โลกของเธอ...เขาว่ามันกลม โลกของฉัน....มันก็กลม....ไม่ต่างกัน โลกของเธอ...หมุนรอบตัวเอง...อยู่ทุกวัน โลกของฉัน....ก็ทำอย่างนั้น...อยู่ทุกคืน โลกของเธอ....มีสองเวลา...ในหนึ่งวัน โลกของฉัน....ก็แบบเดียวกัน...ไม่เป็นอื่น โลกของเธอ...คือหนึ่งกลางวัน...กับหนึ่งกลางคืน โลกของฉัน....ก็ยืนพื้น...ด้วยวันและคืนเช่นกัน โลกของเธอ....ห่างดวงอาทิตย์...อีกตั้งไกล โลกของฉัน...หากอยากจะไป...ก็คงแค่ฝัน โลกของเธอ...ยังมองเห็นความเป็นไป...ของดวงจันทร์ โลกของฉัน...ก็เคยได้ยินเรื่องเล่าจากที่นั่น...เป็นบางที โลกของเธอ....มีเรื่องให้ทำมากมาย โลกของฉัน....ก็คล้าย ๆ จะต้องทำในแบบนี้ โลกของเธอ...สิ่งที่ตามหา...ยังคงต้องมี โลกของฉันในวันนี้....ก็ยังคงเดินทางต่อไป เหมือนโลกของเรา...ไม่มีอะไรที่แตกต่างกัน ทุกเรื่องราวในโลกนั้น...เป็นเช่นเดียวกัน...มาตั้งแต่ไหน เรื่องเดียวที่อาจไม่เหมือนกัน คือโลกของฉัน...มีเธออยู่ที่นั่น...มาตั้งแต่ไหนแต่ไร เรื่องเดียวที่อาจจะต่างไป แค่ไม่รู้ว่าจะมีฉันอยู่บ้างไหม...ในโลกของเธอ...
16 พฤษภาคม 2549 07:12 น. - comment id 90734
มันต่างก็ใจเขาไม่มีเรา แต่ใจเรากับมีเขาเต็มหัวใจ เฮ่อ ........ อยากให้โลกของเธอมีฉันบ้างจัง
16 พฤษภาคม 2549 15:17 น. - comment id 90743
โลกของเราใบเดียวกัน..
17 พฤษภาคม 2549 15:32 น. - comment id 90764
โลกที่งดงาม
17 พฤษภาคม 2549 22:43 น. - comment id 90771
เรนอยากให้..โลกของเรนเป็นของโลกของเค้าด้วยดิคะ.. อิอิอิ.. เรนคิดถึง..พี่แนทตี้จังนะคะ..