อบอุ่นที่ใจ

อาภาภัส

                            อบอุ่นที่ใจ
             .....ตึดๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นจังหวะของเสียงมือถือ ที่กดเรียกไป
         ..ครับ ...คุณ...
.......ทำอะไรอยู่คะ   คุยได้ไหมคะ....
   ...ได้ ครับได้..
    ..ทำไม..เว็บ ยัง ไม่เห็น ชัดเจนเลยคะ
  ...ส่ง ข้อมูล สิครับ  เดี๋ยวลงให้หมดเลย..
    อ้าว แล้ว ..ไม่มีข้อมูล จากฝ่ายคุณบ้างหรือคะ   ..  เขียน เติมๆลงไปเถอะค่ะ   ไม่อยากให้รู้สึก เหมือนว่า รอคอยว่าต้องมีอะไร
.........เงียบ... ไม่มีเสียงตอบ
.....แล้วที่เราเคยคุยกัน  .... คุณ ไม่มีอะไรให้ช่วยคุณได้เลย ..เหรอคะ
  ....ขอเป็น กำลังใจให้ผมก็พอ....
   ..........................
        ไม่อยากเชื่อ เลย  สิ่งที่เราคิดในใจ  จะตรงกับคำพูด ที่ได้ยิน   ...
       ความรู้สึกแห่งความอบอุ่นเป็นเรื่องที่เข้าใจยาก  ต่อให้คนเราไม่เคยเห็นหน้ากัน  มันก็เริ่มห่วงและเกรงใจกัน  เริ่มรู้สึกว่า ต้องเหลียวมอง ใส่ใจ ใจของกันและกัน    เราเป็นเจ้าของใจ เราก็เริ่ม งง ใจเราเอง......
............
        เด็กหญิงเปรี้ยวหวาน  นั่งตาลอย  ฟังเสียงละครวิทยุ   ที่ พระเอกนางเอก คุยกัน   เจ้าหล่อนเดาเอา ว่า เป็น พระเอกนางเอก  ก็คุณเธอ  เพิ่งจะย่างห้าขวบ    ....
       เสียงคุณปู่ พูดลอยลมมา    ...ดู ดู  ตัวแค่นี้  มันยังฝัน ..ซะ    ฟังรู้เรื่องหรือเปล่า ก็ไม่รู้
      คุณย่าเสริมคำคุณปู่....
      วันก่อน  ละครวิทยุ ถึงบทเศร้าโศก  ยายเปรี้ยว มันเลยหวาน เสียจนน่าทุบ
  ทำไมรึ..
    น้ำตางี้  ..ไหลแรง ยิ่งน้ำเพ็ญ  เดือนสิบสองเชียว...
     อือ...  โตขึ้น  ...จะเป็นอะไรกันนะ... 
     เปรี้ยวหวาน  มานี่สิ....
     ขา....  คุณปู่ มีอะไรหรือคะ
     นี่แน่ะ  มานั่งใกล้ๆปู่นะ   พนมมือ ..
     เด็กหญิงเปรี้ยวหวาน  คลานต้วมเตี้ยมไปนั่งแหมะข้างคุณปู่
    มุมขวา ของบ้านเรือนไทย ด้านต่อกับหน้าบ้าน  คุณปู่จะจัดวางพระพุทธรูปหลากหลาย มีทั้งขนาดใหญ่ และเล็ก 
ทุก วัน และ คืน โดยสม่ำเสมอ คุณปู่จะนั่งไหว้พระและสวดมนต์ยาวมาก ภาพของชายสูงอายุรูปร่างกะทัดรัด สายตาเด็ดเดี่ยว  คำพูดที่จริงจัง ความรักและความปรารถนาดีจะซ่อนไว้ในน้ำเสียง เปรี้ยวหวานสัมผัสความห่วงใยด้วยกระแสความรู้สึกของตัวเอง
    เปรี้ยวหวานย้ายจากบ้านเกิดมาอยู่บ้านคุณปู่ที่เป็นอาของพ่อ ด้วยความตั้งใจของพ่อ   พ่อเห็นว่า ลูกๆของคุณปู่ยังเป็นโสดทั้งหมด คงช่วยดูแลและสั่งสอนเด็กๆให้เป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้
..............
เอ้า....ว่าตาม   เมตตันจ  สัพพะโร.......  แล้ว ก็จบลง ปุณะเรตีติ
.......
 กราบลงไปงามๆ  อธิษฐาน ตั้งจิตให้ดีว่า  อยากได้อะไร...
 .....  วัยห้าขวบของเด็กหญิงเปรี้ยวหวาน....
 ...เทวดาเจ้าขา ...ขอให้เปรี้ยวหวานมีครอบครัวที่ อบอุ่น  มีความรักและความเข้าใจ ให้ในบ้านของเปรี้ยวหวานมีคนมากมาย มีคุณปู่ คุณ ย่า คุณตา คุณยาย มีคุณพ่อ คุณแม่  มีญาติๆ มีพี่ มีน้อง  ขอให้เปรี้ยวหวาน ได้ดูแล ทุกคนอยู่กันด้วยความรัก และช่วยเหลือเกื้อกูล ซึ่งกันและกัน  ห่วงใยกัน ช่วยกัน รักกัน  มีแต่ความสุข
  ..เทวดาเจ้าขา คุณพระเจ้าคะ  ..ผลบุญใดๆที่เปรี้ยวหวานทำไป ขอช่วยรดใจให้ทุกผู้คนได้เป็นสุข  
อ้อ...แล้วอย่าลืม ผู้ล่วงลับไปแล้วในนรก ขอให้พวกเขา ได้หลุดพ้นจากความทุกข์ทรมาน
และ เปรี้ยวหวานขอแผ่ส่วนบุญให้กับท่านพญายม ...ด้วย
     จิตที่ตั้งหวัง กว่าจะเติบโต  กว่าจะผ่านชีวิตแต่ละวัย  มันบิน พลิ้ว ดุจดังกาลเวลาเดินทางล่วงไปทุกวัน
 ....ตัวแทนแห่งความฝัน มีมากมาย ดุจดัง เด็กหญิงเปรี้ยวหวาน ..นั่งตาลอย ยามนี้หนอ..
...เอ๊ะ  เอ  แล้วเรื่องความรักล่ะ  ..ยังได้เติมรสเลย  ...เปรี้ยวหวาน ยังไง น้อ....
 ..........อิอิ ใครมาอ่าน ขอให้มีความสุข หัวใจกระจ่าง กระโดด กระตึ๊บๆ  อิอิ  ยิ้มสิคะ
           รักๆๆๆๆๆๆ  ..มอบให้ เช้าวันเสาร์อย่างนี้นะ...
            อาภาภัส  12 มีนาคม 2548