นี่เป็นเรื่องเล่าจากคนปากแข็งคนหนึ่ง.. ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงหรือเป็นแค่เพียงนิทานหลอกเด็ก แต่มันก็ออกมาจากความรู้สึกที่แท้จริงของคนเล่านะ.. ช่วงเวลาไม่นานที่ผ่านมา.. มีเด็กสองคนได้บังเอิญผ่านมาพบกัน.. ไม่มีใครตั้งใจจะให้สองคนนี่มาเจอกัน มาเป็นเพื่อนกันหรอก ไม่รู้เพราะอะไรทั้งเขาและเธอจึงให้ความสำคัญกับคำว่า" เพื่อน"นัก เท่าที่รู้ทั้งคู่ต่างพกพาความรัก ความเข้าใจ ความเห็นอกเห็นใจและกำลังใจ มามอบให้แก่กันและกัน ฟังดูมันก็เหมือนนิทานจริงๆ ที่เด็กทั้งสองต่างผูกพันกันด้วยเสียงเพลง บทเพลงที่เนื้อหาเต็มไปด้วยความรัก ความผูกพัน กำลังใจ ถูกถ่ายทอดให้แก่กันเรื่อยมา เขาและเธอชอบอะไรที่คล้ายกัน สิ่งที่ต่างกันออกไปแทบค้นไม่เจอ นี่คงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งกระมัง ที่ทั้งคู่เป็นเพื่อนที่สนิทกันมากขึ้นทุกวัน ยัยเด็กผู้หญิงแสนซน ช่างเจรจา อ่อนโยน สดใสร่าเริงเสมอในสายตาเด็กชาย ทั้งๆที่ตัวตนที่แท้จริงเธอเป็นอย่างนั้น แต่เธอกลับปฏิเสธว่ามันไม่ใช่ตัวตนของเธอ เหตุผลน่ะหรือ..แม้แต่ตัวเธอเองยังหาคำตอบไม่ได้เลย เธออาจจะต้องการให้เด็กชายมองเธอว่าเป็นเด็กผู้ชายเหมือนกัน เพื่อที่จะได้เป็นเพื่อนกันอย่างสนิทใจ ไม่ต้องเกรงใจในฐานะที่เธอเป็นหญิงกระมัง.. แม้การเริ่มต้นระหว่างมิตรภาพของเด็กทั้งสองจะไม่สวยหรู เพราะมันเริ่มต้นมาจากการไม่สนใจไยดีอะไรจากเด็กหญิง กับคำพูดหยอกล้อที่ไม่ได้จริงจังอะไรจากเด็กชาย ดูออกจะเป็นการทะเลาะนิดๆด้วยซ้ำไป แต่หลังจากได้เรียนรู้จิตใจของกันและกันมาพอสมควร ทั้งคู่ก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันได้อย่างไม่ยากเย็นอะไร เด็กหญิงจะไม่มีวันนิ่งเฉยเมื่อเพื่อนของเธอตกอยู่ในความทุกข์ บางครั้งเธอช่วยอะไรเด็กชายไม่ได้เลยด้วยซ้ำ แต่เธอก็พยายามใช้กำลังใจช่วยบรรเทาทุกข์ให้เขา ช่วยทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะช่วยได้ไหม... เมื่อใดที่เธอมีความทุกข์...คำโอดครวญใดๆไม่เคยมีมาให้เด็กชายได้รับฟัง เพราะเกรงว่าเขาจะทุกข์ใจไปด้วย... เธอรู้ดีว่าเด็กชายไม่ได้พอใจในการกระทำของเธอซักนิด แต่เธอก็จะเป็นอยู่อย่างนี้เสมอ แม้แต่ขณะนี้เธอก็ยังเป็นอย่างนี้อยู่...รู้ไหมเด็กชาย? เรื่องฉันชอบทำตัววุ่นวาย ต้องการเรียกร้องให้เธอสนใจ อาจจะดูขัดสายตา หากเปรียบกับคนนั้น คนที่เธอให้ความสำคัญ เพราะฉันไม่ได้เหมือนเขา ไม่อาจจะทำเหมือนกัน เขาเป็นคนโปรดของเธอ ฉันแค่คนแปลกของเธอ จะอย่างไรฉันนี้ก็ดูไม่เข้าที เขาเป็นคนโปรดของเธอ เขาทำทุกอย่างนั้นดี ต่างจากฉันอะไรก็ผิดเสมอเลย
มิตรภาพจะอยู่กับเราตลอดไป
1 มกราคม 2546 19:29 น. - comment id 67206
โหย ต้องรีบไปอ่านต่ออีกตอน
3 มกราคม 2546 23:38 น. - comment id 67231
ความเป็นจริงวันนี้แม้ทำให้เราต้องปวดใจ แต่ฉันไม่ลืมภาพเธอได้เลย เก็บอยู่ในหัวใจฉัน คิดถึงและเป็นห่วงเธอ อยากบอกว่า \" เธอจะอยู่กับฉันตลอดไป \"
14 มกราคม 2546 19:30 น. - comment id 67262
ต้องตามไปอ่านต่อ - - -- -> (น่าติดตามดี) =^__^=
20 มกราคม 2546 12:38 น. - comment id 67275
ขอบคุณค่ะแม่มดน้อย^____^
17 กุมภาพันธ์ 2546 17:20 น. - comment id 67415
ต้องอ่านต่อแล้วน่ารักจิงๆๆ^_*