/สาวแสบซ่า กับ หนุ่มหน้าตาดี ตอน 5

>LuV

ภายในเขาวงกตมืดมาก ฉันมองอะไรไม่เห็นนอกจากแสงไฟระเรื่อจากไฟฉายที่โคจิถืออยู่ ตอนนี้ฉันเดินตามหลังโคจิอยู่
อ๊ะ!  ฉันร้องด้วยความตกใจเพราะมีมือมาโอบเอวของฉัน มือนั้นก็คือมือของตาบ้าโคจิอีกอ่ะแหละ
นายทำอะไรของนาย  ฉันพูดด้วยความฉุน
ก็เธอเดินช้าเหลือเกินนี่
เดินช้าก็บอกสิ ไม่ต้องทำแบบนี้
บอกแล้วเธอจะทำตามฉันมั๊ย    อันนี้ก็จริงนะ เชอะ!ทำมาเป็นรู้ดีเหรอยะ แต่ก็ไม่ต้องโอบเอวกันก็ได้
แล้วอีกอย่าง ... ฉันไม่อยากออกจากที่นี่เป็นคู่สุดท้าย
เหรอ...นายไม่ได้กลัวโดนหักคะแนนหรอกหรอ  ฉันรู้ทันนายย่ะ
หึ....นั่นก็อีกเหตุผลหนึ่ง ตานี่พูดเสร็จแล้วก็เร่งฝีเท้าเดินอย่างเร็ว กลัวโดนหักคะแนนเหลือเกินน๊ะ
*****************************************
นี่นายจะรีบเดินไปไหนของนายเนี่ย
......
นี่
.....
ฉันพูดกับนายน๊ะ
.....
เฮ้!...หูหนวกรึไง   ฉันตะโกนพูดใส่หู ตาบ้านี่ก็ยังไม่ตอบอะไรมา
จะให้ฉันพูดอยู่คนเดียวรึไง
.....
โคจิ!   ฉันรำคาญเลยตะโกนออกไปสุดเสียง เสียง
มีอะไร   หนอย! กว่าจะตอบไม่เรียกชื่อก็ไม่หันเหรอ...จะมากไปแล้วนะ
ชั้นเรียกนายตั้งนานทำไมเพิ่งจะมาตอบ
.....
โคจิ...ฉันพูดกับนายอยู่นะ  ฉันคุยกับตานี่ไปพร้อมๆกับโดนลากไปอย่างเร็วเรื่อยๆ
เธอมีไรก็พูดมาสิ ฉันรอฟังตั้งนานแล้ว   หน้าตาเฉยเลยนะ...ทำให้คนอื่นรำคาญเนี่ยความสุขนายเลยใช่มั๊ย
ฉันถามว่า..จะรีบเดินไปไหน
ถามอะไรโง่ๆของเธอหละ...ก็รีบเดินหาของให้เจอจะได้ออกจากที่นี่ได้เร็วไง  อ่อหรอ???รีบโดยการลากฉันไปแบบนี้เนี่ยนะ
หรอ...งั้นนายก็ปล่อยฉันได้ แล้วนายก็เดินแบบรีบๆของนายไปคนเดียวเลยละกัน
......
นี่ ฉันเรียกโคจิแล้วก็ตีลงไปที่แขน
โอ๊ย!
เธอเป็นไรของเธอ อยู่ดีดีก็มาตีคนอื่น สนุกนักรึไง   ฟังจากน้ำเสียงท่าจะโกรธแฮะ -_-;; ก็ช่วยไม่ได้ไม่ยอมตอบฉันเองนี่
ก็เวลาฉันถาม ทำไมนายไม่ตอบหละ
เอ่าหรอ...ฉันไม่เห็นได้ยินเลยว่าเธอถามฉัน ได้ยินแต่ถามคนชื่อ นาย อะไรของเธอน่ะ  โอ๊ย...อะไรกันแค่นี้เองอ่ะเหรอ
นี่ อย่ามากวนกันได้มั๊ย
ฉันกวนเธอซะที่ไหน....ฉันมีชื่อของฉัน เธอก็ไม่เรียก
กะ...ก็............   ฉันเถียงไม่ออกเลยแฮะ  แต่ประโยคหลังทำไมน้ำเสียงของโคจิฟังดูจ๋อยๆไปล่ะ  ++ฉันคิดมากไปอีกแล้วล่ะมั้ง
ก็อะไรว่ามาสิ...
.....
เงียบทำไมล่ะ จะพูดอะไรก็พูดสิ จะได้รีบๆเดิน   รู้ทั้งรู้ว่าฉันเถียงไม่ออก......ยังมาถามอะไรอีกเนี่ย
ฉันไม่มีอะไรจะพูดซะหน่อย
อืม....งั้นก็ไปได้แล้ว   พูดเสร็จก็โอบฉันแล้วก็เดินไปต่อ.... ก็ได้ครั้งนี้ชั้นยอมนายก็ได้...เพื่อคะแนน หึหึ T_T
***********************************************
นี่เธอเดินดีดีได้มั๊ย  โคจิพูดว่าฉัน...
ก็เดินดีดีแล้วนี่
ดีได้แค่เนี้ยเองเหรอ
จะเอายังไงหละ...ก็นายเล่นโอบฉันไว้แบบนี้ ฉันก็เดินไม่ถนัดน่ะสิ แล้วนายก็เดินเร็วยังกับหนีตายงั้นแหละ
งั้นก็ความผิดฉันอ่ะสิ
......
