** กุหลาบแดง ** วันนี้เป็นอะไรไปน๊ะ?....ฉันรู้สึกจึงเหงาๆ...เศร้าๆๆในหัวใจจัง? ฉันรำพึงกับตัวเอง พร้อมรีบเดินออกจากบ้านเข้าไปในสวน สวนรึ...ใช่แล้วเป็นเพียงสถานที่จัดไว้แค่แปลงดินเล็กๆ เพื่อใช้สำหรับพักผ่อนในยามว่างจะงานทั้งปวงหรืออารมณ์ปั่นป่วน ครั้นจะเรียกว่าสวนก็ไม่ถูกอีกเน๊อะ...ฉันคิด??????....... แต่ช่างเถอะ...ฉันขอเรียกของฉันคนเดียวก็ได้ ด้วยเป็นสถานที่ ให้ความสุขแก่ฉันยิ่งนัก เพราะเป็นสถานแห่งเดียวที่ฉันใช้ระบาย สิ่งต่างๆภายในใจ เมื่อยามที่เกิดความขุ่นข้องหมองใจทุกๆครา ภายในบริเวณนั้นหรือใกล้เคียงภายในบริเวณบ้านฉัน ถูกประดับประดาด้วยกรงนก บ่อปลาและต้นไม้ยืนต้นเช่น มะม่วงเป็นต้น.......... พร้อมด้วยโต๊ะหมู่หินอ่อนที่ใช้สำหรับนั่ง อีกยังมีเตียงไม้ผ้าใบ ที่ใช้สำหรับนอนพักผ่อนภายใต้ต้นมะเฟืองหวานที่ออกดอกเล็กๆ สี่ชมพูอมม่วงน้อยๆตลอดทั้งปี ภายใต้เสียงนกร้องจากกรงประสานเสียงกับนกต่างๆที่ใช้บริเวณนั้นหา ความสุขภายใต้ร่มเงามะม่วงบางครั้งฉันก็จะร้องเพลงคลอเคล้าร่วมด้วยกัน ทำให้อารมณ์อันปวดร้าวภายใน ถูกระบายออกมาทีละนิดๆจนผ่อนคลายไป พลันสายตาฉันเหลือบไปมองแลเห็นดอกกุหลาบ สีต่างๆ มี ขาว เหลือง และสีแดงในที่สุด ฉันชะงักในความสวยสด ช่างส่งประกายสดใสของดอกไม้สี แดงกร่ำเด่นกว่าดอกอื่นๆข่มไม้อื่นที่กำลังผลิดอกออกแข่งขันกันเสียสิ้น โอ้ๆ...กุหลาบแดง?????.......กุหลาบแห่งความหมายสะท้อนภายในจิตใจ ของฉันยิ่งนัก...แน่ล่ะกาลครั้งหนึ่งมันทำให้ฉันต้องตื่นเต้นดีใจและในที่สุด มันก็สร้างความปวดร้าว ขมขื่น ระทม แก่ตัวฉันด้วยหนามอันแหลมคมยิ่ง ของมัน ในยามขณะอารมณ์อันวิจิตรที่ฉันเพ้อพะวงหลงใหลต่อมัน จนทำให้เกิดมโนภาพสวยงามวาดลงวางไว้ในอนาคตที่พยายามสรรค์สร้าง วิมานอันเพริศแพร้วงามตระการยิ่ง....... และแล้วอนิจจา......เอ๋ย...กุหลาบน้อยสีแดงก็พลันแห้งเหี่ยวลงไป ในยามที่ส่งกลิ่นหอมอบอวลโรยรินตราตรึงในสิ่งที่มอบลงในห้วงดวงใจ และแล้วก็พลันไปเบ่งบานในกระถางอื่นที่อุดมไปด้วยสีสันอันเจิดจ้ากว่า... เปรียบประดุจคำโบราณกล่าวขานไว้ว่า เมียรัก...หญิงงาม..อย่าไว้วางใจนัก หลายต่อหลายครั้งฉันเกือบจะถอนเจ้าต้นกุหลาบสีแดงทิ้งไปเสียเพื่อ ให้พ้นจากบ่วงที่ซ่อนเร้นซุกซ่อนอยู่ภายใน...แต่พอเอื้อมมือไปก็ต้องชะงัก จิตสำนึกภายใต้คุณธรรมก็เข้าสกัดกั้นการกระทำของฉันเสียสิ้น ........