เสียดเสี้ยวของความรัก

ศราภัทรภรากร

 เพียงฝัน ช่วยพิมพ์งานให้แม่หน่อยสิจ๊ะ งานด่วนด้วย  แม่ของฉันนั้นได้เอ่ยปากขอความช่วยเหลือลูกสาว 
 ทำเองสิแม่  ด้วยน้ำเสียงห้วนๆของฉันที่กำลังทำเวปไซด์ของฉันเองเช่นกัน แต่ว่าเจตนาของฉันนั้นไม่ใช่ว่าไม่อยากทำ เพียงแค
่อยากให้แม่ของฉันนั้นได้ลงมือเองบ้าง แม่ของฉันเงียบไป แล้วไม่หวนมาขอฉันอีก ฉันนั่งคิดอยู่นาน หันหลังตะโกนถามแม่ 
 แม่คะ เดี๋ยวพิมพ์ให้นะคะ  ฉันตะโกนพร้อมไปหยิบงานที่แม่ของเธอได้วางไว้ที่โต๊ะ แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงแม่ของเธอแต่อย่างใด
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป 
........... 
 ฝัน แม่ว่าลูกอยู่หน้าคอมมากไปแล้วนะ ลูกไม่ออกไปหาเพื่อนบ้างหรอ ?  แม่ถามฉันด้วยความห่วงใย 
 ไม่หรอกคะแม่ หนูก็อยู่ตรงนี้ดีแล้ว  ฉันตอบคำถามแม่อย่างไม่สนใจ ชีวิตประจำวันของฉันส่วนใหญ่จะอยู่หน้าคอมตรงนี้ไม่ก็จะ
ออกไปหาท้ายบ้าง ฉันมีความสุขที่ได้อยู่หน้าคอมนี้ ถึงแม้ว่าฉันจะต้องห่างหายจากเพื่อนไปบ้าง 
กริ๊งๆๆๆ กริ๊งงงงง เสียงโทรศัทพ์ ดังขี้น แต่ฉันก็ไม่ได้สะดุดใจอะไร ทั้งที่อยู่ไกลฉันไม่มากนัก 
 ฝันทำไมไม่รับโทรศัพท์นะลูก แม่กำลังยุ่งอยู่  แม่บอกฉันทั้งที่ตัวเองกำลังยุ่งกับการรีดผ้าอยู่ 
แต่ว่าฉันไม่ยอมรับโทรศัพท์อีกเลย ตั้งแต่วันนั้นมา วันที่ฉันได้รับโทรศัพท์จากตำรวจว่าพี่ชายของฉันได้เสียชีวิตเครื่องบินต
ก สิ่งเดียวที่พี่ชายฉันเหลือไว้นาฬิกา อันที่ฉันกำลังใส่อยู่ตอนนี้เอง จากนั้นฉันก็ผละจากเจ้าคอมพิวเตอร์แล้วนั่งคุยกับแม่ 
 แม่คะ ถ้าวันหนึ่งหนูเป็นอะไรไป แม่จะดูแลหนูไหม  ฉันถามด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย เพราะว่าฉันเองนั้นมีโรคประจำตัวอยู่ และ
บ่อยครั้งที่ฉันต้องเข้าออกโรงพยาบาลอยู่เป็นประจำ 
 ฝันทำไมถามอย่างนี้นะลูก  
 หนูก็ถามไปงั้นคะแม่ หนูกลัวว่าไม่มีใครดูแลหนูเท่านั้นเอง  เหมือนมีอะไรบางอย่างมาจุกคอฉันไว้ มันเหมือนฉันจะพูดอะไรไม่อ
อก 
 เมื่อเช้านี้ท้ายเขาโทรมา เขาบอกว่าอยากเจอลูกสักหน่อย เขาไม่เจอลูกหลายวันแล้ว  แม่บอกฉัน 
 หรอคะแม่ ขอบคุณคะ งั้นหนูขอตัวไปหาท้ายดีกว่านะคะ ไม่ได้เจอหลายวันแล้ว  
 จ๊าลูก อย่ากลับบ้านดึกมากนะ  ฉันวิ่งออกจากตัวบ้านแล้วรีบรุดไปหยิบจักรยานที่จอดอยู่ข้างบ้านแล้วรีบปั่นไปหาสุดท้ายที่บ้
าน 
..................... 
 ท้ายๆ อยู่บ้านไหม ฝันเองนะ  ฉันตะโกน 
 สงสัยไปอยู่ที่น้ำตกอีกมั้งหนูฝัน เจ้านี่อยู่ไม่ติดบ้านหรอก หนูลองตามไปสิ  แม่ของสุดท้ายเดินเข้ามาบอก 
 คะป้า หนูไปก่อนนะคะ  ฉันลาไหว้แล้วปั่นจักรยานออกไป 
