ถึงลูกผู้เป็นที่รัก
อัครเดช
ลูกเอ๋ยเจ้าจงมีสติ ถึงแม้เจ้าจะอยู่ท่ามกลางความสับสนวุ่นวายของผู้คน และมันมากระทบกระเทือนถึงลูกในบางครั้ง แม่รู้ว่าเจ้าเป็นคนใจร้อน ลูกจ๋าค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ พูด เจ้าคิดเสียว่าทุกคำที่เจ้าได้เปล่งออกไปนั้น จะนำมาซึ่งความสูญเสียให้กับผู้อื่น เพราะฉะนั้น เจ้าจงคิดเสียว่า จะพูดอย่างไรให้ผู้อื่นสูญเสียน้อยที่สุด
ลูกรักของแม่แม่รู้ในจิตสำนึกของลูก ลูกของแม่ไม่ใช่คนไม่ดี คำว่าคนไม่ดีของแม่นี้คือ คนที่กระทำให้ผู้อื่นเสียหายหรือเดือดร้อน รวมทั้งตัวเจ้าเองด้วย ลูกรักนอกจากคำของแม่แล้ว เจ้าอย่าลืมพระเจ้า ลูกจ๋าถึงแม้โลกนี้มันโหดร้ายสักปานใด แต่ในใจเจ้ายังมีพระเจ้า ยังมีแม่ แม่เชื่อเหลือเกินว่าไม่มีสิ่งใดมาทำร้ายลูกของแม่ได้
สังคมปัจจุบันลูกรักแม่เป็นห่วงเจ้ายิ่งนัก และยิ่งไปกว่านั้น เจ้ายังมีน้องที่เจ้าจะใส่ใจดูแล คิดเสียว่าเจ้าทำหน้าที่ในส่วนนี้แทนแม่ด้วย จริงอยู่ลูกรักบางทีคำว่า เส้นทางของชีวิต ของคนย่อมแตกต่างกัน แต่ศักดิ์แห่งความเป็นพี่น้องไม่สามารถเป็นอื่นไปได้เลย ลูกเอ๋ยน้องเจ้ายังเด็กนัก บางสิ่งบางอย่างถึงเขาทำไม่ถูกใจเจ้า จงให้อภัยเขาเถิดลูก ไม่มีสิ่งใดอีกแล้วในโลกนี้ที่จะเอาชนะจิตใจของมนุษย์ได้ดียิ่งไปกว่าการให้อภัย ถึงมีบางสิ่งที่ไม่พึงใจ แต่แม่ก็ภูมิใจในตัวลูกยิ่งนัก ที่ลูกของแม่มีจิตใจกว้างขวาง เปิดโอกาศให้น้องของเจ้ามีความคิด ให้เขาได้ใช้ความคิดเป็นของตัวเอง ถูกแล้วลูกรักเจ้าปล่อยให้น้องของเจ้าทำไปเถิด ให้เขาได้ผิดพลาดด้วยตัวของเขาเอง แม่รู้ว่าเจ้าเองก็มีความภูมิใจอยู่ลึก ๆ เช่นกัน น้องเจ้าเป็นคนดี มีเพียงบางสิ่งที่เล็กน้อยเท่านั้น ที่ไม่เป็นที่ยอมรับในทัศนของเจ้า ของตัวแม่เองและ ลูกรักเจ้าไม่มีคำติที่หยาบโลน เจ้ามีเป็นบางครั้งกับคำพูดที่สอดเสียดเพียงเพื่อให้น้องเจ้าได้คิด เจ้าบอกเขาโดยการกระทำของเจ้าเอง เจ้าสอนเขาโดยการปฏิบัติให้เขาดู แต่ลูกรักแม่ลืมเตือนเจ้า บางทีการปฏิบัติของเจ้าเเข็งเกินไป เปล่าแม่ไม่ได้ว่าเจ้าผิด แต่ถ้าลูกยอมโอนอ่อนเป็นบางครั้ง มันเป็นสิ่งดีต่อตัวลูกเองและน้องเจ้าเป็นอย่างยิ่ง เจ้าจำได้ไหมที่แม่เคยบอกเจ้า เมื่อหย่อนให้ดึงและเมื่อยามตึงเราก็ผ่อนลงบ้าง ลูกรักคำนี้ไม่จำเป็นต้องตีความ