ทุกข์นั้นย่อมขจัดในบ่อเกิดต้นเหตุแห่งทุกข์ หาใช่ขจัดต่อสิ่งแวดล้อม ซึ่งสมมุติตัวแทนก็จะหาความพ้นจากทุกข์นั้นอันใดไม่.... ฉันยังคงปลูกต่อไปแม้ว่ามันจะเป็นสิ่งหนึ่งสะท้อนภายในกัดกร่อนอารมณ์ ไปบ้างในบางครั้งก็ตาม แต่ทว่ากุหลาบต้นนี้ก็ให้อะไรๆต่ออะไรหลายๆอย่าง แก่ฉัน ให้ทั้งอารมณ์ในยามเกิดทุกข์ ให้ทั้งสิ่งที่เป็นอุทาหรณ์สอนใจ แต่ทว่าในส่วนลึกๆภายในจิตใจฉันก็ยังรักมันอยู่เสมอถึงแม้ว่าจะมีกุหลาบอีก มากมายหลายๆต้นที่พยายามผลิดอกออกช่อชูก้านเพื่อให้ฉันได้เชยชมก็ตามที..... สิ่งที่ฉันรักมิได้เป็นรองจากกุหลาบสีแดงเลยก็คือ กุหลาบสีขาว...นามพอร์ตแองเจิล ที่ส่งกลิ่นหอมหวลยวลใจยิ่งกว่ากุหลาบใดๆทั้งสิ้น ซ้ำยังบริสุทธิ์ผุดผ่องปานประหนึ่ง แพรขาวสะอาดที่ปราศจากมลทินใดๆ สะท้อนพลิกกลับอารมณ์ในยามที่ฉัน เกิดความปวดร้าว ทุกข์ระทม อารมณ์ที่แปรปรวนยิ่ง ฉันจึงปลูกไว้เคียงคู่กุหลาบแดง เพื่อประกอบอุทาหรณ์ประดุจทุกข์แลสุขของฉันภายใน..... ที่คลุกเคล้าเงียบเหงาเศร้าสร้อยลบล้างกันและกันไว้ ฉันยืนจ้องมองดูเหล่ากุหลาบทั้งหลาย....แล้วเดินไปยังต้นกุหลาบแดงขาวพิจารณา ย้อนกลับสู่อารมณ์ที่แปรปรวน เสมือนหนึ่งจะสอบถามว่า....กุหลาบเอ๋ย.... ใยเจ้ามีสีแดง...ใยเจ้ามีสีขาว.....ซึ่งข้าอุปมาอุปไมยไว้ในตัวเจ้าราวหนึ่งเป็นทุกข์ อีกหนึ่งเป็นสุข ที่คลุกเคล้าภายในจิตใจเรา.....ฉันจะทำอย่างไรหนอจ๊ะกุหลาบที่รัก .....เสมือนประหนึ่งแว่วเสียงสะท้อนย้อนกลับสู่ห้วงแห่งสำนึกความคิดว่า.... .....วางเสียเถิดที่รักของฉัน....จงวางให้ห่างๆไปอย่าพยายามไปเกลือกกลั้วมันอีก มองดูฉันซิที่รัก...สีแดงเปรียบหมายถึงเลือดๆๆ...ที่ใช้หล่อเลี้ยงกลีบดอกใช่ไหมล่ะ???... แต่ทว่าก็ยังมีสีขาวที่สดใสบริสุทธิ์ผุดผ่องที่คู่อยู่กับฉันหล่อเลี้ยงไว้เช่นใจเธออยู่ใช่ไหม?...... ถึงแม้ว่าฉันจะแปรเปลี่ยนจางลงก็ตามทีแต่ใช่ว่าฉันจะละทิ้งหน้าที่ก็หาไม่..... เป็นไปตามธรรมชาติที่ต้องปรับปรุงแปรเปลี่ยนไปตามสภาพของสิ่งแวดล้อม เกิดขึ้น....ตั้งอยู่...และแล้วก็เปลี่ยนแปลงดับไป...ตามธรรมชาติของมัน ส่วนฉันนั้นก็คงเปรียบเสมือนมายาที่ยั่วยุจนบางครั้งฉันก็เกลียดตัวฉัน ที่จะต้องหลงยังเข้ากฎแห่งสิ่งนั้นนั่นแหละก่อนวัยอันควรก็มี เมื่อฉันเจริญเต็มที่ก็ยังเข้ามาหาฉัน เรียกร้องต่อมวลมายานัปประการแล้วก็พา ส่งฉันให้ต้องเกิดความอยากละเมอเพ้อฝันไปในสิ่งนานาที่สร้างไว้และแล้ว บางครั้งรู้แต่ ก็ต้องหลงระเริงไปก็ตามที...