กับพี่น้องจะมีจุดลงเอยแบบนี้
whitelily 18 ก.ย. 2549 09:18 น. - ID 7153 
2160
2
0
18 กันยายน 2549 10:50 น. - comment id 92786
สวัสดีค่ะคุณรีที่น่ารัก กานต์มาหาแล้วค่ะ อย่าคิดมากนะคะคุณรี พบเพื่อจากค่ะ ท่องไว้ ไม่มีอะไรที่ไม่เปลี่ยนแปลงแม้แต่ใจเรานะคะ สำหรับคำว่ามิตรภาพ กานต์ไม่ค่อยรู้จักคำนี้ดีเท่าไรค่ะ ไม่ค่อยจะซึมซาบเท่าไร จึงไม่ค่อยอยากจะเอยถึงค่ะ เรื่องราวแบบคุณรีเจอ กานต์ก็เคยเจอค่ะ ทั้งเป็นผู้ถูกกระทำและเป็นผู้กระทำ อิอิ ไม่มีใครถูกไม่มีใครผิดค่ะคุณรี ขอให้คุณรีมั่นใจในสิ่งที่คุณและเพื่อนเลือกนะคะ อย่าคร่ำครวญอาลัยไปเลยะคะ เมื่อไม่คบก็จบกัน ควรจะเป็นเช่นนั้นค่ะคุณรี จากกันด้วยดี ยังมีสิ่งงดงามให้คิดถึงเสมอค่ะ คิดถึงคุณรีนะคะ ไว้กานต์จะโทรหาน้า ไม่ได้ฟังเสียงหวานๆนานแล้วค่ะ
18 กันยายน 2549 11:43 น. - comment id 92789
พอเริ่มโตก็ห่างๆ กันไป มีครอบครัว บ้างก็ยุ่งเรื่องงาน...ฯลฯ นานๆ ถึงจะเจอกันทีค่ะ พักนี้...แต่ยังไงเราก็ยังรักกันเหมือนเดิม...เดี่ยวนี้เปลี่ยนคำทักกันแล้ว ไหว้น้ากุ้งสิ.. ทุกทีเลย.....ได้เห็นการเติบโตของเด็กๆ และความร่วงโรยของเพื่อนๆ และตัวเอง ไปพร้อมๆ กัน.. :)
18 กันยายน 2549 12:16 น. - comment id 92790
มิตรภาพ คำนี้ มะกรูดไม่แน่ใจว่าได้ให้ใครและใครได้ให้บ้าง ความรู้สึกดี ความปรารถนาดี มะกรูดชอบใช้คำนี้มากกว่า ซึ่งมีให้เสมอเมื่อเธอต้องการ และเมื่อหัวใจดวงนี้จะมีให้...แม้นว่าเพื่อนคนนั้นเขาจะเปลี่ยนไป...และมีให้ทุกคนเสมอ ...การเปลี่ยนเกิดขึ้นได้เสมอ มะกรูดมีเพื่อนหลายคนนะ นอนด้วยกัน อาบน้ำด้วยกัน... แต่ว่าตอนนี้เขาแต่งงานมีลูกไปกันหมดแล้ว เราเจอกันบ้าง...ในโอกาสที่เหมาะสม.. ...มะกรูดเคยบอกพี่คนหนึ่ง ซึ่งสนิทกัน (ตอนนี้ก็ยังสนิทกันดี อายุเราห่างกันปีนึงพอดี) แต่เราเว้นช่องว่างไว้ วันไหน? อารมณ์ดี ๆ เราก็ไปกินข้าวด้วยกัน เราตายแทนกันไม่ได้ ยืมตังค์ได้ ทำงานแทนกันได้...จนกลายเป็นลูกสาวคนเล็กบ้านเขาไปซะแล้ว...ตอนนี้ ...แต่ไม่เรียกร้องอะไรนะ เราไม่มีแฟน เราอาจเหงา มีเขาเป็นเพื่อนให้พูดคุยปรึกษา...พอเขามีแฟนเขาก็มาคุยให้เราฟัง ในทำนองปรึกษาซึ่งกันและกัน ...คุยกันบ่อย (ทะเลาะ) แต่ทุกครั้งเข้าใจ เพราะมะกรูดไม่เคยปล่อยอะไรให้ค้างในความรู้สึกระหว่างเรา ....เขารอ้งไห้ เมื่อรู้ว่าเราจะไม่อยู่ด้วย... เราจะแยกไปทางอื่น แต่เขาก็รู้ว่าเราห่วงเขาเสมอ...เพราะการกระทำทุกอย่าง ไม่เคยพูด แต่ทำทุกอย่าง อย่างห่วงใยใจจริงให้เขา... การเปลี่ยนแปลงมีเสมอ... ชีวิตเป็นของเขา และชีวิตก็เป็นของเรา... ไม่ช้าก็เร็ว เขาก็ต้องเดินแยกทางไปเพื่อพบหรือใช้ชีวิตของเขา... คุณรีอย่าคิดมากเลยนะคะ
21 กันยายน 2549 13:25 น. - comment id 92808
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะค่ะ....
22 กันยายน 2549 00:35 น. - comment id 92821
เจ้าหญิงน้อยๆ คงแค่น้อยใจมั๊งครับ ถ้าเราคิดว่าเราเป็นฝ่ายถูกเลือก ไม่ว่าดีหรือร้าย เราจะรู้สึกไม่ค่อยดี เหมือนคุณตอนนี้ ลองคิดกลับกันสิครับ บางทีอาจดีขึ้นนะ เราเลือกที่จะปล่อยให้เขาไปลองใช้ชีวิตของเขาดู น่าจะดีกว่าไหมครับ...เจ้าหญิงน้อย อย่าคิดมากเลยครับ เรื่องธรรมดา ตอนนี้ผมไม่เจอเพื่อนสนิทที่เคยคบกันมากว่าสิบๆปีตั้งหลายคน เพราะแต่ละคนมีลูกมีเมียมีภาระหน้าที่กันหมด แม้แต่โทรหากันยังไม่มีเลยครับ นี่ไงครับเราเลือกที่จะเป็นแบบนี้ ต่างคนต่างการครับ แต่พอเจอกันทีก็หลุดโลกกันไปเลย เห็นไหมครับเรายังอยู่ได้สบายดี ทำใจให้สบายนะครับเจ้าหญิงน้อยๆ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