ฉันเป็นคนหนึ่งที่ชอบมองแม่น้ำทุกครั้งที่มีปัญหา หรือจิตใจว้าวุ่นสายน้ำสายหนึ่งบอกเล่าเรื่องราวมากมายของสรรพสิ่งการเคลื่อนไหวและการเวลา ที่ทับซ้อนอดีตถึงจุดหมายปลายทางสุดช่วงสายธารอันยาวไกล น้ำในฤดูแล้งลดต่ำลงน้ำในฤดูฝนไหลบ่ารุนแรงแต่ทุกฤดูกาลล้วนเซาะตลิ่งใกล้เข้ามาเรื่อยๆๆแม่น้ำค่อยตื้นเขินเนินดินค่อยๆถูกกลืนหายกับสายน้ำ สายน้ำสายหนึ่งคงเปรียบเหมือนการเดินทางของคนหนึ่งคนในความคิดบางวันก็เสงียบสงบบางวันก็ร้อนระอุด้วยไอแดดที่แผดเผา ใจคนเราก็เช่นกันมีคนเคยบอกว่ารู้หน้าไม่รู้ใจเรื่องราวต่างๆเราควรระวังบางคนภายนอกดูดีฉาบฉวยแต่สิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ข้างในเราไม่รู้ได้เลย บางคนชอบมองที่รูปลักษณ์ภายนอกสิ่งเหล่านี้ปรุงแต่งกันได้ แต่ทว่านิสัยคนยังไงก็ต้องเปิดเผยตัวตนแท้จริงสักวัน สายน้ำบางวันสงบนิ่งแต่ใครจะไปรู้ว่ามีคลื่นใต้น้ำแอบแฝงรึปล่าวบางครั้งสายน้ำถูกห่อหุ้มด้วยแสงแดดที่ทอทาบเป็นริ้วรายระยิบระยับสวยจับตาดูเยือกเย็นออ่นหวานแต่บางทีร้อนระอุเพราะแดดแผดเผา ก็คงเปรียบได้กับการเมืองวันนี้บ้างที่บางวันร้อนสะเหลือหลายแต่วันนี้กลับนิ่งเงียบรอเวลาปะทุเหมือนเคลื่อนใต้น้ำ ชีวิตคืออะไรกันน่ะแก่งแย่งชิงดีศักดิ์ศรีรักชาติหรือความเห็นแก่ตัว เคยฟังพระพยอมท่านกล่าวไว้ว่าคนไทยต้องการนายกแบบไหนกันแน่ ท่านชวนเป็นนายกก็ว่าเชื่องช้า ท่านอานันท์ ก็ว่าสุภาพบุรุษเกินไป ท่านบรรหารเป้นนายกก็ว่าเตี้ยเกินไป ถึงท่านทักษิณก็ว่าดื้อเกินไป ถ้าต่อไปถึงท่านอภิสิทธิ์เป็นนายกก็คงว่าหล่อเกินไป น้ำใส...ใจคน..เคยถามตัวเองกันบ้างไหมเราต้องการอะไรกันแน่มีใครสักคนไหมในแวดวงการเมืองที่ทำอะไรไม่เอื้อผลประโยชน์ตัวเองปกป้องตัวเอง สายน้ำลงไหลไปตามสุดปลายทางของแต่ละช่วงสายธาร แต่น้ำใส...ใจคนยากแท้หยั่งถึง
6 เมษายน 2549 10:15 น. - comment id 90337
6 เมษายน 2549 10:45 น. - comment id 90338
ใช่เลย ใจคนยากแท้ หยั่งถึง เน้อ.. ..
