ร้อยฝัน ฝันอันหลายหลากที่ปากน้ำ

อัลมิตรา

เริ่มต้นจากประโยคสนทนาที่เรียบง่าย ไม่มีน้ำตาลโรย..(แฮ่ม !)
 ว่าจะไปเมืองกาญจน์ ปลายเดือนหน้า ไปด้วยกันมั๊ย 
 วันที่ ๒๖ - ๒๘ ตุลาคม.. เรามีสัมมนาที่กรุงเทพฯ 
 อืม .. ก็พอดี ถ้างั้นคืนวันศุกร์นอนบ้านเราละกัน เสาร์จะได้ไปกันต่อ 
 ได้เลย 
ร้อยฝัน..ชื่อของเธอเป็นที่สะดุดใจของเรามาตั้งแต่แรก .. อืมม !  ชื่อนี้มีความหมาย
ใคร ๆ ก็มีความฝัน บางคนจำความฝันของตนเองได้ บางคนพอตื่นขึ้นมาก็จำไม่ได้
หรือว่าเธอจำความฝันของเธอได้ตั้งร้อย .. อันนี้ไปถามกันเองละกัน ..ฮา
บางคนอาจจะนึกไม่ออกว่าร้อยฝันคือใคร .. จะคือใครเสียอีกล่ะ ก็คือร้อยฝันน่ะสิ
ร้ อ ย ฝั น . . ข อ ร้ อ ย หั ว ใ จ ม อ บ ใ ห้ เ ธ อ 				

 ถ้าไม่ได้ไปเมืองกาญจน์ เราไปเมืองโบราณกันมั๊ย 
 ที่ไหนจ๊ะ 
 อยู่สมุทรปราการ เราเคยพาเพื่อนรักของเราไปเที่ยวที่นั่น สวยนะ 
 ดีเลย เราชอบ ไปสิ 
 อืมม รับรองว่าต้องชอบ แต่ว่า ขี่จักรยานเป็นมั๊ย 
 แหม !เราเด็กภูธรนะ ทำไมจะขี่จักรยานไม่เป็น 
 ถ้างั้นก็แจ๋ว โอเชมิวสิค พวกเราจะไปเมืองโบราณกัน  

บ่ายสามของวันศุกร์ ขณะที่เรายังคงนั่งหัวบานกับงานตรงหน้า ร้อยฝันก็โทรเข้ามา
 จุ๊กกรู๊ อ้อยอยู่ไหนจ๊ะ 
 เรามาถึงโลตัสแล้ว 
 เฮ้ย ไหง๋เร็วจัง มาไงเนี่ย 
 เออน่ามาถูกก็แล้วกัน  ทำงานตามสบายไม่ต้องรีบ เราจะไปช๊อปปิ้งก่อน 
 อืมม เลิกงานแล้วจะรีบเผ่นไปหา 

ที่ร้านอาหารแคสอะเวย์ จรัญ ๘๖/๑ อาหารตรงหน้า ปลา กุ้ง ปลาหมึก
แล้วก็ ปลา แล้ว ก็ปลา ปลา ปลา ปลา ปลา ... มื้อนี้อาหารค่อนหนักไปทางปลา
ครั้นพอถาม  ทำไมมีแต่ปลา ..  ลุงอาร์ม ก็บอกว่า 
 เพราะรักหรอกลูก ก็เลยสั่งแต่ปลา คิดดูสิ วัวก็บ้า หมูก็เป็นโรค ไก่ก็ยังเป็นหวัดอีก .. 
ฮา .. ตอบได้สุดยอดเลย แต่เอาเถอะ บ่นมากไม่ได้ ตังค์ก็ไม่ได้จ่าย เดี๋ยวลุงอาร์มจะเตะอ่ะ
 อ้อย ทานเยอะ ๆนะ พรุ่งนี้ต้องใช้พลังงานเยอะ 
 อื้อ .. เออ อิม ไอซ์อยากไปด้วยนะ ที่เมืองโบราณน่ะ 
 อ้าวเหรอ ดีเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหาตั้งแต่เช้า 

อิ่มมาก อิ่มที่สุด อิ่มจนอยากได้อีโนซักซอง คืนนั้นพรรรคพวกจะมีคิวไปต่อกันที่ฮอลีวู๊ด
แต่เราไม่ค่อยสันทัดแฮะ เรื่องนี้
  กลับบ้านนอนดีกว่านะอ้อย 
  ดีเหมือนกัน 