สุดท้าย หรือที่ใครๆมักจะเรียกว่าท้าย เป็นเพื่อนชาย เพื่อนสนิทที่สุดที่ฉันเหลืออยู่และด้วยความรู้จักกันมาเยาว์วัย ถึงแม้ว
่าฉันและท้ายนั้นจะห่างกันสองปี และยังคงติดต่อกับฉันไปมาหาสู่อยู่เป็นนิตย์ สุดท้ายเป็นเด็กที่เรียบร้อย ไม่เกเร และเป็นนัก
กีฬาของโรงเรียน และมักจะแวะมาคุยล้อเล่นกับฉันเสมอเมื่อมีเวลาว่าง จนใครหลายฅนมักคิดเสมอว่าฉันและท้ายนั้นเป็นแฟนกัน สุดท้
ายมักจะถูกเพื่อนๆล้อเสมอ จะทำอะไรก็มักจะสุดท้ายสมชื่อเป็นนิตย์ 
 ท้ายมาทำอะไรที่นี่ฅนเดียวหรอ หน้าตาซึมเศร้า โดนสาวหักอกมาหรอไง  
 เปล่าหรอกครับพี่ฝัน นี่คิดยังไงถึงออกมาหาท้ายได้ ทุกทีก็เห็นอยู่แต่ในบ้าน เล่นแต่อินเตอร์เน็ต ระวังนะจะตาบอดเข้าสักว
ัน  
 แล้วมีเรื่องอะไรหรอเปล่า หน้าตาเคร่งเครียด  ฉันถามพลางโอบไหล่สุดท้าย 
 ก็นิดหน่อยนะ พอดีมีเรื่องให้คิดนิดหน่อย ... ขอโทษนะพี่ฝัน ถ้าพี่รู้ว่าพี่คบกับฅนที่เป็นลูกที่เกิดจากการข่มขืน พี่จะรั
บได้ไหม  สุดท้ายถามฉันด้วยน้ำเสียงอิดเอื้อน 
 ถามทำไมท้าย ฅนจะดีหรือร้ายเราดูฅนไม่ได้คบที่กายภายนอก เขาดูกันที่จิตใจต่างหากเล่า พี่เองก็เลือกฅนไม่เลือกชนชั้นอยู่แล้
ว แกก็รู้นิน่า เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแกก็น่าจะรู้  ฉันตอบตามความคิดเห็นของตัวเอง แล้วหันหน้ามองปลาที่ว่ายอยู่ใน
น้ำ 
 ถ้าวันหนึ่งพี่รุ้ว่าแม่ของพี่ถูกข่มขืนจนมีพี่ขี้นมา พี่จะทำไง  ฉันมองท้ายที่ถามฉันด้วยน้ำตาคลอ 
 พี่ก็พยายามชดเชยให้มาก ดูแลท่านให้ดีที่สุดเพื่อที่จะชดเชยกับความทุกข์ที่แม่ได้รับ แล้วแกถามพี่ทำไมหรอ จะไปเขียนเรื่องส
ั้นหรอไงยะ ?  
ท้ายมักจะเขียนเรื่องสั้น ไม่ก็บทความ นิทาน คติสอนใจลงวารสารของโรงเรียนเสมอ ทุกครั้งท้ายมักจะร้องไห้เสมอ เมื่อได้ยินเสีย
งเพลงกล่อมลูก หรือว่าเห็นแม่ฅนอื่นจูงมือลูก ฉันเองก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรนักหรอกเพียงแค่คิดว่าท้ายคงคิดแม่ที่ไม่เคยเอาใจใส่ดูแ
ลต้นเลย ถึงแม้ว่าแม่ของท้ายจะให้เงินใช้จ่ายไม่ขาดมือเสมอ เพราะญาติทางแม่ของท้ายรวย 
 ถ้าพี่ฝันรู้ว่าพ่อของพี่อ่า เป็นฅนฅนเดียวกับพ่อของแม่ของพี่ละ พี่จะทำไง  สีหน้าของท้ายเปลี่ยนเป็นจริงจัง 
 เด็กบ้า !! จะมีพ่อที่ไหนข่มชืนลูกตัวเอง ถ้าเป็นพี่นะ ก็คงจะฆ่าตัวตายไปแล้วมั้ง ไม่อยู่ให้อายโลกหรอกยะ พี่ล้อเล่นน่าต้
น อย่าคิดมากเลย  ฉันตอบสุดท้ายและหัวเราะ แต่เขากลับไม่หัวเราะเลย 
 พี่จะเสียใจไหม ฅนที่พี่เรียกพ่อมาตลอด ที่แท้จริงแล้ว เขาคือตาและพ่อพี่เอง ฅนที่พี่เรียกแม่มาตลอดเขาคือ ยายพี่เอง ฅนที่