เหนือสิ่งอื่นใด นอกจากตัวของลูกเองและน้องของเจ้าแล้ว ลูกเอ๋ยทุกมนุษย์บนพื้นแผ่นดินนี้ เป็นสิ่งที่เจ้าจะต้องสำเหนียกลูกจ๋ารักคนทั้งโลก ปรารถนาดีต่อทุกสรรพสิ่งที่อุบัติขึ้นในโลกใบนี้
ถูกแล้วลูกสิ่งที่แม่พูดมานี้มันอาจจะกว้างเกินไป ลูกอาจจะแย้งแม่ว่า จะให้รักทุกสิ่งในโลกอย่างนั้น หรือ ? ขนาดจิตใจของตัวลูกเองลูกยังดูแลได้ไม่ดีพอ ถูกแล้วลูกรักจิตใจเราต้องดีก่อน หัวใจเราต้องมีความมั่นคงแข็งแรงก่อน ก่อนที่จะไปใส่ใจผู้อื่น ลูกเอ๋ยเจ้าอย่าโกรธแม่ ถ้าแม่จะบอกว่าถ้าลูกคิดอย่างนั้น ลูกคือคนที่ใจแคบที่สุดในโลก แต่ไม่หรอก แม่รู้ว่าเจ้า แม้แต่เสี้ยวหนึ่งของความคิด ลูกหาได้คิดเช่นนั้นไม่
กระทำเถิดลูกแม้ว่ามันจะยากยิ่ง แต่ลูกไม่ต้องไปตั้งความหวังกับสิ่งที่เจ้าได้กระทำลงไปให้มากนัก ถ้าลูกยังนึกภาพไม่ออก ฟังนะลูกหาใช่ว่าเราต้องไปใส่ใจกับคนทุกคนไม่ แต่ทุกคนที่พาลพบเข้ามาในชีวิตของลูก ลูกจงมีแต่สิ่งที่ดีให้แก่เขา หรือถ้าเราไม่สามารถให้สิ่งที่ดีแก่เขาได้ อย่างน้อยเราก็อย่าให้ในสิ่งที่ไม่ดีกับเขาเลย แม่ขอย้ำอย่าหวังอะไรจากใคร สิ่งที่ลูกทำพระเจ้าได้เตรียมรางวัลไว้ให้เจ้าแล้ว สิ่งที่ลูกหวังคือสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าประทานให้
ทุกสิ่งที่แม่กล่าวมานี้ มันคือความหมายของการที่ลูกของแม่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์คนหนึ่ง
สิ่งหนึ่ง แม่เกือบลืมไป คนแก่ก็อย่างนี้แหละลูก หลง ๆลืม ๆ แต่สิ่งที่แม่ไม่เคยลืมคือ ความรัก ความห่วง และคิดถึงลูกทั้งสองของแม่ สิ่งที่แม่จะบอกก็คือ การอ่านหนังสือของลูก ลูกเคยบ่นว่ามีเวลาอ่านหนังสือน้อยลง ลูกเอ๋ยเจ้าจงตั้งมั่น สิ่งนี้สำคัญยิ่งต่อลูก เจ้าทำงานให้น้อยลง และใช้เวลาอ่านหนังสือให้มากขึ้น ไม่เป็นการดีเลยลูกเอ๋ยแม้สิ่งนั้นจะนำพามาซึ่งเงินทองอันมากมายมาให้กับเจ้า แต่หาได้นำพาสติปัญญามาให้กับเจ้ามากพอไม่ ลูกจ๋าสิ่งที่เรารักถึงแม้เราไม่เห็นคุณค่าเป็นเงินทอง แต่คุณค่ามันไปพอกพูนอยู่ที่หัวใจของลูก สิ่งนี้แม่เป็นห่วงอย่างยิ่ง เจ้าเคยบอกกับแม่ว่า เจ้าอิจฉาน้องของเจ้าที่ได้มีเวลาอ่านหนังสือมาก ลูกเอ๋ยเจ้าน่าเอ็นดูอะไรเช่นนี้ ปล่อยน้องเขาเถอะลูก วันหนึ่งสิ่งที่เขาได้จากการอ่านนั่นเหละ จะได้ทำให้ลูกหายห่วงเขา
ปล. บอกน้องด้วยว่า ให้เก็บความคิดถึงของแม่ใส่เป้ไปด้วยทุกแห่งหน ที่เขาได้เดินไปบนผืนแผ่นดินนี้
รักลูกทั้งสองของแม่
จาก แม่