ทันทีที่พูดจบ .. ร้อยฝันก็ยิ้ม				

หกโมงครึ่ง ไม่รู้ล่ะ ว่าไอซ์จะตื่นหรือยัง แต่เราตื่นแล้ว.. 
เรื่องอะไรให้ไอซ์นอนสบาย เนอะ ไม่ได้การ เห็นทีต้องป่วนไอซ์ซักหน่อย

 เฮ้ย ไอซ์ตื่นยัง  คำถามแบบนี้ไม่น่าหลุดปากไป ไม่ตื่นแล้วจะรับสายได้อย่างไรล่ะ
 อืม เพิ่งตื่น 
 ไปเมืองโบราณกัน 
 กี่โมง 
 เอางี้ เจอกันเก้าโมงนะ ที่บ้านเรา 
 อืม แล้วเจอกัน 

หลังจากวางโทรศัพท์ เราก็นอนต่อ จนแดดไล่จากระเบียงจนถึงเตียงนอน 
ยังไม่ค่อยอยากจะลุกเสียเท่าไหร่ แต่ก็ไม่อยากถูกแดดปิ้งเป็นปลาสลิด 
โน่นแน่ะ  หมูย่างกำลังพลิกตัวอยู่ .. กำลังหอมฉุยเลย

และแล้วทัวร์ซำเหมาก็เริ่มต้นขึ้นที่ป้ายรถเมล์ใต้ทางด่วน ค่ารถเมล์ก็คนละ ๒๐ บาท
การจราจรไม่ติดขัด ดังนั้นไม่นานนัก ก็ถึงเมืองปากน้ำ สมุทรปราการ
จากนั้น พลพรรคตัว อ. ก็พากันต่อรถสองแถวคันสีขาว เสียตังค์อีกคนละ ๗ บาท 
เห็นมั๊ยล่ะ รวมค่าใช้จ่ายทั้งหมด ยังแค่  ๘๑ บาทเอง .. ตอนนี้ก็ถึงเมืองโบราณล่ะ


ห ล บ เ รื่ อ ง ร้ อ น ร ะ อุ เ ดื อ น ตุ ล า
อั ล มิ ต ร า เ ยื อ น ถิ่ น ดิ น แ ด น เ ก่ า
เ ที่ ย ว พ ร้ อ ม กั บ เ พื่ อ น รั ก ห นั ก ไ ม่ เ บ า
ทั้ ง ภ า พ แ ล ะ เ รื่ อ ง เ ล่ า เ ชิ ญ เ ข้ า มุ ง				

ค่าบัตรผ่านประตูคนละ ๑๐๐ บาท ค่าเช่าจักรยานอีกคนละ ๕๐ บาท 
เอาล่ะ  เราจะบุกเมืองโบราณแล้ว


ห นุ่ ม เ สื้ อ ส้ ม ต ร ง ห น้ า ห า ใ ช่ ฉั น
แ ต่ ส อ ง ส า ว รี บ ดั้ น เ ดิ น เ ข้ า ห า
ล ง จ า ก ร ถ ชั ก ช้ า ล้ า ห ลั ง ม า
แ ม่ เ พื่ อ น ย า ทิ้ ง เ ร า ไ ว้ ไ ม่ เ ห ลี ย ว ม อ ง				

น้องคนจน จำต้องทนปั่นรถถีบ ...


จั ก ร ย า น ค น ล ะ คั น ต ะ บั น ถี บ
ไ ม่ ต้ อ ง รี บ เ ห มื อ น แ ข่ ง ยื้ อ แ ย่ ง ห  น อ
ห า ก เ ห นื่ อ ย นัก พั ก ผ่ อ น นั่ ง - น อ น ร อ
แ ด ด ร่ ม เ มื่ อ ไ ห ร่ ก็ ปั่ น ต่ อ ไ ป				

 มีคนอยู่มั๊ยค๊า ..... 
 พี่มากขา .....มีคนจะบุกรุกเข้ามา 

ล้อเล่นน่ะ  คนถามคือไอซ์ คนตอบคืออิม .. ใช่แม่นาคซะที่ไหน


ส อ ง ส า ว แ อ บ เ ลี ย บ ดู ป ร ะ ตู ห ลั ง 
ส่ ว น เ ร า นั่ ง ข้ า ง ท า ง ห ว่ า ง ไ ม้ ใ ห ญ่
ยิ น เ สี ย ง บ่ น พึ ม พำ ขำ ทั น ใด 
เ ข้ า มิ ไ ด้ เ พ ร า ะ กุ ญ แ จ   เ ฮ้ อ !! แ ย่ จั ง				

