รักได้ไหม..ถ้าหัวใจบอกว่าใช่ ตอนที่3

ผู้ชายบนดวงจันทร์

หลังจากที่รุ่นพี่ปล่อยให้รุ่นน้องกลับบ้านได้ ในเวลานั้นก็เย็นมากแล้ว แต่รุ่นพี่ก็ยังอยู่ต่อเป็นกลุ่มประชุมกันว่าพรุ่งนี้จะรับน้องยังไงกันดี "พรุ่งนี้วันสุดท้ายของวันรับน้องแล้วนิ เราจะทำอะไรกันดี"รุ่นพี่ชื่อโต้งพูดออกมา "งั้นพรุ่งนี้เราจัดบายศรีกันดีม่ะ" รุ่นพี่ชื่อสองเสนอออกมา "ดีๆน้องๆจะได้ประทับใจ" "งั้นตกลงตามนี้นะ ป่ะกลับบ้านกันเถอะ" โต้งพูดกับเพื่อนๆ  ทันใดนั้นก็มองไปเห็นรุ่นน้องชื่อนายพายุเลยถามไปว่า "นี่นายพายุทำไมยังไม่กลับอีก" "ผมไปหาเพื่อนที่เอกดนตรีมาครับ กำลังจะกลับแล้วครับพี่โต้ง"  "พรุ่งนี้อย่ามาสายล่ะนายพายุ" "ครับพี่"  แล้วพายุก็เดินไปที่ป้ายรถเมล์ ก็ไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง "นั้นมันน้ำฝนนิ"  พายุก็เดินเข้าไปถาม "นี่น้ำฝนทำไมเธอยังไม่กลับอีกล่ะ"  "เออคือว่าฉัน"  "เออทำไมล่ะ" พายุถาม "คือฉันกลับไม่ถูกแล้วฉันก็ไม่รู้จะขึ้นรถเมล์สายอะไรด้วย น่าอายจัง"  น้ำฝนตอบ "จริงหรือ ไม่น่าเชื่อ แล้วบ้านบ้านเธออยู่ไหนล่ะ"  "บ้านเราอยู่ปทุมธานี"  "เราก็อยู่ปทุมเหมือนกัน"  "จริงเหรอพายุ"  "จริงสิ"  "ป่ะน้ำฝนเดี๋ยวกลับกับเราแต่ต้องข้าไปขึ้นฝั่งโน้นกัน"  "ฝั่งวัดราชาเหรอพายุ"  "ใช่ๆ ระวังรถนะน้ำฝน"  "แล้วเราต้องขึ้นรถเมล์สายอะไรล่ะ" "สาย 33 รถเมล์สายมรณะ ต่อเดียวถึงปทุม"   "ฟังดูก็น่ากลัวแล้ว"  "นั้นไงน้ำฝนรถมาแล้ว"  แล้วทั้งคู่ก็นึ้นรถเมล์ "โชคดีจังน้ำมีที่ว่างพอดีเลย"   หลังจากที่ขึ้นรถเมล์ทั้งพายุแล้วน้ำฝนก็นั้งคุยกัน โดยพายุถามน้ำฝนว่า......
"น้ำฝนทำไมเธอถึงกลับไม่ถูกล่ะทั้งที่บ้านเธอก็อยู่ที่ปทุม"  "คือเราเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ไม่กี่วันเอง "   "แล้วเธอมายังไงล่ะเมื่อเช้า" "ที่บ้านมาส่งอ่ะ แต่เราอยากลองกลับเองดูบ้าง"  "คราวนี้ก็ไปกลับถูกแล้วสินะ" "จ๊ะ" "แต่ตอนขาไปต้องขึ้นรถเที่ยวตี5นะ" "ทำไมล่ะ" "ก็ถ้าออกช้ารถติดไงน้ำฝน" "เข้าใจแล้ว"
"พายุวันนี้เราขอโทษด้วยนะ"  "เรื่องอะไรเหรอน้ำฝน"  "ก็ที่พูดจาไม่ดีกับเธอไงวันนี้" "ไม่เป็นไรหรอก เราก็ต้องขอโทษน้ำเหมือนกันนะ" แล้วทั้งคู่ก็คุยกันจนถึงปทุมสุดสาย น้ำฝนบ้านน้ำฝนอยู่ตรงไหนอ่ะ" "เดินไปนิดเดียวก้ถึงแล้ว แล้วนายล่ะพายุ" "เราต้องนั้งรถต่อไปอ่ะ บ้านเราอยู่ก่อนถึง สามโคก"   "อืม"  "แล้วพรุ่งนี้ไปหร้อมกันไหมน้ำฝน" "ไปสิพายุเราจะได้มีเพื่อนคุย" "งั้นพรุ่งนี้เจอกันตี 5 ที่ท่ารถนะ" "ได้สิพายุ อย่าสายนะ" "งั้นเราไปก่อนนะน้ำฝน" "บายนะ"  แล้วทั้งคู่ก้แยกย้ายกันกลับบ้าน ...
"สวัสดีค่ะแม่"  "ทำไมเพิ่งกลับถึงบ้านล่ะลูก" "พอดีหนูกลับไม่ถูกค่ะแต่เจอเพื่อนอยู่ปทุมเหมือนกันก้เลยโชคดีค่ะ"  "เพื่อนที่ไหนเหรอลูก" "เพื่อนที่เรียนเอกเดียวกันค่ะแม่" "งั้นเดี๋ยวลูกขึ้นไปอาบน้ำ แล้วลงมาทานเข้านะ แล้วก็รีบเข้านอน พรุ่งนี้ต้องไปเรียนแต่เช้านิ"  "ค่ะแม่"   หลังจากที่น้ำฝนทำอะไรเสร็จหมดแล้วก็เข้านอน ...
เวลา 05.00 น. "รอนานไหมพายุ" "ไม่นานหรอกเราก้เพิ่งมาถึงเหมือนกัน ไปกันเถอะน้ำฝนออกช้ารถจะติด" "รถไม่ติดก็วิ่งไม่ได้สิพายุ.อิอิ" "น่านเล่นมุขแต่เช้าเลยนะ" แล้วทั้งคู่ก็เดินทางไปเรียนเวลา 7.00 น. ก็ถึงสถาบัน  "นี่พายุเราไม่ถึงเช้าไปเหรอ" "ไม่หรอกน้ำฝนเราจะได้มีเวลากินข้าวไงแล้วก็มีเวลาทำธุระส่วนตัว"  "จ้าๆๆ" "เราไปที่โรงอาหารกัน"  แล้วทั้งคู่ก็ไปทานข้าวด้วยกัน จนใก้ลถึงเวลาที่รุ่นพี่นัด  "น้ำฝนเราไปกันเถอะ"  แล้วทั้งคู่ก็เดินไปตึกครุศาสตร์ จนรุ่นพี่เห็น 2 คน .เหตุการณ์จะเป็นยังไงต่อไปโปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ				
comments powered by Disqus
  • เพื่อน

