ตัวเลข..ที่หายไป

..สายลมทะเล..

พ่อผมเป็นครูสอนคณิตศาสตร์ จึงไม่แปลกที่พ่อชอบสอนให้พวกเราหัดบวกลบคูณหารตัวเลขต่างๆ ในใจ เมื่อไหร่ที่พวกเรานั่งรถไปไหนด้วยกันทั้งครอบครัว เป็นต้องเล่นเกม 24 กับเลขทะเบียนรถคันหน้า ทำอย่างไรก็ได้โดยการเอาตัวเลขทะเบียนท้ายรถบวกลบคูณหารยกกำลังถอดรากทางคณิตศาสตร์แล้วให้ออกมาเป็นเลข 24 ซึ่งแน่นอนมีแค่พ่อกับพี่สาวที่แย่งสิทธิ์ในการตอบโดยไม่แบ่งปันคนอื่น แม้จะมีเสียงน้องสาวคนเล็กสลับขึ้นมาในบางช่วงจังหวะ แต่ก็ไม่จัดว่ามีนัยยะสำคัญอันใด เพราะเลข 24 ที่น้องคำนวณออกมาได้ มันเป็นของคันที่แซงเราไปตั้งแต่ 3 ปีก่อน 
แม่นะหรือ..รายนั้นเอาแต่หัวเราะเมี้ยวๆ สมองซีกคำนวณลีบเท่าน้ำตามดแดง เรียนจบมาได้ ก็เพราะพ่อทั้งติวทั้งเก็งข้อสอบคณิตศาสตร์ให้ท่องเข้าห้องสอบ แต่อย่าเผลอไปถามเรื่องประวัติศาสตร์หรือวรรณคดีเข้าล่ะ อาจไม่ได้นอนไปอีก 3 วัน เพราะพระมารดาท่านรู้จริงจำแม่น อ่านหนังสือเยอะ อ่านเร็วและไวมาก (เรื่องเร็วและไว ผมก็ได้มาเหมือนกัน แต่ดันเป็นมือไวใจเร็วไปเสียนี่) 
เอาเถอะ..เรื่องคณิตคิดในใจอะไรนี่ผมยอม ยอมรับว่าไม่ถนัดและไร้ความสามารถ (แต่ถ้าคิดนอกใจล่ะก็ ไม่แน่ นั่นน่าจะเชี่ยวชาญอยู่ ฮ่า ก็เป็นเสียอย่างนี้ ..สาวๆ ถึงไม่คิดแต่งด้วยสักคน เศร้าเนาะ แต่เอ๊ะ! จะสนไปทำไม ก็เราตั้งใจจะเป็นเกย์นี่หว่า ฮ่า)
พอผมโตถึงรู้ว่า พ่อเป็นเพียงครูสอนเลขธรรมดาๆ คนนึง ที่เก่งในเรื่องของเทคนิคการสอนและการถ่ายทอด ยิ่งพี่สาวเรียนสูงขึ้นๆ ผมถึงเข้าใจความแตกต่างระหว่างครูกับนักคณิตศาสตร์ ทุกอย่างที่พี่คิด ล้วนอธิบายได้ด้วยสมการทางคณิตศาสตร์และสถิติพยากรณ์ การดำเนินชีวิตทุกขั้นตอนมีตัวเลข 0-9 เป็นองค์ประกอบเสมอ แต่ชีวิตแต่งงานของพี่ก็ราบรื่น แม้ว่าการงานและระยะทางกว่าครึ่งประเทศจะกั้นคนสองคนไว้เกือบพันกิโลเมตร และมีเวลาด้วยกันแค่เดือนละสองวัน แต่สองคนก็ยอมรับได้ในจุดนั้น จนกระทั่ง วันนึง
 เอาอีกๆ เจ้าตัวเล็กร้องขอให้ผมอุ้มเธอโฉบไปมากลางอากาศ เสมือนเครื่องบินมนุษย์ที่มีน้าชายเป็นเจ้าของเสียงเครื่องบิน และเจ้าตัวเป็นเจ้าของเสียงหัวเราะอย่างมีความสุข 
วันนี้ ผมเพิ่งเข้าใจ ว่าทำไมพี่สาวถึงทิ้งปริญญาเอก ทิ้งสถานะทางสังคม ลาออกจากอาจารย์มหาวิทยาลัย ..เพียงเพื่อจะมาเป็นแม่บ้านธรรมดาคนนึง
วันที่เธอมีครอบครัวอย่างสมบูรณ์เธอจะเข้าใจพี่ 
ผมยิ้มอย่างมีความสุข  เอาอีกๆ  หลังจากเจ้าตัวลงไปเดินงงๆ เซไปเซมา 2-3 รอบ เจ้าตัวก็เร่งเร้าจะขึ้นบินอีก ผมยกเจ้าตัวเล็กทะยานขึ้นฟ้า เสียงหัวเราะระเบิดขึ้นอีกครั้ง
วันนี้ สิ่งที่พี่และผมได้รับ ..มันมีค่าเกินกว่าจะอธิบายด้วยตัวเลขทุกๆ ตัว				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน