บันทึกเป็นอนุสรณ์แด่..หมูอ้วน& กะปุก

แนทตี้..

เจ้าหมูอ้วนกับกะปุกจากฉันไปแล้วจริงจริง..ในคืนที่ดาวเต็มฟ้า
แต่นําตาเปื้อนดวงตาและสองแก้มของคนที่รักมัน  เหตุเศร้าสลดเกิดขึ้นจากเหตุสุดวิสัยและความประมาทแท้แท้เลย  เป็นเหตุการณที่เกิดขึ้นซํ้าซ้อนอย่างไม่น่าให้อภัยตัวเองเลยจริงๆ   นับตั้งแต่หลายเดือนก่อนที่ฉันได้รับเอาเจ้าหมีพุดและเจ้าเสือโคร่งสองพี่น้องที่เพิ่งหย่านมมาจากเพื่อนคนหนึ่ง  แม้จะยังไม่คุ้นเคยกับมันมากนัก และเจ้าสองตัวนี้ก็แสนรู้และแสนดื้อได้อย่างน่ารักน่าชัง  
        จนกระทั่งเจ้าหมีพุดตัดสินใจอําลาโลกนี้ไปก่อน เหลือเพียงเจ้าเสือโคร่งให้ฉันไว้ดูต่างหน้าทําให้คลายความโศกเศร้าลงไปได้บ้าง   เหตุการณ์ครั้งนั้นที่ฉันสูญเสียเจ้าหมีพุดไปก็เป็นเช่นเหตุการณ์นี้ไม่มีผิดเพี้ยนไปจากเดิมเลย  รถคันเดิม  คนขับคนเดิม สถานที่มันตายก็....ที่เดิม..และครั้งนั้นฉันสูญเสียเจ้าหมีพุดเพียงตัวเดียว..แต่ครั้งนี้...ภาพเจ้าหมูอ้วนกับเจ้ากะปุกนอนตายเคียงคู่กัน  เลือดไหลออกทางปากและจมูก หน้าบิดเบี้ยวอย่างน่าสงสาร เจ้ากะปุกนอนตายคาที่ เพราะฉันเห็นมันแน่นิ่งไม่ไหวติงเลย แต่เจ้าหมูอ้วนนอนหายใจรวยริน แล้วก็ค่อยๆแผ่วลง แผ่วลง จนกระทั่งขาดหายไป ฉันนั่งปล่อยโฮอยู่ตรงนั้นเอง ลูบคลําเนื้อตัวที่อ่อนปวกเปียกของเจ้าสองตัวยุ่งอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตนเอง..มันจากไปแล้วจริงจริง
    หมูอ้วนกับเจ้ากะปุกเป็นสุนัขตัวผู้และตัวเมียที่มีอยู่กันสองตัวพี่น้อง...แม่ชื่อเจ้าดําเนียน   สุนัขคู่บุญของที่บ้านฉันเอง..เราอยู่มาด้วยกันนานมากแล้ว ส่วนพ่อมันเป็นหมาเพื่อนบ้านที่ฉันไม่เคยเห็นหน้า พอมารู้อีกที เจ้าดําเนียนก็ท้องแก่ใกล้คลอดเต็มที  ฉันสู้อุตส่าห์เฝ้าแอบดูมันตั้งแต่วันแรกที่มันลืมตาดูโลก จับอาบนํ้า จับเห็บบี้หมัด สระขน หยอกล้อและนั่งอมยิ้มอย่างมีความสุขทุกครั้ง ที่เห็นหน้าบ้องแบ๊ว แววตากลมโตใสซื่อ แถมยังมีวงสีดํารอบดวงตาเหมือนใส่แว่นอีกด้วย เวลาเดินก็ยักย้ายส่ายก้นอย่างน่าตลก จนฉันกับแม่อดที่จะนั่งหัวเราะมันไม่ได้ นี่เอง...คือที่มาของชื่อเจ้าสองตัวยุ่งของฉัน
       แม่ฉันเองก็รักเจ้าสองตัวนี้มาก แม่บอกว่าใครจะมาขอก็จะไม่ยอมให้เด็ดขาด มันจะต้องอยู่เป็นเพื่อนกับเราตลอดไป จนกระทั่งแก่ตายไปเอง แต่มันก็อยู่ไม่ถึงวันนั้น นับตั้งแต่วันที่มันลืมตาดูโลก จนกระทั่งวันนี้ 1 เดือนเศษเท่านั้นเองดวงตาสองคู่นั้นที่ฉันคุ้นเคย....ก็ปิดลงและทิ้งฉันไปเสียแล้ว
  ฉันไม่คิดเลยพี่น้องที่เกิดวันเดียวกันทําไมฟ้าเล่นตลกกลั่นแกล้งให้ต้องมาตายวันเดียวกันด้วยนะ...แต่เหตุการณ์ครั้งนี้ไม่สมควรโทษฟ้าหรอก
     วันนั้นฉันกับน้องชายไปธุระด้วยกันตั้งแต่ช่วงบ่าย  ปกติฉันจะเกี่ยงให้น้องชายขับรถนอกเสียจากไม่มีใครจริงๆฉันจึงจะขับเอง ทั้งที่เราก็ไม่มีใบขับขี่ทั้งคู่ เพราะไม่เคยขับไปไหนไกลๆจึงละเลย เกี่ยงวันแล้ววันเล่า เพราะความขี้เกียจของพวกเรา  เรากลับมาตอน 22.30 น. เมื่อรถจอดหน้าบ้านฉันก็เปิดประตูก้าวเท้าลงจากรถเข้าบ้านก่อนที่น้องชาย จะขับเลยเข้าไปจอดในโรงรถ และแล้วคําพูดที่ฉันไม่คิดว่าจะได้ยิน และไม่อยากได้ยินเลยได้เกิดขึ้น เมื่อน้องชายวัย 18 เดินทําหน้าตาตื่น เข้ามาบอกว่า รถคงทับโดนเจ้าหมูอ้วนและเจ้ากะปุกเข้าให้แล้ว ฉันเข่าทรุด ไม่อยากจะเชื่อเลย เราประมาทกันอีกแล้ว นับตั้งแต่วันที่สูญเสียเจ้าหมีพุดจากเหตุการณ์เดียวกันฉันก็สัญญากับตัวเองว่าเหตุการณ์แบบบี้จะไม่เกิดขึ้นอีก  แต่แล้ว.....
          ฉันขุดหลุมฝังเจ้าหมูอ้วนและเจ้ากะปุกด้วยนํ้าตา ตอนเวลา 24.00 น ภาพเจ้าตัวอ้วนสองตัวนอนคู่เคียงกันอยู่ก้นหลุม...ทําให้ฉันร้องไห้หนักขึ้นไปอีกแม้กระทั่งอาบนํ้า ก่อนนอน นอนแล้วยังขึ้นมานั่งร้องไห้ต่ออีก.. เพราะข่มตานอนไม่หลับจริงๆ..ภาพนั้นติดตาอยู่ตลอดเวลา.. ฟ้าไม่น่ากลั่นแกล้งฉันแบบนี้เลย...ฉันก็พาลโทษฟ้าอีกแล้ว ฉันโกรธตัวเอง โกรธน้อง  โกรธเวลาตอนนี้เสียจริง...
                                                             
                                                       หลับให้สบายนะหมูอ้วน & กะปุก
                                                                      19/ 12 /45
                                                                       ( 24.30 )น.
                                                                         แนทตี้