    8 สิงหาคม 2548 09:52 น. - comment id 85932

    16.gif ความรักกำลังเริ่มก่อตัวขึ้นโดยที่ 2 คนนี้ไม่รู้ตัว61.gif แต่ก็น่ารักดีนะ57.gif
  • น้ำฝน

    8 สิงหาคม 2548 10:52 น. - comment id 85935

    16.gif  จิงจิง ก็มีน้ำใจ ใช่เล่นนะเนี้ย
    
    นายพายุอ่ะ ตอนต่อไปสงสัย มี INLOVE 
    
    อิอิ 8.gif
  • สาวร้านเน็ต

    8 สิงหาคม 2548 10:59 น. - comment id 85936

    16.gifและแล้วความรัก้อเริ่มต้นระหว่างเขาทั้งคู่แต่มันจะเป้นงั้ยต่อไปว้า..70.gifม่ายอยากจะพูดถึงเลย 32.gif งั้ยก้อลองติดตามตอนต่อไปท่าจะดี 64.gif
  • เด็กตรัง

    8 สิงหาคม 2548 21:32 น. - comment id 85949

    41.gif41.gif  วันนี้มาแปลกๆๆๆอะ ดีกันแล้วหรือนี้ อิจฉานะ บ้านก็อยู่ที่เดียวกัน ไม่นานคู่นี้แฟนกันแน่เลยยยอะ  พี่อะ เอาจากประสบการณ์จริงป่าวเนี้ย 21.gif 
    
        อยากรู้อะ ถ้ามาสาย รุ่นพี่จะลงโทษยังไงอะ 40.gif   
    
       เสียดาย คู่นี้มาเช้า เลยอด เลยอะพี่46.gif
  • j

    9 สิงหาคม 2548 09:25 น. - comment id 85952

    กำลังเริ่มเข้าได้เข้าเข็มแล้วละสิ 555
  • วลีฝัน

    2 กันยายน 2548 11:33 น. - comment id 86430

    5555....น่ารักน่าลุ้นเชียว เน้นการรับน้องใหม่มากเลยนะ ยังเดาม่ายออกว่าแนวเรื่องจะยังงัยต่อไป

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน