สำหรับชั้นการเชื่อใน "ปฎิหาร์" เพราะเป็นสิ่งที่เกิดกับชั้นแล้ว ตอนแรกชั้นคิดว่าตัวเองกำลังฝันไป แต่มันไม่ใช่... จริงอยู่ สิ่งที่เราหวังมันเป็นปฎิหาร์จริงชั้นรู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่มีความสุขมาก แต่มันก็ไม่นานเหมือนกับเรากำลังยืนอยู่บนกองทรายมีความสุขกับมันอย่างสนุกสนานแต่พอไม่นานเมื่อมีคลื่นมาซัดมันเข้ามันก็เริ่มที่จะพังทลายลงมาเรื่อยๆ ซึ่งมันไม่ต่างอะไรไปจากชั้นเลย มีความสุขเพียงชั่วประเดี๋ยวเดียวมันก็พังทลายลงมา ชั้นคิดว่าตัวเองกำลังเป็นคนที่โง่งมงายไปกับเรื่องที่มันทำให้เราเจ็บอยู่เรื่อยๆ แบบไม่รู้จักจำ ยึดมั่นอยู่กับสิ่งที่เค้าคนนั้นไม่เคยรับรู้เลยว่าชั้นกำลังรู้สึกแบบใด "มั่นคง ศรัทธา ของความรัก.. มันผิดมั๊ย???????" หากปฎิหาร์ไม่เกิดขึ้นมามันก็เป็นสิ่งที่ดีเช่นกัน ถ้าเกิดแล้วต้องมานั่งเจ็บแบบนี้ก็อย่ามีปฎิหาร์เลยดีกว่า
28 กรกฎาคม 2548 15:28 น. - comment id 85718
ปาฏิหาริย์ คือสิ่งที่อุบัติขึ้นมาโดยที่เราไม่คาดคิด ไม่ผิดหรอกที่เราจะมีความรู้สึกใด ๆ ในเมื่อเราเป็นมนุษย์ที่มีอารมณ์เป็นของตัวเอง การที่รู้จักรัก มันเป็นเรื่องของสัมผัสพิเศษ ตรงนี้ขึ้นอยู่กับว่า สัมผัสที่ได้รับนั้นเสถียรหรือไม่ หากคลอนแคลน ความรู้สึกรักนั้นก็จะค่อยๆจางๆป อย่าหวังสิ่งใดจากเขาอีก เพราะเมื่อหวัง เราอาจมีเพียงสองทางเลือก คือ สมหวัง หรือ ผิดหวัง สิ่งที่ควรหวังคือ หวังให้ตัวเองมีชีวิตต่อไป แม้นว่า จะไม่มีเขาก็ตาม ..