บ้านไม้สักทั้งหลัง ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นคุ้มขุนแผน
เห็นคุณอ้อยเดินแบบย่อง ๆ .. ไม่รู้จะย่องทำไม ไม้กระดานออกจะตอกแน่น

เ ดิ น ดุ่ ม เ ดี่ ย ว สำ ร ว จ เ ห มื อ น ต ร ว จ ก า ร ณ์
จ น พื้ น บ้ า น ส ะ เ ทื อ น ส ะ ท้ า น ไ ห ว
นึ ก ว่ า แ ผ่ น ดิ น เ ค ลื่ อ น ทำ เ รื อ น ไ ก ว
ช่ า ง ทำ ไ ด้ น ะ ร้ อ ย ฝั น ข วั ญ ก ร ะ เ จิ ง				

สนใจอะไรกันเหรอ .. ?


เ ห็ น ยื น เ ก า ะ อ่ า ง บั ว เ ร า ก ลั้ ว ยิ้ ม
ส อ ง อ า ซิ้ ม จ้ อ ง อ ะ ไ ร ส ง สั ย ห น อ
บั ว จ ะ หุ บ จ ะ บ า น น า น  ก็ ร อ
แ ต่ ชั ก ท้ อ เ จ อ แ ต่ ใ บ ไ ม่ เ ห็ น บั ว				

นึกถึงบางใคร .. ที่เคยมาเยือนถิ่นเมืองโบราณ


ยื น น อ ก ช า น ป ะ ท ะ แ ด ด ที่ แ ผ ด พ ร า ย
ยั ง ส บ า ย ก ว่ า ร้ อ น เ ร่ า เ พ ลิ ง เ ผ า ผ ล า ญ 
อ า ก า ศ รุ่ ม ก็ ผ่ อ น ค ล า ย ด้ ว ย ส า ย ธ า ร
ดี ก ว่ า พ ล่ า น ห ยิ บ ฟื น สุ ม รุ ม ตั ว เ อ ง				

เหมือน..ตัวจะเล็ก


ฉ า ก ห ลั ง คื อ วั ด อ ะ ไ ร ก็ ไ ม่ รู้
ร ะ ลึ ก ดู  จำ ไ ม่ ไ ด้ แ ม้ ป้ า ย เ ห็ น
แ ต่ ช่ า ง เ ถ อ  ะ ชื่ อ อ ะ ไ ร ใ ช่ ป ร ะ เ ด็ น
ห า ไ ด้ เ ป็ น คำ ต อ บ เ พื่ อ ม อ บ ใ ค ร

ไอซ์-อ้อย จำได้ป่าวจ๊ะ ตรงนี้เรียกว่าอะไร				

ลางเลือนในความมืด แต่ไม่เคยหม่นในหัวใจ


ร อ ย ยิ้ ม ที่ ฉ า บ ม า แ ม้น ฟ้ า ห  ม อ ง
ส า ย ต า ต้ อ ง ด อ ก ไ ม้ ง า ม ย า ม ส ลั ว
ภ า พ ต ร ง ห น้ า ม อ ง เ ห็ น เ ป็ น แ ส ง มั ว
พิ ศ ใ ห้ ทั่ ว แ ล้ ว จ ะ ซึ้ ง ติ ด ต รึ ง ใ จ				

เหนื่อยนักก็พักใจ รับรอยยิ้มจากไอซ์ แจกจ่ายให้ทุกคน


มี ร อ ย ยิ้ ม แ จ ก จ่ า ย ใ ห้ ทุ ก ค น
แ ม้ เ ป็ น ค น ป้ำ เ ป๋ อ ดู เ ด๋ อ ด๋ า
เ ฮ้ ย   !   ห ย อ ก เ ล่ น เ ย้ า ห น่ อ ย น ะ ก ล อ ย ต า
โ อ้ ลั น ล้ า ยิ้ ม อี ก นิ ด อ ย่ า ผิ ด ใ จ				

เหนื่อยนัก ก็พักผ่อน หากร้อน ก็หย่อนใจ

ห ล บ แ ด ด ที่ ร้ อ น ผ่ า ว เ ข้ า ศ า ล า
ข อ ผ่ อ น ล้ า สั ก นิ ดจ  ะ ผิ ด ไห ม  
เ ถ อ ะ แ ม่ คุ ณ  !. . ห ลั ง ย า ว เ ร า เ ข้ า ใ จ
โ น่ น แ น่ ะ ไ อ ซ์ แ อ บ ก ลั้ ว หั ว เ ร า ะ เ ย า ะ				

สงบ ..				

นึกว่าหายไปไหน .. หาตั้งนาน 

อ้อย เอ้ย ... ออกมาเถอะ  เพื่อนห่วง				

พยายามมองบนฟ้าไกล แต่แล้วก็ไม่เจอใครสักคน				

เส้น แสง ที่เข้ากัน				

แต่ละขั้น แต่ละก้าว .. เรารับรู้ถึงความหมาย


แ ต่ ล ะ ขั้ น แ ต่ ล ะ ก้ า ว เ ร า รู้ สึ ก
ทั้ ง เ บื้ อ ง ลึ ก เ บื้ อ ง ห ลั ง ค ร า ว ค รั้ ง ไ ห น 
สิ่ ง ที่ ค น อื่ น เ ห็ น ค ว า ม เ ป็ น ไ ป
อ า จ มิ ใ ช่ เ รื่ อ ง จ ริ ง ทุ ก สิ่ ง ล ว ง				

โอ๊ย ... คนโดนชนไม่สะเทือน แต่ดูสิ จักรยานล้อหน้าเบี้ยวเลย				

ไอซ์บอกว่า ... ชอบสีขาว เพราะสีขาวเข้ากับสีผิวของไอซ์ ..

ฮา .. ทำกันได้ลงคอ				

คะเนจากสายตา ทางซ้ายน่าจะ 42 ทางขวาน่าจะ 38

อย่าเดาว่าอายุนะ ดูให้ดี .. ไซด์แบบนี้ ไม่น่าผิด				

ร้านขายของที่ระลึก ที่ตลาดน้ำ				

ระเบียงภาพ ..				

ซ้ายขวาซ้าย โย๊ะ เอ๊า ซ้ายขวาซ้ายโย๊ะ				

อั่นแน่ ... ดูจากภาพนี้แล้ว หลายคนอาจจะระลึกถึงความหลัง
จุ๊ ๆๆ อย่าเอ็ดไป .. เดี๋ยวเขาจะรู้อายุ นะ				

ที่ตลาดน้ำ มีร้านขายยาด้วยนะ แต่เขาไม่ขาย เขาให้ฟรี .. 
พี่คนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ของเมืองโบราณ
พอดี ไอซ์ กับ อ้อย เจ็บคอ .. แอบไปร้องคาราโอเกะที่ไหนมาก็ไม่รู้
ดันมาเจ็บคอพร้อม ๆ กัน				

ในตู้ยา ก็มีแต่ยาโบราณ .. ๕๕๕ เห็นยาไส้เดือนมั๊ย
จำได้ว่า เคยกินนะ ตอนเด็ก ๆ .. 
นึกแล้วก็ขำ .. ตอนนั้น นึกว่า งูออกมาจากก้น ที่ไหนได้ พยาธิ นั่นเอง				

แอบมาให้อาหารปลา ที่นี่เขามีอาหารปลาวางไว้ และมีกระป๋องให้หย่อนเงิน
อาหารปลาถุงละ 10 บาท ปลาเยอะนะ				

สะพานไม้ที่ทอดยาวไปมา มองจากมุมนี้ ได้อารมณ์เหงา ๆ				

เคยได้ยินคำว่า คับซอย มั๊ย ..
คราวนี้ มีคำใหม่เกิดขึ้นอีกหนึ่งคำคือ .. คับสะพาน				

รู้สึกว่า ยางจะแบนนะ อ้อย				

บนเรือสำเภาใหญ่ .. อีกคน ก็ส่องกล้อง(ถ่ายรูป)
ส่วนเรารึ ก็ทำเป็นเหมือนดูแผนที่เป็น ..				

จะให้บรรยายอะไรดี กำลังมีความสุขกับเสียงทางไกล				

มุมนี้ .. บรรยากาศแบบเดียวกันนี้

:)				

แทบแย่ .. น้ำเฉอะแฉะ ไหง๋ลงไปปั่นจักรยานตรงนั้น				

เชอะ !! ยัยอิม อย่ามายั่วเลย ฉันมีไอติมอยู่ย่ะ				

ทำไมเทวดามีหลายสีผิว
ไว้ถามพี่ดอกแก้ว ดีกว่า .. !!				

