.. Over Come Fear ..

keekie

' คุณเคยกลัวบ้างไหม? ..'    ใครบางคนเคยถามฉัน ..
	' เคยสิ '    ฉันตอบอย่างไม่ต้องคิด .. ใครบ้างจะไม่เคยกลัว ..
	
	' กลัวอะไร?'   เขายังคงตั้งคำถามต่อ 
	'โอ๊ย!! เยอะแยะ ..  '   ก็มันแยะจริงนี่ ถามซะกว้างแบบนั้นใครจะตอบได้ 
	' เช่นอะไรบ้าง ยกตัวอย่างมาหน่อยสิ '  
	' อืมมมม .. ความมืดมั้ง .. '  
	' คุณรู้สึกยังไงตอนอยู่ในความมืด .. '  ช่างถามจริง 
	' ก็รู้สึกว่ามันมืดไง '   ฉันมันก็คนช่างตอบ 
	' ข้อนั้นผมรู้ .. ผมหมายถึงว่า .. จิตใจคุณเป็นยังไงตอนอยู่ในความมืด
	สมองคุณคิดอะไร หรือว่าเห็นภาพอะไร? ' 
	ถ้าเขาใจเย็นไม่ถึงขนาดคงไม่อาจเค้นคำตอบจากปากฉันได้ล่ะมั้ง
	' ก็ใจเต้นแรง .. หวาดระแวงว่ามีอะไรในความมืดมั้งนะ .. บางครั้งก็นึกถึงผีในหนังเรื่องที่เคยดู ' 
	ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจตัวเองเท่าไหร่ .. 
	
	' คุณคิดว่าภาพผีที่ผุดในสมองคุณตอนอยู่ในความมืดน่ะ ..
	เป็นภาพผีจริงๆ ที่คุณเห็นตอนนั้นหรือป่าว? ' 
	' แหม ก็บอกแล้วไงว่านึกถึงผีในหนังที่เคยดู .. ภาพที่เห็นมันก็ต้องเป็นจินตนาการสิ .. 
	จะเป็นภาพที่เห็นจริงๆ ได้ไง .. มืดขนาดนั้นถึงมีผีอยู่จริง ก็คงมองไม่เห็นหรอก '
	' คุณก็บอกเองว่าเป็นจินตนาการ .. แล้วทำไมใจต้องเต้นแรงด้วยล่ะ ..'   เขาสงสัย ..
	' ก็ผีมันน่ากลัวนี่ แล้วในหนังน่ะ ผีมันมักจะโผล่มาตอนมืดๆ ไม่นับรวมซอมบี้นะ
	แล้วจะไม่ให้คิดได้ไงตอนอยู่ในความมืด  ' 
	 	
	' เอ.. อาการใจเต้นแรง และหวาดระแวงนั่นน่ะ .. คุณคิดว่ามันคือความกลัวไหม? '
	' ถามอะไรงี่เง่าอีกแล้ว มันก็ต้องใช่สิ ก็บอกแล้วไงว่ากลัวความมืด '   ฉันชักฉุน
	' ผมเริ่มงงละ .. ตกลง คุณกลัวความมืด หรือคุณกลัวจินตนาการตัวเองกันแน่ .. ' 
	น่ะ .. มีคำถามแปลกๆ อีกแล้ว .. 	' กลัวความมืด '    ฉันยืนยัน
	' คุณบอกเองว่าคุณมองไม่เห็นอะไรในความมืด .. แล้วคุณจะกลัวอะไร? .. 
	สิ่งที่คุณมองเห็นในความมืดก็มีแต่จินตนาการของคุณเอง .. 
	ผมถามอีกครั้ง .. ตกลงคุณกลัวความมืด หรือกลัวจินตนาการของตัวเองกันแน่? ' 
	ฉันเงียบ .. 
	
	' กลัวความมืด ..... '   ฉันยืนยันด้วยเสียงแผ่วๆ 
	
	' ความมืดทำให้คุณกลัว หรือภาพผีในความมืดที่ทำให้คุณกลัว ' 
	' ............................................ ' 
	' ผมถามใหม่ .. ถ้าไม่มีภาพผีผุดขึ้นในสมองตอนอยู่ในความมืดคุณจะกลัวไหม? 
	หรือถ้าคุณไม่เคยดูหนังและไม่เคยรู้มาก่อนว่า ผีจะโผล่มาตอนมืด .. 
	คุณจะกลัวไหม? ' 
	' ไม่มั้ง .. '   สนทนากันมาถึงตอนนี้ .. ฉันชักไม่แน่ใจ เขาหรือฉันกันแน่ที่เพี้ยน
	' ตอนคุณอยู่ท่ามกลางความมืด คุณบอกว่าคุณกลัว .. 
	ผมถามหน่อย .. ถ้าตอนนั้นคุณไม่กลัวคุณจะรู้สึกยังไง? ..'
	' เอ๊ .. ใครจะรู้เล่า .. คำถามตอบยากชะมัด ' 
	' ลองทำให้รู้สิคุณ .. ถ้าคุณไม่กลัวคุณจะเป็นยังไง? .. ' 
	' ........ ก็คงอยู่ท่ามกลางความมืดได้ล่ะมั้ง .. '  ฉันเริ่มคิดตาม 
	' ผมถึงถามไง ตกลงคุณกลัวอะไรกันแน่ .. 
	คุณกลัวสิ่งที่คุณจินตนาการขึ้นมาจากประสบการณ์ว่ามันเคยมี .. 
	คุณเลยสรุปว่า .. คราวนี้มันต้องมี .. ทั้งๆ ที่มันไม่มี .. เอ ผมพูดเองชัก งง เอง ..
	ตกลง คุณเคยเห็นผีจริงๆ ในความมืดหรือยัง? .. ถ้าคุณจะตอบว่าเคยแล้วไอ้ผีตัวนั้น
	มันหน้าตาเหมือนแดร๊กคิวล่าล่ะก็ .. อย่าตอบมาเลย .. นั่นคุณเอาการ์ตูนมาใส่จินตนาการแล้ว .. ' 
	' ไม่เคย .. '    ฉันตอบ
	' แล้วคุณจะกลัวความมืดไปทำไม? .. ' 
	' นั่นสิ .. ' 
	' ถึงคุณจะเคยเห็นผีจริงๆ .. ผมว่าคุณก็ไม่น่าต้องกลัวความมืด .. ' 
	' ทำไมล่ะ? ..' 
	' ก็เพราะมันไม่ใช่ทุกครั้งที่อยู่ในความมืดแล้วจะเห็นผีจริงๆ น่ะสิ .. 
	ยามคุณหลับตา .. อยู่ในห้วงหลับลึก .. ไม่ได้ฝัน .. มันมืดไหม? .. ' 
	' อื้มม .. มืด .. '
	' ตอนนั้นน่ะ .. มีความสุขไหม? .. ' 
	' อื้มม สุดๆ .. ' 
	' นั่นไง .. ความมืดที่สร้างความกลัวก็มี .. ความมืดที่สร้างความสุขก็มี .. 
	แล้วทำไมคุณถึงเลือกจำแค่ว่า .. มืดแล้วน่ากลัว .. ทำไมไม่เลือกจำว่า ..  มืดแล้วสุข .. ' 
	' ....................... '
	' ผมว่านะ .. สิ่งที่น่ากลัวมากที่สุด ก็คือ ตัวเรานี่ล่ะ .. 
	มักจินตนาการนั่น .. สร้างสรรค์นี่ .. เนรมิตโน่น .. 
	ถ้าคิดดีก็ดีไป .. แต่ถ้าคิดไม่ดีใส่ตัว .. มันก็ทำร้ายตัวเราเองใช่ไหม? ..
	.. คุณเลิกกลัวความมืดเห๊อะ .. กลัวตัวเองให้มากๆ แล้วกัน .. 
	จะได้ควบคุมตัวเอง .. ไม่ไปจินตนาการให้เกิดความรู้สึกที่ไม่ดีเข้าสู่ตัว .. 
	' ก็จริงของคุณนะ .. '  เขากล่อมฉันสำเร็จ .. 
	' ออกมาซะเถอะ .. ออกมาจากความกลัว .. ไปทำให้ตัวเองรู้เสียว่า ..
	ถ้าคุณไม่กลัว .. คุณจะทำอะไร? .. ' 
	' อื้มม .. เข้าใจล่ะ .. นี่คุณ .. ฉันนึกออกอีกอย่างแล้วล่ะ .. ' 
	' นึกอะไรออก? .. ' 
	' ความกลัวอีกอย่างไง .. ' 
	' อะไร? ' 
	' คุณนั่นแหละ น่ากลัวที่สุด .. '