แต่ในครอบครัวของฉันก็ยังมีสีสันต่างๆนาให้เลือกอยู่นะ... เหลือง ชมพู ม่วง ขาว อื่นๆ มันย่อมหมายถึงสิ่งต่างๆที่แปรปรวนเปลี่ยนไปด้วย ดุจดังอารมณ์ของเธอที่ได้สะสมสิ่งต่างๆไว้ในตัวเธอเสมอๆใช่ไหมล่ะจ๊ะที่รัก...... ฉันอึ้งต่อคำถามและคำสอนกลายๆ....ยิ้มให้แก่ตัวเอง ใช่แล้วฉันเหงาเปลี่ยวใจ เศร้าเพราะเหตุใดกันล่ะ.......โอ้ๆๆๆ...กระจ่างแล้วกระจ่างในใจเสียจริงๆ...... ฉันก้มลงจูบไปยังกุหลาบแดงและกุหลาบขาว สูดกลิ่นไอหอมหวนจากเธอ พร้อมลูบไล้ดอกเสมือนดั่งขอบคุณเธอเหล่านี้เสียจริงๆ.... คลอเสียงเพลงแผ่วเบาๆ...ฉันตั้งใจร้อง....ร้อง....และร้องด้วยใจอันแสนปลอดโปร่ง เสมือนกล่อมเหล่ากุหลาบทั้งหลายที่ให้แง่คิดปรัชญาชีวิตแก่ฉันเพื่อขอบคุณก็มิปาน.... ตลอดจนเหล่าไม้ดอกที่ฉันบรรจงปลูกไว้ในดินแปลงเล็กๆ...ด้วยศรัทธา แต่ทว่ามันยิ่งใหญ่เสียเหลือเกิน....ยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใดๆไม่มีการลวงหลอก แยบยล โกหกจนฉันต้องไหลหลง ดั่งที่คนทั้งหลายเปรียบเทียบตัวเธอกุหลาบของฉัน ให้เข้ากับเหล่าสตรีทั้งหลายภายใต้ห้วงแห่งจิตสำนึกทั้งปวงเพื่อประโยชน์บางประการ “ กุหลาบน้อยปราศเล่ห์จากห้วงรัก สมานสมัครรักใคร่ใสพิสุทธิ์ ดั่งสาวงามทรามสงวนล้วนนงนุช ยกเว้นผุดนรกอเวจีพลีสำราญ ประเทืองกลิ่นรินชาติประหลาดล้ำ อีกทั้งย้ำปรัชญามาขับขาน เน้นตัวอย่างวางไว้ในตำนาน ช่างเสกสรรมัณฑนาโอ้นารี.” ฉันเดินเวียนไปวนมาในพื้นที่อันน้อย แต่ยิ่งใหญ่ในชีวิตฉัน พอเมื่อยนักก็ไปนั่งพักยังโต๊ะที่จัดวางไว้ใต้ต้นมะเฟืองทอดสายตา เหลือบแลดูดอกขาวอมม่วงที่ผลิบาน ลูกหรือก็ห้อยกันต่องแต่ง แกว่งไกวไปมายามต้องลม จริงซินะผลของมันกลับไม่ถูกใจ ฉันเมื่อครั้งทดลองทานเพียงหนเดียวเท่านั้น มันจืดชืดเหลือเกิน จะจืดชืดเหมือนผู้หญิงบางคนไหมหนอ?....ฉันอดคิดเสียมิได้ แต่ที่ฉันชอบกับเป็นดอกของมันเล็กๆสวยๆผิดกลับผลของมัน ราวฟ้ากับดินก็มิปาน แต่ก็ยังปลูกไว้เพื่อฟังเสียงนกร้องบนต้นไม้ โน่นแน๊ะ..เจ้านกกระจิบตัวน้อย...โอ้แปลกแต่จริงตัวมันนิดเดียว แต่ทว่าเสียงของมันยิ่งใหญ่ใสกังวานหวานซึ้งจริงๆ ผิดกันไกลกับตัวของมัน ดูมันช่างขยันหากินและร้องเพลง ผิดกับคนบางคนที่ไม่สนใจใยดีกับการขนขวายหากิน กลับอาศัยเบียดเบียนผู้อื่น บางครั้งยังหากินกับเพศที่อ่อนแอกว่า ช่างน่าละอายยิ่งนัก ทั้งๆที่ตัวใหญ่กว่าสมองคิดอ่านดีกว่า แต่สิ้นชาติเกิดเสียนี่กระไร ปราศจากความเป็นตัวของตัวเอง เอาแต่ความขี้เกียจเป็นตัวตั้ง ผิดกับนกกระจิบน้อยๆที่หมกมุ่น เหลือเกินแต่ในความขยันหากินเพื่อปากท้องและบริวารของมัน ทั้งๆที่ความลำบากยากแค้นแต่ละทีในการหากินต้องเที่ยวบินไป บินมาจากต้นไม้หลายๆต่อต้น ต่างท้องถิ่นที่อาศัยพักผ่อน แต่ก็ไม่ เป็นปัญหาอย่างไรของมันและแล้วสภาพมันกลับ...ดูมัน ก็แสนจะเพลิดเพลินใจ แม้แต่เวลานี้มันก็ยังร้องขับขาน และดูเหมือนจะกู่เรียกพวกพ้องของมันมาร่วมสังฆกรรมด้วย รักหมู่พวกพ้อง ไม่มีการอิจฉาริษยา โกรธเคืองในเรื่องไร้สาระต่างๆ แต่อนิจจา...ฉันเฝ้าพยายามมองหาตัวอื่นๆก็ไม่พบสักตัว ได้ยินเสียงของแต่มันก็ยังร้องๆๆกู่หาในขณะที่ยังทำหน้าที่หากิน หรือว่ามันร้องหาอิสรภาพเสรี ความปลอดโปร่งในหัวใจมัน เหมือนดังเราหรือเปล่าหนอ....ฉันฟังไปพร้อมกับนำมาคิดจนกระทั่ง..... เสียงกริ๊งดังของโทรศัพท์ภายในบ้านดังขึ้น...ถี่ๆเป็นระยะๆ ใครโทรฯมาหนอ???...ฉันคิด...แต่ก็ไม่วายลุกขึ้นเดินจากสวนหย่อมๆ แต่ก็ยังอดมิวายที่จะไปจูบอำลา...กุหลาบแดงของฉันอีกครั้งหนึ่ง พร้อมกับสูดดมความหอมที่ส่งกลิ่นเย็นชื่นใจจากกุหลาบขาว แล้วสาวเท้าก้าวเข้าสู่ภายในบ้านด้วยจิตใจที่แสนจะรัญจวนฝากไว้ใน กุหลาบแดง ซึ่งครั้งหนึ่งเคยถูกส่งมอบให้จากหญิงสาวคนหนึ่ง แล้วเธอก็จากไป จากไปอย่างไม่คืนหวนกลับมา....ดังฉันก็จำต้องจาก ลาจากกุหลาบสีแดงอันเป็นที่รัก....แต่กุหลาบจ๋า...เธอไม่เหมือนเขา แต่เธอจะเป็นที่รักยิ่งของฉันตลอดชั่วกาลนาน....กุหลาบแดงที่รัก....ยิ่ง.... *** แก้วประเสริฐ. *** ๑๘ กรกฎาคม ๒๕๔๙
18 กรกฎาคม 2549 23:20 น. - comment id 91702
คุณลุงแก้ว อ้อยเคยปลูกกุหลาบแดงได้ หน้าบ้าน พอมันออกดอกสวย ไม่นานก็ตาย เดี๋ยวนี้หน้าบ้านอ้อยมีแต่ดอกกุหลาบเมาะ ลำเลิง แม้ไม่สวยเท่ากุหลาบต้นนั้นแต่ มันก็ทนทานค่ะ
19 กรกฎาคม 2549 09:18 น. - comment id 91712
คุณ อ้อย ครับ...กุหลาบนี้การเลี้ยงดูเปรียบคล้ายๆเด็ก ต้องเอาใจใส่ดูแลสม่ำเสมอพร้อมให้ปุ๋ยบ้างเป็น ครั้งคราวแต่ในความคิดผมเองปุ๋ยธรรมชาติดีที่สุด คือปุ๋ยหมักหรือปุ๋ยขี้ควายซึ่งหาง่ายครับ หากเอาใจใส่จะตายยาก หรือผมผมปลูกต้นกุหลาบ ขึ้นก็ไม่รู้ เพราะมีคนเขาชอบมาดู เมื่อก่อนนี้ยัง มิได้ขยายบ้านแต่งเติม มีเนื้อที่มากพอ ผมจะปลูก กุหลาบเต็มไปหมด ต้นจะสูงกว่าคนเสียอีกครับ ออกดอกทั้งปี ครับจะว่าง่ายก็ง่ายจะว่ายาก ก็ยากครับ ส่วนกุหลาบเมาะลำเลิงนั้นผมก็ปลูกครับ เฉพาะสีชมพูเท่านั้น ปลูกง่ายดูแลง่ายมาก เพราะเป็นไม้ป่า เพียงแค่ตัดเอาก้านมาจิ้ม กับดินก็จะขึ้นแล้ว แต่ระวังให้ดีเพราะหนาม แหลมคมมากคล้ายๆเข็มแหลมนี่แหละ แต่ ทนทานทุกอากาศครับ ผมเองชอบมาตั้งแต่หนุ่มๆแล้วนี่เป็นเรื่อง ที่ผมแต่งให้ตัวเองครับ อิอิ หากจินตนาการ เรื่องสั้นกึ่งนิยายจะยาวครับ ขอบใจมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
19 กรกฎาคม 2549 09:26 น. - comment id 91713
คุณ แสงไร้เงา กุหลาบขาวเขาใช้เป็นตัวแทนนางฟ้าครับ ผมเรียกว่า \"นางฟ้าสีขาว\" ซึ่งมีแต่คุณงามความดี ใจดี แสนบริสุทธิ์ กลิ่นหอมจะมากกว่ากุหลาบมอญ ซึ่งขึ้นชื่อว่าหอมที่สุดแล้ว กลิ่นนั้นจะคล้ายๆกันมาก เพียงแต่ว่าดอกดูออกจะคล้ายดอกมะลิครับ เริ่มต้นเหมือนกุหลาบทั่วๆไปแต่พอบานก็คล้าย ดอกมะลิมาก ซึ่งเมื่อก่อนแพงมากครับ เดี๋ยวนี้ ราคาถูกมากแล้วเพราะคนนิยมมาก มีหลายๆสี แต่ที่หอมที่สุดคือสีขาว ผมเรียกหล่อนว่า \"พอร์ต แองเจิ้ล\" เดิมชื่อ \"พอร์ต\" เฉยๆครับ ผมปลูกไว้หลายต้นครับ เวลาเข้าสวนมักจะได้ กลิ่นหอมเย็นๆของหล่อนก่อนกุหลาบใดๆ ไม่ต้องเข้าไปใกล้ๆดมหรอกครับ เพียงแค่เดินผ่าน ก็ได้กลิ่นแล้วครับ ชื่นใจมากครับ คุณลองหา มาปลูกซิครับแล้วจะรักหล่อนมากเลยล่ะ รูปข้างล่างที่ลงไว้หล่อนตอนนี้ยังเป็นวัยรุ่นครับ หากสาวเต็มที่จะขาวล้วนๆครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
19 กรกฎาคม 2549 17:22 น. - comment id 91732
สวัสดีค่ะ คุณแก้วฯ กุหลาบ อยากเป็นกุหลาบสีเหลือง...(นวลๆ นะ) แต่ตอนนี้ให้กุหลาบแดงก่อนนะคะ
19 กรกฎาคม 2549 22:29 น. - comment id 91739
คุณ แมงกุ๊ดจี่ สวัสดีครับ หรือครับภาพผมก็มีครับแต่ไม่รู้ส่งอย่างไร แต่ที่บ้านผมก็ปลูกไว้ครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2549 21:08 น. - comment id 91763
