พล่าม1
เสือยิ้มมุมปาก
เพียงได้ยินคำพร่ำเพ้อ..
ใจฉัน
..มันก็สั่นไหว ระริก - ระทึก
เพียงสายตาปะทะ..
กับภาพเก่า ณ วันวาน
..ตาฉันมันก็รื้น..ฝ้าฟาง
เพียงได้สัมผัส..ใกล้ชิด
อุ่นไอที่โหยหา
ห้วงรักของฉันแทบจะกระโจนตน
. . . ด้วยความโหยไห้ . . .
ฉันรอคอย..
วันเวลา..
ที่จะกลับไป ณ ที่เก่า
ตรงนั้น..อีกครั้ง
แต่จะมีใคร?
เหตุผล?
อยากให้ฉันกลับไปบ้างไหม
อาจจะมีสายตาเหยียด
นัยน์ตาหยาม
..ช่างเถอะ!!
ไม่ได้สลักสำคัญเช่นไรเลย
นอกเสียจากทุกอย่างที่เกิดขึ้น
ภายใต้ก้นบึ้งของจิตใจฉัน
และพร้อมจะทำมันให้ดีที่สุด .. เท่าที่มี