....เลือกได้ไหม...

แสงไร้เงา

ที่มา : หนังสือ good words good feeling  ( หลังไมค์มีไออุ่น ) 
ผู้แต่ง : ดีเจ นภาพร 
....เลือกได้ไหม... 
เราควรเลือกคนที่เรารักหรือรักเราครับ ขอความเห็นหน่อย 

พอดีคลิกเข้าไปที่อินเตอร์เนท  www.nita.de.net เจอกระทู้นี้เข้า ความจริงเป็นคำถามธรรมดาๆ ได้ยินมานานแล้ว ตอบกันไปไม่รู้กี่หน แต่เชื่อมั๊ยคะว่า แต่ละครั้งคำตอบไม่ค่อยเหมือนเดิม ก็เลยอยากคลิกเข้าไปดูความเห็นของคนอื่นๆ บ้าง น่าสนใจดีนะคะ บางคนบอกว่า ความจริงโอกาสเลือกของคุณมีอย่างเดียวคือ เลือกคนที่รักคุณ เพราะคุณไม่มีโอกาสเลือกคนที่คุณรัก ได้หรอกถ้าเขาไม่เลือกคุณ ... น่าคิด 
บางคนบอกว่า ยังไม่เห็นจำเป็นต้องเลือกตอนนี้เลยก็ได้ เผื่อนานๆไป เวลาอาจทำให้คนที่เรารักเค้ารักเรามากขึ้นมาบ้าง หรือไม่แน่ อาจทำให้เรากลับไปรักคนที่รักเราก็ได้ 
บางความคิดเห็นเด็ดค่ะ ว้ามีให้เลือกอยู่ 2 ทางเองเหรอ เลือกคนอื่นเถอะ... 
บางความคิดเห็นก็แนะนำให้ อยู่คนเดียวไปเลย เผื่อเลือกผิด 
เรื่องความรักนี่บางทีแนะนำกันยากนะคะ อ่านสนุกแต่เลือกไปปฏิบัติเนี่ย มันคงขึ้นอยู่กับอีกหลายๆ อย่าง ถึงได้เห็นบางคู่ที่มักเอาปัญหาไปปรึกษาเพื่อน ให้เพื่อนแนะนำอย่างโน้นอย่างนี้ พอไปทำเข้าจริงๆ อาจจะยุ่งยากหนักเข้าไปอีก  เพราะเรื่องความรักมันมีเสน่ห์ตรงไม่มีสูตรสำเร็จนี่แหละค่ะ 
อยู่กับคนที่คุณรักบางทีก็ต้องยอมมากหน่อย นานๆเข้าเมื่อคุณต้องการบ้าง เรียกร้องบ้าง แล้วไม่ได้ ก็คงเศร้า ยังรักต่อมั๊ย ... ก็คงรัก... อาการเรียกร้องนี่เป็นอาการที่น่ากลัวอยู่เหมือนกันนะคะ  ถ้าไม่รู้สึกตัว บางคนเรียกร้องมากเหลือเกิน ในขณะที่บางคน ระมัดระวังตัวสุดฤทธิ์ ไม่เรียกร้องอะไรเลย แต่พออยากจะขออะไรขึ้นมาบ้าง อีกฝ่ายก็ไม่ชินแล้วรู้สึกว่าเรียกร้องมากเกินไป ทั้งๆที่สิ่งที่เธอต้องการ ก็ไม่ได้ต่างจากผู้หญิงทั่วไปเลย 
เคยได้ยินผู้หญิงบางคนพูดว่า ผู้ชายของฉันไม่ต้องสมบูรณ์แบบ   แค่เค้าดูแลฉันให้เหมือนผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง...ฉันก็รักเขามากแล้ว 
ผู้หญิงยุคนี้ มักดูแข็งแรง มั่นใจ แต่มันก็ยังห่อหุ้มหัวใจที่เปราะบาง อยู่ดี สาวคล่องแคล่ว ว่องไว มั่นใจตัวเอง มาแอบร้องไห้ในรถก็ถมไป... 
อยู่กับคนที่รักเรา...ความรู้สึกคงเหมือนอยู่ในที่อุ่นๆ ตอนหน้าหนาว แต่พอเริ่มร้อนก็ไม่แน่ว่า ยังอยากจะอยู่ทั่นั้นรึเปล่า เพราะอารมณ์คุณอาจจะไปทำร้ายเขาโดยไม่รู้ตัว เพราะเค้าดันไม่ได้มาอยู่ตรงหัวใจคุณซะด้วย... 
แต่อย่างที่บอกละค่ะ มันไม่มีสูตรตายตัว คนที่ตัดสินใจเลือกคนที่รักคุณ อาจจะดูแลความรักเอาไว้ได้ น๊าน นาน หรือบางคนอาจจะอยู่ในสภาวะ 
....คนในอ้อมกอด คนละคนกับ คนในหัวใจ... 
เคยได้อ่านบทความในหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง คอลัมน์ของ ปราย พันแสง แค่ชื่อก็สะอึกแล้ว 
รักเธอ     กอดคนอื่น 
เมื่อรักใครคนหนึ่งไม่สำคัญเลยว่า เราจะได้กอดกันหรือไม่ 
ความรักบางอย่างในชีวิต คนเราเอื้อมไม่ถึง สัมผัสไม่ได้ 
เหมาะสำหรับเอาไว้มองดู ไม่ชื่นชมอยูไกลๆ 
ดวงไฟประภาคารสวย ล้ำค่า 
ยามที่เราล่องเรืออยู่ในทะเลลึก จนหาทางกลับไม่ได้ 
แต่เราจ้องดูดวงไฟเพียงเพื่อให้รู้ว่า ควรเดินหน้าไปทิศทางใด 
ใช่ว่าเราต้องเบนหัวเรือ เพื่อมุ่งไปจอดเทียบท่าหน้าประภาคาร เสียเมื่อไหร่ 
ได้รักเธอ ประภาคารก็ดูสวยดี 
คนที่ฉันกอดก็ทำให้รู้ว่า โลกนี้ สดชื่น สว่างไสว 
อย่าสนใจเลยว่ารักเธอแล้ว... 
ฉันคนนี้กอดใคร 
เชื่อมั๊ยคะว่า มีบางคนบอกว่า เอาน่า ... แวะเวียนใกล้ประภาคาร วันหนึ่งอาจจะมีการหักโค่นลงมาใส่ศีรษะบ้างก็เป็นได้ โถ...ทุ่มจริงๆ 
เอามาแบ่งกันอ่านนะคะ เผื่อว่ามีใครที่หลงรักประภาคารอยู่ จะได้รู้สึกดีขึ้นบ้าง 
รักเธอ  กอดคนอื่น  สงสารคนที่โดนกอดจัง จะรู้มั๊ยเนี่ยว่า ในอ้อมกอดนั้น ... เค้าจะแอบคิดถึงใครอยู่ ...