รักใสใสของยัยไผ่หลิว2(ตอนจบ)

ปูปู้

ไผ่ ไปเที่ยวกันมั้ย อยู่บ้านไม่มีอะไรทำอ่ะ ไปเที่ยวที่ไหนอ่ะค้ะพี่แบงค์ชวนฉันไปเที่ยว แต่เมื่อเห็นหน้าพี่แบงค์ก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนอยู่อีกแฮะ อ้าวไผ่ เป็นไข้รึป่าว ไม่ต้องไปก็ได้นะ
อ๋อ ป่าวหรอกค่ะ ตกลงพี่แบงค์จะไปเที่ยวที่ไหนเหรอค้ะ
นี่หน้าฉันแดงขนาดนั้นเลยเหรอ..บ้าไปแล้วเรา
ไปเดินห้างกันมั้ย  o.k ค่ะ เดี๋ยวไผ่ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะค้ะทำไมฉันต้องใจเต้นด้วย แค่พี่แบงค์ชวนไปเที่ยว ไปเปลี่ยนชุดดีกว่า พี่แบงค์รออยู่ เมื่อฉันเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วก็เห็นพี่แบงค์ยืนรออยู่ก่อนแล้ว พี่แบงค์ใส่ชุดแบบนี้ก็เท่ไปอีกแบบนะเนี่ย..คิดอะไรอีกแล้วเรา ไปกันเถอะไผ่แล้วฉันกับพี่แบงค์ก็ไปเดินเที่ยวห้างด้วยกัน แต่พวกเราต่างคนก็ต่างไม่ได้ซื้อของอะไรกันเลย
ไผ่ไปซื้อไอติมกันกันเหอะ ค่ะ ฉันก็เลยเดินไปซื้อไอติมกับพี่แบงค์ ไผ่ นั่นเพื่อนไผ่รึป่าวอ่ะฉันก็เลยหันไปดูแต่ก็ไม่เห็นใคร ก็เลยหันกลับมาดูพี่แบงค์ ซึ่งกำลังกินไอติมของฉัน 
โห พี่แบงค์ เล่นงี้ขี้โกงหนิ เอาไอติมไปเลยไผ่ให้ฉันก็เลยเดินออกมา..แกล้งงอนซะหน่อย แต่ทำไมพี่แบงค์ตามมาช้าจังเลยอ่ะ เชอะ จะแกล้งงอนให้ดู
ไผ่ พี่แกล้งนิดเดียว งอนไปได้ ดีกันนะ เอานี่จะได้หายงอน อยู่ดีๆพี่แบงค์ก็ยื่นถุงมาให้ฉัน ถุงอะไร อ่ะ อะไรเหรอค้ะ พี่ซื้อให้น่ะ เปิดดูดิ 
ฉันก็เลยเปิดถุงออก ก็เห็น ตุ๊กตาหมีตัวค่อนข้างใหญ่ สีขาว ขนนุ่ม กำลังน่ารักเชียว
น่ารักจังเลยอ่ะ ให้ไผ่เหรอ อืม ดีกันนะ ไผ่ว่าจะแกล้งพี่ซะหน่อย เล่นมาซื้อตุ๊กตาให้อย่างนี้ ไผ่ก็รู้สึกผิดอ่ะดิ พี่รู้แล้วล่ะ ก็พี่บอกแล้วไงว่าไผ่โกหกไม่เกง  ยังไงก็รับไปเหอะ พี่ซื้อให้
ขอบคุณค่ะนี่ฉันไม่มีทางหลอกพี่แบงค์ได้เลยรึไงนะ ถึงได้ถูกพี่แบงค์ซ้อนแผนเข้าให้ แล้ววันนี้ฉันก็เดินเที่ยวกับพี่แบงค์ แต่เดี๋ยว ผู้หญิงคนนั้นที่เดินอยู่ฉันว่าคุ้นๆนะ..ฟาง หนิ มากับใครอ่ะ ผู้ชายไม่เห็นรู้จัก หรือว่า มีแฟนแต่ไม่บอกเพื่อน ยัยนี่ ไผ่ นั่นฟางเพื่อนไผ่รึป่าวอ่ะ
ค่ะ แต่ผู้ชายคนนั้นไผ่ไม่รู้จัก ไปถามดีกว่า อย่าเลยไผ่ เดี๋ยวค่อยถามที่ ร.ร ดีกว่า 
เอางั้นก็ได้ค่ะถ้าไปโรงเรียน ตายแน่ ยัยฟาง แล้วฉันกับพี่แบงค์ก็เดินไปดูของเรื่อยๆ จนถึงเย็น พวกเราก็กลับบ้าน แต่ฉันก็อดดีใจและมีความสุขไมได้เมื่อนึกถึงเรื่องวันนี้...
แต่วันอาทิตย์มันก็ช่างผ่านไปเร็วนัก พรุ่งนี้ก็วันจันทนร์ฉันจะต้องถามยัยฟางให้ได้เลยว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร หัดมีความลับนะเพื่อนเรา
+++++++++++++++++++++++++++++
ไผ่ เดี๋ยววันนี้พี่รออยู่หน้า ร.ร เหมือนเดิมนะ ค่ะ อ้อ ไผ่ นี่นัท เพื่อนของพี่
สวัสดีค่ะ พี่นัท ครับ น้องไผ่แล้วพี่นัทรู้จักชื่อฉันได้ไงล่ะเนี่ย นัทเดี๋ยวเรามีเรื่องจะพูดด้วย ไผ่งั้นพี่ไปก่อนนะ ค่ะ แล้วยัยฟางอยู่ไหนล่ะเนี่ย อ๋อ นั่นไงกำลังนั่งอยู่คนเดียวเลย
ฟางเมื่อวานไปเดินห้างกับใครเหรอ รู้ได้ไงอ่ะตอนนี้ใบหน้าของฟาง เริ่มแดงแบบที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ เดี๋ยวนี้มีแฟนไม่บอกเพื่อนเลยนะ
ก็แค่เพื่อนทีเรียนพิเศษน่ะ ไม่มีอะไรหรอก อ๊ะๆอย่าโกหกเลย เราเป็นเพื่อนกันนะ ทำไมจะไม่รู้
อือ ยังไงเราก็โกหกไผ่ไม่ได้อยู่แล้ว แต่อย่าบอกใครนะ เราไม่อยากให้ใครรู้ก่อน เดี๋ยวไอ้ปอมันแซวอีก แต่หน้าตาก็ใช้ได้หนิ ฟางซะอย่าง เรื่องหน้าตาไม่ต้องห่วงแต่ไผ่ไปห้างมาด้วยเหรอ
 ฮันแหน่ ไปกับพี่แบงค์ล่ะเซ่ถึงตอนนี้ฝ่ายที่จะแดงกลับมาเป็นฉันบ้างล่ะ ไปเรียนเหอะ เค้าเข้าเรียนกันแล้วจะนังอยู่ได้ เราปิดไผ่ไม่ได้ ไผ่ก็ปิดเราไม่ได้หรอกหน่า 55+
ตอนนี้ฉันจึงถูกฟางแซวเรื่องพี่แบงค์อยู่ แต่ฉันก็แซวกลับไปเหมือนกัน คงรู้นะว่าเรื่องอะไร เราก็เลยหน้าแดงพอๆกัน แต่ไปๆมาๆ ยัยนี่กลับเป็นไข้ขึ้นมาซะนี่ ฉัน ปอและแก้วก็เลยไปเป็นเพื่อน      (ใบเตยกับเตย ติดเรียน) แต่เมื่อไปถึงพวกเราก็ได้ยินคนคุยกันในห้องพยาบาลของผู้ชาย ด้วยความสอดรู้สอดเห็นของปอ มันจึงไปแอบฟัง แล้วพวกเราก็ตามไปฟังด้วย (เพื่อนกันย่อมเหมือนกันอยู่แล้วแม้แต่ฟางที่เป็นไข้เมื่อกินยาเสร็จก็ไปฟังด้วย) แต่เมื่อฉันเห็น พี่แบงค์กับพี่นัท กำลังนั่งคุยกันอยู่ แบงค์ นายชอบน้องไผ่จริงเหรอ ป่าวก็แค่คิดแบบน้องสาวอ่ะ คิดมากไปได้แล้วคำพูดของพี่แบงค์มันก็ทำให้ฉันถึงกับช็อคไป เลย และดูเหมือนว่าฟางจะตั้งตัวได้เร็วกว่าใคร ฟางจึงชวนฉันและเพื่อนๆออกไปจากกห้องพยาบาล ไผ่ ไปกันเหอะ อืมอยู่ดีๆน้ำตาของฉันมันก็เริ่มไหลออกมาจากดวงตาของฉัน ไผ่ อย่าร้องเลย เราขอโทษนะที่ชวนไผ่มาห้องพยาบาล