7 เมษายน 2549 01:43 น. - comment id 90341
7 เมษายน 2549 14:57 น. - comment id 90345
บ้างคนชอบมองดูน้ำครึ่งแก้ว แล้วถามตนเองเสมอว่า ครึ่งแก้วมันหายไปไหน มองหาความพร่องของน้ำ ทำให้จิตใจไม่แจ่มใส การมองของคนมักมีมุมเสมอนะคะ
7 เมษายน 2549 19:17 น. - comment id 90347
ในยามเยาว์ พี่พุดชอบไปเล่นน้ำ ริมลำธารสายงาม ที่ไหลล่องมาจากภูเขาค่ะ และ จะค่อยๆไหลลงทะเล ที่นั่นมีต้นจิกดอกกระจิ๊ด หวานพรูพราว จะค่อยๆร่วงพรายลงบนสายน้ำค่ะ และ พี่พุดจะชอบไปนั่งดูภาพปฏิทิน ที่ร้านกาแฟเล็กๆประจำหมู่บ้าน ภาพในความทรงจำนั้น คือภาพ*ทะเลสาบสีเงิน*แสนงาม ในท่ามทิวสนเมืองหนาวค่ะ พี่พุดจะรู้สึกสงบใจทุกครา ยามเหว่ว้าใจ จนฝังใจในความงามล้ำ นิ่งงันสงบเงียบนั้นค่ะ วันนี้..ลำธารสายหวานในยามเยาว์ เหลือน้ำน้อยมาก หาดทรายหายไป ผู้คนรุกล้ำกัน เพราะที่ดินราคาแพงดั่งทองคำค่ะ และ.. ร้านกาแฟนั้น ก็หายไปแล้วเช่นกันค่ะ นี่คือสรรพสิ่งที่แปรผันยากหวนย้อนคืน สายน้ำในวันนี้ที่ ยังมีณ..ภายในใจพี่พุด คือสายน้ำใจจากรอยวัยเยาว์ในเงางามแห่งอดีตค่ะคนดี ความเรียงบทนี้ช่างงามจิตวิญญาณนักแล้วค่ะน้องรัก พี่พุดมากล่าวคำทายทัก และฝากคำซึ้งใจ ที่เพียรให้พลังใจแลหยาดน้ำใจ แด่พี่พุดเสมอมา นะคะ พี่พุด กราบพระให้คุ้มครองน้องนะ ด้วยรักและซึ้งใจค่ะ
8 เมษายน 2549 07:05 น. - comment id 90352
คิดถึงแม่กับพ่อพี่น้องทีเมืองไทยเหมือนกัน แต่คนเดียวช่วงเหงานัก... คิดถึงนะ
12 เมษายน 2549 20:26 น. - comment id 90383
-ขอบคุณค่ะพี่ทิกิ ................ สวัสดีค่ะคุณกุ้งขอบคุณที่แวะมาค่ะ ............................................ ขอบคุณค่ะเชาวที่แวะมาอ่านเสมอ
12 เมษายน 2549 20:30 น. - comment id 90384
ใช่ค่ะพี่ไรไก่การมองของแต่ละคนย่อมแตกต่างกันไป...ขอบคุณที่แวะมา.... ........................................ สวัสดีจ๊ะเหมียวสาวน้อยน้องพี่พี่ต่ายก็คิดถึงเหมือนกันเป็นความผูกพันธืแม้ท่านจะเสียไปแล้วคำพูดที่ท่านสั่งสอนยังอยู่ในใจพี่ต่ายเสมอ คิดถึงน่ะค่ะดูแลตัวเองหล่ะน้องพี่
12 เมษายน 2549 20:36 น. - comment id 90385
สวัสดีค่ะ พี่พุดกระต่ายอ่านที่พี่พุดเขียนไว้ในที่นี้หลายครั้ง พี่พุดเองเหมือนสายน้ำรุ้ตัวไหมค่ะ ...เหมือนสายน้ำที่ไหลเย็นนิ่งสงบ กระต่ายเวลาไม่สบายใจอ่านกลอนพี่พุดจะจะสงบและนิ่งเย็นลงทุกครั้งพี่พุดเปรีบยเหมือนสายธารที่ไหลเย็นเป้นที่พักพิงสำหรับหลายคนที่ท้อแท้หรือมีปัญหาเหมือนให้เราเห็นสัจจธรรมหลายแบบ รักและนับถือพี่สาวอย่างพี่พุดเสมอค่ะ ด้วยความเคารพรัก น้องกระต่าย
13 เมษายน 2549 15:28 น. - comment id 90390
เขียนเรื่องสายน้ำไหงจบที่การเมืองหว่า...งง
13 เมษายน 2549 21:16 น. - comment id 90393
5555555555555....กระต่ายก็งงเหมือนกันค่ะ
22 เมษายน 2549 02:26 น. - comment id 90499