หัวใจเธอ หัวใจเขา หัวใจเรา

สุนันทารัตน์

ท้องฟ้าสวยงามกว้างใหญ่ ที่ข้างล่างนั้นเป็นทะเล มีคลื่นกระทบหาดทรายตลอดเวลา และมีลมพัดที่เย็นสบาย ณ.หาดทุ่งวัวแล่น 
"ไอ้เอก แกจะขึ้นไปเรียนต่อเมื่อไหร่ว่ะ"
"คงเป็นต้นเดือนหน้าว่ะไอ้ชาติ"
"งั้นกูขออะไรยังหนึ่งก่อนมึงไปได้ไหมว่ะ"
"ได้สิอะไรล่ะว่ะ"
"ก็ขอตบหัวมังไงล่ะ..นี่ไง 55555" แล้วชาติก็วิ่งหนีไป  "แน่จริงตามมาสิว่ะไอ้เอก"
"ไอ้ชาติมึงมาให้กูเตะเสียดีๆ ไอ้ห่า ตบหัวกูได้ไงว่ะ 5555 "  ทั้งสองคนก็วิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน
แล้วก็มาถึงวันที่เอกต้องไปเรียนต่อที่กรุงเทพ เวลา 18.00 น ณ. สถานีข่นส่งจังหวัดชุมพร
"ฉันไปก่อนนะแม่ ฉันไปก่อนนะพ่อ"
"เดินทางดีๆนะลูก" แม่เอกบอกด้วยความเป็นห่วง
"ตั้งใจเรียนนะเอก" พ่อเอกพูดออกมา
"จ้า ฉันจะตั้งใจ นะพ่อแม่"
"แล้วเจอกันนะโว้ยไอ้เอก แล้วเดี๋ยวปีหน้ากูจะตามมึงเข้าไป ถ้ากูเรียนจบนะ"
"กูจะรอมึง มึงต้องตามกูขึ้นไปเรียนที่กรุงเทพนะไอ้ชาติ"
"เออๆๆ โชคดีว่ะเพื่อน"
"มึงเหมือนกันนะเพื่อน"
แล้วเอกก็ขึ้นรถทัวร์ รถทัวร์ก็วิ่งออกจากสถานีขนส่งไปจุดหมายปลายทางคือกรุงเทพ 
"อีก ตั้ง 10 กว่าชั่วโมงกว่าจะถึง นอนเอาแรงดีกว่า" เอกพูดกับตัวเอง หลังจากนั้นเอกก็หลับไปจนถึงกรุงเทพ
"คุณค่ะ คุณค่ะ ถึงกรุงเทพแล้วค่ะ รถต้องเข้าอู่ค่ะ"
"อืม โอ้ย ถึงแล้วเหรอครับ ขอโทษทีครับ " 
แล้วเอกก็เดินลงจากรถแล้วแล้วเรียกแท๊กซี่ เพื่อเดินทางต่อไปที่มหาวิทยาลัย 
"น้องมาจากที่ไหนครับ" คนขับรถถาม
"ผมมาจากชุมพรครับพี่" เอกตอบ
"มาเรียนต่อเหรอน้อง" 
"ครับ อยู่กรุงเทพต้องระวังนะน้อง อันตรายมันเยอะ"
"ขอบคุณครับพี่"
"ถึงแล้วน้อง "
"เท่าไหร่ครับพี่"
"มิเตอร์ 120 คิด100 บาท ล่ะกัน"
"ขอบคุณครับพี่" 
หลังจากนั้นเอกก็เดินเข้าไปในมหาวิทยาลัย สิ่งที่เอกทำเป็นอันดับแรกที่เข้าไปที่นั้นคือ
"ฝากเนื้อ ฝากตัวด้วยนะครับ ผมจะตั้งใจเรียนให้จบจากที่นี้ให้ได้ สา..ธุ" เอกเข้าไปไหว้พระในมหาวิทยาลัย
ทันใดนั้นเอกมองไปเห็นมือถือวางอยู่ จึงเดินไปหยิบขึ้นมาแล้วพูดว่า
"ใครหว่า ลืมมือถือทิ้งไว้ แย่จริงๆ แล้วจะตามคืนได้ที่ไหนเนี้ย"
แล้วอยู่ๆเสียงมือถือก็ดังขึ้น เอกก็รับสาย
"สวัสดีครับ คุณเจ้าของเครื่องหรือป่าวครับ"
"ใช่ค่ะๆๆๆ" เสียงตอบแบบดีใจมาก 
โปรดติดตามตอนต่อไป