งั้นขอโทษละกันนะครับคุณผู้หญิง   โคจิพูดขอโทษแล้วก็ปล่อยมือออกจากตัวฉัน ปล่อยได้ซะที...ตาบ้าเอ๊ย...วันนี้ฉันคงต้องอาบน้ำล้างนานๆซะหน่อยแล้ว
แล้วนี่เธอไม่คิดจะช่วยกันหาเลยรึไง
ก็มันมืดนี่ มองอะไรไม่เห็นเลย จะไปเจอได้ยังไง
อ่อหรอ....ก็เลยไม่หางั้นสิ  ดีจังนะคับ...    ทำมาเป็นพูดประชดเหรอ+นายเก่งนักไม่ใช่รึไงก็หาไปคนเดียวสิ
    ฉันและโคจิเดินกันอยู่นานก็ยังไม่เจอแผ่นป้ายที่ต้องหา ไม่รู้ว่าจะมีคู่อื่นหาเจอและออกไปข้างนอกกันรึยัง แต่ฉันว่าคู่ฉันกับตาบ้านี่คงต้องออกคู่สุดท้ายแน่ๆเลย  -_-;;
อ๊ะ!นั่นโคจิ    ฉันมองเห็นอะไรบางอย่างเป็นสีเรืองแสงก็เลยเรียกแล้วชี้ให้โคจิดู (คราวนี้ฉันต้องเรียกชื่อตานี่ ไม่งั้นคงจะไม่พูดตอบฉันอีกแน่)
ห๊ะ!มีอะไร   โคจิมองไปตามมือที่ฉันชี้ มันคืออะไรอ่ะ
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน...ลองเดินเข้าไปดูกันมั๊ย มันอาจจะเป็นป้ายที่เราหาอยู่ก็ได้
อืมๆ....   
    แล้วฉันก็เดินเข้าไปดูพร้อมกับโคจิ เพื่อให้รู้แน่ชัดว่ามันเป็นอะไร
นี่ใช่ป้ายที่หากันอยู่รึป่าว  ฉันถามโคจิเพื่อให้ชัวร์ว่าใช่ไม่ผิดอัน
อืม...ใช่
เย้ ๆๆๆๆๆๆๆ......^O^  ฉันร้องออกมาด้วยความดีใจสุดๆเพราะฉันจะได้ออกไปจากที่มืดๆนี่ซะที
ดีใจเวอร์ไปรึป่าวเรมิ  
 ฮึ!ในเมื่อเจอป้ายแล้วฉันว่าเรารีบออกไปจากที่นี่เถอะ
รังเกียจที่จะอยู่กับฉันขนาดนั้นเลยหรอ    นายถามคำถามบ้าๆอะไรออกมาให้ฉันตอบลำบากล่ะเนี่ย++แล้วถ้าฉันตอบตามความจริงไป จะดูทำร้ายจิตใจตานี่ไปรึป่าวน๊ะ
กะ...ก็....ตอนแรกเห็นนายรีบเดินเพื่อที่จะได้ออกจากที่นี่ได้เร็วไม่ใช่เหรอ นี่ก็เจอของแล้วไง ...ก็ควรจะรีบๆออกไปไม่ใช่รึไงล่ะ
......   ไม่มีเสียงตอบจากโคจิแต่กลายเป็นว่าคราวนี้ฉันโดนโคจิลาก กระชากฉัน นี่นายไม่กลัวล้ม รึกลัวไปชนอะไรบาดเจ็บบ้างรึไง ไม่ใช่นายคนเดียวน๊ะ ฉันจะพอยซวยไปด้วยรู้บ้างมั๊ยเนี่ย
************************************************
โอ๊ะ!   ฉันร้องออกมาเพราะจู่ๆโคจิก็หยุดวิ่งทำให้ฉันที่โดนลากต้องกระแทกเข้ากับหลังที่แข็งของตานี่
จะบ้ารึไง...อยู่ดีๆก็หยุด...เป็นอะไรของนายอีกเนี่ย    อ๊ะ...หวังว่าคงตอบฉันนะ...ฉันเผลอเรียกนายออกไป++เฮ้อ!อะไรของฉันเนี่ย
น่าจะใกล้ถึงทางออกแล้ว...ก็เลยจะให้เธอเดินเอง....แล้วก็ต้องขอโทษด้วยที่ลากเธอออกมา   ........... ตานี่เป็นอะไรไปเนี่ยอยู่ดีๆ ต่อมสุภาพบุรุษแตกออกมารึไง
อะ...อืม...ไม่เป็นไร   
    แล้วฉันกับโคจิก็เดินออกไปจาก เขาวงกต นำป้ายที่ได้ไปให้กับอาจารย์แล้วอาจารย์ก็จะจดบันทึกลงคะแนนให้  คู่ของฉันกับโคจิไม่ได้ออกมาเป็นคู่แรกจริงๆด้วย  ++ฉันรู้สึกผิดยังไงก็ไม่รู้ มันเป็นเพราะฉันรึป่าวน๊ะที่ทำให้ตานั่นต้องเสียคะแนนที่สุดหวงไป แล้วฉันจะต้องไปขอโทษด้วยรึป่าวอ่า -_-!!
 โคจิ    ฉันเรียกโคจิที่เดินนำหน้าฉันไป
มีอะไร    เขาหยุดและหันมา  เขาทำหน้าตาดูแปลกไปยังไงไม่รู้
อะ...เอ่อ...ฉันขอโทษนะ  ฉันเดินเข้าไปหาเขา
ขอโทษ???...เรื่องอะไร
ก็ที่ทำให้ต้องเสียคะแน......  ฉันยังพูดไม่ทันจบ
ถ้าเป็นเรื่องนั้น....ช่างมันเถอะ  ไม่ใช่ความผิดของเธอ  เขาพูดแค่นี้แล้วก็เดินนำฉันไปยังห้องประชุมโดยไม่พูดอะไร++ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเป็นอะไรไป !!!!????
********************************************				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน