ไดอารี่ฉบับคนคิดมาก...(ยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกล)

grofai-penguin

วันนี้เป็นวันที่ฉันสับสนใจตัวเองมากเหลือเกิน สับสนกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับใจฉัน ทั้งที่เมื่อคืนนี้ฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันจะตัดเขาออกไปจากใจ แล้วนี่อะไร แค่เขาโทรมาหาก็ใจอ่อนรับสายเขาจนได้ ฉันไม่เข้าใจการกระทำของเขาเลย และวันนี้ที่เราเจอกัน ฉันแทบไม่ได้พูดความรู้สึกที่ฉันอยากพูดกับเขาเลย มันพูดไม่ออก ทั้งที่ฉันอยากบอกเหลือเกินว่าฉันอยากจะร้องไห้ อยากจะว่ากล่าว อยากแม้กระทั่งว่าอยากลืมเธอ อยากตัดเธอ ทำไมน่ะเหรอ ไม่อยากเป็นแบบนี้ ไม่อยากเป็นฝ่ายรอให้เธอโทรมา เพราะทุกครั้งที่ฉันโทรไปในช่วงหลังๆนี้ เขาบอกว่าติดธุระเสมอ ฉันไม่รู้เลยว่าเขาติดธุระจริงๆรึเปล่า บางครั้งสิ่งที่เราคิดว่าเราสนิทกันมากจนพูดอะไรกันได้ทุกเรื่อง แต่แล้วเราก็ไม่สามารถพูดกันได้อย่างที่ใจคิด ฉันอยากคุยกับเขาทุกวัน วันละนิดก็ยังดี เพราะฉันไม่อยากคิดถึงเขา เพราะการคิดถึงมันไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ ความคิดถึงทำให้ฉันทุกข์ใจและคิดอะไรไปต่างๆนานา ทุกครั้งที่ฉันเจอเขาฉันจะดีใจ ยิ้มแย้มเสมอ แต่วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์ที่จะยิ้มให้กับเขาเลย เขาออกมาหาฉันเพราะเขาบอกว่าวันนี้เขาว่างจึงมาหาได้ เขาจะรู้ไหมว่า แม้เราสนิทกันมากจะรู้ใจกันเพียงใด แต่เราก็อาจมองข้ามรายละเอียดต่างๆของกันและกัน คำว่าสนิทของเรา มันอาจจะทำให้เราห่างเหินกัน เพราะมัวแต่คิดว่า คงได้ หรือ อะไรก็ได้ ทำนองนี้ จนมารู้ตัวอีกทีว่าตกลงแล้วนี่เราสนิทกันจริงหรือ เรารู้ใจกันจริงหรือ การเรียนรู้คนๆนึงมันไม่ได้จบลงแค่คำว่า สนิท หรือ รักกันหรอกคะ คิดดูให้ดีนะคะ เราเข้าใจคนรักของเราจริงรึเปล่า เรารักเขาเพราะเขาเป็นเขา หรือรักเพราะเขาเป็นคนรักของเรากันแน่ บางคนบอกว่าเขาเป็นเพื่อนสนิทเรา แต่จริงๆแล้ว เขาไม่ได้ทำตัวเป็นเพื่อนสนิทของเราสักนิด เขาว่ากันว่าเรารู้ใจเราดีที่สุด ฉันเองยังไม่ค่อยรู้ใจตัวเองเท่าไหร่ ฉันไม่เคยมีคนรัก ฉันเลยไม่รู้ว่าการกระทำแบบไหนที่คนรักเขาทำกัน มีให้กัน เพราะฉันแสดงออกกับเพื่อนหญิงและเพื่อนชายพอๆกัน จนทำให้หลายคนเข้าใจว่าฉันรักคนๆนี้คนที่ฉันเขียนถึงเขาบ่อยๆ ตอนแรกก็ปฏิเสธลูกเดียวคะ แต่ลองมาทบทวนการกระทำที่มีต่อเขา เออ...มันเหมือนทำให้คนรักยังไงยังงั้น แต่ฉันว่าฉันก็รู้ใจตัวเองดีกว่าใคร อย่าเดาเลยคะ ฉันไม่อยากบอกว่าคุณคิดถูก หรือคิดผิด ตอบแบบดาราได้ไหมคะ เป็นเพื่อนสนิ๊ท สนิท กันคะ ฮิ..ฮิ ....................กรอฝ้าย...เพนกวิน