โซ่รัก...โซ่หัวใจ
ศราภัทรภรากร
โซ่รัก..โซ่หัวใจ 13
ผู้แต่ง : Muk
เฮนรี่จบการเล่าเรื่องลงในที่สุด พร้อมกับที่ใบหน้าหวานสวยซีดเผือดลงเมื่อได้รับรู้ว่ามีคนตายและบาดเจ็บมากถึงเพียงนั้น และ
ทั้งหมดนั่นก็มีสาเหตุมาจากเธอนั่นเอง...
เฮนรี่แลเห็นหน้าเพื่อนสาวซีดลงก็ให้เข้าใจผิด นึกว่ารีแกนกำลังกลัวจอมมารคนนั้นจึงรีบปลอบ
อย่ากังวลไปเลยรีแกน...เราจะต้องจับตัวจอมมารคนนั้นได้เร็วๆนี้แหละ ท่านจอมเทพมิคาเอลได้ส่งสาส์นระดมพลไปแล้ว อีกไม่นานจ
อมมารคนนั้นก็จะต้องสิ้นชื่อแน่นอน
คำพูดนั้นทำเอารีแกนถึงกับผวาเยือก เพียงแค่นึกว่าจะมีเทพอีกมากมายมาตามล่าตัวพี่ชายก็ให้นึกหวั่นใจเสียแล้ว แต่นั่นหาใช่ค
วามหวั่นใจเพราะกลัวจะเกิดอันตรายต่อพี่ชายไม่ แต่เป็นอันตรายที่พี่ชายจะลงมือกระทำต่อผู้บังอาจหาญมาลองฤทธิ์ด้วยต่างหากที่
ทำให้เธอนึกเป็นห่วง
แล้วอีกนานมั้ยกว่าเทพองค์อื่นจะมาถึง?
ราวๆ 2 3 สัปดาห์ล่ะมั้ง..แล้วเราก็คงจะได้เปิดศึกกับภพมารแล้ว
...ถ้าเช่นนั้นเธอก็มีเวลาอีกประมาณ 2 สัปดาห์ในการหลบหนีออกจากเมืองนี้...
รีแกนคิดอยู่ในใจ ด้วยรู้ดีว่าหากเธอหนีไปจากที่นี่เมื่อไหร่ พี่ก็จะต้องไล่ตามเธอไปและไม่มาอยู่สู้กับเทพทางนี้แน่ และนั
่นก็จะทำให้ไม่เกิดการนองเลือดอย่างที่เธอหวั่นขึ้น
เด็กสาวเริ่มร่างแผนการณ์หลบหนีขึ้นในใจอันเป็นจังหวะเดียวกับที่เฮนรี่เอ่ยถาม
ว่าแต่รีแกน..วันนั้นเธอรอดมาได้ยังไงน่ะ? มีใครช่วยเอาไว้อย่างนั้นหรือ?
อะ..อ๋อ..คือฉันตกลงไปในสระน้ำพอดีน่ะ ก็เลยรอดมาได้..
ค่อยยังชั่วหน่อย วันนั้นฉันก็นึกว่าเธอตายแล้วเสียอีก เด็กหนุ่มพูดอย่างโล่งใจ ดวงตาเหลือบมองใบหน้าที่ซีดเผือดนั้นอย่า
งกังวลเล็กน้อย เป็นอะไรรึเปล่า รีแกน? เธอหน้าซีดมากเลยนะ..
ไม่เป็นไรหรอก รีแกนฝืนยิ้ม แต่ฉันต้องรีบกลับแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันพักอยู่กับคนรู้จักน่ะ เขาไม่อยากให้ฉันออกมาทั้งที่ร่
างกายยังไม่หายดีเท่าไหร่ คงต้องรีบกลับแล้วล่ะ
งั้นหรือ?
เฮนรี่เอ่ยอย่างให้นึกสงสัย คำว่า เขา นั้นโดนใจเด็กหนุ่มมากกว่าที่คาดไว้ เมื่อเป็นเขาก็แสดงว่าต้องเป็นผู้ชาย และเมื่อเ
ป็นผู้ชายก็เป็นไปได้ว่าจะเป็นคู่แข่งความรักของเขาที่อาจจะแย่งตัวรีแกน เด็กสาวคนสวยซึ่งเขาเริ่มจะหลงรักคนนี้ไป ดังนั้นเอ
งเด็กหนุ่มจึงรีบบอก
หน้าเธอซีดมากนะ..เอางี้ดีกว่าเดี๋ยวฉันขับรถไปส่งให้ วางใจแท็กซี่คันนี้ได้เลย รับรองว่าบริการเยี่ยม ส่งถึงที่แน่
รีแกตั้งท่าจะปฏิเสธเพราะไม่อยากให้เฮนรี่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน แต่เด็กหนุ่มก็ทั้งบังคับทั้งยืนกรานจนในที่สุดก็ต้อนเธอไปยัง
รถสปอร์ตแบบสองที่นั่งคันสวยได้
นี่มันรถริชาร์ดนี่นา? นายไปเอารถริชาร์ดมาตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ?
รีแกนถามอย่างสงสัยใจยิ่ง ในขณะที่เด็กหนุ่มจัดการสตาร์ทรถแล่นออกไปในถนนอันคลาคล่ำไปด้วยรถติด
ก็ตั้งแต่ที่หมอนั่นหายไปไงล่ะ..ริชาร์ดน่ะขอตัวกลับบ้านตั้งแต่วันที่เธอหายไปแล้วล่ะ จนตอนนี้ยังไม่กลับเลย แต่มันฝากกุ
ญแจรถไว้ที่ฉัน..ฉันก็เลยเอามาใช้อยู่เนี่ย
งั้นหรอกรึ..
รีแกนพยักหน้าเป็นเชิงยอมรับคำอธิบาย ในใจให้นึกผิดหวังและโล่งอกไปพร้อมกัน...ผิดหวังที่ริชาร์ดไม่อยู่และไม่มีใครที่เธอไว้
ใจมากพอจะปรับทุกข์ได้ ดีใจที่ริชาร์ดไม่อยู่เพราะเพื่อนคนสำคัญของเธอจะได้ไม่ต้องมาเผชิญหน้ากับพี่ชายของเธอผู้ซึ่งดูเหมื
อนจะตั้งหน้าตั้งตาทำทุกวิถีทางให้เธอกลายเป็นมารให้จงได้ ทว่าแม้จะรู้สึกโล่งอกอยู่บ้างแต่ในเสี้ยวหนึ่งของความคิด รีแกนก
็ให้อดสงสัยไม่ได้ว่าริชาร์ดกลับไปบ้านเพื่ออะไรกันแน่? และสาเหตุที่กลับไปนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอบ้างรึเปล่า?
********
...20 นาทีถัดมา รถสปอร์ตคันสวยหรูก็จอดลงอย่างนุ่มนวลตรงหน้ารั้วสีขาวที่มีอาณาเขตกว้างขวางล้อมรอบคฤหาสน์หลังงามสไตล์วิค
ตอเรียนไว้ เฮนรี่รีบลงมาเปิดประตูรถให้เด็กสาวตามมารยาทสุภาพบุรษที่ดี แม้จะทำให้ภาพตรงหน้าดูตลกอยู่บ้างเมื่อมองดูเหมือ
นเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังประคองเด็กหนุ่มอีกคนลงมาจากรถไม่มีผิด
ส่งฉันแค่นี้แหละ เฮนรี่
เด็กสาวกลั้นใจบอก พยายามเร่งให้เฮนรี่รีบกลับไปซะก่อนจะแจ็คพอตแตกได้เจอพี่ชายเธอเข้า
ก็ได้ รีแกน..รักษาตัวให้ดีนะ จำไว้ว่าถ้ามีเรื่องอะไรต้องการความช่วยเหลือล่ะก็..มาหาฉันได้เสมอ
ตกลงๆ นายรีบๆไปเถอะ
รีแกนส่งเสียงเร่ง ให้เด็กหนุ่มแย้มรอยยิ้มกว้างก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มซ้ายเด็กสาวอย่างรวดเร็วจนรีแกนได้แต่ตะลึงลาน ไม่ทันป
ัดป้องแต่อย่างใด
แล้วค่อยเจอกันใหม่นะจ๊ะ ที่รัก
เฮนรี่ว่าก่อนจะรีบขึ้นรถ ขับหายไปอย่างรวดเร็วด้วยกลัวว่าเพื่อนสาวจะหายจากอาการตกตะลึงแล้วเปลี่ยนมาเป็นฆ่าเขาแทนในทันทีท
ี่รู้สึกตัว..ทว่าแม้รีแกนจะไม่สามารถตามฆ่าเฮนรี่ได้ทัน แต่เสียงตะโกนก่นด่าโคตรเหง้าศักราชของเธอก็ยังดังและแสบพอที่จะทำใ
ห้ชายหนุ่มถึงกับหัวหดได้
เมื่อเห็นว่ารถสปอร์ตคันสวยได้พาเจ้าเพื่อนตัวแสบหนีห่างไปจนลับตาแล้ว เด็กสาวจึงระงับเสียงด่าลงก่อนจะสาวเท้าเข้าไปในคฤหา
สน์ด้วยความหงุดหงิดที่ยังคงไม่จางหายไปแม้แต่น้อย!!
