ถ้าหากเรารู้สึกอกหักเนี่ย มันเหมือนกับว่าทั้งที่เราคบกันเป็นแฟนกันอยู่แล้ว เขาก็ยังกล้าที่จะบอกว่าคนนั้นคนนี้เป็นแฟนของเธอ (แม้ว่ามันจะไม่จริง) เชื่อไหม แฟนของผมเป็นแบบนี้นะ ทั้งที่เธอบอกว่าจริงใจกับผมมาก ๆ แต่ไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าคบกัน มันก็ทำให้ผมหนักใจแค่ไหนแล้ว "ทำไมถึงไม่อยากให้คนอื่นรู้?" "กลัวอะไรอย่างนั้นเหรอ?" หรือว่า "มีอะไรกำลังปิดบังใครบางคนอยู่ มีแฟนที่เป็นคนอื่นที่ไม่อยากให้เขารู้เหรอ?" ฯลฯ ทั้งที่ผมก็บอกให้เขารู้ว่าผมเป็นคนที่คิดมาก ชอบเก็บเรื่องนู้นเรื่องนี้มาคิด แต่เธอก็ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของผมเลย ... จนกระทั่งมีการเดินทางทัศนศึกษานอกโรงเรียน เมื่อวานมานี้ เธอกลัวผิวเธอจะดำ (ทั้งที่ขาวจนหลอดนีออนเรียกพี่) เลยยืมร่ม เชื่อไหมเธอไม่ได้กางคนเดียว เธอให้เพื่อนในห้องกางให้แล้วสนิทแนบชิดซะ ผมไม่ได้โกรธเธอหรอกครับที่เธอทำอย่างนั้น ผมเข้าใจว่าร่มมันเล็ก แล้วทำไมไม่กางคนเดียว ?? ทำไมต้องกางกัน 2 คน ?? นี่คือสิ่งที่ผมคิด ผมมองเธอด้วยหางตาพลางเดินต่อไป ผมเกลียดเธอ ... ไม่ใช่เพราะเธอไม่สวย ผมเกลียดเธอ ... ไม่ใช่เพราะเธอเรียนไม่เก่ง แต่ผมเกลียดเธอ ... เพราะเธอเป็นคนอย่างนั้น ... เธอมันหลายใจ ... ผมไม่พอสำหรับเธอขนาดนั้นเลยเหรอ นี่คือความรู้สึกของผม ที่ผมรู้สึกว่าอกหัก ... แฟนผมมันไม่สนใจใยดีแล้ว เชื่อไหมตั้งแต่คบกันมา ผมไม่เคยรู้สึกว่าเป็นแฟนเธอสักนิดเลย แต่เธอพยายามทำให้ชายทุกคนในห้องเป็นแฟนเธอตั้งแต่ผมคบกับเธอ ผมเสียใจมาก และคิดว่าจะจบความสัมพันธ์ในวันจันทร์นี้เลย เสียใจนะ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกและครั้งเดียว เป็นครั้งที่หมื่นได้แล้วมั้ง พระเยซูเจ้าเคยบอกว่าควรให้อภัยเพื่อนมนุษย์ 7 ครั้ง 70 หน รวม ๆ แล้วก็ 490 ครั้ง นี่มันกี่ครั้งแล้ว ทุก ๆ วัน ทุก ๆ นาที เธอทำให้ผมเสียใจตลอดเวลา ก่อนคบกันเธอก็เป็นทอมตามปกติ แต่เริ่มคบกันมาเธอเหลวไหลขึ้น เริ่มมองหาผู้ชายในห้องมากอด มา ... เกินจะบรรยาย เหมือนไม่เห็นผมในสายตา ขอโทษนะครับ พิมพ์ไปนำตาจะไหล ... ผมรู้ว่าเธอเป็นคนเกลียดน้ำตา ผมพยายามไม่ร้องไห้ต่อหน้าเธอ เพราะกลัวว่าเธอจะเกลียดผม ผมไม่ได้อกหักใช่ไหม ?? ที่เธอทำแบบนี้ ผมไม่เคยสนใจว่าจะมีผู้ชายมาชอบเธอสักกี่คน ... แต่ที่ผมสนใจก็คือ เธอชอบผู้ชายทั้งหมดกี่คน ... ผมบอกไม่ได้ ผมเป็นแฟนเธอ เธอไม่เคยเห็นผมในสายตา นั่งอยู่ข้างกัน