รักกัน...เพียงฉันกับเธอ?

กุ้งหนามแดง

คุณเคยรักใครบ้างไหม...เชื่อได้ว่าทุกคนต้องเคยแน่ๆ อย่างน้อย ผู้ให้กำเนิดคือคนแรกที่ได้รับความรักนั้นจากคุณ..เช่นกันท่านก็รักคุณ..
ความรักเป็นสิ่งสวยงาม อ่อนหวาน อบอุ่น ตามแต่คุณจะให้นิยามและจากมุมมองที่ต่างกันของแต่ละคน ดังนั้น จึงไม่มีใครอยากจะสูญเสียความรักไป ต่างเก็บงำ และโหยหา เพื่อให้ได้มาซึ่งการครองครอง
ถ้ารักบุคคล ก็อดไม่ได้ที่จะผูกพัน  และคาดหวังว่าเธอหรือเขาผู้นั้นคงไม่มีใจ ไปรักใครได้อีกแล้ว เป็นไปได้หรือที่ความรักจะไม่ต้องการ การต่อเติม ดังเคยกระทำสืบมาตั้งแต่ครั้งวัยเยาว์นั้น
แลบุคคลเพียงคนเดียว จะมีพลังพอฉุดรั้งให้ความรักหยุดลง ณ.ตรงนั้น เพียงที่เดียว
นอกจากความรักในรูปแบบนี้แล้ว เราคงไม่ปฏิเสธว่ายังมีความรักอื่นๆ ในโลก ที่รองรับความต้องการของเรา ความเกื้อกูล ความอาทร มิได้มีไว้เพียงเพื่อบุคคลเท่านั้น เรารักพื้นดินที่เรายืน รักธรรมชาติ ท้องฟ้าสีคราม ทะเลกว้างฯลฯ ความรักเช่นนี้ไม่เคยทำร้ายเรา แม้จะเกิดภัยธรรมชาติขึ้นบ้าง  เรายังโยนให้เป็นภาระของโชคชะตาที่กำหนดให้เป็น  ความจริงแล้วเราไม่เคยคาดหวังผลตอบแทนกับสิ่งเหล่านี้ เราไม่เคยหวังว่าวันนี้ท้องฟ้าจะสดใส  จะได้ยินเสียงนกกางเขนตัวเดิมร้องเพลงที่ริมหน้าต่างเหมือนวันวาน  มันเป็นความสุขอีกแบบที่โลกมอบให้เรา......
สำหรับใครสักคนที่เผลอคาดหวัง และผิดหวัง คงไม่ลงโทษตนเองให้เจ็บช้ำ หรือทำร้ายผู้ซึ่งทำให้ตนไม่สมหวังนั้นมันไม่มีประโยชน์กับใคร ต่างฝ่ายต่างเจ็บ ร้อนด้วยทุกข์ที่สุมใจทั้งสองฝ่าย  ต่างรู้รสชาติของมันดี....ทุกชีวิตที่เกิดมาล้วนต้องเจอกับสภาพเช่นนี้..
หากคุณมองอะไรไม่กระจ่างพอ ลองขึ้นไปที่สูงๆ แล้วมองลงมา ก็จะได้เห็นอะไรที่กว้างขึ้นกว่าที่คุ้นเคย  ความรักที่เคยมีอาจเป็นสิ่งเล็กๆ เท่านั้น ยังมีอีกมากที่ต้องการและพร้อมมอบความรักให้โดยไม่มีข้อแม้   ..
จะเลือกรักแบบไหน อย่างไรให้เหมาะสมกับชีวิตของเรา ให้เพียงพอและมีค่ากับเวลาที่กำลังบั่นทอนให้ชีวิตของเราสั้นลงทุกที..ทุกที
ความรักคงไม่ทำร้ายใครได้ ถ้าเรารักเป็น ขอทุกชีวิตจงอบอวลไปด้วยความรัก ความเข้าใจเถิด..
..

หากความรักคือปลูกการผูกมัด
คือสมบัติแห่งการแสวงหา
คือครอบครอบหนึ่งห้วงช่วงเวลา
คือคุณค่าเพียงครู่ร่วมชู้เชย
หากความรักต้องการตอบสนอง
เพียงคู่ครองร่วมเรียงเคียงเขนย
สองชีวิตเท่านั้นที่คุ้นเคย
ลองเดินเลยก้าวผ่านบานประตู
พ้นจากโต๊ะตู้เตียงทางเบี่ยงแคบ
ความรักแบบให้เปล่ายังรออยู่
พร้อมจะให้และรับปรับใจดู
ถ้าเธอรู้แสวงและแบ่งปัน
และความรักมิเคยจะทำร้าย
มิมุ่งหมายสนองตอบเพื่อปลอบขวัญ
มิตัดสินเสริมส่งหรือลงทัณฑ์
มิจาบัลย์ร่ำไห้ไร้ยินดี
เถิดมารักกับฉันในวันพรุ่ง
มิยากยุ่งจากเดิมเสริมวิถี
รักด้วยใจดวงเดิมที่เคยมี
เติมส่วนที่ขาดเหลือ..เกื้อกูลเธอ
ไม่ต้องการคำใดเพื่อแทนค่า
เพราะรู้ว่ายินยอมพร้อมเสนอ
เพียงรับไว้..หล่อเลี้ยง..ดวงใจเธอ
รักเสมอ..จนกว่า..เราจากกัน...