::ขอบคุณที่เคยรักกัน::

นางสาวใบไม้

          ถึงวันนี้..มีใครคนหนึ่งถามฉันว่า ..
ทำไมความรักจึงเป็นเรื่องใหญ่สำหรับฉันเหลือเกิน
ฉันตอบไม่ได้หรอกว่า ทำไม ...??
ฉันรู้แต่ว่า ชีวิตฉันดำรงอยู่ได้ เพราะกำลังใจจากความรัก
หลายคนบอกฉันว่า ฉันยังรักไม่เป็น จึงยังคงเจ็บปวดกับความรักอยู่อย่างนี้
ฉันไม่รู้หรอกว่า รักอย่างไร จึงจะเรียกว่า รักเป็น ..
เพราะฉันรู้แต่เพียงว่า เมื่อฉันมีรัก ฉันยินดีทำทุกอย่างเพื่อคนที่ฉันรัก ..
ฉันรู้จักความรัก ในมุมที่ฉันได้สัมผัส
มันอาจจะใช่ หรือไม่ใช่ มุมเดียวกับที่ใครอีกหลายคน ได้รู้จักและสัมผัสมัน ..
ฉันจึงยังยินดีที่จะได้เรียนรู้ความรัก ..
แม้อาจจะต้องผิดหวัง ทั้งจากความรัก  และคนที่เคยรัก 
ความรู้สึกรักระหว่างคนสองคน
จะเป็นเพียงบันทึกอีกหน้าหนึ่งของชีวิตเท่านั้น ...
แต่สิ่งสำคัญ คือ เมื่อความรักจบลง ใช่จะต้องเกิด ความชิงชัง เสมอไป
ฉันจะรักษาความรู้สึกที่ดีนั้นไว้ แม้มันจะเหลือเพียงน้อยนิดก็ตาม
เพราะกว่าคนเราจะเกิดความรู้สึกรักใครสักคนได้ ไม่ใช่เรื่องง่าย
และมันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆกับใครก็ได้ที่เราพบเจอตามท้องถนน ..
หากคุณได้รับความรู้สึกพิเศษนี้จากใครสักคน 
จงภูมิใจเถอะว่า อย่างน้อย คุณคือคนพิเศษที่สุด สำหรับคนๆหนึ่งบนโลกใบนี้
สำหรับฉัน หากแม้จะไม่มีเธอต่อไปจากวันนี้
ฉันจะไม่ร้องไห้ และจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นอีกแล้ว
แม้จะรู้สึกผิดหวัง และเสียใจสักแค่ไหนก็ตาม
แต่มันจะเป็นแรงใจให้ฉันลุกขึ้นยืนอย่างเข้มแข็งอีกครั้ง
ฉันในวันนี้ ก็ยังคงเป็นฉัน ที่เธอเคยรู้จักเมื่อหนึ่งปีก่อน
และจะยังเป็นฉัน ที่เธอไม่เคยเข้าใจอย่างนี้เสมอไป ..
... ขอบคุณ ที่เคยรักกัน ...