พี่เรียกว่าพี่สาวกลับกลายเป็นแม่ของตัวเอง พี่จะทำไง ??  ท้ายร้องไห้ กลับความลับเหล่านี้ที่ถูกเก็บมาเป็นสิบกว่าปี 
เพียงเท่านั้นแหละฉันนั่งร้องไห้กอดกับสุดท้าย ฉันคิดว่าชีวิตเธอนั้นแย่แล้วที่ขาดพ่อซึ่งเป็นเสาหลักของบ้าน และพี่ชายที่แสน
ดีของเธอ แต่ว่าชีวิตของท้ายยังแย่ยิ่งกว่า พ่อของท้าย ไม่ใช่สิ ตาต่างหาก เพราะว่าพ่อของท้ายมีหน้าตาหล่อ แม่ของท้ายต้องห
ึงหวงเป็นธรรมดา และสั่งห้ามไม่ให้มีบ้านเล็กบ้านน้อยอีก ดังนั้นพ่อของท้ายเลยจึงข่มขืนลูกสาวของตัวเอง เพื่อประชดเมียจนลูกส
าวท้อง เมื่อแม่ของท้ายรู้ว่าท้อง แม่ของท้ายพยายามทำแท้ง แต่ท้ายหัวแข็งที่เกิดมาได้ และแม่ของท้ายก็กลายเป็นบ้าตั้งแต่วัน
นั้นมาเมื่อรู้ว่าตัวเองท้อง เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ผู้หญิงที่ถูกล่ามโซ่อยู่ในบ้านจะเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของตัวเอง เขาเรียก ตา
 ยาย ว่า พ่อ  แม่ เรียกแม่ของตัวเองว่า พี่สาว 
 ถ้าผมจะไปเกิดใหม่ผมขอเกิดเป็นลูกของพี่ได้ไหม  
เพราะตลอดเวลาผ่านมาฉันเปรียบเสมือนพี่สาว แม่ ของสุดท้ายเสมอ 
 ปากเสีย พี่ยังไม่แต่งงานเลย พี่จะท้องได้ไงยะ ลองมาเป็นลูกพี่สิ พี่จะตีเช้าตีเย็นเลย  
 จริงนะพี่ฝัน ขอให้ท้ายเป็นลูกพี่ก็ได้ ลำบากแค่ไหนท้ายก็จะทน  
 เออน่า อย่าคิดมาก พี่คงได้เวลากลับแล้วนะ เดี้ยวแม่จะเป็นห่วงเปล่า แล้วนี่อย่ากลับบ้านดึกเสียละ เดี้ยวยังไงพรุ่งนี้แวะไ
ปหาพี่ที่บ้านด้วยแล้วกันนะ  ฉันดูนาฬิกา พลางโอบไหล่สุดท้าย แล้วลุกขี้นเดินจากไป 
ท้องฟ้ากำลังมืดมิด เสียงนกร้องยามหัวค่ำ อากาศเริ่มหนาว ฉันหันไปมองสุดท้ายอีกครั้งอย่างเศร้าใจ 
............... 
เสียงนกยามเช้าส่งเสียงจ้อกันจิ๊บๆๆ แสงพระอาทิตย์เรไรเล็ดลอดผ่านมาทางหน้าต่าง 
นาฬิกาบอกเวลา เจ็ดโมงเช้า เพียงฝันกระวีกระวาดออกไปตลาด พอลงชั้นล่างเธอได้ยินเสียงแม่หรือยายของท้ายมาที่บ้าน 
 สวัสดีคะป้า มาแต่เช้าเลยนะคะ เดี้ยวฝันขอตัวไปตลาดก่อนนะคะ  ฉันรีบเร่งออกไปก่อนที่ตลาดจะวายเสียก่อน 
 เดี้ยวก่อนฝัน มาหาแม่ก่อน  เสียงแม่เรียกฉัน ด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย 
 เมื่อวานนี้หนูคุยอะไรกับท้ายบ้าง ? ท้ายตายแล้ว  เสียงแม่ของท้ายแผดร้อง 
น้ำในตาของฉันไหลอาบแก้ม ไม่รู้ว่ามันมาจากไหนมากมายหนักหนา ฉันวิ่งไปกอดศพของ 
ท้ายที่บ้าน ฉันร้องเพลงกล่อมกอดศพเขาทั้งน้ำตา 
................ 
จะห่างหายจากงานเขียนไปหน่อยนะคะ เพราะว่าช่วงนี้โรงเรียนเปิดแล้ว 
เห็นตารางสอนแล้วอ่อนใจเลย กับงานอีก 
แล้วจะเขียนใหม่ถ้าหากว่า " มีเวลา "
				
comments powered by Disqus
  • ความหวังจากปลายฟ้า

    3 กันยายน 2548 15:46 น. - comment id 86464

    เศร้าจังค่ะ...แค่คิดว่าอาจจะเป็นชีวิตของใครบางคน...ก็สลดใจ...แต่สะท้อนสังคมตอนนี้มากๆๆๆๆๆๆ......12.gif12.gif12.gif12.gif
  • อาทิมา

    5 กันยายน 2548 02:26 น. - comment id 86481

    10.gif  น่าสงสารนายท้าย
    เรื่องเศร้า แต่ก็มีอยู่จริงในสังคม
    
    เอาใจช่วยคนเขียนนะคะ
    คิดว่า เพียงฝันจะต้องรักแม่ของเธอมากขึ้นแน่ๆ
  • ทัฟ

    5 กันยายน 2548 07:01 น. - comment id 86486

    อ่านแล้วนึกถึง ข่าวที่ได้อ่านไปเมื่อไม่กี่อาทิตย์นี้นะ อ่านข่าวแล้วโมโห แต่อ่านเรื่องนี้แล้วส่งสารท้ายล่ะ   งานของใครที่เขียนก็ช่างนะ แต่เป็นผลงานที่ดีนะ เราชอบ
  • วรุฒิมา

    11 กันยายน 2548 23:05 น. - comment id 86615

    จะลบคอมเม้นออกทำไม???
    แต่ว่างานนี้เรายังมีอะไรให้แก้อีกนะ 
    แต่ว่าเห็นคุณเอามาลงเลยไม่อยากแก้อะไร

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน