/สาวแสบซ่า กับ หนุ่มหน้าตาดี ตอน 4

>LuV

เช้าวันใหม่ที่มีอากาศแจ่มใส  เสียงนกร้องอยู่นอกระเบียง  ฉัน ยูโกะ และฮันจัง  เรา3คน กำลังแต่งตัวเพื่อที่จะออกไปทำกิจกรรมกัน++ไม่มีนักเรียนคนไหนรู้เลยว่าอาจารย์จะให้ทำอะไรบ้าง และฉันก็ได้เตรียมใจไว้แล้วกับสิ่งที่จะต้องเจอในการทำกิจกรรมครั้งนี้ 
    เมื่อแต่งตัวเสร็จแล้วพวกเราทั้ง 3 คนก็รีบไปที่ห้องประชุมทันที เพราะกลัวว่าถ้าไปสายก็จะโดนทำโทษ และฉันก็ต้องโดนโอซึมิ โคจิว่าเอาแน่ๆ
อรุณสวัสดิ์ นักเรียนทุกคน   เมื่อฉันมาถึงที่ห้องประชุมก็ได้ยินอาจารย์กำลังพูดทักทายนักเรียนและก็เริ่มบอกรายละเอียดของกิจกรรม
อาจารย์คิดว่าพวกเธอคงจะมาพร้อมกันหมดแล้วนะ อาจารย์จะเริ่มให้คะแนนตั้งแต่เช้านี้เป็นต้นไป ดังนั้นขอให้พวกเธออยู่กับคู่ของตนเอง
อาจารย์ยังพูดไม่ทันจบ ในห้องประชุมก็มีเสียงดังเจี๊ยวจ๊าวขึ้นมาทันที นักเรียนทุกคนก็แยกย้ายไปหาคู่ของตนเอง เพราะฉะนั้นฉันก็ด้วย เบื่อที่สุดเลย-_-"
หวัดดี เรมิ   โอซึมิ โคจิทักฉันเมื่อเขาเห็นฉัน
หวัดดี   ฉันกล่าวทักตอบ เดี๋ยวนี้ฉันว่าฉันมองตานี่แปลกๆไปยังไงก็ไม่รู้
เมื่อคืนนอนหลับสบายมั๊ย   มาไม้ไหนกันล่ะเนี่ย ?_?
อืม...ก็ดี...นายล่ะ???    ตามมารยาทอะนะ เหอะๆ-_-;;
ก็สบายดี นายโอซึมิ โคจิตอบฉันแล้วทำหน้านิ่งๆ  ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยนะเนี่ย เกิดอะไรขึ้น ฉันอยากให้3วันนี้ผ่านไปให้เร็วที่สุดจัง
เอาล่ะเงียบกันได้แล้ว!และตั้งใจฟัง   อาจารย์เริ่มจะบรรยายรายละเอียดต่อไป
เราจะทำกิจกรรมกันอีก 2 วัน คือ วันนี้และพรุ่งนี้ ส่วนวันสุดท้ายจะปล่อยให้พวกเธอเป็นอิสระไปเดินเที่ยวกันได้และเตรียมตัวเดินทางกลับในตอนเย็น
    พอนักเรียนทุกคนได้ยินคำว่า เป็นอิสระ ในห้องประชุมก็เสียงดังขึ้นมาในทันที อย่าว่าแต่คนอื่นเลยฉันก็ดีใจแหละ แหม เป็นอิสระ เพราะมันก็หมายความว่าฉันจะได้เป็นอิสระจากโอซึมิ โคจิ ด้วยน่ะสิ 
ในวันนี้กิจกรรมที่จะให้พวกเธอทำมีชื่อว่า เขาวงกต ...มีรายละเอียดดังนี้ ให้นักเรียนจับคู่กันเดินเข้าไปในเขาวงกตและหาสิ่งของที่จับฉลากเลือกได้ให้เจอโดยไปตามแผนที่  แล้วหาทางออกมาให้ได้คู่ใดออกมาได้ก่อนจะได้คะแนนพิเศษเพิ่ม และเมื่อเข้าไปแล้วให้ระมัดระวังด้วยเพราะข้างในจะมืด สุดท้ายให้ทุกคนมาเจอกันอีกครั้งที่ห้องประชุมแห่งนี้เอาล่ะ!สิ่งที่จะบอกพวกเธอมีเพียงเท่านี้ เริ่มกิจกรรมได้ เมื่อสิ้นเสียงอาจารย์ทุกคนต่างก็เดินไปที่หน้าทางเข้า แค่ข้างหน้าก็ดูน่ากลัวแล้ว และสิ่งที่แย่ไปกว่านั้น ฉันกลัวความมืดซะด้วย ซวยสุดๆอีกแล้วT_T
เป็นอะไรไป ทำไมทำหน้าแบบนั้น  โอซึมิ โคจิถามฉัน เขาคงเห็นหน้าฉันแสดงความกลัวออกมาเต็มที่เลยน่ะสิ ทำไมฉันต้องมาอ่อนแอเมื่อตอนอยู่กับหมอนี่ทุกทีเลยน๊ะ
ป่าวไม่ได้เป็นอะไร  ปากแข็งอีกแล้วยายเรมิ นายไม่ต้องกลัวนะฉันไม่เป็นตัวถ่วงคะแนนนายแน่นอน ฉันพูดดักคอนายนี่ไปก่อนเพราะฉันรู้ว่ายังไงเขาก็ต้องพูดอยู่แล้ว เชอะ!
อืม...รู้ก็ดีนะ  เอ้อ!..แล้วฉันก็ไม่ได้ชื่อ นาย ...ฉันชื่อ โอซึมิ โคจิ กรุณาเรียกให้ถูกด้วยนะคับ เชอะ! ชื่อนายน่ะฉันรู้แต่ฉันไม่อยากเรียกซะอย่างจะทำไม แล้วมีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องเรียกด้วย
ทำไม..ฉันจะเรียกว่า นาย มีไรม่ะ  ฉันป่าวกวนโอ๊ยตานี่น๊ะแต่ฉันไม่อยากเรียกจริงๆ ส่วนเหตุผลหรอ ไม่มี!
แน่ใจว่าเธอจะไม่เรียกชื่อฉัน  
แน่!  นึกว่าฉันจะยอมนายง่ายๆงั้นเหรอ
จะเรียกชื่อฉันดีๆหรือว่าจะให้ฉันทำให้เธอเรียกฉันว่า โคจิ ด้วยวิธีของฉัน  คำพูดของหมอนี่ทำให้ฉันหน้าซีดทันที  วิธีของหมอนี่คืออะไรก็ไม่รู้แหละ แต่มันทำให้ฉันกลัวไปในทันทีเลย
ก็แล้วทำไมนายจะต้องให้ฉันเรียกนายแบบนั้นด้วยล่ะ  ฉันไม่เข้าใจจริงๆน๊ะ
จะเรียกไม่เรียก!   โอซึมิ โคจิ ทำหน้าตาและน้ำเสียงจริงจังขึ้นมาทันที  ฉันไม่รู้เหตุผลของหมอนี่หรอกนะแต่........
อืม....ระ..เรียกก็ได้  ฉันต้องบอกหมอนี่ไป แต่ฉันไม่ได้กลัวหมอนี่นะ  ++จริงๆนะ ต้องเชื่อฉันนะ !_!
อ่ะ...เรียกสิ  
คะ ...โคจิ  ฉันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เบามากแล้วก็ติดๆขัดๆ
เธอพูดว่าอะไรนะ! ฉันได้ยินไม่ถนัดเลย ช่วยพูดดังๆหน่อยสิ  ฉันอยากบอกว่าตอนนี้นายนี่ทำหน้าตากวนโอ๊ยฉันมากเลย - = -
โคจิ!  ฉันตะโกนออกมาสุดเสียงอย่างไม่อายใครทั้งนั้น ก็ทำไมล่ะตานี่สั่งให้ฉันพูดดังๆเองนี่ ส่วนตานี่ตอนนี้ยืนกุมท้องหัวเราะเยาะฉันอยู่ แค่นี้อย่านึกว่านายชนะฉันน๊ะ
แล้วตกลงจะเข้าไปมั๊ย เขาวงกตน่ะ  ฉันทำเสียงขึงขัง
ฮะฮะ^-^...เข้าก็เข้าสิ   แล้วโคจิ(ก็ตานี่ให้ฉันเรียกแบบนี้) ก็จูงมือฉันเดินเข้าไปในเขาวงกต>>>>>
**************************************************