ไม่เคยหันมามองเลย มีแต่หันไปมองผู้ชายอีกทาง ... มีอะไรสงสัยไม่เคยถามผมเลย วิ่งไปข้างหลังเพื่อถามคนข้างหลัง .... ถามอะไรไม่เคยตอบ ... ผมควรเลิกกับเธอดีไหม ?? ใจผมตอนนี้เจ็บปวดมาก แฟนกันเขาทำกันอย่างนี้เหรอ นอกจากนั้น เมื่อเห็นผู้ชายในห้อง เธอจะบอกว่า "(ชื่อผู้ชาย) ที่รัก ..." ทั้ง ๆ ที่ผมนั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ กระโจนเข้ากอดผู้ชาย ทั้ง ๆ ที่ผมยืนอยู่ตรงหน้าของเธอ แต่สิ่งเหล่านี้ เธอไม่เคยทำกับผมเลย มีงานอะไรขอให้ผมช่วย ผมไม่ว่า ... แต่รู้ไหม ทำไมเธอถึงไม่ว่างทำงาน เธอไปเล่นกับชายคนอื่น ... แล้วบอกว่าไม่ว่างทำแทนที ผมแทบจะทำไปน้ำตาไหลไป แต่ผมก็พยายามเข้าใจ ผมมีความสุขที่เห็นเธอมีความสุข ผมมีความทุกข์ เมื่อเห็นเธอมีความทุกข์ เธอมีความสุข เมื่อผมหัวเราะ เล่าเรื่องตลก ๆ ให้ฟัง ทั้ง ๆ ที่ใจผมมันบอบช้ำ เธอไม่เคยรู้เลยว่าผมบอบช้ำใจขนาดไหน ทั้ง ๆ ที่เธอบอกว่าดูคนออก (ตอนที่เธอมาบอกรักผม อ่ะนะ) ... ผมไม่เชื่อว่าเธอดูคนออก ผมอยู่คนเดียวในที่นั่งตัวเอง ... มองไปรอบ ๆ เห็นเธอไปนั่งหัวเราะกับชายคนอื่น อย่าหาว่าผมบ่นเหมือนผู้หญิงเลย มันสุดจะกลั้นแล้ว เกินกว่าที่ผมจะอดทนได้อีกแล้ว ผมคบกับเธอมาเกือบจะ 2 เดือนแล้ว แต่อย่างว่า ผมไม่รู้สึกว่าคบกันเลย มีแต่จะทำให้เสียใจ บอบช้ำใจ ทั้ง ๆ มองเธอเป็นคนใหม่ คนที่เข้าใจทุก ๆ อย่าง แต่ความเป็นจริงแล้ว เธอไม่เคยเข้าใจอะไรเลย ผมไม่เคยเล่นกับผู้หญิงคนไหนนอกจากเธอ ตั้งแต่คบกันมา ผมเลิกเข้าใกล้ผู้หญิงอื่น เพื่อให้ความสำคัญกับเธอมากที่สุด ดูเธอสิ นี่คือสิ่งตอบแทนงั้นเหรอ ?? ผมควรเลิกกับเธอเลยดีกว่าไหม ?? ผมเริ่มสองจิตสองใจ ข่มใจตนเองไม่ได้ ไม่เหมือนเมื่อก่อน ที่เมื่อผมคิดอย่างนี้ จะมีคำว่าลองคบต่อไป เผื่อจะดีขึ้น เธอเปลี่ยนไปตั้งแต่ 2 วันแรกที่คบกันเลย ... มันไม่เคยดีขึ้น มีแต่จะแย่ลง และในที่สุดมันจะกลืนกินผมไปทั้งหมดเลย ความรู้สึกนี้ มันเป็นของจริงใช่ไหม ?? ผมมีเธอเป็นแฟนคนแรก ... แต่เธอคงเห็นผมเป็นแฟนอันดับที่ล้านของเธอกระมัง ... เธอยังคงบอกว่าเธอไม่มีแฟนเป็นผู้ชาย (แน่หล่ะเป็นทอมนี่) แต่เธอทำตัวเหมือนชายทั้งโลกเป็นแฟนเธออย่างนั้นแหละ แน่นอนผู้ชายอยากให้ผู้หญิงเข้ามาใกล้เขาโดยที่เขาไม่ต้องทำอะไร เธอก็ตอบสนองผู้ชายเสียทุกคน ผมควรจะทำอย่างไรดี ?? ผมเริ่มสาบานกับตัวเอง "ถ้าหากผมเลิกกับคน ๆ นี้ ผมจะไม่ยุ่งกับหญิงคนไหนอีกเป็นอันขาด จนกว่าผมจะพบกับคนที่รักผมจริง ๆ ทั้งความรู้สึก และการแสดงออก คนที่ผมสามารถฝากฝังความไว้ใจได้ และคนที่ผมรู้ว่าเธอจะมาเติมเต็มใจของผม" .... ... .. . ปล. จะหาว่าโง่ หรือ บ้าก็ได้ แต่มันเป็นเรื่องจริง ไม่ได้แต่งขึ้นแต่อย่างใด From ... สายน้ำแห่งความเศร้า ปล2. จะบอกผมทีได้ไหมว่าทำไมชื่อนามปากกาผมไม่ขึ้น - -"
<-:-SaYoNaRa-:-> 24 มิ.ย. 2549 09:17 น. - ID 6875 
800
2
0
24 มิถุนายน 2549 17:18 น. - comment id 91265
ครับ ผมเข้าใจที่ผมอาจจะเห็นแก่ตัวไปนิดนึง - -\" เพราะมันสุดจะกลั้นแล้วหน่ะครับ เธอไม่เคยทำให้คนอื่นแตกคอกัน เธอไม่เคยทำให้ผมต้องโกรธเธอเลย เพียงแต่เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังทำให้ผมเกลียดเธอ ก็เท่านั้นเองที่ว่ารับพิจารณาหน่ะ หมายถึงว่า ผมจะรักใครไม่ได้หากไม่ได้รู้จักเขา เพราะผมดูคนที่นิสัยไม่ใช่หน้าตาหน่ะครับ ผมชอบคนนิสัยดี อย่างน้อยก็เห็นผมในสายตาเธอบ้าง ... ก็ยังดี
24 มิถุนายน 2549 09:26 น. - comment id 91330
พอเถอะถ้าเราไม่มีค่าสำหรับเขา แล้วอย่าเอาคนคนนี้มาตัดสินการ ที่จะคบกับใครครั้งต่อไป คนๆ ทุกคนไม่ เหมือนกันอย่าเอาคนหนึ่งมาเป็นบรรทัดฐาน มันไม่ยุติธรรมสำหรับอีกคนที่เขาไม่รู้เรื่องเลย ถูกไหม
24 มิถุนายน 2549 09:45 น. - comment id 91332
เอ่อ ... ผมหมายถึงว่า ผมจะไม่ไปจีบใครอีกแล้วหน่ะครับ - -\" ถ้าหากมีผู้หญิงที่รักผมและใจกล้ามากพอที่จะมาบอกรักผม ผมก็จะนับไว้พิจารณาหน่ะครับ
24 มิถุนายน 2549 10:12 น. - comment id 91333
โหย เรื่องเนี้ย เหมือนชีวิตเพื่อนเรามากเลยอ่าเพื่อนเราเค้าก้อเป็นยังงี้เด๊ะเลย ตัวเองมีแฟนอยู่แล้ว แต่ชอบไปจีบผู้ชายคนอื่น แต่เพื่อนเราจะแย่กว่าแฟนเธอนิดนึง ตรงที่เพื่อนเราชอบจีบคนที่มีแฟนแล้ว ชอบให้คนอื่นเค้าทะเลาะกันแล้วในที่สุดก้อเลิกกัน เพื่อจะมาคบกะมัน เห็นรึยังว่าคนที่แย่กว่านาย (ก้อคือแฟนของเพื่อนเรา)ก็ยังมีอยู่ในโลกนี้ อืม ขอถามอะไรหน่อยได้มะที่นายบอกว่า \"จะไม่ไปจีบใครอีกแล้ว แต่ถ้าหากมีผู้หญิงที่รักผมและใจกล้ามากพอที่จะมาบอกรักผม ผมก็จะรับไว้พิจารณา\"เนี่ย หมายความว่าไงหรอ?? เราพูดตรงๆเลยนะว่านายน่ะดูเห็นแก่ตัวมากเลยอ่ะ ทำไมต้องรอให้คนอื่นเค้ามาเห็นคุณค่าของเราด้วยล่ะ คนเราอ่ะนะ ถ้าอยากได้สิ่งใดจากผู้อื่น ต้องรู้จักให้สิ่งนั้นแก่ผู้อื่นด้วย อย่างนายอ่ะอยากมีความรักที่จริงใจ นายก็ต้องรู้จักรักคนอื่นบ้าง จะรอให้คนอื่นเค้ามารักหรือเทิดทูนบูชานายอยู่ข้างเดียวอ่ะ ฝันไปรึป่าว?????
24 มิถุนายน 2549 10:57 น. - comment id 91336
24 มิถุนายน 2549 11:09 น. - comment id 91338
แหงะ ... ไม่เคยมีความรักแบบนี้อะ ไม่รู้จะแนะนำยังไงดี แต่มีคติประจำใจอยู่อย่างหนึ่งว่า ... ทุกคนน่ะ รักตัวเองมากกว่าสิ่งใดๆ การที่เรารักคนอื่นก็เพราะเรารักตัวเราเอง เราอยากให้ตัวเองมีความสุข เราจึงไปรักคนอื่น คาดหวังลึกๆ ว่า คนที่เรารักจะให้ความสุขกับเรา แต่แล้ว ... เราก็หลงไปคิดว่า เรารักคนอื่นมากกว่าตัวเอง ทั้งๆ ที่ความจริงก็ยังอยู่ตรงที่ว่า เรารักตัวเองมากกว่าใครๆ ในโลกนี้เลยง่ะ เรารักตัวเอง เราก็ต้องรักษาตัวเองให้พบความสุข ถูกไหม? ฉะนั้น ... ถ้าเราทำความดี เราก็มีความสุข เราทำความไม่ดี จิตใจเราไม่ดี เราก็มีความทุกข์ ถ้าจิตใจเรามีความทุกข์ ... แสดงว่า เราเดินมาผิดทางแล้ว เราต้องหาวิธีรักษาตัวเองให้พบกับความสุขที่แท้จริงให้ได้ นี่คือ หลักคิดในการตัดสินใจนะ มันมีทางเลือกอยู่ว่า ... ถ้าปล่อยให้อะไรๆ ดำเนินต่อไปอย่างที่เป็นอยู่ มันก็จะกัดกร่อนความรู้สึกของคุณ คุณก็จะไม่มีความสุข แต่ถ้า ตัดสินใจที่จะตัดเนื้อร้ายบางอย่างออก แล้วหาทางเดินใหม่ที่ดีกว่า ... ชีวิตคุณก็จะพบกับความเปลี่ยนแปลงและหลุดพ้นจากห้วงอารมณ์ที่ทุกขทรมาน ต้อง ผ่าตัด ... เจ็บไปเลยครั้งเดียว แล้วจะปลอดโปร่งตลอดไป เพื่อรักษาตัวเราเองอันเป็นที่รักยิ่งเอาไว้ คนที่ไม่ควรค่าแก่การได้รับความรักน่ะ ... คุณก็ไม่ควรเอาความรักไปให้เขาหรอก เขาไม่รู้จักรักษาความรัก เพราะเขายังไม่รักตัวเองเลย เขายังไม่ทำให้ตัวเองเป็นคนดีๆ ได้เลย แล้วเขาจะรักคุณได้เหรอ เรารักตัวเองดีๆ เดี๋ยวจะเจอคนที่รักเราดีๆ เหมือนกันนั่นแหละ แล้วคุณจะพบความรักที่เป็นความสุขอย่างแท้จริง เมื่อใจคุณไม่ได้ไขว่คว้าต้องการจากใครๆ เลย ต่างคนต่างเอื้ออาทรและมอบให้กัน ... ดีไหมล่ะ? หวังว่า ... พอจะแนะนำอะไรให้คุณเห็นทางออกของปัญหาได้มั่งนะ ถ้าได้ประโยชน์ใดๆ ก็นำไปปฏิบัติและขอให้คุณโชคดี ถ้าไม่ได้ประโยชน์ใดๆ เลย ก็ถือเสียว่า เข้ามาแสดงความห่วงใยด้วยมิตรภาพแล้วกัน : )
26 มิถุนายน 2549 19:00 น. - comment id 91369
ตัดใจเหอะเราว่านะ เพราะเราก็เศร้าใจไม่แพ้เธอเหมือนกัน เพราะเรารู้สึกว่าเราก็คล้ายๆกัน จากที่ชอบกลายเป็นเกลียดนิดๆแล้ว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