หน้าส่วนตัว
ชีวิตของคนฉันเปรียบเหมือนเรือในความรู้สึกแล้วแต่ใครจะฝ่าพายุอุปสรรคกันได้มากน้อยแค่ไหน เราจะดูแลเรือของเราให้แล่นตามทิศทางที่ต้องการได้อย่างไร เรือชีวิตของฉันเคยเจอมรสุมมามากมายบางครั้งต้องแอบร้องไห้คนเดียวด้วยความทุกข์ทรมาน รุ้สึกว่ามันยากเหลือเกินที่จะฝันฝ่าการต่อสู้ ในหลายๆเรื่องที่ทิ้งให้ฉันเผชิญและแก้ปัญหาเพียงลำพัง ในหลายครั้งฉันอยากจบชีวิต มันหนักและเหนื่อยล้าเต็มทนกับการอยุ่ในโลกใบนี้ แต่จะทำอย่างไรได้ ชีวิตคือชีวิต คงเหมือนเรือที่แล่นในท้องทะเลไม่ว่าจะเจอพายุคลื่นลมต้องฝ่าฟันเพื่อความอยู่รอด แม้จะอ้างว้าง เหน็บหนาวหวาดกลัวกับภัยร้ายบางอย่างที่มองไม่เห็น คงมีแต่น้ำตาเป็นเพื่อน ร่างกายบางครั้งออ่นแอ จนแทบจะยืนไม่ไหว หัวใจบางครั้งออ่นล้าเต็มทน คงมีกำลังใจเท่านั้นที่ยังแข็งแกร่งอยู่บ้าง
ฉันเคยคิดจะจอดเรือที่ฉันผ่านเกาะเล็กเกาะน้อยเพื่อหวังพึ่งพิงแต่ความหวาดกลัวความผิดหวังก็ยังติดตรึงในมโนภาพเรื่อยไป
แล้วก็มีเรือชีวิตของเธอผ่านเข้ามา เหมือนฉันเห็นทางสว่าง ไม่เหงาไม่ทุกข์มีคนคอยให้กำลังใจปลอบประโลมมีแต่ความรุ้สึกที่ดีต่อกันเสมอมา
แต่ก็ไม่รู้ว่าใครจะคัดหางเสือของเรือจากกันไปก่อน เรือของเราเล่นกันคนละมหาสุมทร ด้วยภาระด้วยหน้าที่ทำให้ไม่อาจละทิ้งสิ่งบางอย่างมาได้ กาลเวลา ความห่างไกล อาจจะทำให้คุณลืมเลือนฉันสักวัน อีกไม่นานคุณคงค่อยๆห่างหายไปจากชีวิตฉัน ไม่มีอะไรแน่นอนในโลกใบนี้ ฉันคงต้องประคองเรือชีวิตฉันตามลำพังดั่งเช่นที่ผ่านมาอีกครั้ง
ท้องทะเลมีอะไรหลายอย่างในตัวคงจะเหมือนชีวิตแต่ละคนที่ต้องดำเนินทางผ่านไปให้ได้ให้ถึงจุดหมายแม้จะยากลำบากและเหนื่อยเต็มทนก็ตาม
Silky 1 ก.พ. 2549 12:21 น. - ID 6407 
1247
3
0
1 กุมภาพันธ์ 2549 21:04 น. - comment id 89356
เข็มแข็งไว้น้องกระต่ายชีวิตนี้ยังมีเรื่องสนุกอีกเยอะช่วยเป็นกำลังใจครับ
2 กุมภาพันธ์ 2549 10:49 น. - comment id 89361
สวัสดีค่ะพี่กระต่าย.. โอ้ยใจแทบขาด พิมพ์ไทยไม่ได้ ...อิอิอิอิ. วันนี้พิมพ์ได้แล้ว โม้กันให้บ้านแตกเลยดีไหมพี่.. ในส่วนลึกของหัวใจ ก็คือเธอไง ( คนละเรื่องกันเลย เรานี้ก็ชอบนอกเรื่อง ..อิอิอิ.. คิดถึงพี่ต่ายจังเลย แล้วพี่ล่ะคิดถึงเหมียวบ้างไหมหนอ ....? ไปล่ะค่ะ เดี่ยวมาเยื่ยมใหม่นะค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2549 13:51 น. - comment id 89367
สวัสดีค่ะ silky... อ่านแล้วเหมือนสิ่งที่ตัวเองเป็น... เหนื่อยและหนัก ที่ต้องคิดตัดสินใจทำอะไรคนเดียว ไม่มีอะไรแน่นอนในโลกใบนี้ เหมือนที่เขา จากไปแล้วในตอนนี้ แต่ก็ต้องหยัดยืนได้ด้วยตัวเอง... ดูแลหัวใจตัวเองดี ๆ นะค่ะ และรักษาความดีของเราและของเขาอีกคนไว้นะค่ะ พี่สาว... รักษาสุขภาพนะค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2549 09:44 น. - comment id 89699
ขอบคุณค่ะเชาว.....เมื่ถึงที่สุดแล้วจะไรก็ตามเราต้องพึ่งตัวเองค่ะคนอื่นก็คือคนอื่นไม่มีอะไรที่เราผ่านไม่ได้...ขอเพียงจิตใจแข็มแข็งเท่านั้น....ฉะนั้น....ก่อนที่จะพึ่งคนอื่นถามตัวเองตอบตัวเองว่าเราทำเต็มที่รึยังถ้าที่ว่าทำดีที่สุด...ก็ปล่อยวางค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2549 09:52 น. - comment id 89700
..ในส่วนลึกของหัวใจก็คือเหมียวไงค่ะ....คิดถึงเหมียวตลอดเวลาน่ะเป้นห่วงด้วยจะโม้...บ้านแตกแย่ละซิ.....บ้านพังจิ....แล้วเค้าจะอยุ่บ้านใครนี่ม่ะมีใครเลี้ยงอ่ะ.....น้องทำมาหารับประทานเองน่ะค่ะน้องขาเด๊ยววัดเดือดร้อนค่ะ.....ต้องอาศัยข้าววัดทานสิ.....มะอ๊าวววววววววววดูแลตัวเองดีๆๆน่ะค่ะ....นางงามรุ่นพี่ต้องออกเดินสายต่างจังหวัดค่ะช่วงนี้
รักและคิดถึง
มีเวทีให้ไปแล้วหล่ะ55555555
20 กุมภาพันธ์ 2549 10:06 น. - comment id 89701
มะกรูดขา....ถึงที่สุดเราต้องดูตัวเองค่ะบางครั้งเราต้องมานั่งถามตัวเองว่าเราพร้อมที่จะยอมรับเค้าได้ทั้งใจหรือป่าวเราลืมคนที่อยู่ในใจได้รึยังสุดท้าย.....เราก็คือเราค่ะเชื่อมั่นและมั่นคงกับตัวเอง.....มะกรูดค่ะดูแลตัวเองอะไรก็ตามเราต้องเพื่อใจและยอมรับและใช้สติทุกเรื่อง มีเรื่องราวมากมายในโลกใบนี้ให้เราเรียนรู้ค่ะรักมะกรูดน่ะ....สิ่งบางอย่างถ้าเราผ่านไปได้เราเองจะแข็มแข็งขึ้น.....ดูแลตัวเองและหัวใจตัวเองน่ะค่ะ.....ด้วยรัก....พี่กระต่าย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