ไผ่ อย่าร้องไห้เพราะผู้ชายคนเดียวไผ่ ต้องแบบปอ ร้องเพราะผู้ชาย 2 คน พี่แดนกะไอ้เกมส์
เออ ใช่ ตอนนี้ปอทะเลาะกับพี่แดนแต่ฉันว่าช่วงนี้ปออารมณ์ดีไม่เหมือนคนที่ทะเลาะกับ...เลย
ไอ้บ้า เอา เช็ดน้ำตาซะไผ่กวางยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ฉันเช็ดแล้วทุกคนก็ช่วยกันปลอบฉัน
ตอนเย็น  ไผ่ ทำไมมาช้าจัง อ๋อ พอดีไผ่ ทำการบ้านอยู่น่ะค่ะ เลยมาช้าฉันโกหกพี่แบงค์ แต่ยังไงเราก็เป็นได้แค่น้องสาว...สำหรับพี่แบงค์ น้องสาวก็ยังดีอ่ะ...เชอะ
เอ่อ พี่แบงค์ แวะมาร้านนี้ทำไมอ่ะค้ะ ฉันถามเมื่อเห็นพี่แบงค์แวะมาร้านเครี่องเงิน อ๋อ พี่อยากให้ไผ่ช่วยเลือกสร้อยให้หน่อยอ่ะ พี่อยากซื้อให้คนที่พี่ชอบ อ๋อ ได้สิค้ะฉันพยายามทำเสียงให้ปกติที่สุดถึงแม้ตอนนี้หัวใจของฉันมันจะไม่เต็มใจนักก็นะ เมื่อเข้าไปในร้านฉันจึงช่วยเลือกสร้อยให้พี่แบงค์ พี่แบงค์ค้ะ เส้นนี้อ่ะ สวยดีฉันเลือกสร้อยที่มีจี้เป็นรูปหัวใจสีชมพูหวานแหวว
ไผ่ว่าเส้นนี้สวยพี่ก็จะเลือกเส้นนี้นะแล้วพี่แบงค์ก็ไปจ่ายตังค์ สร้อยนี่ถือว่าแพงเหมือนกันนะ ตั้ง 450 บาทแน่ะ แต่บ้านพี่แบงค์ก็ถือว่าฐานะดีนะ จะซื้อสร้อยให้คนที่ตัวเองชอบก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ฉันว่าคำพูดที่พี่แบงค์พูดเมื่อกี้มัน แปลกๆนะ แล้วพวกเราก็เดินออกมาจากร้าน แล้วเดินกลับบ้านกันต่อ อยู่ดีๆพี่แบงค์ก็เอาสร้อยเส้นนั้นมาใส่ให้ฉัน พี่แบงค์ ทำอะไรน่ะ พี่จะซื้อสร้อยให้แฟนไม่ใช่เหรอ แล้วมาใส่ให้ไผ่ทำไมอ่ะ ก็นี่ไง คนที่พี่ชอบก็คือไผ่อยู่ดีๆน้ำตาของฉันมันก็ไหลออกมาอีกแล้ว อ้าวไผ่ร้องทำไมอ่ะ พี่แบงค์โกหกกันหนิ ถ้าไผ่หมายถึงเรื่องในห้องพยาบาลล่ะก็ มันเป็นแค่แผนของพี่เท่านั้นแหละ ก็ไผ่ น่ะ เป็นคนใจแข็ง กว่าไผ่จะพูดว่าชอบพี่สงสสัยหัวใจของพี่คงจะเหี่ยวตายแน่เลย แล้วพอดีตอนนั้นพี่เจอกับฟางอ่ะแล้วเห็นฟางเขาไม่สบายอยู่พี่ก็คิดว่าไผ่ต้องไปเป็นเพื่อนฟางที่ห้องพยาบาลอยู่แล้ว พี่กับนัทก็เลยไปดักรออยู่ก่อนแล้ว 
นี่หลอกกันหนิ ฟางด้วยทำกับเพื่อนได้ อย่าไปโทษฟางเลยพี่ขอร้องให้ฟางร่วมมือเองแหละ
ไผ่ล่ะ ชอบพี่รึป่าว แต่ถึงไผ่จะไม่ชอบพี่ก็อย่าถอดสร้อยนี้ออกนะ เพราะพี่ตั้งใจจะซื้อให้ไผ่จริงๆ
มาถึงขั้นนี้แล้วหนิ จะบอกว่าไม่ชอบได้ไงล่ะแล้วพี่แบงค์ก็กอดฉันซึ่งฉันก็ไม่ได้ขัดขืดแต่อย่างใด และถึงฉันจะรู้ว่าฟางร่วมมือกับพี่แบงค์ด้วยแต่ฉันก็อยากขอบใจฟางเหมือนกันที่ทำให้ฉันได้รู้ใจตัวเอง
+++++++++++++++++++++++++++++
 เป็นไงเพื่อนเรามีแฟนแล้วก็สวยขึ้นนะ งั้นฟางก็สวยขึ้นเหมือนกันดิฉันเข้ามาใน ร.ร ก็ถูกยัยฟางแซวฉันก็เลยแซวกลับแต่ฉันก็ลืมว่าตอนนี้กลุ่มของฉันนั่งกันครบเลย ยัยฟางเลยหน้าแดงไปตามๆกัน เฮ้ย ฟาง มีแฟนไม่บอก ใครตาถั่วฟะ อยู่สวยม่ะสงสัยฟางก็คงคิดอยู่แล้วว่าคงปิดไว้ไม่ได้นานจึงบอกกับเพื่อนๆในกลุ่มไป ผู้ชาย เว้ย เขาชื่อ โอ๊ต อ่ะ อยู่ ร.ร อื่นส่วนจะหล่อไม่หล่อก็ถามไผ่เองละกันฟางพูดจบก็หน้าแดงอย่างกะลูกตำลึง แล้วทุกคึนในกลุ่มก็หันมาทางฉัน
 ก็หล่อดีอ่ะ ฟาง..ว่างๆพามารู้จักบ้างดิ ว่าทำไมเดี๋ยวนี้ฟางอารมณ์ดีแปลก
 เดี๋ยวถ้าโอ๊ต ว่างเราจะพามาละกัน แต่ว่าไผ่สร้อยสวยหนิ เรายังไม่ได้คิดบัญชีกันเลยนะฟาง
โห ทำให้เพื่อนมีแฟนนี่ผิดด้วยเหรอ งั้นก็รอดตัวไปแต่รู้เรื่องนี้ได้ไงอ่ะ ดูจากสายตาที่พี่
แบงค์มองไผ่ก็รู้แล้ว นี่เราโง่อยู่คนเดียวใช่มั้ย ไผ่ไม่ได้โง่หรอกเป็นใครถ้ามีคนมาชอบก็ไม่รู้ทั้งนั้นแหละ งั้นเราไปเรียนกันเหอะนี่แสดงว่าคนอื่นเขารู้กันหมดแล้ว มีแต่ฉันที่ไม่รู้อยู่คนเดียว แต่มันเป็นแบบที่เตยพูดหรือเพราะฉันโง่นะ...วันนี้ตอนพักเที่ยงฉันกับเพื่อนๆจึงเดินไปห้องสมุด ระหว่างทางเพื่อนในกลุ่มก็ยังอุตส่าแต่งเพลงเรื่องของฉันมาแหย่อีกและเนื้อเพลงก็แสนจะ...
พรมลิขิตบันดาลชักพา..ดลให้มาพบแบงค์ทันใด..ก่อนนี้ห่างกันแสนไกล..พรมลิขิตดลจิตใจ ไผ่จึงได้มาใกล้กับแบงค์..55แล้วเพื่อนฉันก็ร้องซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนี้จนถึงห้องสมุด ฉันล่ะอยากเอาปี๊บมาคลุมหัวจริงๆ ฉันก็ลืมไปว่าเพื่อนของฉัน มันเอาปูนซีเมนต์ไปเทลงบนใบหน้า เลยไม่รู้สึกอะไร แต่แล้วก็มาถึงห้องสมุดพอดี เพื่อนฉันเลยเลิกร้องเพลงไป เฮ้ย นั่นพี่แบงค์ เดินผ่านหน้าห้องสมุด มาทางเดียวกับที่ฉันเดินมาเมื่อกี้ด้วย แสดงว่าเมื่อกี้เขาเดินตามหลังกลุ่มของฉันมาน่ะสิ และเมื่อพี่แบงค์เห็นฉันมองพี่เขาอยู่พี่เขาจึงยิ้มให้ฉัน หรือ จะเรียกว่าหัวเราะก็ได้นะ เขาได้ยินเพลงที่เพื่อนฉันแต่งแล้วแน่เลย อายจัง เฮ้ย เมื่อกี้พี่แบงค์ ตามหลังกลุ่มของเรามาอ่ะ ทำไงดี
ไผ่เพิ่งรู้เหรอเพื่อนทั้ง 5 คนของฉัน พูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย แสดงว่า... โห เพื่อนเราทำกันลง ฉันอยากจะบ้าตาย วันละหลายๆรอบ เฮ้อ เวรกำ ส่วนวันนี้ ฉัน ฟาง ปอ ว่างแต่ใบเตย เตย แก้ว ต้องเรียน ฉันก็เลยไม่มีไรทำเลย 
ไผ่ เป็นเพื่อนไปห้องน้ำหน่อยดิ อืม ก็ได้ ปอ ไปด้วย รอด้วยฉัน ฟางแล้วก็ปอ เลยไปห้องน้ำ ยัยฟางเข้าห้องน้ำส่วนฉันกับปอเลยรอด้านนอก ฉันเลยถามปอเรื่องพี่แดน
ปอ ทะเลาะกับพี่แดนไม่ใช่เหรอ แต่ทำไม่ช่วงนี้อารมณ์ดีแปลก
ก็พี่แดนอ่ะดิ โทรมาง้อ 55 เราว่าเขาก็แคร์ความรู้สึกของเราก็เลยยกโทษให้อ่ะ
เออก็ดี เวลาแกโมโห น่ากลัวยิ่งกว่า ฟางปวดผู้หญิงอีก
เฮ้ย พูดไรกัน อะไรฟางๆ เปล่า
ถ้าเปล่าก็ไม่เป็นไร เป็นเพื่อนไปห้องพยาบาลหน่อยดิ ไม่รู้ทำไมมันปวดหัว ว่าจะไปกินยา
อืม งั้นก็ไปเหอะระหว่างทางที่ฉัน ฟาง และปอ ไปห้องพยาบาล ซึ่งฉันก็ช่วยประคองฟางด้วย เพราะยัยนี่เวลา ไม่สบาย ใครกวนใจก็จะโดน....แหลก ไปตามๆกันแหละ แต่ทำไงได้ เพราะฟางเป็นไข้อ่ะ เลยเป็นแบบนี้ ก็เพื่อนกันหนิ แต่อยู่ดีๆขณะที่ฉันเดินใกล้จะถึงห้องพยาบาลอยู่นั้น ก็มีรุ่นพี่ ม.5 ประมาณ 5 คนก็มาขวางทางฉันและเพื่อนๆ แล้วมันเรื่องอะไรกันล่ะนี่ ช่วงนี้เป็นช่วงที่นักเรียนกำลังเรียนกันพอดีเลยไม่ค่อยมีคนอยู่แถวนั้น แต่ถ้าจะมาหาเรื่องละก็ฉันว่าพี่เขาคงจะมาผิดเวลาแล้วล่ะ เพราะตอนนี้ ฟางกำลังอารมณ์เสีย ส่วนปอน่ะ เหรอ อารมณ์ดี น่ากลัวทั้งคู่นั่นแหละ
