...เคยมั้ย...ทั้งที่รักมากมาย แต่ทไมยังมีแต่เจ็บอย่างนั้น คำว่ารักที่เขาบอก มันน่าฟัง น่าเชื่อถือมาก แต่การกระทำของเขาทำไมถึงขัดแย้งกันเหลือเกิน เราก็คิดว่าอาจจะแตกต่างจากความรักในความคิดของเราอยู่บ้าง แต่ไม่เป็นไรนี่ เรากับเขาก็มีความคิดเห็นต่างๆกัน เราคิดว่าเราจะมีเพียงเขาคนเดียว จะทุ่มเทเวลาให้ เขา เท่าที่เราจะทำได้ แต่..ความรักของเขามีแต่คนอื่น มีแต่เพื่อน เรา..เป็นแค่คนคอยแก้เหงาเท่านั้นหรือ คำว่าแฟนมันสำคัญน้อยกว่าคำว่าเพื่อนหรือ ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจ แต่เรายอมรับได้ที่เป็นแบบนี้ เรายกเขาให้สำคัญกว่าเพื่อน แต่เขากลับยกเพื่อนสำคัญกว่าเรา เฮ้อ...ความรักของเรามันสวนทางซะแล้วสิ ต่างคนต่างไม่เข้าใจความคิดของอีกฝ่าย แต่ที่แน่นอนคือความรักไม่มีรูปแบบเเน่นอน ทั้งที่เรารักกันกันมาก แต่ก็มีแต่ทะเลาะกัน เพราะรักถึงเป็นแบบนี้เหรอ เพราะรักเราเลยยิ่งมีปัญหาเหรอ เราถามตัวเองว่าเราจะทนไปได้นานเท่าไหร่ ทั้งที่รัก แต่เรากลับต้องเจ็บอย่างนี้ ทั้งที่เราทุ่มเทให้เขาเสมอ แต่เรากลับเป็นฝ่ายที่ต้องเจ็บเหรอ ถ้างั้น..เราจะทนอยู่ได้ไหม ทนเพราะคิดว่ารัก คิดว่าเด๋วก็ผ่านมันไปได้ ยิ่งคิดยิ่งเจ็บยิ่งปวดร้าว ทำไม ความรักถึงทำร้ายเราล่ะ นี่เหรอคือรัก................
4 สิงหาคม 2549 22:09 น. - comment id 92066
ไม่ว่าอะไรทุกสิ่งบนโลกนี้ ย่อมมีความสมดุลเสอม ไม่ว่าจะทุกข์หรือสูข วันนี้เราทุกข์ พรุ่งนี้เราอาจจะสุข นี้คือความสมดุลของชีวิตเสอมครับ ......... \"จะเป็นกำลังใจให้\"
6 สิงหาคม 2549 19:52 น. - comment id 92077
ซักวันฉันจะจัยกว้างขึ้น ยอมรับได้ ....แต่ไม่รู้ว่าจะกลับไปแก้ไขได้ทันไหม รึว่าสายไป...แล้ว
12 กันยายน 2549 09:38 น. - comment id 92697
ความรักก้อเป็นแบบนี้แหละค่ะ คนที่เราคิดว่าเขารักเราและเราก้อรักเขา แต่บางครั้งอาจจะเป็นเราที่รักเขาฝ่ายเดียว.............. เหมือนว่ามีใจแต่สุดท้ายก้อต้องทิ้งกัน