กะต่ายชอบกุหลาบขาว ชอบลิลลี่สีขาว ชอบดอกแก้ว ชอบดอกโมก ที่บ้านส่วนมากชอบปลูกไม้มงคลค่ะ ..ต้นวาสนา...ต้นทองพันชั่ง...ต้นมะยม ต้นเงินทองไหลมา...เศรษฐีพันล้าน... ว่างๆสนามเล็กๆๆหน้าบ้านกระต่ายยังตัดหญ้าเองด้วยซ้ำค่ะ...ดอกไม้ที่มีสีคือ..ดอกเข็ม ...ดอกชบา...ดอกชวนชม....เคยปลูกกุหลาบมอญ...สวยมากปลูกไว้รอบๆศาลพระภุมืเป็นวงกลมแต่เสียดาย...กุหลาบต้องคอยดุแลรักษา..ต้องถนอมใสยา...ใส่ปุ๋ย...ช่วงหลังงานเยอะ..กลับบ้านค่ำทุกวัน...ตายหมดเลยนั่งเสียใจเสียหลายวัน เลยปลูกเข็มแทนเพราะไม่ต้องดุแลอะไรมากมายขอตัดให้เป็นพุ่มเท่านั้น ถ้าหน้าหนาว...หน้าบ้านกระต่ายจะสดชื่นมาก...พุทธรักษา...ออกดอก..สวยงาม...ต้นคริสมาสตร์ใบแดงสวย ใบไม้ทุกไม้...ต้นไม้ทุกต้น...เวลาเบื่อๆๆกระต่ายจะนั่งรับลมเย็นแถวนั้น ในวันว่าง...ชอบที่จะไปเดินดูต้นไม้หาซื้อกลับมาปลูกที่บ้าน มีเพื่อนส่งพันธืลิลลี่ทุกสีมาให้จากญี่ปุ่นรดน้ำทุกวัน..ตอน3ทุ่ม..คุยกับเค้าทุกวันแต่ยังไม่เห็นออกดอกสักที รอดุอยุ่ทุกวันค่ะตอนนี้
21 กรกฎาคม 2549 08:36 น. - comment id 91769
คุณ กระต่ายฯ คุณนิสัยเหมือนผมอย่างหนึ่งคือ ชอบร้องเพลง แต่ต้องร้องคนเดียว เพราะเพลงนั้นให้เราระบาย สิ่งต่างๆออกมาได้อย่างแนบเนียน ต้นไม้ ผมชอบปลูกมากรักมัน ต้องถนอมเอาใจใส่ ดูแลให้โอกาสแก่มัน ลิลลี่นั้นเป็นไม้ชอบอากาศเย็น หากอยากจะได้ดูดอกต้องให้ปุ๋ยมัน อย่าได้ขาดและนำไปไว้ที่มีอากาศชื้น แดดรำไร คิดว่าคงได้ผลครับ นกผมชอบเลี้ยงนกสลับต้นไม้ฟังเสียงมัน ร้องเพลงให้เราฟัง ปลาเลี้ยงทำบ่อปลาใหญ่พอประมาณเลี้ยง ปลาค่อนข้างโตแต่หลายๆพันธุ์ครับ และในบ้าน ก็มีตู้ปลาแต่เป็นปลาเล็กๆก็หลายๆพันธุ์ ไว้นั่ง มองนอนมองดู อ้อ..ที่บ้านผมชอบปลูกไม้ไทยๆ เช่นชมนาถ ช่อมาลี ราตรี กระดังงา การเวก ต้นพิกุล สลับ กับต้นสน ปากนกแก้วสีแดงสลับเหลืองและสีเหลือง ล้วน โอ้ยอีกหลายพันธุ์ต่างครับ ต้นไม้ นก ปลา ให้ความสุขเพลิดเพลินแก่เรา สร้างอุปนิสัยเราให้ใจเย็น ไม่ร้อนแรงวูบวาบ สมัยก่อนผมเป็นคนใจร้อนมาก หลังจากทำสมาธิ แล้วมาทำให้สิ่งที่บอกคุณนี่แหละทำให้นิสัยผม เปลี่ยนไปมากอย่างไม่น่าเชื่อ จากความเป็นคน เห็นแก่ตัวใจร้อนอารมณ์ขุ่นมัว หงุดหงิด กลายเป็นคนมีนิสัยคล้ายน้ำแข็ง เยือกเย็น แล้วทำให้สมองเราปลอดโปร่งมากครับ ครับคุณกระต่ายลองรักสิ่งเหล่านี้ซิครับ หลังจาก ทำงานแล้วไปเดินดูแลมันสักพัก ลองสังเกตุดู ตัวเราเองจะเห็นได้ว่าเยือกเย็น อารมณ์ต่างๆที่เกี่ยว กับงานจะหายไปเหมือนกันทานยาเชียว ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.