นี่คือ..หนี้

อัลมิตรา

 
หลายครั้งหลายคนที่ผู้เขียนอ่านข่าวทำนองนี้ อ่านด้วยความสังเวชใจ หนี้พนัน !!
เพื่อนของผู้เขียนคนหนึ่ง ก็ใช้ชีวิตอย่างหลบซ่อนหลังจากเป็นหนี้พนันบอล
ทุกวันนี้ผู้เขียนไม่ทราบว่าเพื่อนคนนั้นอยู่ที่ไหน 
นอกจากนาน ๆ จะมีโทรศัพท์มาขอยืมเงิน
ซึ่งผู้เขียนก็ใช่ว่าจะเนรมิตให้ตามคำร้องขอ
สิ่งที่ผู้เขียนทำได้คือหยิบยื่นให้พอจะกินเท่านั้น 
พยายามอย่างยิ่งที่จะให้กลับตัวกลับใจ 				

  
เพื่อน..บุคคลที่มีหน้าที่การงานดี อุตส่าห์ดิ้นรนเรียนไปทำงานไปจนจบชั้นอุดมศึกษา
ความรู้ ความสามารถ มิใช่น้อย .. อนาคตเป็นไปได้สวย
หากแต่ระยะหลัง ถูกครอบงำด้วยผีพนัน 
ซึ่งผู้เขียนก็ไม่อาจตอบแทนเขาได้ว่า เพราะเหตุใดเขาจึงเลือกเส้นทางนี้
ความวิบัติจึงย่างกรายมาสู่ชีวิต ทีละน้อย อย่างไม่ทันรู้ตัว 
กลายเป็นคนละคน ..
ความมุ่งมั่นในงานถดถอย และเสียเวลาไปกับการจดจ่อในเกมพนัน
ผู้เขียนเริ่มระแคะระคายพฤติกรรมของเขา ที่หวาดผวาต่อการรับโทรศัพท์สายนอก
เขาดูตระหนกเกินเหตุ และเริ่มหลบหน้าผู้คน 
จากคนที่มีเงินใช้จ่ายอย่างสบายสมฐานเงินเดือน
ผ่อนบ้านเล็ก ๆ มีรถยนต์ใช้ แม้ไม่หรูหรา แต่ก็ไม่อัตคัต

..แล้วจู่ ๆ สถานะทางการเงินของเขาไม่คล่องตัวอย่างเคย
เขาเปลี่ยนไปมาก ...จนผู้เขียนแปลกใจ

วันที่.. เขาถูกสอบสวนจากบริษัทเรื่องยักยอกทรัพย์
ผู้เขียนแทบไม่เชื่อว่า เขาเป็นคนทำ 
แต่แล้วคำตอบที่เขาต้องยอมจำนนต่อหลักฐาน และสารภาพว่า ..เขาทำ
เขายังได้รับความเมตตา โดยยังไม่ดำเนินคดีตามกฏหมาย 
เพียงแต่เขาต้องชดใช้ให้ทันภายในสิ้นเดือน
เขายอมรับเงื่อนไขนั้น .. และแล้ว เขาหนี
หลังจากนั้นหนึ่งวัน รูปของเขาประกาศหราหน้าบอร์ดพร้อมคดีที่เขาก่อ 
ฝ่ายกฏหมายดำเนินการตามรูปแบบคดีแพ่ง และจะติดตามจนถึงที่สุด  				

 
เพื่อน .. ผู้เขียนย่อมจดจำเขาได้ดี 
แม้ว่าเห็นเขาเพียงชั่วแวบที่มุมตึกย่านบางรัก
สภาพของเขา หากมองผ่าน ๆ อาจไม่สะดุดตา
ผมกระเซิง เสื้อผ้าที่สวมอยู่ดูหม่นเก่า รองเท้าแตะ ถือขวดน้ำ
และทันทีที่เขาเห็นผู้เขียน ดูเหมือนเขาจะตกใจเล็กน้อย
จากนั้น เขาก็เดินลัดเข้าซอยเล็ก ๆ ที่อยู่ถัดไป
สัญญาณโทรศัพท์ดังขึ้น .. เสียงตามสาย  อย่าตามมา และอย่าบอกใคร  
ผู้เขียนได้แต่รับปาก   อืม .. 

นั่นไม่ใช่ครั้งเดียวที่ได้รับโทรศัพท์จากเขา หลังจากที่เขาพ้นสภาพพนักงาน
และถึงแม้ต้นสายจะเป็นโทรศัพท์สาธารณะ แต่ผู้เขียนก็จำเสียงเขาได้ 
ผู้เขียนทราบว่า เขาต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ ไม่อาจอยู่เป็นหลักแหล่ง
 ตอนนี้อยู่เบตง .. ตอนนี้อยู่ชลบุรี  .. ตอนนี้อยู่ตราด .. ตอนนี้อยู่อุทัยธานี  ...
เขาแจ้งสั้น ๆ ว่าอยู่ที่ไหน เมื่อคราวที่โทรหาผู้เขียน
ซึ่งอาจจะต้องการให้ผู้เขียนแจ้งต่อมารดาที่ชราของเรา
เนื่องจากบ้านที่มารดาเขาอาศัยอยู่กับญาติ 
อยู่ไม่ไกลจากที่ผู้เขียนเท่าใดนัก

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่เขาเอ่ยปากขอยืมเงินจากผู้เขียน จำนวนมิใช่น้อย
 เอาไปทำอะไร   ผู้เขียนเอ่ยถาม
จะเอาไปซื้ออุปกรณ์ครัว ตอนนี้รับจ้างทำอาหารกล่องส่งตามเรือท่องเที่ยว  
เขาตอบพร้อมกับอธิบายอีกยืดยาวเกี่ยวกับสภาพความเป็นอยู่ในขณะนั้น

การที่ผู้หญิงสักคนต้องใช้ชีวิตตามลำพัง 
พร้อมกับหลบหนีการตามล้างตามทวง 
คงไม่ใช่ชีวิตที่เรา ๆ ท่าน ๆ อยากจะเป็น ..
ผู้เขียนไม่ได้คาดหวังว่า 
เขาจะคืนเงินให้ตามจำนวนในระยะเวลาที่เขากำหนด
ไม่ได้หวังแม้สักนิด.. ว่าจะได้คืนด้วยซ้ำไป

และทั้งที่ผู้เขียนรู้ว่า เงินที่เขายืมต้องเป็นหนี้สูญ ผู้เขียนก็ยินดีแบ่งให้
ด้วยคำสอนของคุณพ่อ .. ก่อนที่ท่านจะออกบวช 
และผู้เขียนเลือกที่จะให้โอกาสตนเอง
ยื่นเบ็ดตกปลาแด่เพื่อน  เพื่อที่เขาจะสามารถยังชีพอยู่ได้ ด้วยตัวของเขาเอง

ถึงแม้ว่าผู้เขียนไม่มั่นใจนักที่ตัดสินใจเช่นนั้น
แต่ก็ตัดสินใจไปแล้ว 
ผู้เขียนโอนเงินให้ทางบัญชีที่เขาแจ้งมา จากนั้นก็บอกกับตัวเองว่า
ได้ทำหน้าที่เพื่อน เท่าที่ทำได้ 
จากนั้นคงเหลือแต่ทางเขา ที่จะเลือกเส้นทางต่อไป
ผู้เขียนไม่แม้แต่จะพยายามสืบค้นว่าเขาอยู่ไหน ทำอะไรอยู่
และสิ่งที่เขาบอก เป็นเรื่องจริง หรือข้ออ้างในการยืมเงินกันแน่
ไม่หรอก .. ให้ไปแล้ว ก็ทำใจเสีย ให้ก็คือให้ ..

ใจก็คิดว่า ..เขาคงอยู่ดีมีสุขแล้ว จนกระทั่งกลางดึก หน้าร้อนเมื่อปีก่อน
ตอนนี้อยู่กรุงเทพ มีเรื่องเดือดร้อนมาก   
เสียงสั่น ๆของเขาเหมือนมีแววความหวาดกลัว
 มาทำอะไรที่นี่ ไม่ต้องทำงานหรือ   ผู้เขียนถาม
 ไม่ได้ทำแล้ว เขาตอบสั้น ๆ
 ทำไม ? อย่าบอกนะว่ากลับไปเล่นพนันอีก  ผู้เขียนคาดคั้น
 ค้าขายไม่ค่อยดี เพื่อนชวนหุ้นรับโต๊ะบอล แต่เราไม่มีเงินทุน เขาตอบ
  เราไม่สนับสนุนเรื่องนี้  ผู้เขียนตอบพลางหัวเสีย
 แต่เราจำเป็น เจ้าหนี้ของเราเยอะ ขายข้าวกล่องเมื่อไหร่จะใช้หนี้หมด 
เขาตอบ
 หุ้นกับเราสิ เรามาตั้งโต๊ะพนันบอลกัน 
ถ้ารับแทงอย่างเดียวแล้วส่งต่อ ก็ไม่ขาดทุน รับกินสองทอดเลย เขาเสนอ
 เราไม่หุ้นหรอก แล้วเราคิดว่าเธออย่าทำเลยนะ ไม่ดีหรอก   
ไม่ทันที่ผู้เขียนจะพูดขาดคำ เขาก็วางสายเสียแล้ว				

  

จากนั้น นานหลายเดือนที่เขาไม่ได้ติดต่อมา 
จนกระทั่งคืนหนึ่ง คืนสุดท้ายที่ผู้เขียนได้ยินเสียงเขา
เขาโทรมาตอนที่ผู้เขียนว่ายน้ำ น้ำเสียงที่เขาฝากข้อความไว้คือ
ปั๊มน้ำมัน บ่อนไก่ ปั๊มแรกที่ปิดกิจการแล้ว ปิดไฟมืด 
จะรอที่นั่น ห้าทุ่มนะ อย่าบอกใคร อย่าบอกตำรวจ  .
ผู้เขียนลังเลที่จะไปตามนัดพบ และเฝ้าแต่ครุ่นคิดว่า 
..เหตุใดจึงนัดผู้เขียนไปสถานที่เช่นนั้น
.. ทำไม ทำไม ทำไม ต้องนัดที่นั่นกลางดึก ? ..
 ผู้เขียนรอคอยให้เขาโทรเข้าอีกสักครั้ง เพื่อสอบถามเรื่องราวต่างๆ 
แต่ก็ไม่มีการติดต่อกลับมาอีกหน

ปั๊มน้ำมัน บ่อนไก่ ห้าทุ่ม .. ผู้เขียนลังเลใจที่จะไปตามนัด
เพราะผู้เขียนไม่แน่ใจถึงความปลอดภัยของตนเอง
และนอกเหนือจากนั้น...
ผู้เขียนเริ่มไม่เชื่อใจเขา นับตั้งแต่วันที่เขาคิดหวนกับไปวงการพนันอีกครั้ง
กระทั่งถึงเวลานัดหมาย ผู้เขียนไม่ได้ไปตามนัด ...
 
เหตุการณ์นั่นผ่านมาแล้ว .. และทุกครั้งที่อ่านข่าวทำนองนี้ ก็จะคิดถึงเขา
เขาเคยโทรมาบอกว่า .. ตอนนี้ถูกเจ้าหนี้คุกคาม เขาถูกซ้อม ถูกขู่ฆ่า 
ทั้งที่เขาไม่ใช่ผู้ชาย แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า เขาจะได้รับการยกเว้น
ผู้เขียนไม่อยากรับรู้ความจริงว่า .. เขาหายสาบสูญไป 
จนป่านนี้ ผู้เขียนก็ไม่ทราบชะตากรรมของเขาอีกเลย 

    สำหรับหัวข้อข่าววันนี้ ..
ป้าสติแตกจับหลานทีละคนโยนลงมาจากคอนโดสูง ก่อนโดดตายตาม  ..
ผู้ชายสิ้นคิดหักคอลูก ยิงภรรยาที่กำลังตั้งท้องใกล้คลอด ก่อนยิงตัวตาย ..

.. มันเกิดอะไรขึ้น !!! บัดซบสิ้นดี !!! ...