รักเธอให้น้อยลง

ทะเลไม่เคยหลับ

ฉันรู้ดีว่าควรรักเธอให้น้อยลง  เพราะฝืนไปก็คงเสียใจอยู่อย่างนี้   มันผ่านไปแล้ว ฉันก็ควรลืมทุกอย่าง
อยากจะขอให้มันได้ลบหรือเลือนลาง.......จางหายไปยิ่งดี
เสียงเพลงดังแผ่วๆ ภายในห้องนอนของทะเลฯ  น้ำตาค่อยๆ ไหล เปียกชุ่มหมอน ข้างๆ เตียงมียานอนหลับวางอยู่พร้อม แก้วน้ำ ที่ดูเหมือนเจ้าของห้อง
จะได้ดื่มมันไปแล้ว พร้อมกับเม็ดยาที่หายไป
เสียงเคาะประตู ดังขึ้น แต่เจ้าของห้องยังนอนไม่ไหวติง
ยังคงปล่อยให้เพลงบรรเลงต่อไป
อยากจะลืม   ลืมว่าใจยังคงคิดถึงเธออยู่เสมอ
ลืมว่าใจยังคงละเมอถึงเธอคนนี้   ลืมทุกอย่างในหัวใจ ขอเพียงนับจากนี้ไป
อย่าได้พบได้เจอ อย่าได้เพ้อถึงเธอก็พอ
นึกถึงเธอเมื่อไรฉันได้แต่เสียใจ  เห็นเธอดีกับใครหัวใจก็อ่อนล้า
มองผ่านวันนี้ เหมือนจะมีเพียงน้ำตา   เมื่อได้รู้ว่าเธอจะไม่หวนคืนมา
มารักกันเหมือนเดิม
ไม่อยากจะทรมาน
ไม่อยากรักเธอจนตาย
ไม่อยากเสียเวลา
ไม่อยากรักแล้วเสียน้ำตา
เพลงนี้ยังคงเปิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า  เหมือนต้องการให้มันซึมเข้าไปภายในจิตใจ ให้เตือนใจ ร่างของทะเลฯ ยังคงนอนอยู่เหมือนเดิม  เสียงเคาะประตูและเสียงเรียก ดังขึ้นเรื่อยๆ ใครคนนึงบอกว่า ไปเอากุญแจ มาไขเถอะ เรียกตั้งนานแล้ว ไม่ตอบเลย เป็นอะไรหรือเปล่า และแล้วประตูก็ถูกเปิดออก สิ่งที่พบคือ
ร่างของทะเลฯ นอนหลับสนิท เพราะยานอนหลับที่อยู่ข้างๆ เตียง
มีกระดาษบันทึกมากมาย สมุดบันทึกที่เขียนถึงคนโน้นคนนี้  
พร้อมทั้งจดหมายลา
20.30
ที่โรงพยาบาล
ชีพจรเต้นอ่อนมาก  คนไข้ขาดการพักผ่อน ไม่รับอาหาร  ยังหาสาเหตุไม่ได้ว่าเพราะอะไร  หมอเจ้าของไข้บอกกับญาติ  ในห้องคนไข้ ทะเลยังคงนอนเป็นเจ้าหญิงนิทรา ยังไม่ฟื้น 
9.00 ของวันรุ่งขึ้น
ที่โรงพยาบาล   คนไข้ไม่รับยา และอาหารเลย ร่างกายตอนนี้อ่อนแอมาก ไม่ทราบว่ามีอะไรกระทบกระเทือน  จิตใจคนไข้หรือเปล่า เราหาสาเหตุไม่ได้  
โรคนี้ขึ้นอยู่กับจิตใจเท่านั้น  คนไข้เป็นคนที่ว้าเหว่ และมีโรคส่วนตัว
สูงมาก  พยายามอย่าให้เขาอยู่คนเดียว แพทย์เจ้าของไข้กล่าว
ก่อนเดินจากไป
9.00 ของวันต่อมา คนไข้ รู้สึกตัวแล้ว แต่เอาแต่ร้องไห้และไม่ยอมพูด  มีใครพอทราบไหมว่าคนไข้เป็นอะไร
ทุกคนต่างมองหน้ากัน แล้วขณะนั้นมีใครคนนึงบอกว่า ผมทราบครับ เขาเดินเข้ามากุมมือทะเล  พร้อมกับจูบ
ที่หน้าผาก กอดเธอ แต่ตอนนี้ทะเลฯ ไม่สามารถสื่อสารกับเขาได้  ได้แต่มองสายตาซึ่งกันและกัน  
หวังว่าวันนึง เขา จะทำให้ทะเลฯ กลับมาเป็นทะเลไม่เคยหลับ  เหมือนอย่างเคย