tiki_4895_unlogged_in

10 สิงหาคม 2548 18:44 น. - comment id 86009

....Blue Diary....

11 สิงหาคม 2548 11:30 น. - comment id 86019

เห็นใจค่ะ  ตกอยู่ในสถานะเดียวกัน มันเป็นความรู้สึกที่แย่นะค่ะ  เข้าใจจ๊ะ

                                      ....Blue Diary....
                                 Wilapornwongod@yahoo.com  Mail มาคุยได้นะ

นู๋เองค่ะ

11 สิงหาคม 2548 12:23 น. - comment id 86021

เราก้อเปนเหมือนกาน  เราเข้าใจ มันเปนสิ่งที่เรารับแทบไม่ได้เพราะเราเปนคนที่ต้องลืมเขาให้ได้เพราะคนที่เราไว้ใจที่สุดเปนคนที่แย่งคนที่สำคัญที่สุด(ที่โรงเรียน)ไปเปนของตัวเอง  พอเถอะขืนเราบรรยายต่อไปได้กลายเปนเรื่องสั้นแน่ๆ 

ช็อกโกแล็ต

11 สิงหาคม 2548 19:07 น. - comment id 86030

เคยจิคะ 

แต่ว่า.. ..นัสรักตัวเองมากกว่าแล้วตอนนี้

เพราะถ้าไม่รักตัวเอง แม่ พี่ น้อง คงเดือดร้อนกันทั้งบ้าน

บางทีการทำให้คนๆหนึ่งมามีอิทธิพลต่อชีวิตเรา.. ...

แล้วมันทำให้เราแย่ลงๆ

เราก้อต้อง..พยายามไม่ใส่ใจ..เนอะคะ

เพราะเรายังมีคนที่รักเรา และคนที่พร้อมจะให้เรารักอีกมากมายย

ตอนนี้นู๋ก้อเศร้าที่สุด เหมือนกัลลล์

เพราะเป็นคนที่กะลังจะถูกคนบางคนลืม 

แต่ไม่เป็นไร..เพราะนัส... มีความฝันที่สำคัญกว่า.. ..คนๆนั้นค่ะ

เอิ๊กๆ พร่ำไรหว่า? 

เป็นกำลังใจให้นะคะ..

ลอยไปในสายลม

16 สิงหาคม 2548 11:31 น. - comment id 86088

บางครั้งนะคะ
การที่เรารักใครสักคน
เราบอกตัวเองเสมอว่าเราทำใจไว้แล้ว
แต่สุดท้าย
เราทำไม่ได้เลยสักครั้ง

ไม่เลย

รักแล้ว ก็คือรัก

แต่สำหรับเรา

แค่เรามีความสุขกับการที่เราได้รัก

นั่นก็คงพอแล้วมังคะ

แม้รู้ว่าเจ็บ
แต่ก็ยอม

แม้ไม่มีค่าสำหรับเขา
แต่เขามีค่าสำหรับแค่นั้น ก็พอมังคะ

^_^

ไข่มุกสีขาวกับทะเลสีคราม

21 สิงหาคม 2548 12:59 น. - comment id 86177

ไม่รู้ว่าทำไมยังคงรอ
ก็ไม่เคยร้องขอให้เธอมารัก
ขอแค่เพียงเป็นที่ที่เธอเหนื่อยจะมาพัก
ถึงแม้ว่าสุดท้ายเธอจะเดินกลับไปอย่างไม่ไยดี