เบื้องท้ายของอ้อย				

อั่นแน่ พยายามจะเป็นนางไม้ .. รู้น๊า				

เอ.. มุมเดียวกับร้อยฝันตะกี้ ไหง๋เป็นแบบนี้หว่า

โอย .. หน้ามืด				

ในความรู้สึกลางเลือน				

หากยังเสมือนกระจ่างชัดถนัดตา				

มีรถรางด้วยนะ .. แต่ทว่าพวกเรา
ท่องเที่ยวด้วยลำแข้งของตัวเอง .. ปั่นเข้าไป จักรยานคนจน				

ปฏิบัติการไม่ลับ เริ่มต้นขึ้นอีกแล้ว				

พระจริง ทยอยกันมาดู พระปลอม				

ถ่ายแบบเอียง ๆ ฉะนั้น คนดูต้องเอียงตามด้วยนะ				

แบบนี้เราเรียกว่า ย้อนรอย .. หรือ ตลบหลังนะ ไอซ์ .. ๕๕๕				

ทำไมไม่พ่นน้ำ 
ทำไมไม่พ่นน้ำ 
ทำไมไม่พ่นน้ำ 

ยี้ ยี้ ยี้ ..				

เป็นอีกภาพที่ให้ความรู้สึกที่ดี ..

 ค น ส ร้ า ง ส ะ พ า น 				

ภาพนี้ทำให้คิดถึงบางใคร ..  ( อีกแล้ว )				

บางใครเคยไปยืนใต้พญานาค และบอกว่า หัวผมเป็นหัวพญานาค .. 
ตอนนั้นได้แต่ขำ
ผ่านมา เมื่อนึกย้อน .. เออ ใช่ หัวพญานาคจริง ๆ ด้วยแฮะ

ไม่เชื่อถามไอซ์ ดูสิ				

ทั้งที่ผ่านมาไม่นาน .. ดูเจ็บนั้นฝังลึกเหมือนดั่งผ่านมาตั้ง ๑๖ ปี				

แวะชิมกาแฟโบราณ				

เคยคุ้นตากับเก้าอี้แบบนี้ .. ตอนนั้น เรายังเด็ก				

แต่ภาพบนหลังคา คุ้นตาเมื่อไม่นานมานี้ ..
เหมือนภาพที่บางใครแกะลายกระจกให้เป็นของขวัญวันเกิด				

ปทุมกลางบึงก็ไม่เจอ แต่ปทุมของเธอ อยู่ตรงหน้า				

สงสัยว่าไอซ์จะไปถามทางจากรูปปั้น
โธ่ถัง .. แล้วเขาจะตอบได้ไหมนั่น				

เฮ้ย !! จู่ ๆ โผล่มา ตกจายหมกเยย				

กำลังตัดสินใจว่า จะขึ้นเขาพระวิหารดีมั๊ย

ไหวมั๊ยอ้อย ..				

ห ล บ ห น่ อ ย . .  ข า ใ ห ญ่ ม า 				

ภาพนี้ ดูทีแรก หัวเราะก๊ากเลย
มีใครคิดเหมือนเราบ้าง ..

ดูเหมือนว่า ร้อยฝันจะพักอก นะ คิดงั้นมั๊ย				

ต้องใช้เทคนิคนิดหน่อย กว่าจะเก็บภาพที่ครบสามคน
คราวนี้ เอากล้องวางไว้บนฝาถังขยะที่อยู่ริมหน้าผา
กล้องตั้งหมื่นห้าเชียวนะไอซ์ เผื่อมันร่วงไปล่ะ.. ไม่อยากคิดเล้ย
ตาย ๆๆๆๆ แน่				

เดินสำรวจอย่างกะ นักโบราณคดี				

มองจากมุมนี้ บนเขาพระวิหารจำลอง ที่เห็นอยู่คือเมืองสมุทรปราการ				

และแล้ว ลำพังผู้หญิงร่างบางสามคน .. ก็บดบังทัศนียภาพซะมิด				

..ได้เวลาร่ำลาจักรยานผู้อารีย์ที่ให้เราขี่ตลอดทาง..
โอกาสหน้าจะมาใช้บริการใหม่				

ไม่เอาน่า ..  ไอซ์ อ้อย .. 

อย่าบอกนะว่า ลืมหัวใจไว้ที่เมืองโบราณ น่ะ

ฮา ฮา ..

หัวใจของเรา ลืมไว้ที่สะเมิงแล้ว