ทางหน่อยค่ะยัยฟางเริ่มเดือด ขนาดฉันที่เป็นเพื่อนแท้ๆ ฉันยังว่าฟางน่ากลัวเลย
พี่จะปล่อยน้องไปแต่ไผ่ต้องอยู่คุยกับพี่ก่อนเพราะตอนนี้พี่มีเรื่องจะคุยกับไผ่
ก็ไผ่เป็นเพื่อนของเราพี่มีไรก็รีบๆพูดมา จะได้รีบไปฉันว่าตอนนี้เหตการณ์เริ่มเครียดขึ้นนะ แล้วมันมีเรื่องอะไรกันหว่า แล้วทำไมมันถึงเกี่ยวกับฉันอ่ะ..สงสัยฉันคง IQ ต่ำมั้ง..55 ล้อเล่น
พี่อยากให้ไผ่เลิกยุ่งกับน้องแบงค์ และถ้าขืนยังยุ่งต่อไปมีเรื่องแน่
แล้วพี่มีสิทธิ์อะไรให้ไผ่เลิกยุ่งกับพี่แบงค์ฉันพูดออกไปอย่างเคืองๆ
แสดงว่าพวกเธออยากมีเรื่องงั้นเหรอ 
ชิ..ใครกันแน่ที่อยากหาเรื่อง น้องว่าพี่หลีกทางไปดีกว่า ไม่งั้นน้องก็ไม่รู้ว่าจะเกิดไรขึ้น
แล้วอีกอย่างนะครับ ถึงพี่จะเป็นผู้หญิง แต่ถ้าพี่มาหาเรื่องก่อนผมก็ไม่เว้นหรอกนะครับ
ฟางกับปอพูด ฉันว่าตอนนี้พวกเขาดูเท่มากเลย (ถึงแม้จะน้อยกว่าพี่แบงค์นะ) แต่แล้วอยู่ดีพี่ผู้หญิงที่เป็นหัวหน้ากลุ่มก็เดินเข้ามาหาฉัน แล้วเขาก็ฟาดมือของเขาลงบนใบหน้าของฉันๆว่าใบหน้าของฉันชาไปครู่หนึ่ง แต่ก่อนที่ฉันจะตั้งสติและหันไปต่อสู้กับเขา ฉันก็เห็นพี่เขาทั้ง 5 คนก็นั่งลงไปกองกับพื้นซะแล้ว ก็เพื่อนฉันมันธรรมดาซะที่ไหน คนหนึ่งก็ปากผู้ชายแรงผู้หญิง แต่มือหนัก ฉันว่าถ้าฟางไม่มีแฟนฉันก็คงคิดว่าฟางเป็นทอมเหมือนกันล่ะ ส่วนอีกคน ก็ปากผู้หญิง แรงผู้ชาย ยิ่งตอนนี้ไอ้ปอมันอารมณ์ดีอยู่ เห้อ รวมๆกัน 2 คนนี้ธรรมดาซะที่ไหน
ก็บอกแล้วว่าให้หลีก กวนประสาทกันอยู่ได้ แถมมาหาเรื่องกันเพราะผู้ชาย ทุเรศที่สุด
ผมเตือนที่แล้ว ก็ไม่เชื่อ ไปกันเหอะไผ่ อ้าว ฟางไม่ไปห้องพยาบาลแล้วเหรอ
หมดอารมณ์ ค่อยกลับไปกินยาที่บ้านดีกว่า อยู่นี่แล้วเซ็ง อืมฉันกับเพื่อนๆจึงเดินออกไปจากแถวนั้น แต่ตลอดทางฟางก็บ่นมาตลอด สังสัยคงลืมไปว่าตัวเองก็มีแฟนเป็นผู้ชาย
ทุเรศ ทะเลาะกันเพราะผู้ชายๆมีไรดีฟะ งั้นแกก็เลิกกับโอ๊ตอะไรนั่นของแกซะดิ
อ้อ ลืมไป ว่ามีแฟนแล้ว ขอบใจที่เตือนสติ อ้อ พรุ่งนี้ทำไมไม่มีเรียนอ่ะ 
ไม่รู้เหมือนกันแต่ช่างเถอะพรุ่งนี้มีไรเดี๋ยวรู้เองนั่นแหละ 
งั้น เราไปห้องน้ำก่อนนะ บายฉันเลยแยกกับฟางและปอ ฉันจึงเดินไปห้องน้ำ หน้าฉันที่ถูกพี่เขาตบเป็นรอยแดงขึ้นมาเลย ดีที่มันเห็นไม่ชัดเท่าไหร่ ฉันไม่อยากให้พี่แบงค์เห็นอ่ะ ทำไงดี แต่เป็นไงเป็นกัน อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ฉันเลยเดินไปหาพี่แบงค์ที่หน้าโรงเรียนแต่เมื่อฉันเดินไปหาพี่แบงค์ ฉันก็เห็นพี่แบงค์กำลังทำหน้าเครียดเลย คงจะไม่ใช่เพราะเรื่องของฉันหรอกนะ
พีแบงค์รอนานรึเปล่าค้ะ
ไผ่พี่ขอโทษนะ พี่ทำให้ไผ่ต้องเจ็บตัว นี่ ฟางกับปอ มาบอกพี่แบงค์เหรอค้ะ
ก็ ฟางกับปออ่ะ เป็นห่วงไผ่ถึงได้มาบอกพี่ เขาฝากให้พี่ดูแลไผ่ ดูดิ เพราะพี่คนเดียวที่ทำให้หน้าไผ่เป็นรอยแดงเลย พี่ขอโทษนะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ โชคดีที่ตอนนั้นปอกับฟางอยู่ด้วย แต่ก็สงสารพี่เขาเหมือนกันนะค้ะ มาหาเรื่องไผ่ตอนที่ 2 คนนั้นกำลังเดือดพอดี เลยถูกต่อยไปตามๆกันเลย
เดี๋ยวพี่ต้องจัดการเรื่องนี้ให้ได้ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่เขาคงไม่กล้ามาทำอะไรไผ่อีก
เรื่องแบบนี้มันไม่แน่หรอกนะไผ่ อ้อ ไผ่พรุ่งนี้พี่ต้องขึ้นคอนเสิร์ตที่โรงเรียนเขาจัดอ่ะ ไปดูด้วยนะ ตั้งแต่ ม.1  ม.6 แน่ะพี่ตื่นเต้นอ่ะไผ่ไปดูนะจะได้เป็นกำลังใจให้พี่ ค่ะ แล้วไผ่จะไปดูแล้วฉันกับพี่แบงค์ก็เดินกลับบ้านด้วยกัน เพราะเหตุผลนี้นี่เองเหรอที่พรุ่งนี้ไม่มีเรียน..แต่ฉันก็ไม่เคยเห็นพี่แบงค์เล่นเบสเลยหนิ เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปดูให้ได้เลย..55
+++++++++++++++++++++++++++++
วันนี้ฉันเข้ามาหอประชุมกับเพื่อนๆในห้องของฉัน ซึ่งตอนนี้ในหอประชุมก็มีนักเรียน ม.1  ม.6 เต็มหมดแล้ว แต่อาจารย์ก็จัดอย่างเป็นระเบียบทำให้ไม่อึดอัดเท่าไหร่ แล้วก็นั่งตามห้อง โชคดีที่ฉันกับเพื่อนๆมาไม่ค่อยช้าเลยได้นั่งค่อนข้างใกล้กับเวที 55 ก็จะดูพี่แบงค์อ่ะ..หุหุ แล้วคอนเสิร์ตก็เริ่มขึ้น แล้วต่อมาก็มีเสียงกรี๊ดกร๊าด ของนักเรียนขึ้นมา (อาจารย์จัดให้นักเรียนนั่งแล้วก็ออกไป ปล่อยให้นักเรียนอยู่โดยไม่มีอาจารย์คุม) ฉันเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพี่แบงค์เล่นเบสสุดยอดเลย ขนาดพี่แบงค์บอกกับฉันว่าตื่นเต้นนะ ยังแสดงได้ขนาดนี้ แล้วฉันกับเพื่อนก็นั่งดูคอนเสิร์ตอยู่อย่างนั้น ตั้งแต่ เพลงแรก ถึง เพลงสุดท้าย ก็ยังมีเสียงกรี๊ดอยู่เหมือนเดิม โดยไม่มีนักเรียนออกไปจากหอประชุมเลย 
แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่ออยู่ดีๆพี่แบงค์ก็เดินมาที่ไมค์ เลยทำให้มีเสียงกรี๊ดขึ้นไปใหญ่ แล้วพี่แบงค์ก็พูดขึ้นว่า ผมขอโทษนะครับที่ทำให้ขัดจังหวะ แต่ผมจำเป็นที่จะต้องพูดตรงนี้ ผมอยากจะบอกว่าตอนนี้ผมคบอยู่กับไผ่ ม.3/1 อยู่มีเสียงกรี๊ดขึ้น แล้วตอนนี้มีนักเรียน 80% ของที่นักในหอประชุมหันมาทาง นักเรียน ม.3 ส่วนบางคนที่รู้จักแนก็หันมาดูฉัน ตอนนี้ฉันว่าฉันหน้าแดงมากเลยล่ะ แต่พี่แบงค์ก็ยังพูดต่อ และคนที่ขอคบก่อนก็คือผม ดังนั้นถ้าจะผิดก็คือผมที่ผิดไม่ใช่ไผ่ และถ้าจะมาทำร้ายกันก็ขอให้ลงที่ผมไม่ใช่ที่ไผ่และถ้าผมรู้ว่ามีคนมาทำร้ายไผ่อีกล่ะก็...ผมจะไม่ให้อภัยคนๆนั้นเด็ดขาดเมื่อพี่แบงค์พูดจบก็มีเสียงกรี๊ดอีกแต่ครั้งนี้ดังมากกว่าเดิมมาก ฉันว่าคำพูดสุดท้ายที่พี่แบงค์พูดเสียงมันฟังดูน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้ 
ไผ่ พี่แบงค์สุดยอดเลยอยากให้โอ๊ตเป็นงี้บ้างจังฉันว่าฉันคงไม่ต้องบอกนะว่าใครพูด
ไผ่ เท่สุดยอด พี่เขาทำได้ไง นี่มันได้ยินตั้งแต่ 1  6 เลยนะ สุดยอดเลย
ตั้งแต่วันนั้นมา ข่าวเรื่อง ของฉันกับพี่แบงค์ก็เป็นเรื่องที่ถูกคุยมากที่สุดในโรงเรียน (แต่ฉันไม่ภูมิใจหรอกนะ) แต่ถึงยังไง ฉันก็ดีใจนิดๆนะที่ได้ยินพี่แบงค์พูดแบบนั้น
	หลังจากนั้นต่อมาอีก 2 เดือน พี่แบงค์ก็กลับไปอยู่ที่บ้านของพ่อกับแม่ของเขา แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเราก็ยังเหมือนเดิม ฉันว่าค่อนข้างจะดีขึ้นด้วยซ้ำ
...แล้วเสียงหัวเราะของเด็กทั้ง 2 คนก็ยังอยู่คู่โรงเรียนแห่งนี้ตลอดไป...