คืนอำลา
windsaint
ภาพของเพื่อนที่กอดคอกัน ภาพสไลด์แห่งชีวิตจริงผุดขึ้นมาในสมองของฉันเป็นสาย
ตั้งแต่ ม.1 วันเข้าค่ายปฐมนิเทศ เหตุการณ์ในรั้วกุหลาบ
จนถึงวันจากเหย้า วันสุดท้ายแห่งชีวิตนักเรียนสวนกุหลาบฯ
ภาพเหตุการณ์ช่วงสำคัญช่วงหนึ่งในชีวิต
6ปีที่มีค่าและไม่สามารถหาอะไรมาทดแทนได้
น้ำตาไหลลงมาอาบสองแก้ม ฉันได้พบกับทะเลน้ำตาครั้งที่สามในชีวิตของฉัน
และจะเป็นภาพที่ไม่มีวันลืมเลือน ไม่ว่าจะเป็นน้ำตา หรือคำว่ามิตรภาพ
ทุกสิ่งยังถูกสลักไว้ในก้อนหินในหัวใจที่เรียกว่าความทรงจำ ซึ่งแม้ว่าจะผ่านกาลเวลาจนเลือนลางไปมากเท่าใด แต่รอยสลักนั้นจะยังคงอยู่เป็นรูปเป็นรอยเดิมตลอดไป
เวลานี้ถึงเวลาที่ฉันจะต้องจากไป ไปสู่หนทางใหม่
มีคนเคยบอกว่ากุหลาบเปลี่ยนกระถางไม่จางสี
และฉันเชื่อว่ากุหลาบช่อนี้ช่อที่ชื่อว่า สสร. จะไม่มีวันจางจากสีชมพู-ฟ้าไป
และยังคงเป็นสีนี้ สีชมพู-ฟ้าต่อไปอีกตราบนานเท่านาน
และจะเป็นกุหลาบที่ไม่มีวันโรยราตลอดไป