เรื่องนี้เกี่ยวกับความคิดถึง..

ผู้ชายบนดวงจันทร์

คงไม่เคยมีใครหรอกนะที่จะไม่คิดถึงใคร อย่าบอกนะว่าคุณไม่เคยไม่คิดถึงใคร ก็แสดงว่าคุณคิดถึงแต่ตัวเอง (คนเห็นแก่ตัวดีๆนี่เอง)  แล้วเวลาที่คุณคิดถึงใครคุณทำยังไงล่ะ บางคนอาจจะหยิบรูปคนที่คิดถึงขึ้นมาดู หรือเปิดเพลงฟัง แต่ถ้าถามเรื่องเพลงที่เกี่ยวกับความคิดถึง คงมีเพลงที่โดนใจผมจริงๆแค่ 3 เพลง ได้แก่                                                                                           1.ไกลเหลือเกิน ของ บอย ที่ร้องว่า  ...อยากจะขอให้ได้พบ อยากจะขอให้ได้พบ อยากจะรู้ว่าตัวเธอเองเป้นเช่นไร เธอจะคิดถึงฉันหรือป่าว เธอจะเหงาบ้างหรือป่าว จะรู้สึกสึกแตกต่างกัยฉันบ้างไหม เพราะว่าเราห่างไกลกันเหลือเกิน คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน เพราะเราช่างห่างไกลกันเหลือเกิน..ฉันเองก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้พบ                                                                                2.คิดถึงเหลือเกิน มาลีวัลย์ ที่ร้องว่า แต่ความห่างไกลไม่เคยห้ามใจที่มันคิดถึง ส่งไปให้ถึงใจเธอ อยากจะบอกเธอคิดถึงเธอเหลือเกิน                                                                                                                                                                                                3.ภาวนา โก้ มิสเตอร์เซ็กโฟน เพราะว่าห่างเหลือเกินเพราะเธออยู่แสนไกล บอกตรงๆหัวใจฉันยังหวั่น...
เห็นไหมล่ะเพลงโดนใจขนาดไหน แต่ฟังเพลงยังไงก็คงจะสู้ได้ยินเสียงไม่ได้ หลายคนคงเลือกได้ยินเสียง มากกว่ามานั้งฟังเพลง ไม่ว่าจะอยู่ห่างไกลแค่ไหนก็ติดต่อกันได้ เพราะความก้าวหน้าของเทคโนโลยี และก็คงปฎิเสธไม่ได้ ว่าคุณยังไม่มีโทรศัพท์ เพราะเดี๋ยวนี้แทบทุกคน จะมีโทรศัพท์เกือบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นโทรศัพท์บ้าน มือถือ แต่ที่ฮิตสุดตอนสมัยเรียน ก็คงเป็นตู้หยอดเหรียญสาธารณะ ซึ่งตัวคุณเองก้ปฎิเสธไม่ได้ว่าไม่เคยใช้  ไอ้คนรอก็รอไปไอ้คนคุยก็ช่างสัญหาเรื่องคุยไม่รู้มันจะคิดถึงอะไรกันนานดนั้นคงประมาณว่า "เธอวางก่อนสิเธอนั้นล่ะว่างก่อน" สุดท้ายพรุ่งนี้ก็ต้องเจอกันอยู่ดี ถ้าเทียบกับสมัยนี้ตู้โทรสาธารณะเต็มไปหมด