เซียน

ผู้ไม่มีหัวใจ

ผมเป็นคนกรุงเทพ ครับ คือเกิดที่กรุงเทพ สายเลือดๆสุพรรณคือพ่อแม่ผมเขาเป็นคนสุพรรณ ก็นั่งดูแม่เล่นไพ่ตอนเด็กๆ แล้วก็เล่นล้อต๊อก ทอยเส้น เก้าเก เอาตัวตุ๊กตุ่นกัน พอโตขึ้นหน่อยก็ช่วยพ่อแม่นำโพยหวยไปส่งเจ้ามือ เข้าโรงรับจำนำบ้างเพื่อนำเอาเงินออกมาจ่ายค่าเทอม และในที่สุดก็จบ จบมาแล้วก็ชอบ การพนันทุกชนิด และแต่ละชนิดก็จะหมดเงินไปเป็นแสน
แต่วันหนึ่ง ผมเลี้ยงลูกน้อง ก็นำเอาเครื่องมือการพนันทั้งหมดที่มีมาตั้ง ใครจะเล่นก็เล่น ก็มีอยู่คนหนึ่งแกชวนผมเล่นทุกอย่างเลย แต่ผมก็ชนะเขาในที่สุดและผมก็ไม่ได้เอาเงินของเขา คงคืนให้เขาไปทั้งหมด
ยามผมเสียเงิน ผมก็บ้าเหมือนหมาบ้า ยิ่งร้อนลนลานก็ยิ่งเจ็บ
ยามผมได้เงิน ผมก็อดสงสารเขาไม่ได้ แต่ส่วนน้อยที่ผมจะได้ คือส่วนมากเสีย
ผมเห็นหลายคนที่โกงเก่ง เขามักมีอะไรหายไปสักอย่าง
ผมเล่นเก้าเก กะจะเล่นให้ได้แค่ 4 ชั้น แต่ก็ใจถึงแค่ 3 ชั้นเท่านั้น
ตอนนี้หันไปแทงหวยแทนอย่างอื่นไม่ค่อยได้เล่นแล้ว
กว่าจะเป็นเซียนหวยคงอีกนาน เพราะตอนนี้ ใช้เวลาไป 7 เดือน เพิ่งถูกกินไป  ราว 4 พัน ยังไม่ถึงแสนเลย
แม้ว่าหนทางจะไกล ไม่ว่าทางนั้นจะโรยหรือปูด้วยแบ็งส์เป็นถึงจำนวนแสนก็ดี ของเพียงให้มีเงินก็จะเอาเงินปูแน่นอน
ครับ ผมลูกค้าที่ดีของ เซียน เจ้ามือ หรือ อะไรก็แล้วแต่ที่กินเงินของผมได้
เราจะสู้กะเขาต่อไป อย่าหมดหวัง และอย่าให้หมดตูดเสียก่อน
ฝันดีครับ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน