รักคืออะไร? (ตอนที่ 4)

GIYAVON

เมย์ตื่นได้แล้วลูก  ลงไปกินข้าวได้แล้วพ่อเค้ารออยู่นะลูก
แม่หรอ...ค่ะเดียวหนูลงไปนะฉันหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
ฉันลงไปทานข้าว  แต่ดูเหมือนทุกคนรอฉันอยู่น่ะเนี่ยฉันต้องเจอไอ้พี่ชายสุดห่วยว่าแน่เลย
นี่ไม่ตื่นพรุ่งนี่เลยล่ะแม่คุณ  ฉันหิวจนไส้จะขาดอยู่แล้วเห็นไหม ๆ  เนี่ยถ้าเป็นหวยฉันคงรวยไปแล้วแน่ๆ
บนห้องฉันมีเทปกาวเอามาต่อก่อนไหม
ยัยบ้าพี่สุดประเสริฐของฉันด่าฉันพร้อมด้วยผ้าขี้ริ้วที่กำลังลอยมา
พี่มาร์ค!!!
กินข้าวได้แล้วพ่อคงจะเบื่อสองพี่น้องคู่นี้แล้วสิ 
ค่ะ,ครับ
ที่บ้านของฉันมี่กฎข้อหนึ่งที่ทุกคนต้องปฏิบัติคือ  ทุกคนในครอบครัวจะต้องทานข้าวพร้อมหน้ากันทุกเย็น  ถ้ามีธุระต้องบอกไว้ก่อนไม่งั้นแม่ของฉันจะงอนแล้วไม่ยอมทำกับข้าวอีก
พี่สาวสุดสวยรับโทรศัพท์ได้แล้วๆใครอีกล่ะวันนี้รู้สึกป๊อปจังแหะ
ค่ะ...
ออกมาข้างนอกกัน  วันนี้ฉันมีอะไรจะอวด  รีบออกมาน่ะเดียวไม่ได้ดูของดีน่ะนี่คือหนึ่งในบรรดาเพื่อนๆของฉันค่ะยัยนี่ชื่อ เกรสค่ะ  ดูท่าจะเมาด้วย
แกอยู่ไหนเนี่ย  แล้วมีอะไรให้ฉันดู  แล้วแกอยู่กับใคร
แกรีบมาน่ะ  ฉันอยู่ร้านLookingรีบมาน่ะบาย
เฮ้ย...เดี๋ยวก่อน  เกรส...ไอ้เกรสยัยบ้าพูดไม่ทันรู้เรื่องก็วางไปสะล่ะ
แม่ค่ะหนูออกไปข้างนอกเดี๋ยวกลับน่ะ
แกจะไปไหนอ่ะคงได้ยินชื่อยัยเกรสสิเลยอยากรู้  ก็พี่ฉันคนนี้เป็นแฟนอยู่กับยัยเกรสแต่ตอนนี้ทะเลาะกันอยู่ ปกติไม่เคยห่วงฉันอยู่แล้ว
ไปดูยัยเกรสหน่อยอ่ะ  มันเมาแค่ได้ยินว่ายัยเกรสเมาแค่นั้นแหละ  หน้าเหมือนคนไม่มีเลือดเลยคงจะห่วงมากล่ะสิ
หรอแต่ทิฐิเยอะกว่า  พูดเสร็จพี่ก็เดินขึ้นห้องไปเลย
แม่หนูไปน่ะฉันบอกแม่เสร็จก็ขับรถออกมาเลย  กว่าจะถึงก็ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง
..............................................
พอถึงหน้าร้านฉันก็เดินเข้าไป  ฉันก็โทรเรียกยัยเกรสออกมารับสักพักคนที่ออกมารับกลับเป็น  เดียว  
ไงรอนานไหม
ไม่หรอกเพิ่มมาเอง  เดียวมากับเกรสหรอ
เปล่าเรามากับแก้วน่ะ
หรอ
เราเข้าไปข้างในกันดีไหม
อื่มไปสิ
ระหว่างที่เข้าไปในร้านคนค่อนข้างเยอะกว่าจะไปถึงต้องเบียดกันอยู่ไม่น้อย  แล้วก็มีสาวสวยนางหนึ่งซึ่งคงจะตาบอกแน่เลย  เดินเข้ามาชนฉันอย่างจังเลย  แล้วฉันเป็นไงหรอก็ล้มไง  แต่เดียวก็เข้ามารับฉันไว้  
เป็นอะไรไหมเขาถามพลางประคองฉันลุกขึ้น
ไม่หรอก  ขอบคุณนะฉันลุกขึ้นแล้วรีบเดินไปที่โต๊ะของยัยเกรสแต่แล้วเดียวก็จับมือฉันเอาไว้
โต๊ะอยู่ทางนี้  รังเกียจฉันขนาดนั้นเลยหรอ
หา...อะไรนะ  เสียงมันดังอ่ะฉันไม่ได้ยินที่จริงฉันได้ยินนะ แต่ไม่อยากพูด เพราะฉันก็ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง เขาไม่พูดอะไรได้แต่จับมือฉันไว้แน่น  พอใกล้ถึงโต๊ะเขาก็ปล่อยแล้วก็เดินไปนังข้างแก้ว