แถมเอาใจวัยรุ่นที่ชอบคุยนานๆด้วยการทำที่นั้ง ประมาณ(ว่าฉันคุยอยู่ที่บ้าน) แต่ขอโทษวัยรุ่นไทยยุคใหม่มีโทรศัพท์มือถือกันหมดแล้ว ใช้ตู้หยอดเหรียญไม่เอาอายเค้า เดี๋ยวจะถูกหาว่าไม่มีมือถือ บางคนมี2เครื่อง เครื่อง นี้แฟน เครื่อง นี้กิ๊ก บางคนมันคิดถึงทั้งวันโทรหากันตลอด ไม่เจอกัน5นาทีก็คิดถึงแล้ว มันจะเวอร์ไปไหมน้อง(พลานเงินพ่อแม่เล่นไปวันๆ)  บางทีก็ส่งข้อความ คิดถึงมากๆเลยนะ กับพ่อแม่มันจะคิดถึงหรือป่าว ถ้าพูดถึงข้อความ  หลายๆคนรุ่นๆผมคงจำ เพจกันได้ เมื่อก่อนผมก็ใช้ สมัยผมใครพกเพจเท่ห์สุดๆ คุณว่าจริงไหมล่ะแต่ถ้าไม่มีข้อความเข้าเครื่องก็เหมือนก้อนหินก่อนหนึ่งขนาดหมามันยังไม่เห่าเลย ที่น่าสงสารสุดๆและน่าชมเชยสุดๆก็น่าจะเป็นพนักงานที่รับข้อความส่งเพจ ข้อความบางข้อความแทบอ๊วก(บางคนโดนแซวว่าน้องๆไปท้องกับใครมาเพราะอ๊วกทั้งวัน) ยิ่งช่วงวันที่14กุมภา ไม่ต้องพูดระบบเพจติดยากมากๆขอบอก พนักงานก็จะเตรียมกระโถนมาทุกคนคนล่ะใบไว้ใส่อ๊วกเพราะข้อความแต่ละข้อความล้วนแต่ หวานๆเน่าๆ สุดยอดความเน่าก็มี แต่มันก็เป็นสิ่งที่บอกความคิดถึงได้คุณว่าจริงไหม  ...นอกเรื่องมาเยอะแล้ว ... ผมว่าเดี๋ยวนี้มันทำให้คนคิดถึงแบบไม่มีเหตุผลกันง่ายขึ้น เพราะมีเครื่องมือที่ทันสมัย เช่น โทรศัพท์ อีเมล์ ระบบคุยทางเน็ตทั้งหลาย ต่างกับสมัยก่อน คิดถึงใครมันจะทรมาณมาก ไหนจะต้องเขียนจดหมาย ไหนจะต้องไปส่งจดหมาย ไหนจะต้องรอให้จดหมายถึง ไหนจะให้เค้าตอบกับมา ดูสิว่ามันใช้เวลามากขนาดไหน กว่าที่ใครซักคนจะส่งผ่านความคิดถึงถึงกัน คนสมัยก่อนถึงรักกันยืนนานไงครับ เพราะต้องอดทนใช้เวลา แต่สมัยนี้แค่กดโทรศัทพ์หากันได้เร็วทันใจ พอนานๆก็เบื่อสุดท้ายก็เลิกกัน ผมยังอยากลองเลยเวลามีแฟนแล้วส่งจดหมายคุยกัน ผมว่ามันคงจะรู้สึกดีมากๆเลย เพราะเราเขียนจดหมายหาคนรักมันจะออกมาจากใจ  ดีกว่าคำพูดบางคำที่ไม่จริงใจ เช่น "รู้ไหมตัวเองเราคิดถึงตัวเองมากที่สุดในโลกเลยนะ" มันบอกกับคุณได้มันก็บอกกับคนอื่นได้เหมือนกัน    แต่ถ้าเป็นจดหมาย มันจะเขียนลงท้ายว่า" รักและคิดถึง " เห็นไหมว่า "การเขียนจดหมายยังได้บอกรักไปในตัวอีก" อิอิ  ไม่ใช่บอกว่าคิดถึงอย่างเดียว ถ้าผมมีแฟน ผมจะส่งจดหมายติดต่อกับแฟนผม จะใช้โทรศัทพ์ให้น้อยที่สุด  แต่ไม่ว่าคุณจะคิดถึงใครแต่ก็อย่าลืมคิดถึงตัวเอง แตก็่ไม่ใช้มากเกินจนเป็นจนกลายคนเห็นแก่ตัวนะครับ....