in my memory (IV)

gazzilla

วันนี้กลับมาแล้วมาเขียนถึงเธออีก  มีความรู้สึกว่าไม่ได้เขียนถึงเธอนานมาก ตรงกันข้ามกับครั้งก่อนเลย  ที่ไม่ได้เขียนถึงนานเลยก็ไม่มีอะไรหรอก  ก็ฉันต้องเร่งเขียนทีสิสนะ   เดี๋ยวเขียนไม่ทัน ....แต่ช้ายังไงก็จะมาเขียนเรื่อยๆนะ  ก็จะเขียนให้เธออ่านไปเรื่อยๆ  แบบนี้แหละอย่างเพิ่งเบื่อซะก่อนล่ะ
	ครั้งก่อนที่เขียนถึงเธอรู้สึกว่าเขียนไปยังไม่ได้ไปถึงไหนเลย   อิอิ  เพิ่งจะได้สารภาพเองว่าทำไมฉันถึงไม่ได้เลี้ยงข้าวเธอ  อืมเวลานี้มันผ่านไปเร็วเหมือนกันนะ  เธอรู้ไหมเวลาที่ฉันเขียนเรื่องต่างๆของเธอนะ มันเหมือนกับว่าเรื่องมันเพิ่งผ่านไปเมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมานี้เอง  ทั้งๆที่จริงแล้วนับไปนับมา ก็ 6 ปี7เดือน กับอีก 20 วันแล้วล่ะ ที่มีเรื่องทีทำให้ฉันต้องมานั่งเขียนถึงเธอแบบนี้   แต่ไม่รู้เหมือนกันนะเป็นแบบนี้อาจจะดีกว่าก็ได้เน๊อะ  จริงไหม
	อืม....อืมม...ครั้งก่อนถึงไหนนะ...อ้อ...ถึงตรงที่ว่าตอนนั้นเธอมาเรียนปี 1 ที่สุรนารี  แล้วฉันก็ไปรับเธอมากินข้าว  แล้วก็โดนอาทิตย์บ่นบ่อยว่าแย่งของเพื่อนๆ อืมม....แล้วจากนั้นเป็นไงนะ...อืมมก็ไม่เป็นไงเน๊อะ  ฉันก็เริ่มเปลี่ยนมารับคนอื่น   เริ่มมารับวิ ไปแทนเธอ  แล้วไปทีไรก็เลี้ยงขนม ไม่ก็ลูกชิ้น วิ อยู่เรื่อยๆ  555 จนเธอเข้าใจว่าฉันไปจีบวิเลย  5555 อิอิอิ 5555 หุหุหุ  แว๊ก นึกที่ไรแล้วก็อยากจะเขกหัวตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย   เฮ้อออ ทำให้คนที่เรารักนึกว่าเราไปชอบคนอื่นได้ไหงหว่า.......เฮ้อออ กลุ้มแทนตัวเองสมัยก่อนจริงๆ  ไม่รู้ทำไปได้ยังไง   เฮ้อแต่ว่าทำแค่นี้ยังไม่พอ  อาทิตย์บ่นเรื่องเธอมากๆ  ฉันก็เลยหนีไปคบกับนกเลย  เฮ้ออ รักคนที่เขารักเราดีกว่าเน๊อะ   เพราะว่าคบกับเขาแล้วฉันก็ไม่ต้องทนฟังที่อาทิตย์พูดอีก   เฮ้ออ แต่ว่าถ้าฉันรักนกได้จริงๆ ก็ดีสิ  เรื่องมันก็คงจบ    แต่ว่ามันบังคับไม่ได้นี้นะว่าเราจะต้องรักใคร  เราเลือกได้แค่ว่าเราจะคบกับใคร  เราเลือกกันได้แค่นั้นจริงๆ แต่ถ้าคนที่เราคบกับคนที่เรารักเป็นคนที่เรารักได้มันก็คงดี  โลกนี้คงไม่มีปัญหาวุ่นวายเรื่องความรัก  เธอว่าจริงไหม  อิอิ วันนี้ฉันเขียนเครียดๆแฮ๊ะ  ไม่เอาๆ กลับไปเขียนถึงเธอแบบเดิมดีกว่าเน๊อะ  เด๊ยวขอฉันดึงอารมณ์กลับมาก่อนนะ    อืมมม ถึงตอนไหนแล้วนะ    อ้อ ถึงว่าฉันชิ่งหนีไปคบนก    เฮ้ออ  แต่ว่าถึงฉันคบกับนก  เธอก็ไม่รู้นี้นาว่าฉันกับนกคบกับ อืมมจะว่าไปนี้ก็คงเป็นเรื่องดีดีในเรื่องร้ายของฉันเน๊อะ จริงไหม ......อิอิ.... แต่จะเรียกว่าโชคดีได้จริงเหรอเปล่าหว่า    เฮ้ออ ก็พอคบกับนกได้ไม่นาน  อาทิตย์ก็ย้ายไปเรียนเกษตรแล้วอ๊ะ......เฮ้อออ  คบกับนกได้ไม่นานก็ปิดเทอร์ม  อาทิตย์ก็ไปสอบติดวิดวะเกษตร แล้วก็ย้ายไปเรียนที่เกษตร   อิอิ  ศัตรูหมดไป 1 ราย  ฉันก็แอบยิ้มอยู่ในใจนะ   ว่าฉันคงไปรับเธอไปกินข้าวได้โดยมีความสุขมากขึ้น  เพราะว่าขากลับคงไม่มีเพื่อนคนไหนมาบ่นว่าฉันแย่งของเพื่อนอีก  แต่คนอื่นว่าฉันคงพอรับได้มั๊ง  ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่ว่าตอนนั้นไม่มีใครว่าก็ดีแล้วล่ะ  เพราะว่าเวลาที่ไปรับเธอไปกินข้าวนะ เป็นความสุขที่สุดของฉันเลยเธอรู้ไหม  ที่จริงนะฉันนะชอบมากเลยว่าที่เธอซ้อนท้ายรถแล้วก็แอบแกล้งฉัน  แอบแกล้งซบบ้าง  แอบมาเกาะเอว บ้าง  ซึ่งทุกครั้งที่เธอทำฉันก็ต้องคอยพูดว่า  อย่ามาเกาะเอวดิ ฉันเก็บไว้ให้แค่แฟนเกาะทุกครั้ง   แต่ทุกครั้งเธอก็หยุดนะ  แต่
สักพักก็มาแกล้งฉันต่อ  ฉันนะไม่อยากบอกเลย ถ้าเธอหันมามองหน้าฉันตอนนนั้นนะ  มันเขินๆยังไงก็ไม่รู้บอกไม่ถูกเหมือนกัน  ขนาดตอนนี้ที่ฉันเขียนถึงเธอฉันยังแอบยิ้มอยู่เลย   นึกถึงที่ไร  ฉันก็ยังมีความสุขทุกที   งั้นวันนี้เขียนถึงเธอแค่นี้แล้วกันนะ  ไม่รู้ล่ะ วันนี้ฉันอยากเขียนถึงเธอแบบมีความสุข อิอิ
                                     
                                           gazz