ทางเดินที่หายไป

zombie_sweets

ความฝันถูกทำลาย
ความคิดค่อยๆจืดจางลงไปทุกวันๆ
ชีวิตช่างไร้ค่า
ดวงตาคู่นี้...กำลังจะมองไม่เห็นอะไรอีก
ความมืดมัว...แสงสว่างที่กำลังลดลงทีละน้อย
ความหมายของมันคืออะไร
ร่างกายที่ถูกครอบงำ
ไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด
ไม่มี...เพราะอย่างนั้น
ถึงถูกฉุดลากไปได้ง่ายๆใช่ไหม
จุดยืนที่มองไม่เห็น
ไม่มีใครอีกแล้วที่มองเห็น...ตัวฉัน
ตัวฉันถูกกลืนกินเข้าไปอย่างช้าๆและนิ่มนวลจนไม่รู้สึกตัว
เธอที่รัก  เพราะเกรงใจจนไม่กล้าจะพูด
เพราะกลัวเธอไม่ชอบใจถึงได้ปรับเปลี่ยนตัวเองเรื่อยมา
จนในที่สุด...ฉันลืมทุกสิ่งทุกอย่าง
ควรจะทำยังไงดีล่ะ...ตอบสิ
ตอบสิ...หรือเธอเองก็ชอบที่ฉันไร้ตัวตนจนไม่อยากให้เปลี่ยน
ใครจะชอบล่ะจริงไหม  ในเมื่อมีผู้ตามที่ดีอยู่แล้วทั้งคน
...........................................................................................
แสงสว่าง เธอมองเห็นนี่ ฉันคือใครกันเหรอ  
ฉัน...ยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม
สิ่งที่ดีกับสิ่งที่ไม่ดีคืออะไรกัน
ทั้งหมดอยู่คนละด้าน...ความชอบกับความเกลียดของใครซักคน
ชีวิตผูกขาดกับคนๆเดียว
ทางเดินที่ค่อยๆจางหายไป...นั่นคืออนาคตใช่ไหม
อนาคตที่ไม่เคยมองเห็น
ความมืดที่นับวันจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
กรงเหล็กปิดตาย
ควรจะออกไปจากที่นี่ซักทีดีมั๊ยนะ
...................................................................................................................
การตัดสินใจครั้งสุดท้าย
ปีกที่มองไม่เห็น...ขอบคุณที่มอบพลังให้ฉัน
ฉันจะออกไป
จะไม่กลับมาอีกแล้ว...
...หรืออยู่ในนี้
ไม่ต้องคิดอะไรเลย...ตลอดไป
เพราะถึงตอนนี้ก็คงไม่มีค่าที่เริ่มใหม่ได้อีกแล้ว				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน