ปู&เบนซ์

คนมันชอบโม้นะ

ผม .... ไม่กล้ารับโทรศัทพ์ *ผมกลัวสิ่งที่อยู่ข้างหน้า *ผมกลัวที่จะได้ยินเสียงเธอ *ผมกลัวว่าเธอ ...จะเห็นผมเป็นแค่พี่ แต่ .... แน่นอนครับ ถ้ามัวแต่กลัวก้อไม่มีอะไรดีขึ้นผมตัดสินใจรับโทรศัทพ์ทันที ... "ฮัลโหล " เสียงของผมสั่นๆ ผมจำได้ ... "พี่เบนซ์หรอ อยู่ไหนอ่ะ" " อยู่สนามกอฟล์จ้าาา" "ไปกะใครหรอ " "ไปกับพ่อกะพี่จ้าา" "หรอ" เธอเงียบไปซักพัก ... แล้วพูดช้าๆ เสียงไหวๆ " อย่าไปหม้อใครนะ" ผมได้ยิน .... โห ! ปลื้มสุดขีด ... "สนามกอฟล์จะมีใครให้หม้อฟะ มีแต่ป้าแก่ๆ มาตีกอฟล์เนี่ย" ผมตอบกลับทันควันพร้อมเสียงหัวเราะ "จะไปรู้หรอ ไม่เคยไปนี่ " เธอตอบแนวกะแทกกลับมา เรา 2 คนคุยกันสักพัก เธอก้อโพล่งถามขึ้นมาว่า " พี่เบนซ์เลิกกับแฟนไปแล้วหรอ ? " "อืม ... เลิกไปได้นานแล้วแหละ " ผมตอบอย่างเร็วและหหนักแน่นเพื่อย่ำให้เธอแน่ใจ "อืม.. เชื่อก้อได้" เธอขานตอบแบบไม่ค่อยเชื่อซักเท่าไหร่ ผมก้อเลยยิงคำถามเธอกลับ โดยไม่ทันคิดว่าเธอจะรู้สึกยังไง "ปู ปูเพิ่งกับเลิกแฟนมาเหมือนกันหรอ" พอสิ้นเสียงผม ผมเพิ่งคิดได้ว่า "ไม่ควรถามเลย" ผมตั้งใจจะกล่าวคำว่า " ขอโทษ" แต่ ... เธอกลับตอบกลับมาว่า " เลิกไปแล้วเหมือนกันแหละ" ผมจึงยิงคำถามต่อ " ใครขอเลิกกับใครอ่ะ" "ปู เลิกเองแหละ แม่ ง น่ารำคาญ งี่เง่า เอ๊ย ช่างมันเถอะ" เธอพูดแบบเสียง ที่ไม่อยากนึกถึงมัน ผมก้อ ผู้ ช า ย คนนึง อยากได้คนที่ผมเป็นห่วงและรู้สึก "ชอบ" เป็น "แฟน" ผมจึงพูดออกมาเชิงแซวๆ " อย่างพี่ พอเป็นแฟนปูได้ไหมน้าา" ผมถาม ใจผมเต้นรัวๆๆๆ มากกกก หัวใจเริ่มจะพองโต และอยากได้คำตอบที่ดี ที่ฟังแล้วสบายใจ ยังไม่ทันได้ยินคำตอบของเธอเลย " เบนซ์ ๆๆ ขึ้น tee off ได้แล้ว "((คนเล่นกอฟล์จะรู้ว่าคืออะไร)) พี่ผมเรียกผมดังมาก เธอน่าจะได้ยิน ผมเสียดายไม่ได้ค้นใจเธอเลย ^_^ "พี่เรียกแล้ว พี่ต้องวางก่อนนะ แล้วเดี๋ยวพี่โทรไปใหม่นะ แค่นี้นะ" ผมพูดอย่างนั้นไป เธอตอบ " อืม แล้วโทรมานะ " **หลังจากนั้น ผมกะเธอก้อเลยสนิทกันมากขึ้น ผมโทรหาเธอบ่อยขึ้น ส่ง messages หาเธอบ่อยขึ้น เจอกันมากขึ้น จนกระทั่ง วันจันทร์ที่ 3 ธันวาคม * ตกเย็น ผมชวนปูไปสนามบอลกับผมกันแค่ 2 คน .. เธอตอบว่า "ไป" .. ผมก้อเดินไปเรื่อยๆกับเธอ ยอกล้อกัน คุยกัน เราสองคนไปนั่งตรงหินอ่อนที่เดียวกับที่มาครั้งที่แล้ว แต่ ... วันนี้ = ครั้งนี้ เรา 2 คนนั่งข้างๆกัน *เรา 2 คนจับมือกัน .. ((ครั้งแรก)) *เราแลกโทรศัทพ์กันดู *เราเล่นกัน และวันนี้ เธอก้อ ก อ ด ผมด้วย ((อิจฉาผมล่ะสิ))