..ที่ห่างออกไปไม่มากนัก บนหน้าต่างชั้นสามของคฤหาสน์ซึ่งหันหน้าเข้าหาประตูรั้ว ยังมีสายตาสองคู่จับจ้องมองมายังเหตุการณ
์ที่เกิดขึ้นด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป
ดวงตาคู่สีน้ำตาลของชารีฟเต็มไปด้วยความขบขันและนึกเอ็นดูในตัวเด็กสาวผู้เพิ่งจะได้รับรู้ว่าความสวยของตนสามารถทำให้บุรุษลุ่
มหลงได้เพียงไหน ตรงข้ามกับดวงตาอีกคู่ที่เหมือนจะมีเปลวไฟแลบออกมาจากดวงตาสีฟ้าคู่นั้น แก้วเหล้าในมือถูกกำแน่นจนเห็นรอย
ร้าวที่เกิดขึ้นในชั่วเวลาที่เด็กหนุ่มที่เขาไม่รู้จักก้มลงหอมแก้มรีแกน
ฉันจะฆ่ามัน..!!
ซีลิคเอ่ยเสียงเย็นพร้อมๆกับที่ทำท่าจะกระโดดลงไปจากหน้าต่างชั้นสาม ให้ชารีฟต้องรีบคว้าตัวเอาไว้ก่อนที่ชายหนุ่มจะทันได้ทำ
อะไรลงไป
ใจเย็นน่า ซีลิค...นี่นายโมโหเรื่องอะไรกันเนี่ย?
โมโหเรื่องอะไร? ซีลิคย้อนเสียงสูง มันก็ต้องเป็นเรื่องที่ยัยเด็กบ้านั่นยอมให้ผู้ชายหอมแก้มง่ายๆแบบนั้นอยู่แล้ว เป็
นเด็กเป็นเล็กริอ่านจะมีแฟน หยั่งงี้มันต้องว่ากันให้รู้เรื่อง!!
คำพูดนั้นทำเอาชารีฟถึงกับส่ายหน้าให้นึกปวดหัวต่อความคิดบ้าๆบอๆของผู้เป็นเพื่อนยิ่งนัก
นายจะบ้าเหรอ ซีลิค! น้องนายน่ะอายุจะยี่สิบอยู่แล้วนะ กะแค่มีแฟนสักคนนี่เป็นเรื่องธรรมดาเลย แล้วอีกอย่างเด็กหนุ่มคนน
ั้นก็แค่หอมแก้มน้องนาย ไม่ได้จูบหรือลวนลามอะไรสักหน่อย นายถึงจะได้ลงไปฆ่าหมอนั่นแบบนั้นน่ะ
แต่ว่า..
ซีลิคทำท่าจะค้าน แต่ก็ถูกชารีฟยกมือขึ้นห้ามเสียก่อน
นายอย่าคิดนะว่าฉันไม่รู้ทันความคิดนาย เมื่อเช้าฉันแอบได้ยินนายสั่งให้บริวารไปหารายชื่อของหนุ่มๆในภพมารที่มีอายุใกล้เคี
ยงกับรีแกนมา และในเมื่อนายไม่มีความคิดที่จะเปลี่ยนรสนิยมจากการชอบผู้หญิงไปเป็นชอบผู้ชาย ก็ต้องแสดงว่านายกะจะหาแฟนให้รี
แกนแน่ เธอจะได้เลิกความคิดโง่ๆเรื่องหลงรักนายซะที หรือนายจะว่าไม่จริง? ท้ายประโยคมีการหันมาถามเพื่อนหนุ่มผู้ได้แต่ยื
นฮึดฮัดพูดไม่ออกเมื่อถูกแทงใจดำเช่นนั้น ในเมื่อรีแกนมีทีท่าว่าจะมีบอยเฟรนด์แบบนี้ นายก็น่าจะดีใจ ไม่ใช่โกรธนะ...หรือถ
้านายจะหึงมันก็เป็นอีกเรื่อง..
คำพูดจบลงด้วยเสียงเพล้ง!ของแก้วที่แตกคามือของจอมมารหนุ่ม ซีลิคตวาดเสียงกร้าวใส่ผู้เป็นเพื่อน
ฉันไม่ได้หึง!! ฉันแค่โกรธเท่านั้น! มีปัญหาอะไรมั้ย!!
ก็ใครจะไปว่าอะไรเล่า...ขอแค่นายมั่นใจตามที่พูดออกมาก็แล้วกัน
ชารีฟลอยหน้าลอยตาตอบ ให้ซีลิคได้แต่กำมือแน่นนึกอยากจะทำการฆาตกรรมผู้เป็นเพื่อนยิ่งนัก แต่ถ้าทำไปก็จะยิ่งกลายเป็นการบอก
ว่าเขาปากไม่ตรงกับใจมากขึ้น ดังนั้นเองชายหนุ่มจึงได้แต่สะบัดหน้าไปอีกทาง ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันบอก
ยังไงก็ตามรีแกนก็ทำตัวแย่มากที่ปล่อยให้ผู้ชายมาลวนลามแบบนั้น เด็กนั่นไม่รู้เอาบ้างเลยรึไงว่าหน้าตาของเธอน่ะมันทำให้ผู้
ชายไขว้เขวได้แค่ไหน ไม่ระวังตัวเอาซะเลยแบบนี้แล้วจะให้ฉันวางใจได้ยังไงล่ะ..!
ไอ้ที่นายพูดมามันก็จริงอยู่.. ชารีฟยอมรับอย่างเสียไม่ได้ แต่ถ้านายไม่มัวแต่โมโหมากเกินไปก็น่าจะได้ยินเสียงตะโกนด่าข
องรีแกนนะ เห็นได้ชัดเลยว่าน้องสาวนายไม่ได้เต็มใจไปกับการถูกหอมแก้มเอาซะเลย
ตรงประเด็นแค่ครึ่งเดียว! ซีลิคเอ่ยเสียงห้วน ปัญหามันอยู่ตรงที่ว่ารีแกนไม่รู้จักดูแลตัวเองให้ดีพอจะดำรงชีวิตเพียงลำพ
ังอยู่ในโลกนี้ได้ต่างหาก..ยิ่งเห็นแบบนี้ฉันก็ยิ่งอยากพาเด็กนั่นกลับบ้านมากขึ้น
กลับไปทำไมกัน? ถึงจะเอากลับไปซ่อนไว้ในปราสาทสวยหรูแค่ไหน ถ้าเจ้าหญิงตัวน้อยไม่เต็มใจ ไงๆก็ต้องหาทางหนีออกมาอีกอยู่ดี
..ฉันว่านายคิดหาทางอื่นจะดีกว่านะ..
ชารีฟส่ายหน้าอย่างไม่เห็นด้วยกับความคิดแบบหัวโบราณของผู้เป็นเพื่อน ทว่ายังไม่ทันจะได้เสนออะไรต่อ ร่างของซีลิคก็หายไปจา
กตรงหน้าเสียแล้ว...!!
*********
คุณหนูเจ้าคะ วางชุดใหม่ให้ตรงโต๊ะหน้าห้องน้ำแล้วนะเจ้าคะ ต้องการอะไรเพิ่มอีกรึเปล่าเจ้าคะ?
เสียงถามอย่างนบนอบมาจากมารสตรีในเครื่องแบบสาวใช้ ให้รีแกนซึ่งกำลังนอนลอยคออยู่ในสระขนาดย่อมภายในห้องน้ำสวยหรูร้องตอบ
ไม่ต้องแล้ว ออกไปเถอะจ้ะ
เจ้าค่ะ คุณหนู
สิ้นเสียงตอบรับสาวใช้ก็เคลื่อนกายออกไปอย่างเงียบกริบ ปล่อยให้สาวน้อยผู้มีศักดิ์เป็นน้องสาวของเจ้านายได้อยู่เพียงลำพังตา
มต้องการ
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เด็กสาวก็จัดแจงใส่ชุดที่วางเตรียมไว้ให้ และขณะที่กำลังจะเช็ดผมนั่นเอง เสียงทุ้มๆก็ดังขึ้น
กลับมาแล้วหรือ รีแกน?
เด็กสาวหันขวับไปตามเสียง แลเห็นร่างสูงที่คุ้นตายืนเอนๆพิงกรอบประตูอยู่ วันนี้พี่ชายของเธอก็ยังคงอยู่ในชุดขาวสีโปรดที่
ดูขัดกันนักกับความเป็นมาร แต่กลับเข้ากันเป็นอย่างยิ่งกับเรือนผมสีทองและดวงตาสีฟ้าที่ทอประกายชวนให้ลุ่มหลงนั้น
เอ้อ..มีอะไรหรือคะพี่?
รีแกนถามเสียงสั่น ให้นึกประหวั่นใจกับการมาเยือนอย่างไม่คาดฝันของผู้เป็นพี่ชายยิ่งนัก ร่างแบบบางเซถอยไปด้านหลังพร้อมกั
บที่ร่างสูงก้าวเข้ามาจนใกล้
ท่าทางน้องดูไม่ค่อยสบายนะ..อาการเจ็บกำเริบบ้างรึเปล่า?
ว่าพลางก็เชยคางมนขึ้นดูให้เด็กสาวถึงกับหน้าแดงก่ำ พยายามหันหน้าหนีออกจากมือแข็งแกร่งนั้น
ฉันสบายดีค่ะพี่ ว่าแต่พี่มีธุระอะไรกับฉันหรือคะ?
ถ้าไม่มีแล้วมาหาไม่ได้รึไง? ชายหนุ่มย้อนถามเหมือนจะรวน พร้อมกับออกแรงกดไหล่บางให้นั่งลงบนเตียง เอ้า..นั่งซะ พี่จ
ะเช็ดผมให้ ปล่อยไปอย่างนี้เดี๋ยวได้เป็นหวัดกันพอดี
ว่าพลางจอมมารหนุ่มก็จัดแจงหยิบผ้าขนหนูผืนนุ่มมาเช็ดผมให้น้องสาวด้วยกิริยานุ่มนวล ที่หากมารตนอื่นมาเห็นเข้าล่ะก็..คงได้แ
ต่ปากอ้าตาค้างพูดไม่ออกไปตามๆกันกับภาพลักษณ์ของจอมมารหนุ่มสุดเหี้ยมผู้นี้เป็นแน่!!
นิ่งกันไปครู่หนึ่งโดยที่รีแกนได้แต่นั่งตัวแข็งไม่รู้จะทำตัวเช่นไรดี ตอนนั้นเองผ้าขนหนูก็ค่อยๆเลื่อนจากศีรษะลงมาบริเวณแก
้มซ้ายของเธอก่อนจะถูอย่างแรงจนเด็กสาวหลุดปากประท้วง
เจ็บนะคะพี่..
เจ็บก็ดีแล้ว! ชายหนุ่มตวัดเสียงตอบ ตอบพี่มาตามตรงนะ ไอ้หนุ่มคนที่มาส่งเธอเป็นแฟนเธอรึเปล่า?
เฮนรี่น่ะหรือคะ? เด็กสาวทวนอย่างนึกสงสัย ไม่ใช่หรอกค่ะพี่ เฮนรี่เป็นเพื่อนสนิทของฉันต่างหาก
คำว่า เพื่อนสนิท นั้น ดูจะทำให้จอมมารหนุ่มลดความรุนแรงของมือลงนิดหนึ่งแต่ก็เพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น ก่อนจะพูดต่อไปอีกเร
ื่อง
งั้นก็ดี! เดี๋ยวจะถึงเวลาอาหารค่ำแล้ว พี่จะให้คนใช้ยกถาดมาให้น้องที่นี่ แล้วหลังอาหารพี่จะให้ชารีฟมาสอนวิชามารให้น
้อง ส่วนพี่มีธุระต้องออกไปข้างนอกคงอยู่ด้วยไม่ได้ น้องหลับไปก่อนได้เลย ไม่ต้องรอพี่กลับมา
ธุระข้างนอกหรือคะ? รีแกนทวนคำอย่างตกใจ ร่างบางลืมสิ้นซึ่งความกลัวหันกลับมาจับแขนพี่ชายไว้แน่น พี่คงไม่ได้คิดจะไปทำ
ร้ายพวกเทพอีกหรอกนะคะ? พี่คงจะไม่ได้ทำอย่างนั้นใช่มั้ยคะ?
คำอ้อนวอนเป็นเชิงเข้าข้างเทพของน้องสาวทำเอาซีลิคถึงกับขบกรามกรอด ชายหนุ่มสะบัดแขนหลุดจากการเกาะกุมก่อนจะเอ่ยเสียงเข้ม
เสียใจด้วยที่ทำให้น้องผิดหวัง แต่พี่แค่จะออกไปพบแดเนียลเท่านั้น..แต่ไม่ต้องห่วงไป ถ้าพี่คิดจะไปฆ่าเทพอีกเมื่อไหร่พี่จ
ะบอกน้องก่อนแน่!
ซีลิคบอกเสียงเหี้ยมเกรียมร่างสูงทำท่าจะก้าวออกไปจากห้อง ทว่าก่อนที่จะทันปิดประตูลง ชายหนุ่มก็โผล่หน้ากลับเข้ามาสั่ง
พอผมแห้งแล้ว จัดการล้างหน้าอีกรอบด้วยล่ะ! นี่เป็นคำสั่งนะ!
คำพูดสุดท้ายดังขึ้นพร้อมกับที่เสียงประตูปิดลงดังแกร๊ก ให้รีแกนได้แต่นั่งนิ่งตะลึงลานอยู่กับที่ ไม่สามารถทำความเข้าใจได
้เลยว่าตกลงแล้วพี่ชายเธอมาพบเธอเพื่ออะไรกันแน่???
*********
ยามราตรีเริ่มย่างกรายเข้ามา เหนือดาดฟ้าของตึกแกรนด์ รอยัล ได้จัดวางโต๊ะอาหารอย่างหรูสองที่นั่งพร้อมด้วยอาหารเลิศรสที่ชว
นน้ำลายสอ แต่มันกลับไม่ได้ทำให้สองหนุ่มที่นั่งอยู่รู้สึกอยากกินขึ้นมาแม้แต่น้อย
ให้ตายเถอะ! ซีลิค ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายจะขอให้ฉันทำแบบนี้..
เสียงร้องค้านดังขึ้นจากปากของบุรุษในชุดสูทสีดำสนิท ดวงตาสีเข้มมองไปยังผู้เป็นเพื่อนด้วยความรู้สึกพูดไม่ออกกับความคิดอัน
แสนชั่วร้ายของอีกฝ่าย
เอาน่า แดเนียล..ใช่ว่าฉันจะอยากทำแบบนี้สักหน่อย แต่เป็นเพราะรีแกนนั่นแหละที่บังคับให้ฉันจำต้องลงมือทำแบบนี้
ซีลิคตอบอย่างหงุดหงิดเล็กน้อยยามเมื่อเอ่ยชื่อสตรีที่เป็นต้นเหตุของความปั่นป่วนในจิตใจของเขา
ไม่รู้สินะ ซีลิค.. แดเนียลส่ายหน้าช้าๆ ฉันรู้สึกเหมือนเป็นการทรยศรีแกนว่ะ สาวน้อยนั่นไม่เคยระแวงสงสัยฉันและฉันก็ไ
ม่อยากจะให้เธอต้องมามีอคติกับฉันด้วยนี่สิ..
ไม่ได้ทรยศสักหน่อย..คิดซะว่ามันเป็นการช่วยชีวิตรีแกนไว้สิ จอมมารหนุ่มเอ่ยเกลี้ยกล่อม ฉันรู้ว่านายเอ็นดูน้องฉันมาก แ
ล้วนายจะอยากให้เด็กนั่นตายตั้งแต่อายุแค่ 20 อย่างนั้นรึ?
ก็ไม่อยากหรอก แต่ว่า..เฮ้อ...
แดเนียลถอนใจยาวออกมาพร้อมๆกับที่เสียงริงโทนของมือถือดังขึ้น ให้ซีลิคหยิบมือถือขนาดจิ๋วขึ้นมาและเมื่อเห็นเบอร์โทร ชายหน
ุ่มก็ถึงกับขมวดคิ้วก่อนจะกดรับ
มีอะไร ชารีฟ?
ไอ้บ้าซีลิค!!! แกรู้รึเปล่าว่าแกสั่งงานอะไรเอาไว้ให้ฉันเนี่ย!!!
เสียงตะโกนด่าของชารีฟดังมาตามสายให้แดเนียลผู้นั่งห่างออกไปสามารถได้ยินได้อย่างชัดเจนโดยไม่ต้องตะแคงหูฟังแม้แต่น้อย
ฉันสั่งให้แกสอนวิชามารให้น้องฉันไม่ใช่รึไง? แล้วนี่ยังว่างพอจะโทรมาแบบนี้อีกเรอะ!
ซีลิคย้อนถามอย่างอารมณ์เสีย คิ้วเรียวขมวดมุ่นยามเมื่อได้ยินคำสบถด่าเป็นชุดจากอีกฝ่าย
จะบอกอะไรให้นะซีลิค ตอนนี้สถานการณ์เลวร้ายกว่าที่แกคาดไว้เยอะเลยว่ะ! เมื่อกี้ฉันเพิ่งเอาตำรามารบทที่ 1 มาให้รีแกนอ่าน
แล้วแกรู้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น?
เกิดอะไรขึ้นล่ะ? จอมมารหนุ่มถามอย่างเสียไม่ได้
รีแกนอ่านภาษามารไม่ออกน่ะสิ!! ให้ตายสิวะ..ตอนน้องนายยังเด็กนี่ นายสั่งสอนภาษาอะไรกันถึงได้อ่านเขียนภาษามารไม่ได้เลยแบ
บนี้น่ะ??
ชารีฟบอกมาอย่างหัวฟัดหัวเหวี่ยง ให้ซีลิคกระชากเสียงตอบกลับ
เหลวไหล! มันจะเป็นไปได้ยังไงกัน ฉันยังจำได้ว่าตอนเด็กๆรีแกนอ่านเขียนภาษามารคล่องจะตายไป นายถูกรีแกนหลอกเอาซะแล้วมั้ง
..
คำพูดนั้นทำเอาชารีฟถึงกับอ้าปากค้าง จ้องมองโทรศัพท์อย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน จำต้องถามเสียงแห้งกลับไป
นายพูดจริงเหรอวะ?
ไม่เคยจริงเท่านี้มาก่อนในชีวิตเลยว่ะ! ซีลิคกระแทกเสียงตอบ นึกอ่อนใจกับผู้เป็นเพื่อนที่ตกหลุมพรางของน้องสาวเขาเข้าเสี
ยเต็มเปา ถ้าหายโง่แล้วก็ไปสอนต่อซะ..แค่นี้นะ!
ว่าแล้วชายหนุ่มก็กดปุ่มตัดสายไปทันที ก่อนจะหันกลับมาให้ความสนใจกับแดเนียลผู้ซึ่งมีสีหน้าขบขันเป็นอย่างมาก
โชคดีจริงๆที่นายเป็นลูกคนเดียวถึงได้ไม่มีน้องสาวมาเป็นตัวกวนใจแบบนี้
ซีลิคบอกอย่างระอา ในขณะที่แดเนียลถึงกับหลุดเสียงหัวเราะพรืดกับคำพูดของอีกฝ่าย
ลูกคนเดียวงั้นรึ? ถ้าจำไม่ผิดนายก็เป็นลูกคนเดียวเหมือนกันไม่ใช่เหรอแล้วทำไมถึงยังมีตัวกวนใจแบบนี้ได้ล่ะ?
แดเนียลแกล้งถาม ให้วงหน้าหล่อเหลาเครียดลงทันตาเห็น จอมมารหนุ่มกระชากเสียงถามอย่างโมโห
ตกลงนายจะว่าไง ทำได้รึเปล่า?
ทำได้ แต่ฉันไม่ค่อยอยากจะทำเลยนี่สิ..
ประโยคหลังดังแผ่วๆเหมือนไม่เต็มใจในแผนนี้สักเท่าไหร่นักแต่ซีลิคก็หาสนใจไม่ ชายหนุ่มถือโอกาสตัดบททันที
ตกลงว่าทำได้ก็ดีแล้ว ให้เสร็จทันเช้าวันพรุ่งนี้นะ..ฉันอยากเห็นรีแกนแปลกใจสักหน่อย ซีลิคบอกเสียงขำ ขณะจินตนาการภาพน้
องสาวตัวแสบยามเมื่อได้รู้ถึงสิ่งที่เขากระทำลงไป ถ้างั้นฉันกลับล่ะ ชักไม่อยากปล่อยให้ชารีฟอยู่กับรีแกนตามลำพังแฮะ ไม่
รู้จะโดนยัยเด็กนั่นหลอกอะไรเอาอีกรึเปล่า..
ชายหนุ่มว่าพลางก็ทำท่าจะลุกจากโต๊ะ ทว่าก็ถูกผู้เป็นเพื่อนรั้งเอาไว้
เดี๋ยวก่อน ซีลิค..ช่วงนี้ฉันได้ยินข่าวไม่ชอบมาพากลบางอย่าง
ข่าวอะไร?
ซีลิคถามอย่างสนใจ วงหน้าหล่อเหลายิ้มพรายคล้ายจะพอเดาได้ถึงสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังพูดออกมา
นายก็รู้ว่าถึงฉันจะไม่ได้เป็นเทพหรือมารก็เถอะ แต่โรงแรมฉันก็ต้อนรับแขกที่เป็นเทพมามาก และเมื่อวันก่อนก็มีการโทรจองห้อ
งชุดไว้ไม่ต่ำกว่าสิบห้องจากแขกที่เป็นขาประจำของที่นี่ และก็อย่างที่นายคิด..แขกคนนั้นเป็นเทพ
แดเนียลหยุดพูดไปนิดหนึ่งขณะจับตามองผู้เป็นเพื่อน ซึ่งบัดนี้ดวงตาคู่สีฟ้าแสนสวยกำลังเต้นระยับบอกชัดถึงความรื่นรมย์ในใจ
ให้ตายเถอะวะ! ฉันรู้ว่าฉันต้องเสียใจที่ถามคำถามนี้แต่ก็อดไม่ได้จริงๆ นายใช่มั้ยที่เป็นตัวต้นเหตุในการระดมพลของพวกเทพ
คราวนี้?
รอยยิ้มกว้างของซีลิคเป็นการยอมรับที่ดียิ่งกว่าคำพูด ให้แดนียลได้แต่ถอนใจยาวทิ้งตัวลงพิงพนักเก้าอี้อย่างหมดแรง
ถ้างั้นคดีฆ่าล้างสำนักเทพฝ่ายใต้ก็เป็นฝีมือนายจริงๆ..
ข่าวไวดีนี่
ซีลิคเลิกคิ้วตอบอย่างไม่รู้ไม่ชี้ต่อความกลัดกลุ้มของอีกฝ่าย
ฉันก็คิดอยู่แล้วว่าเวลามันพอเหมาะเกินไป พอนายเข้ามาในเมืองได้ไม่เท่าไหร่ก็เกิดคดีฆ่าทำลายสำนักขึ้นมา แบบนี้ถ้าไม่ใช่ฝี
มือนายฉันก็ไม่รู้แล้วว่าจะเป็นฝีมือใคร..
อย่ากลุ้มไปเลยน่า..รู้มั้ยว่าคนที่ชอบตีหน้าเครียดน่ะจะแก่เร็วกว่าปกตินะ
ฉันจะแก่เร็วก็เพราะเป็นเพื่อนกับแกนี่แหละ! แดเนียลตวาดอย่างโมโห คิดดูพอแกเข้าเมืองมาได้ไม่เท่าไรก็ก่อเรื่องซะวุ่นขนา
ดนี้ แล้วต่อไปจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย
เอาน่า..คิดสิว่ามันจะทำให้กิจการโรงแรมของนายดีขึ้นกว่าเดิมขนาดไหน ลองคิดดูนะว่าต่อไปจะต้องมีพวกเทพหน้าโง่เข้าเมืองมามา
กขึ้นแล้วนายก็จะได้กำไรเพียบแน่คราวนี้
เออ เรื่องนั้นมันก็ดีอยู่หรอกนะ แดเนียลยอมรับอย่างเสียไม่ได้ แต่ฉันสงสารรีแกนนี่สิ เธอคงรู้สึกเหมือนอยู่ตรงกลางไม
่รู้จะเลือกทางไหนแน่..
ทางเลือกของรีแกนมีทางเดียวคือ ภพมาร ไม่มีทางอื่นนอกเหนือจากนั้นอีกแล้ว!!
ซีลิคตอบเสียงแข็ง ร่างสูงลุกขึ้นยืนก่อนจะผละออกไปโดยแทบจะไม่ได้แตะต้องอาหารเลิศรสตรงหน้าแม้แต่น้อย ด้วยในใจยังเต็มไปด้
วยความโกรธกรุ่นยามเมื่อถูกย้ำถึงคำว่า ทางเลือกของรีแกน
***********
(โปรดติดตามตอนต่อไป..)